Kennarar alltaf í fríum og vilja semja sig frá kennslu! Kristjana Hrönn Árnadóttir skrifar 14. október 2024 14:01 Ég sit heima hjá mér á sunnudegi og er að fara yfir verkefni. Maðurinn minn gekk inn og benti mér á myndband af borgarstjóra sem á fjármálaráðstefnu SÍS nú fyrir helgi ræddi um það að kennarar vildu semja sig frá meiri kennslu, losna við börnin og bæta við undirbúningstíma. Auðvitað galið dæmi að þessir kennarar þurfi meiri undirbúningstíma! Gerðumst við ekki kennarar einmitt til að eyða tíma með börnunum? Af hverju eru kennarar ekki bara ánægðir með sitt, alltaf í fríum og kósý? Mjög margir hafa ekki raunverulegan skilning á því hvað felst í að vera kennari. Ég hef heyrt fólk lýsa því yfir að við eigum bara að hætta þessu væli og hugsa um öll fríin sem við fáum gefins. Gefins? Fólk virðist ekki alveg átta sig á því að við fáum engin frí gefins. Við vinnum af okkur tímana; yfir veturinn er vinnuvika kennara í dagvinnu 43,5 klst. Og ekki búið að semja um neina styttingu vinnuviku. Á síðustu árum hafa starfsaðstæður kennara breyst mikið. Nú hafa verið innleidd svokölluð farsældarlög barna. Mikið hefur verið lagt í að innleiða lögin farsællega á öllum skólastigum. Inngildandi menntun er núna aðalmálið. Mikið um nemendur með ólíkan bakgrunn og mæta þarf þörfum þessara nemenda. Inngildandi menntun þýðir að í hverjum bekk geta verið nemendur með afar ólíkan tungumála-og menningarbakgrunn og nemendur sem jafnvel hafa lítið sem ekkert fengið að ganga í skóla. Þetta er auðvitað bara toppurinn á ísjakanum, en allt hefur þetta áhrif á störf kennara. Tíminn sem fer í að innleiða ný vinnubrögð og nýtt verklag er mill. En kennarar gera þetta auðvitað, við störfum af hugsjón. Ég skal segja ykkur frá einum mjög dæmigerðum hóp sem ég hef haft í kennslu. Í hópnum voru 28 nemendur. Af þessum 28 nemendum voru sjö nemendur með erlendan bakgrunn. Tveir nemendur voru með einhverfu. Tveir nemendur glímdu við kvíðaröskun. Þrír nemendur voru með athyglisbrest. Fimm nemendur voru með lesblindu eða aðra sértæka námsörðugleika. Þrír nemendur voru þarna af því mamma og pabbi sögðu að þau ættu að mæta. Einn nemandinn skrapp í þriggja vikna fjölskyldufrí þannig þegar hann kom til baka þurfti ég að hjálpa honum við að koma sér á réttan kjöl í náminu. Kennslustundin er 55 mínútur sem þýðir að ég hef innan við tvær mínútur á hvern nemanda til að veita hverjum og einum alla þá athygli og aðstoð sem þurf, nám við hæfi fyrir hvern og einn. Og auðvitað einstaklingsbundna námskrá. Samt vilja viðsemjendur kennara ekki taka það í mál að samsetning nemendahóps hafi áhrif á störf kennara og ætti að meta til launa. Ég er yfirleitt búin á því þegar ég kem heim eftir vinnudaginn en þá auðvitað tekur fjölskyldulífið við. En þetta er allt í lagi, ég elska starfið mitt og starfa af hugsjón. Ég er kennari en ég er svo miklu meira en það. Samskipti við nemendur ná langt út fyrir beina kennslu. Ég hef haldið utan um nemendur sem grétu í fanginu á mér eftir sambandsslit. Ég hef hlustað á nemendur sem þurftu að tjá sig um erfitt ástand heima fyrir eða höfðu áhyggjur af aðstæðum vina. Ég hef hlustað á nemendur sem voru að bugast af þunglyndi og vissu ekki hvert ætti að snúa sér. Ég hef líka aðstoðað foreldra sem voru orðnir örvæntingafullir vegna líðan barns síns. Allt tekur þetta tíma. En það er allt í lagi, ég fer bara yfir verkefnin í kvöld, þegar börnin mín eru sofnuð. Því þrátt fyrir allt er ég þakklát fyrir að þessir krakkar treysti mér nógu vel til að leita til mín. Mér þykir vænt um þessa krakka og starfa af hugsjón. Vandamálið er samt að hugsjón er ekki nóg. Hugsjón borgar ekki húsnæðiskostnað. Ég fer ekki í Bónus og slepp við að borga af því ég starfa af hugsjón. Hugsjónin klæðir ekki börnin mín og borgar ekki kostnað við tómstundir. Nú á að gera okkur kennarana að vonda kallinum af því að búið er að boða skæruverkföll á öllum skólastigum. Ég sit í samninganefnd Félags framhaldsskólakennara. Ég varð reið og sár fyrir hönd grunnskólakennara þegar ég sá ummæli borgarstjóra. En ég veit samt að framhaldsskólakennarar verða fyrir sömu fordómum frá sínum vinnuveitanda, ríkinu. Sá orðrómur hefur heyrst að það sé enginn vilji hjá viðræðunefnd KÍ til að ræða nokkurn skapaðan hlut annan en jöfnun launa. Þannig að aftur erum við kennarar vondi kallinn. Af því við viljum ekki ræða neitt annað fyrr en búið er að komast að niðurstöðu um það hvenær og hvernig viðsemjendur okkar ætli að standa við þá samninga sem voru undirritaðir árið 2016. Ríkið skrifaði undir samning um að lagt skyldi í það verkefni að jafna laun milli markaða en þetta hefur ekki verið gert. Er í alvörunni frekja að farið sé fram á að loforð og samningar séu efndir? Ég held ég geti fullyrt að engan kennara langar til að fara í verkfall. Það virðist hins vegar vera eina leiðin til þess að á okkur sé hlustað. Kennarar eru að bugast. Við þurfum bættar starfsaðstæður og við þurfum að fá greidd sanngjörn laun fyrir vinnuna okkar. Fjárfestum í kennurum! Höfundur er kennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024 Mest lesið Kirsuberjatínsla félagsmálaráðherra Gunnar Úlfarsson Skoðun Er systir þín skyld þér, fáum við rétt borgað og af hverju megum við ekki vita? Þórður Snær Júlíusson Skoðun Kjöt og krabbamein Hulda María Einarsdóttir,Jórunn Atladóttir,Sigurdís Haraldsdóttir Skoðun Silja Bára rektor Háskóla Íslands Stefán Hrafn Jónsson Skoðun Stóra klúður Íslands í raforkumálum Þorgerður María Þorbjarnardóttir Skoðun Gervigreind í skólastarfi – hvað getum við lært af Eistlandi? Þorsteinn Siglaugsson Skoðun Hagsmunir háskólanema í rektorskjöri Kolbrún Þ. Pálsdóttir Skoðun Við kjósum Silju Báru í dag! Agla Elín Davíðsdóttir,Ari Borg Helgason,Hekla Sól Hafsteinsdóttir,Margrét Bo Wan Waage Reynisdóttir,Nína Kristín Gunnarsdóttir,Ragnheiður Dóra H. Jónsdóttir Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun Skrautfjöðurin jafnlaunavottun Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tökum höndum saman og kveðum niður þennan mannskæða farald! Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Forystukrísa Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði á sér margar kostulegar birtingarmyndir! Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Utanríkis- og varnarmál Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Samkeppni er lykillinn að arðsemi fyrirtækja Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Bréf til síungra sósíalista um land allt Oddný Eir Ævarsdóttir skrifar Skoðun Hamas; orsök eða afleiðing? Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Foreldrar – tæmið öskubakkana og setjið börnin í bílstóla Guðný Helga Herbertsdóttir skrifar Skoðun Samvinnufélög og brothættar byggðir – leið til sjálfbærrar þróunar Ásdís Helga Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að rjúfa vopnahlé – 300 myrt á svipstundu Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir,Yousef Tamimi skrifar Skoðun A Strong International University Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Þrjú lykilskref í átt að betri háskóla. Ingibjörg Gunnarsdóttir mun stíga þau Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Kirsuberjatínsla félagsmálaráðherra Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Hreint vatn frá Heiðmörk til framtíðar Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna skipta raddir ungmenna af erlendum uppruna máli? Guðrún Elsa Tryggvadóttir skrifar Skoðun Skrautfjöðurin jafnlaunavottun Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Fjármál og akademískt frelsi Silja Bára Ómarsdóttir skrifar Skoðun Silja Bára rektor Háskóla Íslands Stefán Hrafn Jónsson skrifar Skoðun Við kjósum Silju Báru í dag! Agla Elín Davíðsdóttir,Ari Borg Helgason,Hekla Sól Hafsteinsdóttir,Margrét Bo Wan Waage Reynisdóttir,Nína Kristín Gunnarsdóttir,Ragnheiður Dóra H. Jónsdóttir skrifar Skoðun Er systir þín skyld þér, fáum við rétt borgað og af hverju megum við ekki vita? Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreind í skólastarfi – hvað getum við lært af Eistlandi? Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Smánin tilheyrir geranda en of oft klínt á þolanda Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Jarðhiti jafnar leikinn Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Skipbrot Reykjavíkurborgar Davíð J. Arngrímsson skrifar Skoðun Stóra klúður Íslands í raforkumálum Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Hvað geta ungmenni gert fyrir jörðina? Matthildur Þóra Skúladóttir,Guðmundur Ingi Valgeirsson skrifar Skoðun Fjarkönnun og sjálfstæði þjóðar Karl Arnar Arnarson skrifar Skoðun Virðisaukaskattur og sveitarfélög – ekki er allt sem sýnist Helgi Már Jósepsson,Tina Paic skrifar Skoðun Græðgin, vísindin og spilakassarnir Kristján Jónasson,Alma Hafsteinsdóttir,Steinn Guðmundsson,Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Kjöt og krabbamein Hulda María Einarsdóttir,Jórunn Atladóttir,Sigurdís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Rektorskjör HÍ Soffía Auður Birgisdóttir skrifar Sjá meira
Ég sit heima hjá mér á sunnudegi og er að fara yfir verkefni. Maðurinn minn gekk inn og benti mér á myndband af borgarstjóra sem á fjármálaráðstefnu SÍS nú fyrir helgi ræddi um það að kennarar vildu semja sig frá meiri kennslu, losna við börnin og bæta við undirbúningstíma. Auðvitað galið dæmi að þessir kennarar þurfi meiri undirbúningstíma! Gerðumst við ekki kennarar einmitt til að eyða tíma með börnunum? Af hverju eru kennarar ekki bara ánægðir með sitt, alltaf í fríum og kósý? Mjög margir hafa ekki raunverulegan skilning á því hvað felst í að vera kennari. Ég hef heyrt fólk lýsa því yfir að við eigum bara að hætta þessu væli og hugsa um öll fríin sem við fáum gefins. Gefins? Fólk virðist ekki alveg átta sig á því að við fáum engin frí gefins. Við vinnum af okkur tímana; yfir veturinn er vinnuvika kennara í dagvinnu 43,5 klst. Og ekki búið að semja um neina styttingu vinnuviku. Á síðustu árum hafa starfsaðstæður kennara breyst mikið. Nú hafa verið innleidd svokölluð farsældarlög barna. Mikið hefur verið lagt í að innleiða lögin farsællega á öllum skólastigum. Inngildandi menntun er núna aðalmálið. Mikið um nemendur með ólíkan bakgrunn og mæta þarf þörfum þessara nemenda. Inngildandi menntun þýðir að í hverjum bekk geta verið nemendur með afar ólíkan tungumála-og menningarbakgrunn og nemendur sem jafnvel hafa lítið sem ekkert fengið að ganga í skóla. Þetta er auðvitað bara toppurinn á ísjakanum, en allt hefur þetta áhrif á störf kennara. Tíminn sem fer í að innleiða ný vinnubrögð og nýtt verklag er mill. En kennarar gera þetta auðvitað, við störfum af hugsjón. Ég skal segja ykkur frá einum mjög dæmigerðum hóp sem ég hef haft í kennslu. Í hópnum voru 28 nemendur. Af þessum 28 nemendum voru sjö nemendur með erlendan bakgrunn. Tveir nemendur voru með einhverfu. Tveir nemendur glímdu við kvíðaröskun. Þrír nemendur voru með athyglisbrest. Fimm nemendur voru með lesblindu eða aðra sértæka námsörðugleika. Þrír nemendur voru þarna af því mamma og pabbi sögðu að þau ættu að mæta. Einn nemandinn skrapp í þriggja vikna fjölskyldufrí þannig þegar hann kom til baka þurfti ég að hjálpa honum við að koma sér á réttan kjöl í náminu. Kennslustundin er 55 mínútur sem þýðir að ég hef innan við tvær mínútur á hvern nemanda til að veita hverjum og einum alla þá athygli og aðstoð sem þurf, nám við hæfi fyrir hvern og einn. Og auðvitað einstaklingsbundna námskrá. Samt vilja viðsemjendur kennara ekki taka það í mál að samsetning nemendahóps hafi áhrif á störf kennara og ætti að meta til launa. Ég er yfirleitt búin á því þegar ég kem heim eftir vinnudaginn en þá auðvitað tekur fjölskyldulífið við. En þetta er allt í lagi, ég elska starfið mitt og starfa af hugsjón. Ég er kennari en ég er svo miklu meira en það. Samskipti við nemendur ná langt út fyrir beina kennslu. Ég hef haldið utan um nemendur sem grétu í fanginu á mér eftir sambandsslit. Ég hef hlustað á nemendur sem þurftu að tjá sig um erfitt ástand heima fyrir eða höfðu áhyggjur af aðstæðum vina. Ég hef hlustað á nemendur sem voru að bugast af þunglyndi og vissu ekki hvert ætti að snúa sér. Ég hef líka aðstoðað foreldra sem voru orðnir örvæntingafullir vegna líðan barns síns. Allt tekur þetta tíma. En það er allt í lagi, ég fer bara yfir verkefnin í kvöld, þegar börnin mín eru sofnuð. Því þrátt fyrir allt er ég þakklát fyrir að þessir krakkar treysti mér nógu vel til að leita til mín. Mér þykir vænt um þessa krakka og starfa af hugsjón. Vandamálið er samt að hugsjón er ekki nóg. Hugsjón borgar ekki húsnæðiskostnað. Ég fer ekki í Bónus og slepp við að borga af því ég starfa af hugsjón. Hugsjónin klæðir ekki börnin mín og borgar ekki kostnað við tómstundir. Nú á að gera okkur kennarana að vonda kallinum af því að búið er að boða skæruverkföll á öllum skólastigum. Ég sit í samninganefnd Félags framhaldsskólakennara. Ég varð reið og sár fyrir hönd grunnskólakennara þegar ég sá ummæli borgarstjóra. En ég veit samt að framhaldsskólakennarar verða fyrir sömu fordómum frá sínum vinnuveitanda, ríkinu. Sá orðrómur hefur heyrst að það sé enginn vilji hjá viðræðunefnd KÍ til að ræða nokkurn skapaðan hlut annan en jöfnun launa. Þannig að aftur erum við kennarar vondi kallinn. Af því við viljum ekki ræða neitt annað fyrr en búið er að komast að niðurstöðu um það hvenær og hvernig viðsemjendur okkar ætli að standa við þá samninga sem voru undirritaðir árið 2016. Ríkið skrifaði undir samning um að lagt skyldi í það verkefni að jafna laun milli markaða en þetta hefur ekki verið gert. Er í alvörunni frekja að farið sé fram á að loforð og samningar séu efndir? Ég held ég geti fullyrt að engan kennara langar til að fara í verkfall. Það virðist hins vegar vera eina leiðin til þess að á okkur sé hlustað. Kennarar eru að bugast. Við þurfum bættar starfsaðstæður og við þurfum að fá greidd sanngjörn laun fyrir vinnuna okkar. Fjárfestum í kennurum! Höfundur er kennari.
Er systir þín skyld þér, fáum við rétt borgað og af hverju megum við ekki vita? Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Við kjósum Silju Báru í dag! Agla Elín Davíðsdóttir,Ari Borg Helgason,Hekla Sól Hafsteinsdóttir,Margrét Bo Wan Waage Reynisdóttir,Nína Kristín Gunnarsdóttir,Ragnheiður Dóra H. Jónsdóttir Skoðun
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Tökum höndum saman og kveðum niður þennan mannskæða farald! Arnrún María Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Forystukrísa Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði á sér margar kostulegar birtingarmyndir! Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar
Skoðun Foreldrar – tæmið öskubakkana og setjið börnin í bílstóla Guðný Helga Herbertsdóttir skrifar
Skoðun Samvinnufélög og brothættar byggðir – leið til sjálfbærrar þróunar Ásdís Helga Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Að rjúfa vopnahlé – 300 myrt á svipstundu Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir,Yousef Tamimi skrifar
Skoðun Þrjú lykilskref í átt að betri háskóla. Ingibjörg Gunnarsdóttir mun stíga þau Styrmir Hallsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta raddir ungmenna af erlendum uppruna máli? Guðrún Elsa Tryggvadóttir skrifar
Skoðun Við kjósum Silju Báru í dag! Agla Elín Davíðsdóttir,Ari Borg Helgason,Hekla Sól Hafsteinsdóttir,Margrét Bo Wan Waage Reynisdóttir,Nína Kristín Gunnarsdóttir,Ragnheiður Dóra H. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er systir þín skyld þér, fáum við rétt borgað og af hverju megum við ekki vita? Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreind í skólastarfi – hvað getum við lært af Eistlandi? Þorsteinn Siglaugsson skrifar
Skoðun Hvað geta ungmenni gert fyrir jörðina? Matthildur Þóra Skúladóttir,Guðmundur Ingi Valgeirsson skrifar
Skoðun Virðisaukaskattur og sveitarfélög – ekki er allt sem sýnist Helgi Már Jósepsson,Tina Paic skrifar
Skoðun Græðgin, vísindin og spilakassarnir Kristján Jónasson,Alma Hafsteinsdóttir,Steinn Guðmundsson,Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar
Er systir þín skyld þér, fáum við rétt borgað og af hverju megum við ekki vita? Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Við kjósum Silju Báru í dag! Agla Elín Davíðsdóttir,Ari Borg Helgason,Hekla Sól Hafsteinsdóttir,Margrét Bo Wan Waage Reynisdóttir,Nína Kristín Gunnarsdóttir,Ragnheiður Dóra H. Jónsdóttir Skoðun
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun