Bjarni and the iron lady Ian McDonald skrifar 30. ágúst 2023 08:30 I write the following as someone raised in a working class family in the north of England. A place where the name of Margaret Thatcher is spoken with revulsion, hatred and contempt for what she did to our communities, our country, and the working class as a whole. If you were to look into the hearts of those of us from the north of England, you would see three things: A strong cup of tea. A nice plate of curry and chips A burning pyre with an effigy of Margaret Thatcher resting on top. To see Bjarni Benediktsson unabashedly indulging in the acquisition of Margaret Thatcher memorabilia is a deeply unsettling and jarring spectacle, and something I take personally. This behaviour casts an ominous pall over the intentions and values of these leaders, exposing a level of audacious insensitivity that demands scrutiny. Margaret Thatcher remains a figure whose legacy remains indelibly etched in societal strife. The unapologetic veneration of her image by politicians is an act that raises a litany of disconcerting questions about their loyalties and the nightmarish path they are poised to tread. Margaret Thatcher's enduring legacy is inextricable from her relentless crusade against unions and her ruthless gutting of welfare programs. Her approach transcended the bounds of pragmatic reform, morphing into an onslaught against the rights of the working class and the social safety nets that the most vulnerable relied upon. The repercussions of these policies persist, as economic disparities persistently haunt our modern landscape. The audacity of politicians pursuing Thatcher memorabilia transcends mere personal eccentricity; it is an alarming endorsement of her ruinous policies. The Thatcherite doctrine of deregulation and privatization erected barriers between the privileged and the oppressed, fomenting societal discord and perpetuating the chasms of economic inequality. It sends an unsettling signal about their intentions. Are they paying homage to history, or are they surreptitiously courting a constituency that fervently craves a return to a time when the elite reigned supreme and the cries of the marginalized fell on deaf ears? By endorsing a character like Thatcher, Bjarni is showing that he (like her) will not rest until the working poor are consigned to nothing but poverty and misery, unions are gutted, and every essential aspect of society is stripped for parts and sold to the highest bidder. Most likely his family and friends. As a proud working class Mancunian, I cannot and will not stand by and let that happen. The author is a manufacturing worker. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Er gagnlegt að kunna að forrita á tímum gervigreindar? Henning Arnór Úlfarsson Skoðun Lýðræðið er farið – er of seint að snúa við? Einar G. Harðarson Skoðun Um sjónarhorn og sannleika Líf Magneudóttir Skoðun Umdeildasti fríverslunarsamningur sögunnar? Arnar Þór Ingólfsson Skoðun Sparnaðarráð fyrir ferðalagið Svandís Edda Jónudóttir Skoðun Leikjanámskeið fyrir fullorðna við Austurvöll Þórður Snær Júlíusson Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon Skoðun Málþóf og/eða lýðræði? Elín Íris Fanndal Skoðun Skoðun Skoðun Oft er forræðishyggja hjá fjölskyldum og á heimilum fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar Skoðun Um sjónarhorn og sannleika Líf Magneudóttir skrifar Skoðun Lýðræðið er farið – er of seint að snúa við? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Er gagnlegt að kunna að forrita á tímum gervigreindar? Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Málþóf og/eða lýðræði? Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Umdeildasti fríverslunarsamningur sögunnar? Arnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Ísafjarðarbær í Bestu deild Sigríður Júlía Brynleifsdóttir,Gylfi Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð í beinni Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Allt þetta máttu eiga ef þú tilbiður mig Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Atvinnufrelsi! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að mása eða fara í golf Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Leiðréttum kerfisbundið misrétti Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Leikjanámskeið fyrir fullorðna við Austurvöll Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Sparnaðarráð fyrir ferðalagið Svandís Edda Jónudóttir skrifar Skoðun Sál hvers samfélags birtist skýrast í því hvernig það annast börnin sín Diljá Ámundadóttir Zoëga skrifar Skoðun Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Samráðsdagar á Kjalarnesi Ævar Harðarson skrifar Skoðun Skýr og lausnamiðuð afstaða Framsóknar til veiðigjalda Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Að mása sig hása til að tefja Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Sjónarspil í Istanbul Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Að vilja meira og meira, meira í dag en í gær Harpa Fönn Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Sjálfboðaliðinn er hornsteinninn Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Gangast við mistökum Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir skrifar Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson skrifar Skoðun Lífsnauðsynlegt aðgengi Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
I write the following as someone raised in a working class family in the north of England. A place where the name of Margaret Thatcher is spoken with revulsion, hatred and contempt for what she did to our communities, our country, and the working class as a whole. If you were to look into the hearts of those of us from the north of England, you would see three things: A strong cup of tea. A nice plate of curry and chips A burning pyre with an effigy of Margaret Thatcher resting on top. To see Bjarni Benediktsson unabashedly indulging in the acquisition of Margaret Thatcher memorabilia is a deeply unsettling and jarring spectacle, and something I take personally. This behaviour casts an ominous pall over the intentions and values of these leaders, exposing a level of audacious insensitivity that demands scrutiny. Margaret Thatcher remains a figure whose legacy remains indelibly etched in societal strife. The unapologetic veneration of her image by politicians is an act that raises a litany of disconcerting questions about their loyalties and the nightmarish path they are poised to tread. Margaret Thatcher's enduring legacy is inextricable from her relentless crusade against unions and her ruthless gutting of welfare programs. Her approach transcended the bounds of pragmatic reform, morphing into an onslaught against the rights of the working class and the social safety nets that the most vulnerable relied upon. The repercussions of these policies persist, as economic disparities persistently haunt our modern landscape. The audacity of politicians pursuing Thatcher memorabilia transcends mere personal eccentricity; it is an alarming endorsement of her ruinous policies. The Thatcherite doctrine of deregulation and privatization erected barriers between the privileged and the oppressed, fomenting societal discord and perpetuating the chasms of economic inequality. It sends an unsettling signal about their intentions. Are they paying homage to history, or are they surreptitiously courting a constituency that fervently craves a return to a time when the elite reigned supreme and the cries of the marginalized fell on deaf ears? By endorsing a character like Thatcher, Bjarni is showing that he (like her) will not rest until the working poor are consigned to nothing but poverty and misery, unions are gutted, and every essential aspect of society is stripped for parts and sold to the highest bidder. Most likely his family and friends. As a proud working class Mancunian, I cannot and will not stand by and let that happen. The author is a manufacturing worker.
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon Skoðun
Skoðun Oft er forræðishyggja hjá fjölskyldum og á heimilum fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar
Skoðun Sál hvers samfélags birtist skýrast í því hvernig það annast börnin sín Diljá Ámundadóttir Zoëga skrifar
Skoðun Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon skrifar
Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson skrifar
Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir skrifar
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon Skoðun