Bjarni and the iron lady Ian McDonald skrifar 30. ágúst 2023 08:30 I write the following as someone raised in a working class family in the north of England. A place where the name of Margaret Thatcher is spoken with revulsion, hatred and contempt for what she did to our communities, our country, and the working class as a whole. If you were to look into the hearts of those of us from the north of England, you would see three things: A strong cup of tea. A nice plate of curry and chips A burning pyre with an effigy of Margaret Thatcher resting on top. To see Bjarni Benediktsson unabashedly indulging in the acquisition of Margaret Thatcher memorabilia is a deeply unsettling and jarring spectacle, and something I take personally. This behaviour casts an ominous pall over the intentions and values of these leaders, exposing a level of audacious insensitivity that demands scrutiny. Margaret Thatcher remains a figure whose legacy remains indelibly etched in societal strife. The unapologetic veneration of her image by politicians is an act that raises a litany of disconcerting questions about their loyalties and the nightmarish path they are poised to tread. Margaret Thatcher's enduring legacy is inextricable from her relentless crusade against unions and her ruthless gutting of welfare programs. Her approach transcended the bounds of pragmatic reform, morphing into an onslaught against the rights of the working class and the social safety nets that the most vulnerable relied upon. The repercussions of these policies persist, as economic disparities persistently haunt our modern landscape. The audacity of politicians pursuing Thatcher memorabilia transcends mere personal eccentricity; it is an alarming endorsement of her ruinous policies. The Thatcherite doctrine of deregulation and privatization erected barriers between the privileged and the oppressed, fomenting societal discord and perpetuating the chasms of economic inequality. It sends an unsettling signal about their intentions. Are they paying homage to history, or are they surreptitiously courting a constituency that fervently craves a return to a time when the elite reigned supreme and the cries of the marginalized fell on deaf ears? By endorsing a character like Thatcher, Bjarni is showing that he (like her) will not rest until the working poor are consigned to nothing but poverty and misery, unions are gutted, and every essential aspect of society is stripped for parts and sold to the highest bidder. Most likely his family and friends. As a proud working class Mancunian, I cannot and will not stand by and let that happen. The author is a manufacturing worker. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Land rutt fyrir þúsundir íbúða í Úlfarsárdal Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Hver er þessi Davíð Oddsson? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun „Lánin hækka – framtíðin minnkar“ Sveinn Óskar Sigurðsson Skoðun Dýrmæt þjóðfélagsgerð Eva Björk Valdimarsdóttir Skoðun Geymt en ekki gleymt Ástþór Ólafsson Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Hey Pawels í harðindunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason Skoðun Skoðun Skoðun Minna tal, meiri uppbygging Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Ný nálgun – sama markmið: Heimili fyrir fólkið í borginni Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Geymt en ekki gleymt Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Lánin hækka – framtíðin minnkar“ Sveinn Óskar Sigurðsson skrifar Skoðun Hey Pawels í harðindunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Land rutt fyrir þúsundir íbúða í Úlfarsárdal Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Dýrmæt þjóðfélagsgerð Eva Björk Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hver er þessi Davíð Oddsson? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar Skoðun Þjóðkirkjan engu svarar – hylur sig í fræðilegri þoku Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Borgarstefna kallar á aðgerðir og fjármagn Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Skjáheimsókn getur dimmu í dagsljós breytt Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru álverin á Íslandi útlensk? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Öryggisgæslu í Mjódd, núna, takk fyrir! Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Erum við ennþá hrædd við Davíð Oddsson? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Saman getum við komið í veg fyrir slag Alma D. Möller skrifar Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir skrifar Skoðun Blóðtaka er ekki landbúnaður Guðrún Scheving Thorsteinsson,Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Svar til stjórnunarlegs ábyrgðarmanns frá Keflavík Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn launafólki og atvinnulausum Finnbjörn A. Hermannson skrifar Skoðun 764/O9A: Kannt þú að vernda barnið á netinu? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Opinberir starfsmenn kjósa síður áminningarskyldu Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Einkavæðing orkunnar, skattasniðganga og lífeyrissjóðir Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Er gervigreindarprestur trúlaus eða trúaður? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Skattaferðalandið Ísland Björn Ragnarsson skrifar Skoðun Til hamingju Víkingur Heiðar! Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
I write the following as someone raised in a working class family in the north of England. A place where the name of Margaret Thatcher is spoken with revulsion, hatred and contempt for what she did to our communities, our country, and the working class as a whole. If you were to look into the hearts of those of us from the north of England, you would see three things: A strong cup of tea. A nice plate of curry and chips A burning pyre with an effigy of Margaret Thatcher resting on top. To see Bjarni Benediktsson unabashedly indulging in the acquisition of Margaret Thatcher memorabilia is a deeply unsettling and jarring spectacle, and something I take personally. This behaviour casts an ominous pall over the intentions and values of these leaders, exposing a level of audacious insensitivity that demands scrutiny. Margaret Thatcher remains a figure whose legacy remains indelibly etched in societal strife. The unapologetic veneration of her image by politicians is an act that raises a litany of disconcerting questions about their loyalties and the nightmarish path they are poised to tread. Margaret Thatcher's enduring legacy is inextricable from her relentless crusade against unions and her ruthless gutting of welfare programs. Her approach transcended the bounds of pragmatic reform, morphing into an onslaught against the rights of the working class and the social safety nets that the most vulnerable relied upon. The repercussions of these policies persist, as economic disparities persistently haunt our modern landscape. The audacity of politicians pursuing Thatcher memorabilia transcends mere personal eccentricity; it is an alarming endorsement of her ruinous policies. The Thatcherite doctrine of deregulation and privatization erected barriers between the privileged and the oppressed, fomenting societal discord and perpetuating the chasms of economic inequality. It sends an unsettling signal about their intentions. Are they paying homage to history, or are they surreptitiously courting a constituency that fervently craves a return to a time when the elite reigned supreme and the cries of the marginalized fell on deaf ears? By endorsing a character like Thatcher, Bjarni is showing that he (like her) will not rest until the working poor are consigned to nothing but poverty and misery, unions are gutted, and every essential aspect of society is stripped for parts and sold to the highest bidder. Most likely his family and friends. As a proud working class Mancunian, I cannot and will not stand by and let that happen. The author is a manufacturing worker.
Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir Skoðun
Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun
Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar
Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar
Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir skrifar
Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar
Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir Skoðun
Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun
Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun