Ódýr að­­ferð til að búa til birgðir fyrir nýju kenni­­töluna

Fréttastofa ræddi við Kareni Jónsdóttur í vikunni sem á og rekur fyrirtækið Kaja Organic. Um er að ræða litla heildsölu sem flytur inn og framleiðir lífrænt vottaða matvöru. Vörur frá Kaju eru enn til sölu í versluninni Frú Laugu, sem nýlega fór í gjaldþrot, þó að eftir eigi að greiða fyrir vörurnar. Eftir stendur Karen með tjón sem hún segir vera upp á þrjú hundruð þúsund.

Ólafur Stephensen, framkvæmdastjóri Félags atvinnurekenda, segir í samtali við fréttastofu að málið sé langt frá því að vera einsdæmi.

„Það er voðalega einkennilegt að það virðist ekkert hægt að þoka þessu máli. Þetta gerist iðulega í svona gjaldþrota- og kennitöluflakksmálum að rekstraraðilar, smásalar, stunda það að panta vörur frá birgjum. Svo er farið í þrot og eignir úr þrotabúinu gjarnan seldar sama aðila á nýrri kennitölu. Þetta er í rauninni ódýr aðferð til að búa til birgðir fyrir nýju kennitöluna.“

Afskaplega öfugsnúin staða

Hann segir ljóst að neytendavernd búi að baki lagaákvæðinu, 36. gr. laga um samningsveð, til dæmis svo að neytendur, grandlausir, lendi ekki í vandræðum við kaup á vörum sem ekki hafa verið greiddar upp til heildsala. Hins vegar sé enginn vandi á að breyta ákvæðinu þannig að það brúi bil beggja. Félag atvinnurekenda sendi meðal annars umsögn fyrir tæpum þremur árum þar sem stungið var upp á breyttu orðalagi.

„En það sem gerist er að bankarnir eru engu að síður að taka veð í öllum lagernum og öllu dótinu, í vörum sem hvorki þeir né þrotabúið eiga. Og það er afskaplega öfugsnúin staða. Þannig að við getum ekki séð neina aðra ástæðu fyrir því að það sé ekki búið að breyta þessu heldur en að það sé einhverra hluta vegna verið að gæta hagsmuna fjármálastofnana á kostnað birgja. Og við erum bara alls ekki sátt við það.“

„Allt of algengt“

Eins og fram hefur komið segir Ólafur að gengið hafi verið á eftir breytingum á ákvæðinu í áratug – eða meira. Þingnefndir hafi sagst ætla að skoða málið, ráðuneytið hafi tekið í sama streng en bætt við að líka þurfi að gæta hagsmuna fjármálastofnana. En ekkert gerist.

„Þetta er bara allt of algengt, því miður. Þetta gerir fyrirtæki tregari til að veita greiðslufresti og er af þeim sökum í rauninni hindrun í vegi eðlilegra viðskipta og rýrir traust í viðskiptum. Okkur finnst að dómsálaráðherra ætti að hafa frumkvæðið að því að breyta þessu,“ segir Ólafur að lokum.