2027 væri hálfkák Ole Anton Bieltvedt skrifar 23. desember 2024 06:00 Ríkisstjórn þriggja valkyrja er gleðiefni. Samhentar, frjálsar konur, heilsteyptar og fullar gagnkvæms trausts, með góðar hugmyndir og vilja til breytinga og framfara, taka við stjórnvelinum. Gömlu afturhaldsseggirnir, D og B/M, sem hafa drottnað yfir landsmönnum í 100 ár, og skilja eftir vont samfélag klíkuskapar og spillingar, kvaddir. „Thank God“. Kosning um ESB framhaldsviðræður brýn skylda Það, sem standa verður ofarlega á verkefnalista nýrrar stjórnar, er kosning um framhaldsviðræður við ESB. Fara verður í þær strax næsta vor. Hér er um einfalt viðfangsefni, einfalda spurningu, að ræða. Vilja menn, að samningaumleitunum við ESB sé framhaldið, þannig, að í ljós komi, hverjir kostir, aðildarskilmálar, Íslands væru, ef til fullrar aðildar kæmi. Flestir vilja væntanlega láta á þetta reyna. Í því felst engin áhætta og engin skuldbinding. Í öllu falli er þessi spurning einföld, og engin þörf á „þróaðri umræðu“ – full háfleygt orðalag hjá forsætisráðherra – hér. Tafarlaus handhöfn brýn og boðin Punkturinn er þessi: Þá aðeins, ef kosið verður um framhald viðræðna vorið 2025, og, ef „já“ fæst, framhald viðræðna hefst haustið 2025, fæst niðurstaða 2027 um það, hverjir beztu aðildarkostir Íslands gæru verið. Með þeim hætti mætti svo kjósa um það vorið 2028, hvort þjóðin vildi fulla ESB-aðild, eða ekki. Þannig væri hægt að afgreiða þetta mál frá, með aðild eða án, á valdatímabili þessarar ríkisstjórnar. Það hlýtur að vera grunnmarkmið og -skylda. Mitt mat er, að stjórnin hafi einmitt verið til þess kosin. Mikið fylgi C og S í kosningunum, þar sem þyngdin var vaxandi á C, sem helzt hélt uppi fána ESB og Evru, var fyrir mér merki þess, að verulegur hluti þjóðarinnar vilji nú láta reyna á það, hvort ekki væri kominn tími á alvarlega skoðun ESB og Evru, en Evra fæst ekki án fullrar ESB-aðildar, fremur en, að púkkað sé upp á krónuhagkerfið, með þeim okurvöxtum, sem því fylgja og brunnið hafa á mörgum fjölskyldum hér, áfram. Ég tel, að minnst helmingur fylgis C, kannske meira, sé ESB/Evru fylgi. Þessvegna er það bæði brýnt og boðið, að á þessu máli sé tekið án tafar. 2027 kosning tilgangslaust ábyrgaðarleysi Ef C og ríkisstjórnin skyldi haga þessum málum, eins og nú hefur verið gefið til kynna, að ekki verði kosið um framhaldsviðræður fyrr en 2027, þá er hún búin að spila þessu máli og þeirri ábyrgð á því, sem hún var kosin til að bera, algjörlega út úr höndunum á sér. Hugsanlegar framhaldsviðræður haust 2027 þýða bókstaflega ekki neitt fyrir þessa ríkisstjórn eða þá, sem kusu hana. Þeim yrði engan veginn lokið 2028, í væntanlegri valdatíð þessarar ríkisstjórnar, og enginn veit nú, hvað tekur þá við, eða hver ríkisstjórn landsins verður eftir 2028. Þetta ESB plan ríkistjórnarinnar vantar tögl og hagldir. Gjaldmiðlaúttekt hlutlausra erlendra sérfræðinga góð hugmynd – skýr mynd í lok kjörtímabils Hugmyndin um úttekt hlutlausra erlendra aðila á gjaldmiðlamöguleikum landsmanna er góð. Til hennar ætti að stofna strax. Jafnhliða ætti að framhalda samningaumleitunum um ESB-aðild, sé það vilji landsmanna, sem ég er sannfærður um - því, þar er engu að tapa, allt að vinna - og, þegar á liði kjörtímabili og til kosningar um aðild kæmi, lægi hvorttveggja fyrir: Mat sérfræðinga á bezta gjaldmiðlinum og þau ESB aðildarkjör, sem biðust. Með þessum hætti gengi ríkisstjórnin í verkið af þeirri ábyrgð og með þeim afgerandi hætti, sem hún var kjörin til. 2027 væri hálfkák. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Evrópusambandið Mest lesið Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Sjá meira
Ríkisstjórn þriggja valkyrja er gleðiefni. Samhentar, frjálsar konur, heilsteyptar og fullar gagnkvæms trausts, með góðar hugmyndir og vilja til breytinga og framfara, taka við stjórnvelinum. Gömlu afturhaldsseggirnir, D og B/M, sem hafa drottnað yfir landsmönnum í 100 ár, og skilja eftir vont samfélag klíkuskapar og spillingar, kvaddir. „Thank God“. Kosning um ESB framhaldsviðræður brýn skylda Það, sem standa verður ofarlega á verkefnalista nýrrar stjórnar, er kosning um framhaldsviðræður við ESB. Fara verður í þær strax næsta vor. Hér er um einfalt viðfangsefni, einfalda spurningu, að ræða. Vilja menn, að samningaumleitunum við ESB sé framhaldið, þannig, að í ljós komi, hverjir kostir, aðildarskilmálar, Íslands væru, ef til fullrar aðildar kæmi. Flestir vilja væntanlega láta á þetta reyna. Í því felst engin áhætta og engin skuldbinding. Í öllu falli er þessi spurning einföld, og engin þörf á „þróaðri umræðu“ – full háfleygt orðalag hjá forsætisráðherra – hér. Tafarlaus handhöfn brýn og boðin Punkturinn er þessi: Þá aðeins, ef kosið verður um framhald viðræðna vorið 2025, og, ef „já“ fæst, framhald viðræðna hefst haustið 2025, fæst niðurstaða 2027 um það, hverjir beztu aðildarkostir Íslands gæru verið. Með þeim hætti mætti svo kjósa um það vorið 2028, hvort þjóðin vildi fulla ESB-aðild, eða ekki. Þannig væri hægt að afgreiða þetta mál frá, með aðild eða án, á valdatímabili þessarar ríkisstjórnar. Það hlýtur að vera grunnmarkmið og -skylda. Mitt mat er, að stjórnin hafi einmitt verið til þess kosin. Mikið fylgi C og S í kosningunum, þar sem þyngdin var vaxandi á C, sem helzt hélt uppi fána ESB og Evru, var fyrir mér merki þess, að verulegur hluti þjóðarinnar vilji nú láta reyna á það, hvort ekki væri kominn tími á alvarlega skoðun ESB og Evru, en Evra fæst ekki án fullrar ESB-aðildar, fremur en, að púkkað sé upp á krónuhagkerfið, með þeim okurvöxtum, sem því fylgja og brunnið hafa á mörgum fjölskyldum hér, áfram. Ég tel, að minnst helmingur fylgis C, kannske meira, sé ESB/Evru fylgi. Þessvegna er það bæði brýnt og boðið, að á þessu máli sé tekið án tafar. 2027 kosning tilgangslaust ábyrgaðarleysi Ef C og ríkisstjórnin skyldi haga þessum málum, eins og nú hefur verið gefið til kynna, að ekki verði kosið um framhaldsviðræður fyrr en 2027, þá er hún búin að spila þessu máli og þeirri ábyrgð á því, sem hún var kosin til að bera, algjörlega út úr höndunum á sér. Hugsanlegar framhaldsviðræður haust 2027 þýða bókstaflega ekki neitt fyrir þessa ríkisstjórn eða þá, sem kusu hana. Þeim yrði engan veginn lokið 2028, í væntanlegri valdatíð þessarar ríkisstjórnar, og enginn veit nú, hvað tekur þá við, eða hver ríkisstjórn landsins verður eftir 2028. Þetta ESB plan ríkistjórnarinnar vantar tögl og hagldir. Gjaldmiðlaúttekt hlutlausra erlendra sérfræðinga góð hugmynd – skýr mynd í lok kjörtímabils Hugmyndin um úttekt hlutlausra erlendra aðila á gjaldmiðlamöguleikum landsmanna er góð. Til hennar ætti að stofna strax. Jafnhliða ætti að framhalda samningaumleitunum um ESB-aðild, sé það vilji landsmanna, sem ég er sannfærður um - því, þar er engu að tapa, allt að vinna - og, þegar á liði kjörtímabili og til kosningar um aðild kæmi, lægi hvorttveggja fyrir: Mat sérfræðinga á bezta gjaldmiðlinum og þau ESB aðildarkjör, sem biðust. Með þessum hætti gengi ríkisstjórnin í verkið af þeirri ábyrgð og með þeim afgerandi hætti, sem hún var kjörin til. 2027 væri hálfkák. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni.
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar