Hrunráðherrar og reynsluboltar Samfylkingarinnar Inga Sæland skrifar 23. maí 2024 07:00 Hrunreynsluboltarnir Þórunn Sveinbjarnardóttir og Oddný G. Harðardóttir, báðar með sótsvarta ferilskrá í stjórnmálum og ríkisrekstri, fálma nú hvor í aðra og geysast fram á ritvöllinn til að réttlæta það ófremdarástand sem ríkir í hælisleitendamálum og um leið þann 25 milljarða beina kostnað sem málaflokkurinn tekur til sín á ársgrundvelli. Í grein Oddnýjar „Öfgar og ósannindi“ sem birtist á Vísi þann 21. maí síðastliðinn svarar hún fyrir vinkonu sína Þórunni sem greinilega getur það ekki sjálf eða hvað? Oddný segir mig öfgakennda og haldna útlendingaandúð fyrir að gagnrýna það að á aðeins 10 árum, hafi árlegur kostnaður hælisleitendakerfisins vaxið frá 465 milljónum króna í 25 milljarða. Það kostar s.s. samfélagið fimm milljörðum meira en að fjármagna allar heilsugæslustöðvar landsins. Í greininni sem Oddný skrifar til varnar Þórunni segir hún meðal annars að almannatryggingakerfið þarfnist kjarabóta og fólk geti treyst Samfylkingunni í þeim efnum. Ef þetta er ekki veruleikafyrring þá er hún ekki til. Á þeim örskamma tíma sem Oddný G. Harðardóttir gegndi embætti formanns fjárlaganefndar og síðan stöðu fjármálaráðherra á árunum 2010 til 2012, misstu þúsundir fjölskyldna heimili sín í græðgiskjaft fjármálaelítunnar sem Oddný og fylgitungl hennar í þáverandi ríkisstjórn vörðu með kjafti og klóm á kostnað almennings í landinu. Ekki nægði þeim að reisa gjaldborg um heimili landsmanna heldur reistu þau skjaldborg um fjármálaelítuna, þvert á öll loforð um hið gagnstæða í aðdraganda kosninganna vorið 2009. Ég vona að enginn sé búinn að gleyma þeim milljörðum á milljarða ofan sem eftirhrunstjórnin setti í gjaldþrota Sparisjóð Keflavíkur og Sjóvá almannatryggingafélag. Vonandi muna allir einnig eftir kjaragliðnun almannatryggingaþega sem jókst úr 5,4% í 6,8% eða um rúm 10% á örskotsstundu. Auk þess voru skerðingar á lífeyrisgreiðslum hækkaðar, sem undirstrikar að ríkisstjórn Samfylkingar og VG hagræddi í ríkisrekstri á kostnað lífeyrisþega. Hver í ósköpunum myndi ekki líta á Oddnýju sem trúverðugan sérfræðing í ríkisrekstri og talsmann þeirra verst settu með svona „glæsilegan“ feril að baki? Í grein sinni hreykir Oddný sér einnig af innleiðingu sérstöku framfærsluuppbótarinnar svokölluðu. Lagabreyting sem átti upphaflega að vera hjálpartæki fyrir tekjulægsta hópinn en endaði sem hnífsstunga í bakið á þúsundum, þar sem króna á móti krónu skerðingin sem fylgdi framfærsluuppbótinni reyndist vera eitt blóðugasta skerðingartól stjórnvalda í manna minnum. Hún kippti fótunum undan getu þeirra verst settu til að eiga möguleika á að bjarga sér sjálfir. Allir þeir sem fengu einhverjar krónur umfram greiðslur frá TR þurftu að greiða til baka hina sérstöku framfærsluuppbót. Kjaftshöggið kom á skerðingardaginn mikla ári síðar og var viðkomandi gert að endurgreiða alla framfærsluuppbótina sem hann hafði fengið greidda árið áður. Greiðsla úr lífeyrissjóði af hlutastarfi og hvaða krónur sem komu til hins fátæka almannatryggingaþega voru hrifsaðar af honum aftur og rúmlega það. Það þarf enginn að ímynda sér gæsku þessara úlfa í sauðagærum. Verkin þeirra segja allt sem segja þarf. Það er athyglisvert að sjá talsmenn Samfylkingar þær Þórunni og Oddnýju keppast við að sannfæra landsmenn um að það allra besta sé að neita engum um vernd á Íslandi. Þeim tekst ekki að dylja popúlískar öfgar sínar í því sem þær kalla „mannúð“ en gera öllum öðrum upp andúð á útlendingum sem vilja axla ábyrgð á samfélaginu og hafa visku til að stíga niður fæti og sjá að nóg er nóg. Eitt er morgunljóst og það er að íslenskt samfélag þolir ekki þá stökkbreytingu á fjölda hælisleitenda sem óska hér eftir alþjóðlegri vernd. Allar innviðastoðir samfélagsins standa á brauðfótum. Stjórnvöldum hefur ekki tekist að axla þá ábyrgð sem fylgir því að taka á móti þúsundum hælisleitenda og aðlaga þá samfélaginu. Vaxandi fátækt, ólæsi, vanlíðan og kvíði einkennir stóran hluta þessa fólks, vegna þess að stjórnvöld ráða ekki við verkefnið. Síðast en ekki síst þá ríkir ófremdarástand á húsnæðismarkaði þar sem stjórnvöld hafa rekið húsnæðisskortsstefnu svo árum skiptir. Skortsstefnu í takti við lóðaskortsstefnuna sem Samfylkingin hefur rekið í borginni um árabil. Hvað vill þá Samfylkingin gera í vandanum sem er vaxinn okkur hátt yfir höfuð? Jú, opna landamærin og taka á móti öllum sem hingað leita hvort sem við höfum burði til þess eða ekki. Þeim er nákæmlega sama þótt félagslegir innviðir hrynji til grunna eins og dæmin sanna. En auðvitað er þetta rökrétt framhald af fyrri afrekum þeirra stallsystra í hrunstjórn og eftirhrunstjórn. Ljóst er að vonarstjarna flokksins og formaður, getur ekki setið ein í öllum ráðherrastólum eftir næstu kosningar þrátt fyrir að hún hafi ríkan vilja til þess.Kjósendur verða að opna augun og ákveða það í eitt skipti fyrir öll hvort að þeir vilji endurtaka leikinn og setja stjórntaumana í hendur hrunreynsluboltanna sem telja að við getum bjargað heiminum og að hægt sé að eyða sömu krónuninni tvisvar. Höfundur er alþingismaður og formaður Flokks fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Inga Sæland Hælisleitendur Alþingi Flokkur fólksins Samfylkingin Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Reykjavík er meðal dreifðustu höfuðborga Evrópu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Verum öll tengd Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Samræðulist í heimi gervigreindar Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Samræmt gæðanám eða einsleit kerfi? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson skrifar Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Sjá meira
Hrunreynsluboltarnir Þórunn Sveinbjarnardóttir og Oddný G. Harðardóttir, báðar með sótsvarta ferilskrá í stjórnmálum og ríkisrekstri, fálma nú hvor í aðra og geysast fram á ritvöllinn til að réttlæta það ófremdarástand sem ríkir í hælisleitendamálum og um leið þann 25 milljarða beina kostnað sem málaflokkurinn tekur til sín á ársgrundvelli. Í grein Oddnýjar „Öfgar og ósannindi“ sem birtist á Vísi þann 21. maí síðastliðinn svarar hún fyrir vinkonu sína Þórunni sem greinilega getur það ekki sjálf eða hvað? Oddný segir mig öfgakennda og haldna útlendingaandúð fyrir að gagnrýna það að á aðeins 10 árum, hafi árlegur kostnaður hælisleitendakerfisins vaxið frá 465 milljónum króna í 25 milljarða. Það kostar s.s. samfélagið fimm milljörðum meira en að fjármagna allar heilsugæslustöðvar landsins. Í greininni sem Oddný skrifar til varnar Þórunni segir hún meðal annars að almannatryggingakerfið þarfnist kjarabóta og fólk geti treyst Samfylkingunni í þeim efnum. Ef þetta er ekki veruleikafyrring þá er hún ekki til. Á þeim örskamma tíma sem Oddný G. Harðardóttir gegndi embætti formanns fjárlaganefndar og síðan stöðu fjármálaráðherra á árunum 2010 til 2012, misstu þúsundir fjölskyldna heimili sín í græðgiskjaft fjármálaelítunnar sem Oddný og fylgitungl hennar í þáverandi ríkisstjórn vörðu með kjafti og klóm á kostnað almennings í landinu. Ekki nægði þeim að reisa gjaldborg um heimili landsmanna heldur reistu þau skjaldborg um fjármálaelítuna, þvert á öll loforð um hið gagnstæða í aðdraganda kosninganna vorið 2009. Ég vona að enginn sé búinn að gleyma þeim milljörðum á milljarða ofan sem eftirhrunstjórnin setti í gjaldþrota Sparisjóð Keflavíkur og Sjóvá almannatryggingafélag. Vonandi muna allir einnig eftir kjaragliðnun almannatryggingaþega sem jókst úr 5,4% í 6,8% eða um rúm 10% á örskotsstundu. Auk þess voru skerðingar á lífeyrisgreiðslum hækkaðar, sem undirstrikar að ríkisstjórn Samfylkingar og VG hagræddi í ríkisrekstri á kostnað lífeyrisþega. Hver í ósköpunum myndi ekki líta á Oddnýju sem trúverðugan sérfræðing í ríkisrekstri og talsmann þeirra verst settu með svona „glæsilegan“ feril að baki? Í grein sinni hreykir Oddný sér einnig af innleiðingu sérstöku framfærsluuppbótarinnar svokölluðu. Lagabreyting sem átti upphaflega að vera hjálpartæki fyrir tekjulægsta hópinn en endaði sem hnífsstunga í bakið á þúsundum, þar sem króna á móti krónu skerðingin sem fylgdi framfærsluuppbótinni reyndist vera eitt blóðugasta skerðingartól stjórnvalda í manna minnum. Hún kippti fótunum undan getu þeirra verst settu til að eiga möguleika á að bjarga sér sjálfir. Allir þeir sem fengu einhverjar krónur umfram greiðslur frá TR þurftu að greiða til baka hina sérstöku framfærsluuppbót. Kjaftshöggið kom á skerðingardaginn mikla ári síðar og var viðkomandi gert að endurgreiða alla framfærsluuppbótina sem hann hafði fengið greidda árið áður. Greiðsla úr lífeyrissjóði af hlutastarfi og hvaða krónur sem komu til hins fátæka almannatryggingaþega voru hrifsaðar af honum aftur og rúmlega það. Það þarf enginn að ímynda sér gæsku þessara úlfa í sauðagærum. Verkin þeirra segja allt sem segja þarf. Það er athyglisvert að sjá talsmenn Samfylkingar þær Þórunni og Oddnýju keppast við að sannfæra landsmenn um að það allra besta sé að neita engum um vernd á Íslandi. Þeim tekst ekki að dylja popúlískar öfgar sínar í því sem þær kalla „mannúð“ en gera öllum öðrum upp andúð á útlendingum sem vilja axla ábyrgð á samfélaginu og hafa visku til að stíga niður fæti og sjá að nóg er nóg. Eitt er morgunljóst og það er að íslenskt samfélag þolir ekki þá stökkbreytingu á fjölda hælisleitenda sem óska hér eftir alþjóðlegri vernd. Allar innviðastoðir samfélagsins standa á brauðfótum. Stjórnvöldum hefur ekki tekist að axla þá ábyrgð sem fylgir því að taka á móti þúsundum hælisleitenda og aðlaga þá samfélaginu. Vaxandi fátækt, ólæsi, vanlíðan og kvíði einkennir stóran hluta þessa fólks, vegna þess að stjórnvöld ráða ekki við verkefnið. Síðast en ekki síst þá ríkir ófremdarástand á húsnæðismarkaði þar sem stjórnvöld hafa rekið húsnæðisskortsstefnu svo árum skiptir. Skortsstefnu í takti við lóðaskortsstefnuna sem Samfylkingin hefur rekið í borginni um árabil. Hvað vill þá Samfylkingin gera í vandanum sem er vaxinn okkur hátt yfir höfuð? Jú, opna landamærin og taka á móti öllum sem hingað leita hvort sem við höfum burði til þess eða ekki. Þeim er nákæmlega sama þótt félagslegir innviðir hrynji til grunna eins og dæmin sanna. En auðvitað er þetta rökrétt framhald af fyrri afrekum þeirra stallsystra í hrunstjórn og eftirhrunstjórn. Ljóst er að vonarstjarna flokksins og formaður, getur ekki setið ein í öllum ráðherrastólum eftir næstu kosningar þrátt fyrir að hún hafi ríkan vilja til þess.Kjósendur verða að opna augun og ákveða það í eitt skipti fyrir öll hvort að þeir vilji endurtaka leikinn og setja stjórntaumana í hendur hrunreynsluboltanna sem telja að við getum bjargað heiminum og að hægt sé að eyða sömu krónuninni tvisvar. Höfundur er alþingismaður og formaður Flokks fólksins.
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar
Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun