Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar 19. apríl 2024 09:30 Í landi elds og ísa, þar sem stórkostlegt landslag mætir ríkum menningararfi, er einstök félagsleg dýnamík: hin íslenska nálgun við félagsleg viðmið. Þó að sumir geti skynjað sitt félagslega eðli sem kalt eða fjarlægt, þá er mikilvægt að kafa ofan í menningarefnið sem mótar þetta viðhorf. Íslendingar eru þekktir fyrir náið samfélag og sterk félagsleg tengsl. Hins vegar, þegar það kemur að samskiptum við ókunnuga, hafa þeir tilhneigingu til að vera varkárir. Ólíkt mörgum öðrum menningarheimum þar sem kurteisishjal er algengur ísbrjótur, virðast Íslendingar í upphafi tregir til að taka þátt í frjálslegum samtölum við fólk sem þeir þekkja ekki. En hvers vegna þessi tregða? Þetta er ekki spurning um kulda eða fjarlægð, heldur virðingu fyrir persónulegu rými og næði. Í íslensku samfélagi er rótgróinn siður að meta sjálfræði einstaklingsins að verðleikum og leyfa öðrum að halda sínum eigin mörkum. Þess vegna getur það talist uppáþrengjandi eða óvelkomið að hefja samtöl við ókunnuga án skýrrar ástæðu eða tilgangs. Hins vegar er nauðsynlegt að skilja að þetta hlédræga viðhorf stafar ekki af skorti á hlýju eða félagslyndi. Í raun og veru, þegar fyrstu hindruninni er yfirstigið, eru Íslendingar oft hlýir, velkomnir og fúsir til að taka þátt í innihaldsríkum samræðum. Þetta er einfaldlega spurning um að nálgast félagsleg samskipti af næmni og virðingu fyrir menningarlegum viðmiðum. Ennfremur er þvaður ekki alfarið hafnað í íslenskri menningu. Þó að það sé kannski ekki eins útbreitt og í sumum öðrum samfélögum, þjónar það sem leið til að viðurkenna sameiginlega reynslu og efla tilfinningu fyrir samfélagi. Í landi þar sem veðrið getur breyst á augabragði og náttúrulegt umhverfi kallar á virðingu getur það að ræða atburði dagsins eða skiptast á kurteisi veitt tilfinningu um tengsl innan um ófyrirsjáanleika lífsins. Þegar öllu er á botninn hvolft er lítið talað sem byrði eða óþægindi af Íslendingum; frekar, það er blíð áminning um okkar samheild. Það er viðurkenning á því að við séum öll að sigla saman um margbreytileika tilverunnar og að stundum geta stutt orðaskipti við ókunnugan upplýst daginn okkar eða boðið upp á huggun. Þegar útlendingur gagnrýnir hið kalda viðhorf Íslendings, bregst ég við með því að segja honum að næst þegar hann lendir í Íslendingi sem virðist hika við að taka þátt í smáræðum, að muna að það sé ekki endurspeglun á áhugaleysi þeirra heldur menningarlegu viðmiði. á rætur í virðingu og tillitssemi. Notaðu tækifærið til að tengjast á dýpri vettvangi og þú gætir uppgötvað þá hlýju og gestrisni sem býr undir yfirborði íslensks samfélags. Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Valerio Gargiulo Mest lesið Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Ég er eins og ég er – um heilbrigðisþjónustu við trans fólk Alma D. Möller Skoðun Skoðun Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Sjá meira
Í landi elds og ísa, þar sem stórkostlegt landslag mætir ríkum menningararfi, er einstök félagsleg dýnamík: hin íslenska nálgun við félagsleg viðmið. Þó að sumir geti skynjað sitt félagslega eðli sem kalt eða fjarlægt, þá er mikilvægt að kafa ofan í menningarefnið sem mótar þetta viðhorf. Íslendingar eru þekktir fyrir náið samfélag og sterk félagsleg tengsl. Hins vegar, þegar það kemur að samskiptum við ókunnuga, hafa þeir tilhneigingu til að vera varkárir. Ólíkt mörgum öðrum menningarheimum þar sem kurteisishjal er algengur ísbrjótur, virðast Íslendingar í upphafi tregir til að taka þátt í frjálslegum samtölum við fólk sem þeir þekkja ekki. En hvers vegna þessi tregða? Þetta er ekki spurning um kulda eða fjarlægð, heldur virðingu fyrir persónulegu rými og næði. Í íslensku samfélagi er rótgróinn siður að meta sjálfræði einstaklingsins að verðleikum og leyfa öðrum að halda sínum eigin mörkum. Þess vegna getur það talist uppáþrengjandi eða óvelkomið að hefja samtöl við ókunnuga án skýrrar ástæðu eða tilgangs. Hins vegar er nauðsynlegt að skilja að þetta hlédræga viðhorf stafar ekki af skorti á hlýju eða félagslyndi. Í raun og veru, þegar fyrstu hindruninni er yfirstigið, eru Íslendingar oft hlýir, velkomnir og fúsir til að taka þátt í innihaldsríkum samræðum. Þetta er einfaldlega spurning um að nálgast félagsleg samskipti af næmni og virðingu fyrir menningarlegum viðmiðum. Ennfremur er þvaður ekki alfarið hafnað í íslenskri menningu. Þó að það sé kannski ekki eins útbreitt og í sumum öðrum samfélögum, þjónar það sem leið til að viðurkenna sameiginlega reynslu og efla tilfinningu fyrir samfélagi. Í landi þar sem veðrið getur breyst á augabragði og náttúrulegt umhverfi kallar á virðingu getur það að ræða atburði dagsins eða skiptast á kurteisi veitt tilfinningu um tengsl innan um ófyrirsjáanleika lífsins. Þegar öllu er á botninn hvolft er lítið talað sem byrði eða óþægindi af Íslendingum; frekar, það er blíð áminning um okkar samheild. Það er viðurkenning á því að við séum öll að sigla saman um margbreytileika tilverunnar og að stundum geta stutt orðaskipti við ókunnugan upplýst daginn okkar eða boðið upp á huggun. Þegar útlendingur gagnrýnir hið kalda viðhorf Íslendings, bregst ég við með því að segja honum að næst þegar hann lendir í Íslendingi sem virðist hika við að taka þátt í smáræðum, að muna að það sé ekki endurspeglun á áhugaleysi þeirra heldur menningarlegu viðmiði. á rætur í virðingu og tillitssemi. Notaðu tækifærið til að tengjast á dýpri vettvangi og þú gætir uppgötvað þá hlýju og gestrisni sem býr undir yfirborði íslensks samfélags. Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun