Málfyrirmyndir barna á máltökuskeiði Bjartey Sigurðardóttir og Aleksandra Kozimala skrifa 22. mars 2024 10:30 Mikið hefur verið fjallað um slaka frammistöðu íslenskra grunnskólanema í lesskilningi. Ein af meginforsendum góðs lesskilnings er að barn hafi náð aldurssvarandi tökum á viðkomandi tungumáli, sé með ríkulegan orðaforða og góðan málskilning. Börn með góðan málþroska hafa betri skilning á viðfangsefnum skólans, þ.m.t. lesskilningi, og eiga auk þess auðveldara með að mynda félagsleg tengsl. Grunnur að málþroska er lagður á máltökuskeiði barns en á því skeiði dvelja flest íslensk börn í leikskólum 7-9 tíma á dag, fimm daga vikunnar. Það skiptir miklu hvaða málfyrirmyndir börn á máltökuskeiði hafa í nærumhverfi sínu. Rannsóknir hafa sýnt að til þess að barn eigi möguleika á að ná fullum tökum á tungumáli þarf það að dvelja a.m.k. 50% af vökutíma sínum í því málumhverfi (Elín Þöll Þórðardóttir, 2019). Það þýðir að ef barn er með annað heimamál en íslensku verður það að hafa aðgang að vönduðu málumhverfi í leikskólanum, umhverfi þar sem töluð er góð íslenska og mikil áhersla lögð á gagnvirkni í samskiptum. Annars er hætta á að barnið fari upp í grunnskólann með lélegan grunn í íslensku. Ef barn er t.d. með fátæklegan orðaforða eru miklar líkur á að það muni lenda í erfiðleikum í námi. Eiríkur Rögnvaldsson, prófessor emeritus í íslenskum fræðum, hefur talað um að ef fer sem horfir sé hætta á málfarslegri stéttaskiptingu þar sem hluti barna nær aldrei að njóta sín í námi og er dæmdur til brotthvarfs úr framhaldsskóla. Í leikskólum fer hlutfall starfsmanna af erlendum uppruna sífellt hækkandi. Í leikskólum Hafnarfjarðar er hlutfallið komið upp í 22 % (frá níu upp í 45%) og dæmi eru um sveitarfélög þar sem talan er jafnvel enn hærri. Margt fólk með erlendan bakgrunn er frábært starfsfólk leik- og grunnskóla og er ekki verið að finna að því. Hins vegar þurfum við að hafa kjark til að staldra við og horfa raunsætt á stöðuna eins og hún er. Ef við viljum að börn komi inn í grunnskólann með góð aldurssvarandi tök á íslensku þarf að gera kröfu um vandað íslenskt málumhverfi fyrir börn á máltökuskeiði. Hér þurfa sérfræðingar á vegum ríkis og sveitarfélaga að setjast að borðinu og setja viðmið um reglur um hámarksfjölda starfsmanna á deild sem er með annan málbakgrunn en íslensku. Að sjálfsögðu gildir öðru máli um fólk af erlendum uppruna sem talar vandaða íslensku. Hér má nefna að hægt er að nýta evrópska tungumálarammann sem inniheldur matsviðmið fyrir bæði þá sem sækja um störf sem og vinnuveitendur. Viðhorf foreldra barna af erlendum uppruna til tungumálsins Reynslumikið starfsfólk leikskóla telur sig sjá fylgni milli þess hvert viðhorf erlendra foreldra er til íslenskunnar og þess hvernig barni þeirra síðan gengur að tileinka sér tungumálið, þannig að ef foreldrar eru opnir fyrir því að læra tungumálið veiti það barninu einnig ákveðið brautargengi í íslenskunáminu. Íslensk rannsókn (Figlarska o.fl., 2017) sýndi að samskipti leikskólafólks við foreldra af erlendum uppruna gengu betur í þeim tilvikum þar sem foreldrarnir töluðu íslensku, en hins vegar komu fram erfiðleikar í samskiptum vegna tungumálaerfiðleika ef ekki var um slíkt að ræða. Að tileinka sér tungumál landsins er aðgangur að viðkomandi samfélagi, það er valdeflandi og með því að læra tungumálið opna foreldrar greiðari leið fyrir bæði sig og börn sín inn í íslenskt samfélag. Ábyrgð okkar sem eigum íslensku að móðurmáli er mikil. Erum við of fljót að grípa til enskunnar af því að það er einfaldara en að styðja við fólk sem vill læra málið og er skammt á veg komið? Hvað með okkur sem störfum við leik- og grunnskóla, hvernig aðstoðum við erlenda foreldra við íslenskunámið, er strax gripið til enskunnar í stað þess nota íslensku? Við þurfum einnig að beina athygli okkar að því hvernig við styðjum við íslenskunám barna af erlendum uppruna innan skólanna. Í rannsókn Ástrósar Þóru Valsdóttur (2022) kom m.a. fram að leikskólastarfsfólk beinir tali sínu í minna mæli að börnum sem eiga annað móðurmál en íslensku, minna er um að opnum spurningum sé beint til þeirra og einnig er talað mun einfaldara mál við þau. Mikilvægi þess að hafa skilvirka málstefnu Sveitarfélög og stofnanir þurfa að móta sér málstefnu og hún þarf að vera virk. Eftir því sem við best vitum hafa aðeins tvö sveitarfélög af 64 sett sér slíka stefnu og hafa tvö til við bótar tekið ákvörðum um að fara út í slíka vinnu. Hafnarfjörður er annað þeirra sveitarfélaga og er undirbúningur nú hafinn. Við mótun málstefnu þarf m.a. að leggja áherslu á að íslenska sé í öndvegi í öllum störfum, að erlent starfsfólk sé hvatt til að læra íslensku og að því standi til boða að sækja íslenskunámskeið á vinnutíma sér að kostnaðarlausu. Málumhverfi barna í leik- og grunnskólum ætti að vera einn þeirra þátta sem málstefna tekur á. Það eru þó aðeins fyrstu skrefin því við sem samfélag þurfum að ákveða að setja íslenskuna og þar með framtíð barnanna okkar í forgang. Höfundar starfa á skrifstofu mennta- og lýðheilsusviðs Hafnarfjarðar: Bjartey Sigurðardóttir, talmeinafræðingur og verkefnisstjóri læsis. Aleksandra Kozimala , kennslufulltrúi fjölmenningar í leikskólum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Mest lesið Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Enn einn dagur í baráttunni Ásta F. Flosadóttir Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks Skoðun Skoðun Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Skoðun Hver er að væla? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke skrifar Skoðun Skattaæfingar tengdar landbúnaðarstarfsemi Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Konan - Vinnan - Kjörin í 40 ár Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Íslenskur her og íslensk leyniþjónusta Steingrímur Jónsson skrifar Skoðun Er jafnrétti fyrir allar? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Ættu konur að fara í háskólanám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Íris Björk Ágústsdóttir skrifar Skoðun Enn einn dagur í baráttunni Ásta F. Flosadóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpunarlaust haust Jón Gunnarsson skrifar Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar Skoðun Krafan sem kvennahreyfingin gleymdi Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Einfaldar lausnir á vaxtamálavanda bankanna Guðmundur Ásgeirsson skrifar Sjá meira
Mikið hefur verið fjallað um slaka frammistöðu íslenskra grunnskólanema í lesskilningi. Ein af meginforsendum góðs lesskilnings er að barn hafi náð aldurssvarandi tökum á viðkomandi tungumáli, sé með ríkulegan orðaforða og góðan málskilning. Börn með góðan málþroska hafa betri skilning á viðfangsefnum skólans, þ.m.t. lesskilningi, og eiga auk þess auðveldara með að mynda félagsleg tengsl. Grunnur að málþroska er lagður á máltökuskeiði barns en á því skeiði dvelja flest íslensk börn í leikskólum 7-9 tíma á dag, fimm daga vikunnar. Það skiptir miklu hvaða málfyrirmyndir börn á máltökuskeiði hafa í nærumhverfi sínu. Rannsóknir hafa sýnt að til þess að barn eigi möguleika á að ná fullum tökum á tungumáli þarf það að dvelja a.m.k. 50% af vökutíma sínum í því málumhverfi (Elín Þöll Þórðardóttir, 2019). Það þýðir að ef barn er með annað heimamál en íslensku verður það að hafa aðgang að vönduðu málumhverfi í leikskólanum, umhverfi þar sem töluð er góð íslenska og mikil áhersla lögð á gagnvirkni í samskiptum. Annars er hætta á að barnið fari upp í grunnskólann með lélegan grunn í íslensku. Ef barn er t.d. með fátæklegan orðaforða eru miklar líkur á að það muni lenda í erfiðleikum í námi. Eiríkur Rögnvaldsson, prófessor emeritus í íslenskum fræðum, hefur talað um að ef fer sem horfir sé hætta á málfarslegri stéttaskiptingu þar sem hluti barna nær aldrei að njóta sín í námi og er dæmdur til brotthvarfs úr framhaldsskóla. Í leikskólum fer hlutfall starfsmanna af erlendum uppruna sífellt hækkandi. Í leikskólum Hafnarfjarðar er hlutfallið komið upp í 22 % (frá níu upp í 45%) og dæmi eru um sveitarfélög þar sem talan er jafnvel enn hærri. Margt fólk með erlendan bakgrunn er frábært starfsfólk leik- og grunnskóla og er ekki verið að finna að því. Hins vegar þurfum við að hafa kjark til að staldra við og horfa raunsætt á stöðuna eins og hún er. Ef við viljum að börn komi inn í grunnskólann með góð aldurssvarandi tök á íslensku þarf að gera kröfu um vandað íslenskt málumhverfi fyrir börn á máltökuskeiði. Hér þurfa sérfræðingar á vegum ríkis og sveitarfélaga að setjast að borðinu og setja viðmið um reglur um hámarksfjölda starfsmanna á deild sem er með annan málbakgrunn en íslensku. Að sjálfsögðu gildir öðru máli um fólk af erlendum uppruna sem talar vandaða íslensku. Hér má nefna að hægt er að nýta evrópska tungumálarammann sem inniheldur matsviðmið fyrir bæði þá sem sækja um störf sem og vinnuveitendur. Viðhorf foreldra barna af erlendum uppruna til tungumálsins Reynslumikið starfsfólk leikskóla telur sig sjá fylgni milli þess hvert viðhorf erlendra foreldra er til íslenskunnar og þess hvernig barni þeirra síðan gengur að tileinka sér tungumálið, þannig að ef foreldrar eru opnir fyrir því að læra tungumálið veiti það barninu einnig ákveðið brautargengi í íslenskunáminu. Íslensk rannsókn (Figlarska o.fl., 2017) sýndi að samskipti leikskólafólks við foreldra af erlendum uppruna gengu betur í þeim tilvikum þar sem foreldrarnir töluðu íslensku, en hins vegar komu fram erfiðleikar í samskiptum vegna tungumálaerfiðleika ef ekki var um slíkt að ræða. Að tileinka sér tungumál landsins er aðgangur að viðkomandi samfélagi, það er valdeflandi og með því að læra tungumálið opna foreldrar greiðari leið fyrir bæði sig og börn sín inn í íslenskt samfélag. Ábyrgð okkar sem eigum íslensku að móðurmáli er mikil. Erum við of fljót að grípa til enskunnar af því að það er einfaldara en að styðja við fólk sem vill læra málið og er skammt á veg komið? Hvað með okkur sem störfum við leik- og grunnskóla, hvernig aðstoðum við erlenda foreldra við íslenskunámið, er strax gripið til enskunnar í stað þess nota íslensku? Við þurfum einnig að beina athygli okkar að því hvernig við styðjum við íslenskunám barna af erlendum uppruna innan skólanna. Í rannsókn Ástrósar Þóru Valsdóttur (2022) kom m.a. fram að leikskólastarfsfólk beinir tali sínu í minna mæli að börnum sem eiga annað móðurmál en íslensku, minna er um að opnum spurningum sé beint til þeirra og einnig er talað mun einfaldara mál við þau. Mikilvægi þess að hafa skilvirka málstefnu Sveitarfélög og stofnanir þurfa að móta sér málstefnu og hún þarf að vera virk. Eftir því sem við best vitum hafa aðeins tvö sveitarfélög af 64 sett sér slíka stefnu og hafa tvö til við bótar tekið ákvörðum um að fara út í slíka vinnu. Hafnarfjörður er annað þeirra sveitarfélaga og er undirbúningur nú hafinn. Við mótun málstefnu þarf m.a. að leggja áherslu á að íslenska sé í öndvegi í öllum störfum, að erlent starfsfólk sé hvatt til að læra íslensku og að því standi til boða að sækja íslenskunámskeið á vinnutíma sér að kostnaðarlausu. Málumhverfi barna í leik- og grunnskólum ætti að vera einn þeirra þátta sem málstefna tekur á. Það eru þó aðeins fyrstu skrefin því við sem samfélag þurfum að ákveða að setja íslenskuna og þar með framtíð barnanna okkar í forgang. Höfundar starfa á skrifstofu mennta- og lýðheilsusviðs Hafnarfjarðar: Bjartey Sigurðardóttir, talmeinafræðingur og verkefnisstjóri læsis. Aleksandra Kozimala , kennslufulltrúi fjölmenningar í leikskólum.
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar
Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun