Skoðun

Fórnir verið færðar fyrir okkur

Björn Ólafsson skrifar

Það var svarta myrkur og leiðinda veður, haugasjór og skítakuldi enda komið fram á vetur. Við máttum ekki svo mikið sem kveikja í sígarettu upp á dekki. Við urðum að vera í svarta myrkri. Það mátti ekki sjást í ljóstýru, þegar höfðu amk 2 togarar verið skotnir niður, þjóðverjarnir virtust vera allsstaðar. – Íslenskir sjómenn lögðu líf sitt að veði í siglingunum á tímum seinni heimsstyrjaldarinnar. Mikið verð fékkst fyrir fiskinn í Englandi og í bónus fengu þeir sem sigldu; „hræðslupening“, sem kom sér vel á erfiðum tímum. Var faðir þinn eða afi í siglingum á stríðsárunum?

Beitan var komin um borð; nóg af úldnu hrossakjöti og rommið, 1-2 pottar á mann. Hákarlinn gat ekki staðist lyktina af kjötinu-, og ekkert beit betur á kuldann en rommið. Það var ekkert að vanbúnaði að halda í hann og reyna fylla allar geymslur af hákarlalýsi. – á sínum tíma gaf hákarlalýsi af sér meiri þjóðartekjur en sjálfur þorskurinn. Lýsið lýsti upp London. -Þetta er ekki svo fjarlægt í tíma; langafi þinn gæti hafa verið á hákarlaveiðum.

Allt frá landnámi, hafa menn lagt líf sitt að veði til þess að draga björg í bú. Þúsundir sjómanna hafa látið lífið á Íslandsmiðum – Sjórinn gefur, sjórinn tekur, var sagt í den.

Við sem hér búum eigum fórnum forfeðra, formæðra, og gjöfulum fiskimiðum allt að þakka. Dropinn holar steininn; því segi ég enn; við þurfum að gefa sjávarauðlindum okkar meiri gaum. Framtíð okkar til lengri tíma, veltur á því að við förum vel með þessar mikilvægustu auðlind okkar og nýtum af kostgæfni til framtíðar. Því miður er staðreyndin sú, að við höfum gert stór og dýr mistök. Þannig að þegar hafa verðmætir stofnar horfið um tíma sem nytjastofnar og aðrir ekki að dafna eða rétta úr sér eins og stefnt var að.

Ég hef lengi gagnrýnt Hafró, sem hefur gengt lykilhlutverki í nýtingu sjávarauðlinda okkar. Og, það ekki af ástæðulausu. Veiðiráðgjöf Hafró hefur mikil þjóðhagsleg áhrif, en ekki síður en á vistkerfi sjávar.

Með nær aldar gamlar kenningar í forgrunni

Hafró hefur alla tíð átt í vandræðum með að áætla stofnstærðir, og hefur marg oft leiðrétt áætlanir sínar aftur í tímann. Enda vinnur stofnunin eftir kenningum/reikniformúlum sem eru nær 100 ára gamlar; „MSY“, maximum sustainable yield,hámarks sjálfbær nýting stofns. Hugmyndin og reikniformúlurnar sem MSY byggist á komu fyrst fram um 1930 en hefur þróast með tímanum, og er víða notuð. Þessi aðferðarfræði; einblínir á hvern fiskistofn/nytjastofn án tillits til áhrifa sem stofnar hafa sín á milli, og vistkerfið í heild. Þessi gamla aðferðarfræði hefur setið undir mikilli gagnrýni um árabil og er á hröðu undanhaldi.

Ég tel ein mestu mistökin hjá Hafró, að hafa ekki þróast meir í starfi sínu, meðtekið nútíma hugmyndafræði í sínum vísindum. Hver kenningin sem Hafró vinnur eftir hefur verið afsönnuð. Þar á meðal kenningin um að stofnar vaxi í beinu hlutfalli við stærð hrygningarstofns. Þá hefur Hafró nær alfarið litið fram hjá þeim áhrifum sem fiskistofnar hafa sín á milli. Hafró hefur alfarið brugðist í að líta á hafið sem flókið vistkerfi,. Er það tilviljun að hver 7 ára þorskur er um 1,5kg léttari í dag en fyrir loðnuveiðar? Er þorskurinn að éta meira undan sjálfum sér en áður? Er það vegna skorti á fæðu og eða er þorskstofninn “of stór”? Nýliðun hjá mörgum nytjastofnun hefur hrunið, afhverju? Hafró hefur engin svör.

Hlutverk loðnu vanmetið

Loðnan flytur inn meiri orku inn í vistkerfi sjávar hér við land en nokkur önnur fiskitegund. Prótein loðnunnar er fullkomið fyrir arðræningja til vaxtar og þroska. Nytjastofnar, eins og þorskur, finnur ekkert álíka protein í stað þess sem hann fær úr loðnu. Sérfræðingum Hafró þarf ekki að segja hver er drifkraftur alls lífs í hafinu, en samt lítur stofnunin alveg fram hjá hinu stórmerka hlutverki loðnunnar. Hún er ein fárra fiskitegunda sem lifir á dýrasvifi og flytur þannig meiri “orku” inni í vistkerfið en flestar aðrar lífverur. Dauð loðna er mikilvægur áburður fyrir botnlífið og á þannig stóran þátt í hringrás lífsins í hafinu. Hafró hefur tekið sér það guðdómlega vald að :”reikna út hvað náttúran þarf að loðnu” – orð forstjórans sem nýlega lét af störfum. Þessi fullyrðing lýsir fullkomlega þeim fílabeinsturni sem stofnunin býr í.

Gífurlegar tækniframfarir

Miklar framfarir eru að verða í sjávarrannsóknum. Með tilkomu gervigreindar og e-DNA(umhverfis DNA) eru að opnast nýir heimar neðansjávar. Tæknin er ótrúleg. Nú er farið að blanda saman sýnatöku úr hafinu, neðarsjávarmyndatöku og gervigreind til að vinna úr upplýsingunum. Neðansjávar smá kafbátar eru notaðir til að taka sýni sem hægt er að sjá hvort t.d. þorskur eða aðar tegundir eru á eða hafa verið á svæðinu. Jafnvel má sjá hversu mikið magn af ákveðinni tegund er eða hefur verið á svæðinu. Með nýrri myndavélatækni má taka myndir sem áður var ómögulegt. Gervihnettir eru í auknum mæli notaðir til að taka myndir af hafsvæðum, sem síðan eru notaðar til að skoða þörnungablóma ofl. Engin leið er að hafa orð eða hugmyndaflug til að lýsa því sem framundan er þegar tæknin er annarsvegar. Frá árinu 2023 hafa fundist nær 1000 nýjar tegundir af sjávarlífverum. Vísindfólk telur að enn þekkjum við ekki nema um 10% af öllum þeim tegundum sem eru í vistkerfi sjávar.

Hafró hefur fengið nýtt skip og mikilvægt er að tryggja stofnunni þau tæki og tól sem þarf til að nýta sér nýjustu tækni, svo við sem þjóð getum verið í farabroddi í hafrannsóknum.

Tími nýrra tækni og vísinda til að meta ástand og sjálfbærni nytjastofna er runninn upp.

Hanna Katrín í dauðafæri

Á vef Hafró segir: “….gegnir auk þess ráðgjafarhlutverki varðandi skynsamlega nýtingu og verndun auðlinda hafs og vatna” . Í um 40 ár hafa stjórnvöld nánast fært ábyrgð sína yfir á Hafró, og fylgt ráðgjöfinni gagnrýnislaust. Ráðgjöf sem stofnunin hefur alla tíð varið með kjafti og klóm, og aldrei meðtekið neina gagnrýni hvorki frá vísindafólki utan stofnunarinnar eða reyndum skipstjórnarmönnum.

Nú er lag. Nýr forstjóri Hafró verður skipaður fljótlega. Gífurlega mikilvægt er, að skipaður verði forstjóri sem mun leiða stofnunina í átt nútímilegra og framsækinna vísinda. Hanna Katrín, atvinnutvegaráðherra, hefur sýnt að hún hefur kjark og þor til að taka á erfiðum málum. Nú er hún í dauðafæri til að leiða Hafró inn í nýja tíma. Að ráða í starf forstjóra, sem mun innleiða breytingar og gagnrýn vinnubrögð í stofnunina. Og, að framvegis muni ráðherra láta rýna þá veiðiráðgjöf sem Hafró mun gefa, en ekki taka gagnrýnislaust við ráðgjöf sem hefur svo mikil þjóðhagsleg áhrif.

Höfundur er útgerðartæknir.




Skoðun

Sjá meira


×