Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar 21. apríl 2025 06:03 Blóðmerahald er, sem betur fer, komið nokkuð á krítiska dagskrá aftur, þökk sé erlendum dýraverndarsamtökum og Dýraverndar-sambandi Íslands, nýjum öflugum mönnum, sem þar eru nú á ferð. Eins og margir vita, byggist blóðmerahald á því, að blóði er tappað af fylfullum merum, sem líka eru mjólkandi og með folaldi, 5 lítrum í senn, vikulega, 8 sinnum hvert haust, en hver einstök blóðtaka jafngildir tæplega 20% af heildarblóðmagni hryssunnar. Þetta blóð er síðan notað til að framleiða frjósemislyf fyrir aðallega svín; með þeim er hægt að rjúfa tíðarhring gylta og, þannig, knýja gyltur til að eiga meiri fjölda grísa og oftar, en náttúrlegt er. Auka kjötframleiðsluna. Þetta er því líka illþyrmileg misnotkun svína. Fyrir undirrituðum er þetta ofbeldi og þessi misnotkun þessara varnarlausu dýranna með ólíkindum. Hvert er eiginlega innræti og tilfinningalíf, mannúð, þeirra manna, líka og ekki sízt dýralækna, sem að þessari óiðju standa!? Dýralæknar sverja þess eið, að gera allt, sem í þeirra valdi stendur, til að tryggja vernd og velferð dýranna. Aðrir eins svikarar. Í Þýzkalandi er blóðtaka af fylfullum eða mjólkandi merum stranglega bönnuð, vegna þess viðkvæma ástands, sem merararnar eru þá í. Í öllum löndum ESB, svo og í Sviss, er blóðmerahald stranglega bannað. Í raun er það bannað um allan heim, nema í einu eða tveimur löndum Suður-Ameríku og svo Kína, auk Íslands. Hér er, sem sagt, allt að 8-földu magni þess blóðs, sem eðlilegt væri talið að taka mætti úr fullfrískri meri, sem hvorki væri fylfull né mjólkandi, tappað af hryssum, sem eru bæði fylfullar og mjólkandi! Við þetta bætist svo það ofbeldi og þær meiðingar, sem beita þarf dýrin, til að koma þeim í blóðtökubás og negla þær þar, og svo þeir áverkar, sem dýrunum eru veittir, vikulega um 8 vikna skeið, með hálfs sentímetra breiðri blóðtökunál, sem rekin er í gegnum margfalda húð og svo ínn í slagæð dýrisins, og það í minnst 15 mínútur. Þetta er búið að vera í gangi í 40 ár, hefur blasað við á um hundrað bæjum, og MAST hefur átt að hafa eftirlit með þessu - að dýravelferð væri tryggð -, en nánast enginn hefur gert eitthvað með þetta, ekki einu sinni MAST, sem fremur hefur borið blak af starfseminni, en hitt, hvað þá eiðsvarnir dýralæknarnir. Svandís Svavarsdóttir, sem kenndi sig við grænt, kvaðst ætla að taka faglega á þessu á sínum tíma, í samræmi við gildandi dýraverndarlög, en lét svo þetta illvirki bara halda áfram, í nánast óbreyttu formi. Treysti sér greinilega ekki í slaginn við landbúnaðarklíku B, M og D. Og, því miður, virðist nýr atvinnuvegaráðherra, ný ríkisstjórn, heldur ekki ætla að gera mikið í málinu, þrátt fyrir yfirlýsingar allra stjórnarflokkanna þriggja um það, fyrir kosningar, m.a. á fundi Dýraverndarsambandsins með stjórnmálaflokkunum 7. nóvember 2024, að þeir vildu tryggja bann við blóðmerahaldi. Fyrir kosningar og eftir kosningar virðast því miður oft tvö ólík fyrirbrigði hjá stjórnmálaflokkum og -mönnum. Þar má reyndar líka minna á hvalveiðar, þar þóttist atvinnuvegaráðherra og stjórnarflokkarnir standa föstum fótum fyrir banni, fyrir kosningar, en það virðist mest grafið og gleymt eftir kosningar, og hefði þeirra vegna mátt drepa yfir 400 hvali í sumar, murka lífið úr þeim mörgun. Sem betur fer stoppuðu markaðsástæður fyrir hvalkjöt í Japan þó alla vega langreyðaveiðar, en illt er samt að vita til vanefnda nýrrar ríkistjórnar í þessu stóra dýraverndar- og umhverfismáli. Reyndar má spyrja, hver stefna nýrrar ríkisstjórnar í dýra-, náttúru- og umhverfisvernd sé. Í fljótu bragði virðist hún ekki beysin. Þetta er þó eitt allra stærsta mál okkar tíma. Þessi hugleiðing snýst þó ekki bara um okkur, mannfólkið, og afstöðu og framferði okkar gagnvart dýrum, heldur líka um dýrin og okkur. Samvist manna og dýra. Öll spendýr, ekki bara maðurinn, eru sköpuð með margslungnu tilfinningalífi, finna fyrir andlegri og líkamlegri vanlíðan og þjáningu, óttast og hræðast, kveljast af meiðslum og áverkum, kvíða reyndar líka fyrir, hryggjast, syrgja, hlakka til og gleðjast, allt eins og við. Tilraunir eru gerðar á músum, rottum, kanínum, hundum og öpum - oftast reyndar með hræðilegu kvalræði fyrir dýrin, sem sjaldnast lifa tilraunir af - og er árangur og niðurstöður síðan notaður fyrir lyfjaþróun og þróun nýrra lækningaaðferða fyrir okkur, mannfólkið. Nýlegt dæmi um það, hversu lík öll spendýr og menn eru, er ígræðsla hjarta úr svíni í mann. Í 57 ára gamlan Bandaríkjamann, sem var með lífshættulegan hjartasjúkdóm, var grætt hjarta úr svíni, og lifði maðurinn af um nokkurt skeið. Hjartaígræðsla úr svíni í mann virkaði! Áður hafði það gerzt, að hjartalokur úr svínum höfðu verið græddar í menn, húð af svínum grædd á brunasár manna, og svínsnýra grætt í mann. Við, spendýrin, erum semsé í grunninn öll sköpuð eins, nema, hvað maðurinn er auðvitað gráðugri, grimmari og miskunnar-lausari, en önnur spendýr. Hann einn drepur án þarfar, sér til skemmtunr og gleði, af lægstu hvötum; drápslosta. Önnur spendýr, rándýr, drepa af þörf. Punkturinn er þessi: Við, menn og önnur spendýr, erum ein stór og margbreytileg fjölskylda, þannig, að þegar við erum að halda, slátra og éta önnur spendýr, erum við, í raun, að halda, slátra og éta nátengdar lífverur. Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum og fallegu steikurnar á grillinu, eru hold og vöðvar „systra okkar og bræðra.“ Höfundur er stofnandi og formaður Jarðarvina, félagasamtaka um dýra-, náttúru- og umhverfisvernd. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór Skoðun Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Þrengt að þjóðarleikvanginum Þorvaldur Örlygsson skrifar Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Sjá meira
Blóðmerahald er, sem betur fer, komið nokkuð á krítiska dagskrá aftur, þökk sé erlendum dýraverndarsamtökum og Dýraverndar-sambandi Íslands, nýjum öflugum mönnum, sem þar eru nú á ferð. Eins og margir vita, byggist blóðmerahald á því, að blóði er tappað af fylfullum merum, sem líka eru mjólkandi og með folaldi, 5 lítrum í senn, vikulega, 8 sinnum hvert haust, en hver einstök blóðtaka jafngildir tæplega 20% af heildarblóðmagni hryssunnar. Þetta blóð er síðan notað til að framleiða frjósemislyf fyrir aðallega svín; með þeim er hægt að rjúfa tíðarhring gylta og, þannig, knýja gyltur til að eiga meiri fjölda grísa og oftar, en náttúrlegt er. Auka kjötframleiðsluna. Þetta er því líka illþyrmileg misnotkun svína. Fyrir undirrituðum er þetta ofbeldi og þessi misnotkun þessara varnarlausu dýranna með ólíkindum. Hvert er eiginlega innræti og tilfinningalíf, mannúð, þeirra manna, líka og ekki sízt dýralækna, sem að þessari óiðju standa!? Dýralæknar sverja þess eið, að gera allt, sem í þeirra valdi stendur, til að tryggja vernd og velferð dýranna. Aðrir eins svikarar. Í Þýzkalandi er blóðtaka af fylfullum eða mjólkandi merum stranglega bönnuð, vegna þess viðkvæma ástands, sem merararnar eru þá í. Í öllum löndum ESB, svo og í Sviss, er blóðmerahald stranglega bannað. Í raun er það bannað um allan heim, nema í einu eða tveimur löndum Suður-Ameríku og svo Kína, auk Íslands. Hér er, sem sagt, allt að 8-földu magni þess blóðs, sem eðlilegt væri talið að taka mætti úr fullfrískri meri, sem hvorki væri fylfull né mjólkandi, tappað af hryssum, sem eru bæði fylfullar og mjólkandi! Við þetta bætist svo það ofbeldi og þær meiðingar, sem beita þarf dýrin, til að koma þeim í blóðtökubás og negla þær þar, og svo þeir áverkar, sem dýrunum eru veittir, vikulega um 8 vikna skeið, með hálfs sentímetra breiðri blóðtökunál, sem rekin er í gegnum margfalda húð og svo ínn í slagæð dýrisins, og það í minnst 15 mínútur. Þetta er búið að vera í gangi í 40 ár, hefur blasað við á um hundrað bæjum, og MAST hefur átt að hafa eftirlit með þessu - að dýravelferð væri tryggð -, en nánast enginn hefur gert eitthvað með þetta, ekki einu sinni MAST, sem fremur hefur borið blak af starfseminni, en hitt, hvað þá eiðsvarnir dýralæknarnir. Svandís Svavarsdóttir, sem kenndi sig við grænt, kvaðst ætla að taka faglega á þessu á sínum tíma, í samræmi við gildandi dýraverndarlög, en lét svo þetta illvirki bara halda áfram, í nánast óbreyttu formi. Treysti sér greinilega ekki í slaginn við landbúnaðarklíku B, M og D. Og, því miður, virðist nýr atvinnuvegaráðherra, ný ríkisstjórn, heldur ekki ætla að gera mikið í málinu, þrátt fyrir yfirlýsingar allra stjórnarflokkanna þriggja um það, fyrir kosningar, m.a. á fundi Dýraverndarsambandsins með stjórnmálaflokkunum 7. nóvember 2024, að þeir vildu tryggja bann við blóðmerahaldi. Fyrir kosningar og eftir kosningar virðast því miður oft tvö ólík fyrirbrigði hjá stjórnmálaflokkum og -mönnum. Þar má reyndar líka minna á hvalveiðar, þar þóttist atvinnuvegaráðherra og stjórnarflokkarnir standa föstum fótum fyrir banni, fyrir kosningar, en það virðist mest grafið og gleymt eftir kosningar, og hefði þeirra vegna mátt drepa yfir 400 hvali í sumar, murka lífið úr þeim mörgun. Sem betur fer stoppuðu markaðsástæður fyrir hvalkjöt í Japan þó alla vega langreyðaveiðar, en illt er samt að vita til vanefnda nýrrar ríkistjórnar í þessu stóra dýraverndar- og umhverfismáli. Reyndar má spyrja, hver stefna nýrrar ríkisstjórnar í dýra-, náttúru- og umhverfisvernd sé. Í fljótu bragði virðist hún ekki beysin. Þetta er þó eitt allra stærsta mál okkar tíma. Þessi hugleiðing snýst þó ekki bara um okkur, mannfólkið, og afstöðu og framferði okkar gagnvart dýrum, heldur líka um dýrin og okkur. Samvist manna og dýra. Öll spendýr, ekki bara maðurinn, eru sköpuð með margslungnu tilfinningalífi, finna fyrir andlegri og líkamlegri vanlíðan og þjáningu, óttast og hræðast, kveljast af meiðslum og áverkum, kvíða reyndar líka fyrir, hryggjast, syrgja, hlakka til og gleðjast, allt eins og við. Tilraunir eru gerðar á músum, rottum, kanínum, hundum og öpum - oftast reyndar með hræðilegu kvalræði fyrir dýrin, sem sjaldnast lifa tilraunir af - og er árangur og niðurstöður síðan notaður fyrir lyfjaþróun og þróun nýrra lækningaaðferða fyrir okkur, mannfólkið. Nýlegt dæmi um það, hversu lík öll spendýr og menn eru, er ígræðsla hjarta úr svíni í mann. Í 57 ára gamlan Bandaríkjamann, sem var með lífshættulegan hjartasjúkdóm, var grætt hjarta úr svíni, og lifði maðurinn af um nokkurt skeið. Hjartaígræðsla úr svíni í mann virkaði! Áður hafði það gerzt, að hjartalokur úr svínum höfðu verið græddar í menn, húð af svínum grædd á brunasár manna, og svínsnýra grætt í mann. Við, spendýrin, erum semsé í grunninn öll sköpuð eins, nema, hvað maðurinn er auðvitað gráðugri, grimmari og miskunnar-lausari, en önnur spendýr. Hann einn drepur án þarfar, sér til skemmtunr og gleði, af lægstu hvötum; drápslosta. Önnur spendýr, rándýr, drepa af þörf. Punkturinn er þessi: Við, menn og önnur spendýr, erum ein stór og margbreytileg fjölskylda, þannig, að þegar við erum að halda, slátra og éta önnur spendýr, erum við, í raun, að halda, slátra og éta nátengdar lífverur. Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum og fallegu steikurnar á grillinu, eru hold og vöðvar „systra okkar og bræðra.“ Höfundur er stofnandi og formaður Jarðarvina, félagasamtaka um dýra-, náttúru- og umhverfisvernd.
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun