Að leita er að læra Ragnar Sigurðsson skrifar 10. apríl 2025 11:31 Undanfarið hefur umræðan um olíuleit við Ísland einkennst af neitunartón. Umræðunni hefur gjarnan verið lokað áður en hún náði að hefjast – og rætt hefur verið um málið eins og ákvörðun hafi þegar verið tekin. En nú heyrum við breyttan tón: „ekki á dagskrá“ er nýja línan. Hún má hljóma saklaus, en hún opnar á nauðsynlegt samtal – og því fögnum við í Fjarðabyggð. Við teljum tímabært að ræða olíuleit á ný – af ábyrgð, með opnum hug og með hag samfélagsins í forgrunni. Það snýst ekki um að fara gegn stefnu um sjálfbæra þróun, heldur um að afla sér þekkingar og reynslu. Það er staðreynd að við vitum afar lítið um jarðfræði hafsbotnsins við Ísland og þá möguleika sem þar kunna að leynast. Með því að leyfa leit, rannsóknir og greiningar getum við dýpkað skilning okkar á náttúru landsins og stuðlað að vísindalegum og tæknilegum framförum. Við teljum að það eigi að leyfa áhugasömum og fjárhagslega burðugum aðilum að kanna möguleikana á Drekasvæðinu, í fullri sátt við umhverfi og alþjóðlegar skuldbindingar Íslands. Slík leit krefst hvorki skuldbindinga um vinnslu né fjárútláta af hálfu ríkisins í dag – aðeins þess að Ísland sé tilbúið að læra. Fjarðabyggð og Fljótsdalshérað unnu áður saman að undirbúningi fyrir olíuleit. Þá var lögð áhersla á öryggi, umhverfissjónarmið og staðbundna þátttöku. Sú vinna og sú nálgun gæti orðið fyrirmynd í áframhaldandi samtali – ef stjórnvöld vilja láta til sín taka á ný. Ef olía leynist við Ísland, þá mun það ekki aðeins hafa áhrif á efnahag þjóðarinnar heldur einnig á byggðaþróun og uppbyggingu á svæðum sem oft á tíðum hafa þurft að bíða eftir hlutdeild í uppsveiflu. Ef við leitum ekki – þá vitum við ekki. Ef við spyrjum ekki – þá fáum við engin svör. Og ef við skoðum ekki möguleikana – þá höfum við afsalað okkur þeim fyrirfram. Það er ekki skynsamleg stefna fyrir neina þjóð – og allra síst þjóð sem býr yfir mögulegum auðlindum í einni rólegustu og vistvænustu útgáfu heims: hafinu. Höfundur er formaður bæjarráðs Fjarðabyggðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnar Sigurðsson Bensín og olía Jarðefnaeldsneyti Fjarðabyggð Mest lesið Í skugga kerfis sem brást! Harpa Hildiberg Böðvarsdóttir Skoðun Fasteignaviðskipti – tímabært að endurskoða leikreglurnar? Hlynur Júlísson Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson Skoðun Jöfn vernd fyrir öll börn í veröldinni Gunnar Hersveinn Skoðun Hættum að bregðast íslensku hryssunni Rósa Líf Darradóttir Skoðun Byggð í Norðvesturkjördæmi: lífæð framtíðar Íslands Ragnar Rögnvaldsson Skoðun Frídagar í klemmu Jón Júlíus Karlsson Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen Skoðun Metnaður eða metnaðarleysi? Sumarrós Sigurðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Frídagar í klemmu Jón Júlíus Karlsson skrifar Skoðun Fasteignaviðskipti – tímabært að endurskoða leikreglurnar? Hlynur Júlísson skrifar Skoðun Í skugga kerfis sem brást! Harpa Hildiberg Böðvarsdóttir skrifar Skoðun Jöfn vernd fyrir öll börn í veröldinni Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Byggð í Norðvesturkjördæmi: lífæð framtíðar Íslands Ragnar Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hverju hef ég stjórn á? Álfheiður Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Metnaður eða metnaðarleysi? Sumarrós Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Þetta er allt í vinnslu“ María Pétursdóttir skrifar Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar Skoðun Iðnaðarstefna – stökkpallur inn í næsta hagvaxtarskeið Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Hættum að bregðast íslensku hryssunni Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Börnin bíða meðan lausnin stendur auð Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Áður en það verður of seint María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Lygin lekur niður á hökuna Jón Daníelsson skrifar Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Ríkisfyrirtæki sem virðir ekki æðsta valdið Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Við erum hafið Guillaume Bazard skrifar Skoðun Deja Vu Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Mun mannkynið lifa af gervigreindina? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Orkuöflun á eyjaklösum - Vestmannaeyjar og Orkneyjar Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Hugrekki getur af sér hugrekki Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Helför gyðinga gegn íbúum Palestínu Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson skrifar Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Undanfarið hefur umræðan um olíuleit við Ísland einkennst af neitunartón. Umræðunni hefur gjarnan verið lokað áður en hún náði að hefjast – og rætt hefur verið um málið eins og ákvörðun hafi þegar verið tekin. En nú heyrum við breyttan tón: „ekki á dagskrá“ er nýja línan. Hún má hljóma saklaus, en hún opnar á nauðsynlegt samtal – og því fögnum við í Fjarðabyggð. Við teljum tímabært að ræða olíuleit á ný – af ábyrgð, með opnum hug og með hag samfélagsins í forgrunni. Það snýst ekki um að fara gegn stefnu um sjálfbæra þróun, heldur um að afla sér þekkingar og reynslu. Það er staðreynd að við vitum afar lítið um jarðfræði hafsbotnsins við Ísland og þá möguleika sem þar kunna að leynast. Með því að leyfa leit, rannsóknir og greiningar getum við dýpkað skilning okkar á náttúru landsins og stuðlað að vísindalegum og tæknilegum framförum. Við teljum að það eigi að leyfa áhugasömum og fjárhagslega burðugum aðilum að kanna möguleikana á Drekasvæðinu, í fullri sátt við umhverfi og alþjóðlegar skuldbindingar Íslands. Slík leit krefst hvorki skuldbindinga um vinnslu né fjárútláta af hálfu ríkisins í dag – aðeins þess að Ísland sé tilbúið að læra. Fjarðabyggð og Fljótsdalshérað unnu áður saman að undirbúningi fyrir olíuleit. Þá var lögð áhersla á öryggi, umhverfissjónarmið og staðbundna þátttöku. Sú vinna og sú nálgun gæti orðið fyrirmynd í áframhaldandi samtali – ef stjórnvöld vilja láta til sín taka á ný. Ef olía leynist við Ísland, þá mun það ekki aðeins hafa áhrif á efnahag þjóðarinnar heldur einnig á byggðaþróun og uppbyggingu á svæðum sem oft á tíðum hafa þurft að bíða eftir hlutdeild í uppsveiflu. Ef við leitum ekki – þá vitum við ekki. Ef við spyrjum ekki – þá fáum við engin svör. Og ef við skoðum ekki möguleikana – þá höfum við afsalað okkur þeim fyrirfram. Það er ekki skynsamleg stefna fyrir neina þjóð – og allra síst þjóð sem býr yfir mögulegum auðlindum í einni rólegustu og vistvænustu útgáfu heims: hafinu. Höfundur er formaður bæjarráðs Fjarðabyggðar.
Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar
Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar
Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar
Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar