Spurningar vakna um heimildarmann og hæfni og ábyrgð fréttamanna Ole Anton Bieltvedt skrifar 24. mars 2025 06:00 Ég skrifaði hér grein á Vísi sl. föstudag með fyrirsögninni „Þegar illfyglin fá að grassera – með góðum stuðningi fjölmiðla“. Er greinin hér enn, aðgengileg til lesturs, ef áhugi er á, og skýrir sig sjálf. Það er nú orðið ljóst, hvaða manneskja það er, sem fyrir mér er „illfyglið“ á bak við þessa vondu og skammarlegu atburðarrás alla, þar sem góð kona og væn, mannvinur, sem hefur barizt ekki sízt fyrir hagsmunum og velferð þeirra, sem minnst mega sín, var hrakin með illvilja, afskræmingu staðreynda og því, sem ég vil kalla falsfréttum, úr starfi, illilega að hennar persónu, einkalífi og fjölskyldulífi vegið, og, málflutningur „illfyglis“ og fréttamanna slíkur, að jafnvel hrikti í stjórn landsins. Svei þér Ólöf Björnsdóttir, segi ég nú. Fyrir mér fellur skuggi á þitt nafn. En næsta spurningin er, hver er heimildarmaðurinn á bak við fréttina? Ekki réði þar minni lágkúra. Var þar einhver að reyna að koma höggi á eða reka rýting í bak Ásthildar Lóu og/eða ríkisstjórnar. Það væri þarft verk og gott, nauðsynlegt, til að heildarmynd komi á þetta vonda mál, að upplýst væri um heimildarmann. Þar næst vaknar spurningin um hæfni og ábyrgð fréttamanna á RÚV, sem þóttust eða töldu sig vera með stórfellt hneykslismál, sem þeir settu svo af stað með hávaða og látum, án minnstu vægðar, varkárni eða tillitssemi, án nokkurar skynsemi eða faglegrar staðreyndagreiningar, sjálfum sér og stofnun sinni til skammar. Hver átti glæpurinn eiginlega að hafa verið? Fyrir hvað var Ásthildur Lóa eiginlega ákærð, sakfelld og dæmd!? Hér var og er um samneyti unglinga og ástarsamband, einkalíf og einkamál þeirra, þar sem einhver aldursmunur var í árum, sem heldur engan, nema þau sjálf, varðar um, fyrir utan það, að reynsla og þroski, ekki sízt í ástar- og kynlífsmálum, fer ekki alltaf eftir árum, og geta þeir, sem þar eru yngri búið yfir meiri reynslu til framsækni og áhrifa, aðgangs, en þeir, sem eldri eru í árum. Ég tel Stefán Eiríksson, útvarpsstjórna, góðan mann og heiðarlegan, sem ekki má vamm RÚV eða sjálfs sín vita, og sendi ég honum þetta erindi í dag: „Leyfðu mér að senda þér þessa blaðagrein, sem ég birti á Vísi sl. föstudag: https://www.visir.is/g/20252704125d/thegar-illfyglin-fa-ad-grassera-med-godum-studningi-fjolmidla. Efnið skýrir sig sjálft. Þær spurningar vakna auðvitað, hvaðan þessi frétt, sem fyrir mér engin er, 35 ára gamalt ástarævintýri unglinga, kom, og þá líka, hver var ástæðan fyrir því, að þessari illkvittniskonu, Ólöfu Björnsdóttur, var boðið í langt viðtal á helzta tíma hjá ykkur. Hvert var tilefnið, hver var fréttin!? Auðvitað getur þú ekki stýrt öllu þínu liði, en eftir á er hægt að taka á málum. Fyrir mér er hér tilefni til alvarlegra taka á þeim fréttamönnum, sem að komu“. Verður fróðlegt að vita, hvað út úr þessu erindi kemur. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Nokkur orð um stöðuna Dögg Þrastardóttir skrifar Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun #blessmeta – þriðja grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir skrifar Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Spólum til baka Snævar Ingi Sveinsson skrifar Skoðun Sögulegur dómur Hæstaréttar – staðfestir sjálfstæði Alþingis Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að vera fatlaður á Íslandi er full vinna Birna Ösp Traustadóttir skrifar Skoðun Sæluríkið Ísland Einar Helgason skrifar Sjá meira
Ég skrifaði hér grein á Vísi sl. föstudag með fyrirsögninni „Þegar illfyglin fá að grassera – með góðum stuðningi fjölmiðla“. Er greinin hér enn, aðgengileg til lesturs, ef áhugi er á, og skýrir sig sjálf. Það er nú orðið ljóst, hvaða manneskja það er, sem fyrir mér er „illfyglið“ á bak við þessa vondu og skammarlegu atburðarrás alla, þar sem góð kona og væn, mannvinur, sem hefur barizt ekki sízt fyrir hagsmunum og velferð þeirra, sem minnst mega sín, var hrakin með illvilja, afskræmingu staðreynda og því, sem ég vil kalla falsfréttum, úr starfi, illilega að hennar persónu, einkalífi og fjölskyldulífi vegið, og, málflutningur „illfyglis“ og fréttamanna slíkur, að jafnvel hrikti í stjórn landsins. Svei þér Ólöf Björnsdóttir, segi ég nú. Fyrir mér fellur skuggi á þitt nafn. En næsta spurningin er, hver er heimildarmaðurinn á bak við fréttina? Ekki réði þar minni lágkúra. Var þar einhver að reyna að koma höggi á eða reka rýting í bak Ásthildar Lóu og/eða ríkisstjórnar. Það væri þarft verk og gott, nauðsynlegt, til að heildarmynd komi á þetta vonda mál, að upplýst væri um heimildarmann. Þar næst vaknar spurningin um hæfni og ábyrgð fréttamanna á RÚV, sem þóttust eða töldu sig vera með stórfellt hneykslismál, sem þeir settu svo af stað með hávaða og látum, án minnstu vægðar, varkárni eða tillitssemi, án nokkurar skynsemi eða faglegrar staðreyndagreiningar, sjálfum sér og stofnun sinni til skammar. Hver átti glæpurinn eiginlega að hafa verið? Fyrir hvað var Ásthildur Lóa eiginlega ákærð, sakfelld og dæmd!? Hér var og er um samneyti unglinga og ástarsamband, einkalíf og einkamál þeirra, þar sem einhver aldursmunur var í árum, sem heldur engan, nema þau sjálf, varðar um, fyrir utan það, að reynsla og þroski, ekki sízt í ástar- og kynlífsmálum, fer ekki alltaf eftir árum, og geta þeir, sem þar eru yngri búið yfir meiri reynslu til framsækni og áhrifa, aðgangs, en þeir, sem eldri eru í árum. Ég tel Stefán Eiríksson, útvarpsstjórna, góðan mann og heiðarlegan, sem ekki má vamm RÚV eða sjálfs sín vita, og sendi ég honum þetta erindi í dag: „Leyfðu mér að senda þér þessa blaðagrein, sem ég birti á Vísi sl. föstudag: https://www.visir.is/g/20252704125d/thegar-illfyglin-fa-ad-grassera-med-godum-studningi-fjolmidla. Efnið skýrir sig sjálft. Þær spurningar vakna auðvitað, hvaðan þessi frétt, sem fyrir mér engin er, 35 ára gamalt ástarævintýri unglinga, kom, og þá líka, hver var ástæðan fyrir því, að þessari illkvittniskonu, Ólöfu Björnsdóttur, var boðið í langt viðtal á helzta tíma hjá ykkur. Hvert var tilefnið, hver var fréttin!? Auðvitað getur þú ekki stýrt öllu þínu liði, en eftir á er hægt að taka á málum. Fyrir mér er hér tilefni til alvarlegra taka á þeim fréttamönnum, sem að komu“. Verður fróðlegt að vita, hvað út úr þessu erindi kemur. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni.
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar
Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun