Sannleikurinn um Evrópusambandið III: Eflum álfuna okkar, Evrópu, og þar með ESB, barnanna okkar vegna! Ole Anton Bieldtvedt skrifar 8. september 2024 07:02 Undirritaður bjó í miðju Evrópusambandinu, Þýzkalandi, í 27 ár og fylgdist gjörla með þróun ríkjasambandsins allan þennan tíma, reyndar fyrir og eftir á líka, svo og með tilkomu Evrunnar og þróun þessa sameiginlega gjaldmiðils nú 26 þjóða. Allt gerðist þetta innan frá; ég upplifði atburðarásina á staðnum. Hægri öfgamenn, þjóðernissinnar með þrönga sýn, popúlistar, liggja í því, að skrifa óhróður um Evrópusambandið, ESB, mikið þá í formi hálfsannleika og rangfærslna, þar sem staðreyndir eru slitnar úr samhengi, bútum skeytt saman, þannig, að rétt mynd afskræmist og sannleikur bjagast. Fyrir suma virkar þetta vel, fer vel í þá, en forsendan er auðvitað sú, að menn kunna ekki góð skil á efninu, hafi ekki upplifað eða sett sig vel inn í málið, og falla sumir í gryfju rangfærslnanna og taka þær sem góðar og gildar. Þessi óhróðurskrif hafa líka farið fram hér Vísi, þessum ágæta miðli, og það í stórum stíl, einkum síðasta misserið. Ég tel, að þessi skrif tengist félagasamtökunum Heimssýn, en, ef Heimssýn væri stjórnmálaflokkur, myndi hann að mínu mati flokkast með Brexit-sinnum, AfD í Þýzkalandi, Front National/Le Pen í Frakklandi, Lega Nord eða FdI á Ítalíu, en þessi síðastnefndu stjórnmálasamtök eiga rætur að rekja til PNF, Partitio Nazionale Fascista, sem Mussolini stofnaði. Í stað þessa að elta frekari ólar við einstakar rangfærslur, sem líka eru endurteknar sífellt, eins og um slitna plötu væri að ræða, hef ég ákveðið, að skrifa upplýsandi greinar um Evrópu, ESB og Evruna. Hér kemur sú 3., III, en hinar 2 birtust 19.08. og 29.08. sl.: Hver var staðan í Evrópu fyrir 100 árum? Fyrir 100 árum voru jarðarbúar 2 milljarðar. Voru Evrópubúar, er þar átt við vestari hlutann, um 500 milljónir. 25% jarðarbúa. Verulegur hluti. Staðan og horfur nú? Nú eru þessar tölur 8 milljarðar jarðarbúa, en Evrópubúum hefur ekki fjölgað. Eru enn 500 milljónir. Hlutfall er því komið niður í 6-7%. Um næstu aldamót er talið, að jarðarbúar verði komnir í 11-12 milljarða, en ekki er búizt við að Evrópubúum fjölgi. Þeir verða því aðeins 4% jarðarbúa um næstu aldamót. Miðstöð mannréttinda, velferðar og öryggis Á sama tíma er Evrópa miðstöð lýðræðis, bráttunnar gegn spillingu, mannréttinda, virðingar við jörðina, velferðar og öryggis. Er ljóst, að margur maðurinn í Asíu, Afríku eða S-Ameríku muni renna hýru auga til Evrópu og þeirrar velferðar, frelsis og þess öryggis, sem hér má finna, á komandi áratugum. Þessi staða er nú þegar komin upp í formi flóttamanna frá Miðausturlöndum, Asíu og Afríku, svo að ekki sé talað um Úkraínumenn, sem reyndar eru að flýja innan Evrópu, en vilja ekkert frekar, en verða hluti af hinni eiginlegu Evrópu, Evrópusambandinu, ESB. Enn eru þetta mest einstaklingar, sem eru að flýja stríðshörmungar, atvinnuleysi, fátækt, kúgun, vonleysi og ófrelsi. Ekki öflug lið eða skipulegar fylkingar trúarhópa eða árásargjarnra þjóða eða kynþátta. Hvað kennir mankynssagan okkur? Mannkynssagan einkennist af baráttu um auðæfi, land og kosti þess, völd og trúarbrögð. Þrátt fyrir viðleitni til samskipta og samstarfs á grundvelli skilnings og samhjálpar, er hætt við, að mannkynssagan muni endurtaka sig. Eitt er sjálfsbjargarhvöt manna og endalaus leit að betra lífi, annað er valda- og yfirráðasókn valdagráðugra þjóðarleiðtoga og ofstækisfullra trúarleiðtoga í heimi minnkandi auðlinda og dvínandi lífsgæða. Höldum vöku okkar fyrir börnin okkar Það væri ótrúleg grunnhyggja, ef við, Evrópubúar, héldum, að við gætum setið að mannréttindum okkar, allsnægtum og öryggi, í ró og friði, meðan aðrir hlutar mannkyns svelta, líða og þjást, og, að þeir, sem eiga undir högg að sækja, muni einfaldlega nema staðar við línu á landakortinu. Hvernig mætti uppskipting og ágreiningur vera til góðs? Til eru þeir menn, sem virðast halda, að Evrópa sé bezt komin í uppskiptingu og ágreiningi. Það er hryggilegt, að jafnvel íslenzkir forystumenn, margur maðurinn í D og B, svo að ekki sé talað um M, skuli, vegna þjóðerniskenndar sinnar og skammsýni, músarholusjónarmiða, aðhyllast og beinlínis styðja þessi sjónarmið og tilraunir til niðurrifs og uppskiptingar, veikingar, eyðileggingar Evrópu. Margir þessara manna koma einmitt saman í Heimssýn. Sterk Evrópa og aðgerðarplan til hjálpar eina leiðin! Til að tryggja hagsmuni og öryggi Evrópu, þarf þetta til að koma: Skilningur á þessari stöðu og þeirri hættu, sem fram undan leynist. Fullkomin samstaða og bezta möguleg samvinna allra þjóða og afla innan Evrópu, Evrópusambandsins, Ísland auðvitað meðtalið. Evrópa þarf að fara af stað með öfluga áætlun og aðgerðaplan til að styrkja og byggja upp fátækar þjóðir heims, einkum í Afríku og Asíu, og hjálpa þeim þannig til sjálfsbjargar, en heima hjá þeim. Vettvangur fyrir þetta lífsnauðsynlega samstarf og aðgerðir er vitaskuld Evrópusambandið, ESB, sem, Guði sé lof, er komið vel á veg með að friða, sameina og styrkja Evrópu, viðskiptalega og efnahagslega, og sér þörfina nú á hernaðarlegri styrkingu og sjálfstæði. NATO fínt, en veitir í núverandi formi ekki framtíðaröryggi Menn hafa í sambandi við öryggi Evrópu talið, að NATO myndi tryggja hagsmuni hennar og varnir, en, því miður hafa Evrópubúar treyst um of á hernaðarmátt Bandaríkjanna í NATO og þar með vanrækt sjálfstæðar varnir sínar og hernaðarmátt Evrópu sjálfar. Úr þessu er nú loks verið að bæta, svo kaldhæðnislegt, sem það er, þökk sé Pútín. Framtíðarstyrk Evrópu liggur í sameinuðu ríkjasambandi ESB og NATO, en þjóðirnar, sem að þeim standa, eru mikið þær sömu. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir Skoðun Í skjóli hvíta bjargvættarins Yousef Ingi Tamimi Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson Skoðun Áttaviti í öldrunarþjónustu Gunnlaugur Már Briem Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson Skoðun Skoðun Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Skoðun 7 símtöl í röð - en ekkert fer í gegn Gró Einarsdóttir skrifar Skoðun Áttaviti í öldrunarþjónustu Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Í skjóli hvíta bjargvættarins Yousef Ingi Tamimi skrifar Skoðun Að gjamma á stóra grábjörninn getur haft afleiðingar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lokun Leo Seafood - Afleiðing tvöföldunar veiðigjalda Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Allir geta hjálpað einhverjum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Við erum ekki valdalausar. Við erum óbrjótandi Noorina Khalikyar skrifar Skoðun Vægið eftir sem áður dropi í hafið Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar Skoðun Fólk í sárum veldur tárum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og grátur í draumum Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Sjá meira
Undirritaður bjó í miðju Evrópusambandinu, Þýzkalandi, í 27 ár og fylgdist gjörla með þróun ríkjasambandsins allan þennan tíma, reyndar fyrir og eftir á líka, svo og með tilkomu Evrunnar og þróun þessa sameiginlega gjaldmiðils nú 26 þjóða. Allt gerðist þetta innan frá; ég upplifði atburðarásina á staðnum. Hægri öfgamenn, þjóðernissinnar með þrönga sýn, popúlistar, liggja í því, að skrifa óhróður um Evrópusambandið, ESB, mikið þá í formi hálfsannleika og rangfærslna, þar sem staðreyndir eru slitnar úr samhengi, bútum skeytt saman, þannig, að rétt mynd afskræmist og sannleikur bjagast. Fyrir suma virkar þetta vel, fer vel í þá, en forsendan er auðvitað sú, að menn kunna ekki góð skil á efninu, hafi ekki upplifað eða sett sig vel inn í málið, og falla sumir í gryfju rangfærslnanna og taka þær sem góðar og gildar. Þessi óhróðurskrif hafa líka farið fram hér Vísi, þessum ágæta miðli, og það í stórum stíl, einkum síðasta misserið. Ég tel, að þessi skrif tengist félagasamtökunum Heimssýn, en, ef Heimssýn væri stjórnmálaflokkur, myndi hann að mínu mati flokkast með Brexit-sinnum, AfD í Þýzkalandi, Front National/Le Pen í Frakklandi, Lega Nord eða FdI á Ítalíu, en þessi síðastnefndu stjórnmálasamtök eiga rætur að rekja til PNF, Partitio Nazionale Fascista, sem Mussolini stofnaði. Í stað þessa að elta frekari ólar við einstakar rangfærslur, sem líka eru endurteknar sífellt, eins og um slitna plötu væri að ræða, hef ég ákveðið, að skrifa upplýsandi greinar um Evrópu, ESB og Evruna. Hér kemur sú 3., III, en hinar 2 birtust 19.08. og 29.08. sl.: Hver var staðan í Evrópu fyrir 100 árum? Fyrir 100 árum voru jarðarbúar 2 milljarðar. Voru Evrópubúar, er þar átt við vestari hlutann, um 500 milljónir. 25% jarðarbúa. Verulegur hluti. Staðan og horfur nú? Nú eru þessar tölur 8 milljarðar jarðarbúa, en Evrópubúum hefur ekki fjölgað. Eru enn 500 milljónir. Hlutfall er því komið niður í 6-7%. Um næstu aldamót er talið, að jarðarbúar verði komnir í 11-12 milljarða, en ekki er búizt við að Evrópubúum fjölgi. Þeir verða því aðeins 4% jarðarbúa um næstu aldamót. Miðstöð mannréttinda, velferðar og öryggis Á sama tíma er Evrópa miðstöð lýðræðis, bráttunnar gegn spillingu, mannréttinda, virðingar við jörðina, velferðar og öryggis. Er ljóst, að margur maðurinn í Asíu, Afríku eða S-Ameríku muni renna hýru auga til Evrópu og þeirrar velferðar, frelsis og þess öryggis, sem hér má finna, á komandi áratugum. Þessi staða er nú þegar komin upp í formi flóttamanna frá Miðausturlöndum, Asíu og Afríku, svo að ekki sé talað um Úkraínumenn, sem reyndar eru að flýja innan Evrópu, en vilja ekkert frekar, en verða hluti af hinni eiginlegu Evrópu, Evrópusambandinu, ESB. Enn eru þetta mest einstaklingar, sem eru að flýja stríðshörmungar, atvinnuleysi, fátækt, kúgun, vonleysi og ófrelsi. Ekki öflug lið eða skipulegar fylkingar trúarhópa eða árásargjarnra þjóða eða kynþátta. Hvað kennir mankynssagan okkur? Mannkynssagan einkennist af baráttu um auðæfi, land og kosti þess, völd og trúarbrögð. Þrátt fyrir viðleitni til samskipta og samstarfs á grundvelli skilnings og samhjálpar, er hætt við, að mannkynssagan muni endurtaka sig. Eitt er sjálfsbjargarhvöt manna og endalaus leit að betra lífi, annað er valda- og yfirráðasókn valdagráðugra þjóðarleiðtoga og ofstækisfullra trúarleiðtoga í heimi minnkandi auðlinda og dvínandi lífsgæða. Höldum vöku okkar fyrir börnin okkar Það væri ótrúleg grunnhyggja, ef við, Evrópubúar, héldum, að við gætum setið að mannréttindum okkar, allsnægtum og öryggi, í ró og friði, meðan aðrir hlutar mannkyns svelta, líða og þjást, og, að þeir, sem eiga undir högg að sækja, muni einfaldlega nema staðar við línu á landakortinu. Hvernig mætti uppskipting og ágreiningur vera til góðs? Til eru þeir menn, sem virðast halda, að Evrópa sé bezt komin í uppskiptingu og ágreiningi. Það er hryggilegt, að jafnvel íslenzkir forystumenn, margur maðurinn í D og B, svo að ekki sé talað um M, skuli, vegna þjóðerniskenndar sinnar og skammsýni, músarholusjónarmiða, aðhyllast og beinlínis styðja þessi sjónarmið og tilraunir til niðurrifs og uppskiptingar, veikingar, eyðileggingar Evrópu. Margir þessara manna koma einmitt saman í Heimssýn. Sterk Evrópa og aðgerðarplan til hjálpar eina leiðin! Til að tryggja hagsmuni og öryggi Evrópu, þarf þetta til að koma: Skilningur á þessari stöðu og þeirri hættu, sem fram undan leynist. Fullkomin samstaða og bezta möguleg samvinna allra þjóða og afla innan Evrópu, Evrópusambandsins, Ísland auðvitað meðtalið. Evrópa þarf að fara af stað með öfluga áætlun og aðgerðaplan til að styrkja og byggja upp fátækar þjóðir heims, einkum í Afríku og Asíu, og hjálpa þeim þannig til sjálfsbjargar, en heima hjá þeim. Vettvangur fyrir þetta lífsnauðsynlega samstarf og aðgerðir er vitaskuld Evrópusambandið, ESB, sem, Guði sé lof, er komið vel á veg með að friða, sameina og styrkja Evrópu, viðskiptalega og efnahagslega, og sér þörfina nú á hernaðarlegri styrkingu og sjálfstæði. NATO fínt, en veitir í núverandi formi ekki framtíðaröryggi Menn hafa í sambandi við öryggi Evrópu talið, að NATO myndi tryggja hagsmuni hennar og varnir, en, því miður hafa Evrópubúar treyst um of á hernaðarmátt Bandaríkjanna í NATO og þar með vanrækt sjálfstæðar varnir sínar og hernaðarmátt Evrópu sjálfar. Úr þessu er nú loks verið að bæta, svo kaldhæðnislegt, sem það er, þökk sé Pútín. Framtíðarstyrk Evrópu liggur í sameinuðu ríkjasambandi ESB og NATO, en þjóðirnar, sem að þeim standa, eru mikið þær sömu. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni.
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson Skoðun
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar
Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson Skoðun