Kvikusöfnun sársaukans Móheiður Hlíf Geirlaugsdóttir skrifar 2. mars 2024 10:00 Í dag sá ég að kollegi minn á Instagram, skáldið og bókavörðurinn Mosab Abu-Toha, var að segja frá því að 150 manns sem hefðu verið að bíða komu nauðsynja; hveitis, vatns, lyfja o.s.frv. hefðu verið skotnir af Ísraelsher. Myrtir. Af fréttavef RÚV: “Ísraelskir hermenn skutu í morgun fólk sem þusti að vöruflutningabílum sem fluttu matvæli og aðrar nauðsynjar til fólks á Gaza.” Þungvopnaðir hermenn á skriðdrekum skaut á mannþröng af sveltandi fólki, fólki sem er að reyna að næla sér í hveitipoka og nauðsynjar fyrir börnin sín. Þeir skutu á fólkið og myrtu rúmlega hundrað manns með köldu blóði, slösuðu og særðu enn fleiri sem eiga í erfiðleikum með að láta gera að sárum sínum því Ísraelsmenn hafa sprengt upp flesta ef ekki alla spítala á Gaza. Það hefur lengi verið ljóst að markmið Ísraelsstjórnar er að eyða Palestínu. Þeir hafa í skjóli Bandaríkjanna, Bretlands og fleiri vestrænna þjóða tekið land þeirra, skorið nauðþurftir við nögl og lokað þá af með múr. Palestínufólkið er fangar, það getur ekki um frjálst höfuð strokið. Frá því í október hefur Ísrael notað þá fjarvistarsönnun að landið sé í sjálfsvörn. Ísraelsmenn segjast vera í sjálfsvörn gegn hernumdri þjóð. Það er eitthvað mjög bogið við þessi rök sem fjölmiðlar og stjórnmálamenn tönglast á. Hvernig getur vopnuðum hermönnum staðið ógn af sveltandi saklausum borgurum? Hvernig er hægt að stráfella börn, konur og menn af dæmalausri heiftúð og kalla það sjálfsvörn? Þetta er óskiljanlegt. Stjórnmálafólk þessa lands og vestrænna ríkja á erfitt með að koma orðum að máttleysi sínu. Þetta er svo flókið segja þau og senda svo máttlausar yfirlýsingar um að þau krefjist vopnahlés vegna þessara stríðandi fylkinga. En þetta er ekki stríð! Það eru Ísraelsmenn fá milljarða frá Biden forseta til þess að halda úti einum best búna her heims. Það eru Ísraelsmenn sem hindra bílalestir með hjálpargögn í því að komast inn á Gaza og svo skjóta þeir á fólkið þegar það er að sækja sér neyðaraðstoð. Síðast þegar bárust hjálpargögn til norður Gaza var 23. janúar síðastliðinn. Börn á Gaza eru nú að deyja úr hungri, vökvaskorti og veikindum. Það er hungursneyð á Gaza af mannavöldum, af völdum Ísraelsmanna, Bandaríkjanna, Bretlands, Evrópusambandsins og okkar Íslendinga. Utanríkisráðherra ætlar svo að bíta höfuðið af skömminni með því að skera á líflínu Palestínubúa, Palestínu flóttamannahjálparinnar, UNWRA, stofnuð 1949 af Sameinuðu Þjóðunum, sem neyðarhjálp vegna Nakba þegar Ísraelsríki var stofnað í Palestínu. Vegna þess að átökin hófust ekki 7. október 2023. Þau hófust þegar jarðir, lönd, eignir, hús, götur, ólívutré og jarðaberjaakrar voru tekin af Palestínubúum. Þeir voru hraktir burt, drepnir og lokaðir inni í flóttamannabúðum. Palestínska þjóðin var gerð að flóttamönnum og föngum í eigin landi og það í nafni og krafti nýlenduveldanna, okkar vesturlandabúa. Bráðabirgðarniðurstaða æðsta dómstóls á heimsvísu, Alþjóðadómstólsins í Haag, er að Ísraelsmenn séu að fremja þjóðarmorð. Þetta er kerfisbundið, útreiknað þjóðarmorð. Það á eyða menningu Palestínumanna og öllum ummerkjum um sögu þeirra í Palestínu. Það er verið að stunda ofsóknir á konum og börnum. Konur eru niðurlægðar og beittar kynferðislegu ofbeldi af ísraelskum hermönnum, blaðamenn hafa verið stráfelldir og alþjóðlegum fjölmiðlum og hjálparstofnunum er meinaður aðgangur að Gaza. Hvers vegna? Svo að við getum ekki borið vitni? Svo að við getum ekki séð? Svo að við getum ekki komið þeim til hjálpar? Tala myrtra, saklausra Palestínumanna er komin yfir 30.000 síðastliðna fimm mánuði þar af yfir 13.000 börn. Þrettán þúsund börn. Ísraelsmenn eru þegar búnir að teikna og skipuleggja byggingar sem þeir ætla byggja á fjöldagröfum Palestínumanna á Gaza. Á Vesturbakkanum halda Ísraelsmenn uppteknum hætti hrekja fólk úr húsum sínum og eigna sér lönd þeirra. Við horfum upp á þennan sársauka, dag eftir dag og eymdin bókstaflega smýgur inn í merg og bein. Helförin síðari. Sagan sem enginn vildi sjá endurtaka sig er að endurtaka sig og nú eru fórnarlömb þeirrar fyrri orðnir að slátrurum þeirra síðari. Ég leyfi mér að birta með þessu máttlausa harmakveini mínu tvö ljóð, eitt þýtt ljóð eftir Mosab Abu-Toha og annað eftir mig sjálfa. Eina stormasama nótt til Mosab Abu-Toha Ég hlusta á harmakvein kattarlúgunnar vindurinn andar inn í húsið ískrið skerandi barnsgrátur á Gaza undir hlýrri sæng fyrir utan beljar stormurinn eins og húsið sé að hrynja horfi inn í myrkrið kattarlúgan kveinar eina stjörnulausa nótt í aðdraganda jólanna MHG Eina stjörnulausa nótt Á Stjörnulausri nótt, Ég ligg og bylti mér. Jörðin hristist, og Ég dett úr rúminu. Húsið við hliðina stendur ekki lengur. Það liggur eins og gamalt teppi Á jörðinni. Niðurtraðkað af sprengjum, stórir inniskór fljúga af lappalausum fótum. Ég vissi ekki að nágrannarnir ættu enn þetta litla sjónvarp, að þetta gamla málverk héngi enn á veggnum þeirra, að kötturinn þeirra hefði eignast kettlinga. Mosab Abu-Toha Þýðing úr Things you may find hidden in my ear: poems for Gaza. City Lights Books, San Francisco, 2022. Höfundur er skáld og bókavörður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Ísrael Palestína Ljóðlist Mest lesið Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Svarað á sama máli Ingibjörg Ferdinandsdóttir Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun Dettifoss: Lokað! Baldvin Esra Einarsson Skoðun Skoðun Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson skrifar Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Sjá meira
Í dag sá ég að kollegi minn á Instagram, skáldið og bókavörðurinn Mosab Abu-Toha, var að segja frá því að 150 manns sem hefðu verið að bíða komu nauðsynja; hveitis, vatns, lyfja o.s.frv. hefðu verið skotnir af Ísraelsher. Myrtir. Af fréttavef RÚV: “Ísraelskir hermenn skutu í morgun fólk sem þusti að vöruflutningabílum sem fluttu matvæli og aðrar nauðsynjar til fólks á Gaza.” Þungvopnaðir hermenn á skriðdrekum skaut á mannþröng af sveltandi fólki, fólki sem er að reyna að næla sér í hveitipoka og nauðsynjar fyrir börnin sín. Þeir skutu á fólkið og myrtu rúmlega hundrað manns með köldu blóði, slösuðu og særðu enn fleiri sem eiga í erfiðleikum með að láta gera að sárum sínum því Ísraelsmenn hafa sprengt upp flesta ef ekki alla spítala á Gaza. Það hefur lengi verið ljóst að markmið Ísraelsstjórnar er að eyða Palestínu. Þeir hafa í skjóli Bandaríkjanna, Bretlands og fleiri vestrænna þjóða tekið land þeirra, skorið nauðþurftir við nögl og lokað þá af með múr. Palestínufólkið er fangar, það getur ekki um frjálst höfuð strokið. Frá því í október hefur Ísrael notað þá fjarvistarsönnun að landið sé í sjálfsvörn. Ísraelsmenn segjast vera í sjálfsvörn gegn hernumdri þjóð. Það er eitthvað mjög bogið við þessi rök sem fjölmiðlar og stjórnmálamenn tönglast á. Hvernig getur vopnuðum hermönnum staðið ógn af sveltandi saklausum borgurum? Hvernig er hægt að stráfella börn, konur og menn af dæmalausri heiftúð og kalla það sjálfsvörn? Þetta er óskiljanlegt. Stjórnmálafólk þessa lands og vestrænna ríkja á erfitt með að koma orðum að máttleysi sínu. Þetta er svo flókið segja þau og senda svo máttlausar yfirlýsingar um að þau krefjist vopnahlés vegna þessara stríðandi fylkinga. En þetta er ekki stríð! Það eru Ísraelsmenn fá milljarða frá Biden forseta til þess að halda úti einum best búna her heims. Það eru Ísraelsmenn sem hindra bílalestir með hjálpargögn í því að komast inn á Gaza og svo skjóta þeir á fólkið þegar það er að sækja sér neyðaraðstoð. Síðast þegar bárust hjálpargögn til norður Gaza var 23. janúar síðastliðinn. Börn á Gaza eru nú að deyja úr hungri, vökvaskorti og veikindum. Það er hungursneyð á Gaza af mannavöldum, af völdum Ísraelsmanna, Bandaríkjanna, Bretlands, Evrópusambandsins og okkar Íslendinga. Utanríkisráðherra ætlar svo að bíta höfuðið af skömminni með því að skera á líflínu Palestínubúa, Palestínu flóttamannahjálparinnar, UNWRA, stofnuð 1949 af Sameinuðu Þjóðunum, sem neyðarhjálp vegna Nakba þegar Ísraelsríki var stofnað í Palestínu. Vegna þess að átökin hófust ekki 7. október 2023. Þau hófust þegar jarðir, lönd, eignir, hús, götur, ólívutré og jarðaberjaakrar voru tekin af Palestínubúum. Þeir voru hraktir burt, drepnir og lokaðir inni í flóttamannabúðum. Palestínska þjóðin var gerð að flóttamönnum og föngum í eigin landi og það í nafni og krafti nýlenduveldanna, okkar vesturlandabúa. Bráðabirgðarniðurstaða æðsta dómstóls á heimsvísu, Alþjóðadómstólsins í Haag, er að Ísraelsmenn séu að fremja þjóðarmorð. Þetta er kerfisbundið, útreiknað þjóðarmorð. Það á eyða menningu Palestínumanna og öllum ummerkjum um sögu þeirra í Palestínu. Það er verið að stunda ofsóknir á konum og börnum. Konur eru niðurlægðar og beittar kynferðislegu ofbeldi af ísraelskum hermönnum, blaðamenn hafa verið stráfelldir og alþjóðlegum fjölmiðlum og hjálparstofnunum er meinaður aðgangur að Gaza. Hvers vegna? Svo að við getum ekki borið vitni? Svo að við getum ekki séð? Svo að við getum ekki komið þeim til hjálpar? Tala myrtra, saklausra Palestínumanna er komin yfir 30.000 síðastliðna fimm mánuði þar af yfir 13.000 börn. Þrettán þúsund börn. Ísraelsmenn eru þegar búnir að teikna og skipuleggja byggingar sem þeir ætla byggja á fjöldagröfum Palestínumanna á Gaza. Á Vesturbakkanum halda Ísraelsmenn uppteknum hætti hrekja fólk úr húsum sínum og eigna sér lönd þeirra. Við horfum upp á þennan sársauka, dag eftir dag og eymdin bókstaflega smýgur inn í merg og bein. Helförin síðari. Sagan sem enginn vildi sjá endurtaka sig er að endurtaka sig og nú eru fórnarlömb þeirrar fyrri orðnir að slátrurum þeirra síðari. Ég leyfi mér að birta með þessu máttlausa harmakveini mínu tvö ljóð, eitt þýtt ljóð eftir Mosab Abu-Toha og annað eftir mig sjálfa. Eina stormasama nótt til Mosab Abu-Toha Ég hlusta á harmakvein kattarlúgunnar vindurinn andar inn í húsið ískrið skerandi barnsgrátur á Gaza undir hlýrri sæng fyrir utan beljar stormurinn eins og húsið sé að hrynja horfi inn í myrkrið kattarlúgan kveinar eina stjörnulausa nótt í aðdraganda jólanna MHG Eina stjörnulausa nótt Á Stjörnulausri nótt, Ég ligg og bylti mér. Jörðin hristist, og Ég dett úr rúminu. Húsið við hliðina stendur ekki lengur. Það liggur eins og gamalt teppi Á jörðinni. Niðurtraðkað af sprengjum, stórir inniskór fljúga af lappalausum fótum. Ég vissi ekki að nágrannarnir ættu enn þetta litla sjónvarp, að þetta gamla málverk héngi enn á veggnum þeirra, að kötturinn þeirra hefði eignast kettlinga. Mosab Abu-Toha Þýðing úr Things you may find hidden in my ear: poems for Gaza. City Lights Books, San Francisco, 2022. Höfundur er skáld og bókavörður.
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun