Hópknús gamla fjórflokksins Sigmar Guðmundsson skrifar 24. maí 2023 08:30 Það verður skýrara með hverjum deginum að nýrri forystu Samfylkingar, og hluta þingflokksins, er slétt sama um Evrópumálin. Málið er ekki á dagskrá, rétt eins og hjá Framsókn og Sjálfstæðisflokki. Formaður flokksins sagði það skýrt um helgina og Jóhann Páll Jóhannsson, þingmaður flokksins, er enn afdráttarlausari í viðbrögðum sínum við grein sem ég skrifaði í gær. ESB er ekki á dagskrá. Samfylkingin er upptekin við annað. Evrópuhugsjónin, sem Jóhann Páll hefur flutt prýðilegar ræður um á Alþingi, er komin ofan í læsta skúffu á Hallveigarstígnum. Hinar fjölmörgu og ljómandi fínu ræður og þingmál flokksins á undanförnum misserum, breyttust í marklaust hjal á sama tíma og fylgi við aðild og þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB viðræður hefur aldrei verið meira. Mest í Samfylkingunni af öllum flokkum. Evrópusinnar allra flokka hljóta að vera hugsi yfir þessu. Þetta er gert með þeim rökstuðningi að leggja þurfi áherslu á velferðarmál og ekkert annað. Við þessu vil ég nefna þrennt. Í fyrsta lagi eru efnahagsmál lykillinn að velferðinni og helstefna krónunnar er arfaslök efnahagsstefna. Þá stefnu er Samfylkingin að taka upp. Í öðru lagi treysta sumir flokkar sér til að gera fleira en eitt í einu. Jafnvel þrennt eða fernt. Á hverjum tíma þurfa stjórnmálaflokkar að taka afstöðu til fjölmargra málaflokka, til dæmis umhverfis og loftslagsmála, samgöngumála, orkumála, löggæslu og dómsmála, menntamála, mannréttindamála, sjávarútvegs og landbúnaðarmála og svo mætti áfram telja. Ekki hefur enn komið yfirlýsing frá Samfylkingu um að þessir málaflokkar séu komnir ofan í skúffu þar sem flokkurinn er upptekinn við annað. Það er val forystunnar að setja ESB á ís, en ekki öll hin málin sem ég nefndi. Allir sjá í gegnum þetta. Þetta minnir óþægilega mikið á verkkvíða ríkisstjórnarinnar. Í þriðja lagi er aðild að ESB og upptaka Evru sennilega stærsta velferðarmál íslensks samfélags til lengri tíma. Það tryggir lægri verðbólgu, lægri vexti og langþráða samkeppni að utan á íslenska fákeppnismarkaði svo fátt eitt sé nefnt. ESB styrkir innviði aðildarlanda sinna og hefur, eins og dæmin sanna, aukið velferð á svæðinu verulega. Hjá okkur yrðu áhrifin jafnvel enn meiri því við losnum við smæsta og mögulega versta gjaldmiðil í heimi. Þetta er ekki töfralausn og leysir ekki allan heimsins vanda, heldur er þetta leið að því marki að auka bæði stöðugleika og velferð. Gufuðu þessi rök skyndilega upp, eða hefur nýr formaður aðra skoðun en allir fyrrverandi þingmenn og ráðherrar flokksins? Voru Jóhanna og Össur úti á túni þegar þau sóttu um aðild? Ekki að hugsa um velferðina? Skoðum þetta bara út frá pólitík dagsins í dag. Það eru allir stjórnarandstöðuflokkarnir að reyna að berja einhvern dug í þessa verklausu ríkisstjórn til að ná niður vöxtum og verðbólgu. Öllu samfélaginu blæðir vegna ástandsins, og allir kalla eftir aðgerðum til að lina þjáningarnar. Réttilega. Tveir stjórnarandstöðuflokkar hafa meira að segja treyst sér til að gagnrýna harðlega stjórnlausan útgjaldavöxt ríkissjóðs á verðbólgutímum. Hvorugur þeirra ér reyndar með upphafsstafinn S. Eftir þessa U beygju Samfylkingarinnar hefur flokkum hins vegar fækkað um einn sem vilja ekki bara berja niður vexti og verðbólgu dagsins í dag, heldur líka koma í veg fyrir að sama ástand, samskonar verðbólgu og vaxtabrjálæði, hellist aftur yfir samfélagið eftir nokkur ár. Því það mun gerast eftir fáein ár. Og svo aftur og aftur. Það er jafn öruggt og íslenski veturinn. Það er nefnilega svo að eini stöðugleikinn sem krónan tryggir er stöðugur óstöðugleiki. Þess vegna er brýnt að hafa í huga, og það á ekki bara við um Samfylkinguna heldur líka ríkisstjórnarflokkana, að stefnumálið „ESB er ekki á dagskrá“ er sennilega heimskulegasta velferðarmál allra tíma. Það festir óstöðugleika í sessi. Það gulltryggir íslenskum almenningi miklu hærri vexti en í nágrannalöndunum. Það er líka loforð um hærra matarverð. Það er ávísun á áframhaldandi fákeppni á matvöru, fjármála, trygginga og eldsneytismarkaði því krónan er aðgangshindrun fyrir erlenda samkeppni. Þetta öfugsnúna velferðarmál hindrar fjölmörg nýsköpunarfyrirtæki í að vaxa og dafna. Það veitir fullvissu um að ríkissjóður greiði aukalega tugi milljarða á ári í vexti, milljarða sem annars nýttust í velferðarmál. Þá treystir þetta sérhagsmuni í sessi og er fyrst og síðast stefna hinna glötuðu tækifæra. Einu sjáanlegu jákvæðu áhrifin sem þetta útspil flokksins getur haft á tekjur ríkissjóðs er vegna aukinnar kampavínssölu í ÁTVR. Það er nefnilega skálað grimmt fyrir nýrri Samfylkingu í Valhöll, bændahöll Framsóknar, hjá SFS, Samtökum atvinnulífsins og öðrum þeim sem líður vel í fákeppni krónuhagkerfisins á kostnað almennings. Nú kann einhver að spyrja: Er þetta ekki bara gott fyrir Viðreisn? Eykur þetta ekki bara sérstöðu flokksins. Það má vel vera. En þetta einstaka mál er stærra en Viðreisn og stærra en Samfylkingin. Það skiptir meira máli að þetta verði að veruleika en staðan í skoðanakönnunum frá degi til dags. Sem Evrópusinna finnst mér þetta dapurleg þróun. En það er svo sem fordæmi fyrir svona á vinstri væng stjórnmálanna. ESB er orðið að því sama hjá Samfylkingu og Ísland úr NATO slagorðið er hjá VG. Innantóm orð á blaði, frasi án innihalds til að friða baklandið rétt fyrir kosningar. Léttvægt smámál sem er hentugt að skipta út fyrir ráðherrastóla. Allur gamli fjórflokkurinn sameinast nú í afturhaldinu í hópknúsi sem er bæði dragbítur á framfarir og kæfir líka niður aukna hagsæld. Það er dapurlegt. Íslenskur almenningur á miklu, miklu, miklu betra skilið. Höfundur er Evrópusinni og þingmaður Viðreisnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Evrópusambandið Sigmar Guðmundsson Mest lesið Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon skrifar Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í fyrsta sæti í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Sjá meira
Það verður skýrara með hverjum deginum að nýrri forystu Samfylkingar, og hluta þingflokksins, er slétt sama um Evrópumálin. Málið er ekki á dagskrá, rétt eins og hjá Framsókn og Sjálfstæðisflokki. Formaður flokksins sagði það skýrt um helgina og Jóhann Páll Jóhannsson, þingmaður flokksins, er enn afdráttarlausari í viðbrögðum sínum við grein sem ég skrifaði í gær. ESB er ekki á dagskrá. Samfylkingin er upptekin við annað. Evrópuhugsjónin, sem Jóhann Páll hefur flutt prýðilegar ræður um á Alþingi, er komin ofan í læsta skúffu á Hallveigarstígnum. Hinar fjölmörgu og ljómandi fínu ræður og þingmál flokksins á undanförnum misserum, breyttust í marklaust hjal á sama tíma og fylgi við aðild og þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB viðræður hefur aldrei verið meira. Mest í Samfylkingunni af öllum flokkum. Evrópusinnar allra flokka hljóta að vera hugsi yfir þessu. Þetta er gert með þeim rökstuðningi að leggja þurfi áherslu á velferðarmál og ekkert annað. Við þessu vil ég nefna þrennt. Í fyrsta lagi eru efnahagsmál lykillinn að velferðinni og helstefna krónunnar er arfaslök efnahagsstefna. Þá stefnu er Samfylkingin að taka upp. Í öðru lagi treysta sumir flokkar sér til að gera fleira en eitt í einu. Jafnvel þrennt eða fernt. Á hverjum tíma þurfa stjórnmálaflokkar að taka afstöðu til fjölmargra málaflokka, til dæmis umhverfis og loftslagsmála, samgöngumála, orkumála, löggæslu og dómsmála, menntamála, mannréttindamála, sjávarútvegs og landbúnaðarmála og svo mætti áfram telja. Ekki hefur enn komið yfirlýsing frá Samfylkingu um að þessir málaflokkar séu komnir ofan í skúffu þar sem flokkurinn er upptekinn við annað. Það er val forystunnar að setja ESB á ís, en ekki öll hin málin sem ég nefndi. Allir sjá í gegnum þetta. Þetta minnir óþægilega mikið á verkkvíða ríkisstjórnarinnar. Í þriðja lagi er aðild að ESB og upptaka Evru sennilega stærsta velferðarmál íslensks samfélags til lengri tíma. Það tryggir lægri verðbólgu, lægri vexti og langþráða samkeppni að utan á íslenska fákeppnismarkaði svo fátt eitt sé nefnt. ESB styrkir innviði aðildarlanda sinna og hefur, eins og dæmin sanna, aukið velferð á svæðinu verulega. Hjá okkur yrðu áhrifin jafnvel enn meiri því við losnum við smæsta og mögulega versta gjaldmiðil í heimi. Þetta er ekki töfralausn og leysir ekki allan heimsins vanda, heldur er þetta leið að því marki að auka bæði stöðugleika og velferð. Gufuðu þessi rök skyndilega upp, eða hefur nýr formaður aðra skoðun en allir fyrrverandi þingmenn og ráðherrar flokksins? Voru Jóhanna og Össur úti á túni þegar þau sóttu um aðild? Ekki að hugsa um velferðina? Skoðum þetta bara út frá pólitík dagsins í dag. Það eru allir stjórnarandstöðuflokkarnir að reyna að berja einhvern dug í þessa verklausu ríkisstjórn til að ná niður vöxtum og verðbólgu. Öllu samfélaginu blæðir vegna ástandsins, og allir kalla eftir aðgerðum til að lina þjáningarnar. Réttilega. Tveir stjórnarandstöðuflokkar hafa meira að segja treyst sér til að gagnrýna harðlega stjórnlausan útgjaldavöxt ríkissjóðs á verðbólgutímum. Hvorugur þeirra ér reyndar með upphafsstafinn S. Eftir þessa U beygju Samfylkingarinnar hefur flokkum hins vegar fækkað um einn sem vilja ekki bara berja niður vexti og verðbólgu dagsins í dag, heldur líka koma í veg fyrir að sama ástand, samskonar verðbólgu og vaxtabrjálæði, hellist aftur yfir samfélagið eftir nokkur ár. Því það mun gerast eftir fáein ár. Og svo aftur og aftur. Það er jafn öruggt og íslenski veturinn. Það er nefnilega svo að eini stöðugleikinn sem krónan tryggir er stöðugur óstöðugleiki. Þess vegna er brýnt að hafa í huga, og það á ekki bara við um Samfylkinguna heldur líka ríkisstjórnarflokkana, að stefnumálið „ESB er ekki á dagskrá“ er sennilega heimskulegasta velferðarmál allra tíma. Það festir óstöðugleika í sessi. Það gulltryggir íslenskum almenningi miklu hærri vexti en í nágrannalöndunum. Það er líka loforð um hærra matarverð. Það er ávísun á áframhaldandi fákeppni á matvöru, fjármála, trygginga og eldsneytismarkaði því krónan er aðgangshindrun fyrir erlenda samkeppni. Þetta öfugsnúna velferðarmál hindrar fjölmörg nýsköpunarfyrirtæki í að vaxa og dafna. Það veitir fullvissu um að ríkissjóður greiði aukalega tugi milljarða á ári í vexti, milljarða sem annars nýttust í velferðarmál. Þá treystir þetta sérhagsmuni í sessi og er fyrst og síðast stefna hinna glötuðu tækifæra. Einu sjáanlegu jákvæðu áhrifin sem þetta útspil flokksins getur haft á tekjur ríkissjóðs er vegna aukinnar kampavínssölu í ÁTVR. Það er nefnilega skálað grimmt fyrir nýrri Samfylkingu í Valhöll, bændahöll Framsóknar, hjá SFS, Samtökum atvinnulífsins og öðrum þeim sem líður vel í fákeppni krónuhagkerfisins á kostnað almennings. Nú kann einhver að spyrja: Er þetta ekki bara gott fyrir Viðreisn? Eykur þetta ekki bara sérstöðu flokksins. Það má vel vera. En þetta einstaka mál er stærra en Viðreisn og stærra en Samfylkingin. Það skiptir meira máli að þetta verði að veruleika en staðan í skoðanakönnunum frá degi til dags. Sem Evrópusinna finnst mér þetta dapurleg þróun. En það er svo sem fordæmi fyrir svona á vinstri væng stjórnmálanna. ESB er orðið að því sama hjá Samfylkingu og Ísland úr NATO slagorðið er hjá VG. Innantóm orð á blaði, frasi án innihalds til að friða baklandið rétt fyrir kosningar. Léttvægt smámál sem er hentugt að skipta út fyrir ráðherrastóla. Allur gamli fjórflokkurinn sameinast nú í afturhaldinu í hópknúsi sem er bæði dragbítur á framfarir og kæfir líka niður aukna hagsæld. Það er dapurlegt. Íslenskur almenningur á miklu, miklu, miklu betra skilið. Höfundur er Evrópusinni og þingmaður Viðreisnar.
Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun
Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar
Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun
Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun