Vinirnir vinnandi í Ástralíu en ekki ég… af því að ég er Íslendingur! Bjarni Þór Hannesson skrifar 4. mars 2022 14:01 Sumarið 2004 upplifði ég ótrúlegt óréttlæti. Af því að ég er Íslendingur, þá mátti ég ekki fara að vinna í Ástralíu yfir veturinn á meðan allir vinir mínir (erlendir) fóru. Það er nefnilega rannsóknarefni af hverju íslensk stjórnvöld hafa ekki séð til þess að tryggja ungu fólki sama rétt og öll okkar viðmiðunarlönd telja sjálfsagðan hlut. Út af því missti ég af tækifæri lífs míns. Hvað sagðir þú að þú gerðir?! Ég tilheyri starfsstétt grasvallafræðinga. Við erum sérfræðingar í viðhaldi á gras íþróttavöllum, s.s. golfvellir, knattspyrnuvellir, krikketvellir o.s.fr. Eitt af því sem einkennir mína stétt er að á upphafsárum starfsframa okkar viljum við prófa að vinna um allan heim í mismunandi veðurfari. Þannig öðlumst við mestu reynsluna og skilning á gras plöntunni. Einnig byggir maður upp mikilvægt tengslanet sem er manni ómetanlegt. Leitin að endalausa sumrinu Á fyrstu árum starfs ferilsins er auðvelt að komast í sumarstarf, en þeim mun erfiðara að næla sér í heilsársstarf, enda reynslubankinn ekki orðin stór. Besta leiðin til að hlaða í reynslubankann er að nýta sér sumrin fyrir sunnan miðbaug (okt. til apríl). Þannig fara ansi margir grasvallafræðingar og vinna í 6 mánuði í Ástralíu/Nýja Sjálandi/Suður Afríku (o.fl. löndum) og vinna svo næstu 6 einhversstaðar í Evrópu eða N. Ameríku. Hið endalausa sumar hljómar vel núna þegar hver stormurinn á fætur öðrum herjar á okkur. Höfnunin Þetta var einmitt það sem ég ætlaði að gera að loknu námi í Skotlandi árið 2004. Ég kvaddi bekkjabræður mína og samstarfsfélaga. Kevin fór til Ástralíu. Robbie fór til Nýja Sjálands. Ég… ég fór að selja túbusjónvörp í BT í Kringlunni. Þá var ég í hópi 4 mest menntuðu Íslendinga í grasvallafræðum (af um 40 manns þá). Ferillinn tók smá pásu. Ég hefði kannski hrökklast úr faginu og farið og gert eitthvað annað. Sérhæft mig í sölu Mini Disk spilara og Zip drifa. Það var jú framtíðin þá. Áhugalaus stjórnvöld Þarna um sumarið komst ég að því að Ísland var ekki með neina “Youth mobility scheme” samninga við Ástrali eða Nýsjálendinga. Þetta eru tímabundnar vegabréfsáritanir (12 mánuðir) fyrir fólk á aldrinum 18-30 ára. Með heimildinni fylgir atvinnuleyfi. Þú að vísu mátt ekki vinna lengur en í 6 mánuði á sama stað, en það er fullkomið fyrir golfvallageirann. Árið 2004 var einfaldlega ekki heimild í lögum að gera slíka samninga og takmarkaður áhugi hjá stjórnvöldum að standa í slíku samstarfi. Árið 2008 var hins vegar sett í lög heimild sem leyfði slíkt, en þá var miðað við úreltar aldursreglur upp á 18-26 ár. Allar þjóðir miðuðu þá við 18-30 ár eða jafnvel 18-35 ár. Enn sem komið er eru engir slíkir samningar við lönd sunnan miðbaug, að hluta vegna þessarar úreldu aldursreglu. Utanríkisráðherra með skikkju á hvítum hesti Ég hoppaði hæð mína nú um daginn þegar ég sá að utanríkisráðherra ætlar að leggja til lagabreytingu sem heimilar gerð slíkra samninga með aldursviðmið upp á 18-30 ár. Þetta er nauðsynlegur hluti af Brexit samkomulagi Íslands og Breta. Þar er auðvitað “Youth Mobility Scheme” samkomulag. Bretunum finnst það sjálfsagður hlutur. Staðan í dag er sú að 30 ára Íslendingar meiga vinna í Bretlandi, en við leyfum engum Breta yfir 26 ára aldri að fá þessa vegabréfsheimild. Það er eitthvað sem gengur ekki upp. Girðum okkur í brók og jöfnum stöðuna fyrir unga Íslendinga Ég ætla því að skora á framkvæmdarvaldið að fara strax í að klára samninga við lönd á borð við Ástralíu og Nýja Sjáland. Skortur á þessum samningum hefur haft mjög neikvæð áhrif á endurnýjun í mínu fagi. Það skiptir okkur miklu máli að geta sent ungt fólk sem hefur áhuga á faginu, suður fyrir miðbaug á veturna til að safna í reynslubankann. Við missum allt of marga út úr faginu þar sem þau ná ekki að gera þetta að 12 mánaða starfi á fyrstu árum ferilsins. Íslensk ungmenni eiga sömu tækifæri skilið og nágrannaþjóðir okkar telja sjálfsögð. Klárum þetta mikilvæga mál sem fyrst. Höfundur er grasvallatæknifræðingur Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ástralía Nýja-Sjáland Mest lesið Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar Skoðun Framtíðarkvíði er ekki gott veganesti Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Orkan á Vestfjörðum Þorsteinn Másson skrifar Skoðun Smábátar eru þjóðhagslega hagkvæmari en togarar Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Vísindin vakna til nýsköpunar! Einar Mäntylä skrifar Skoðun Risastórt lýðheilsumál sem Alþingi hunsar Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Þess vegna býð ég mig fram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson skrifar Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Framboð er eina leiðin Eiríkur St. Eiríksson skrifar Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpun og kennarar Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Nýjar lausnir gegn ofbeldi Drífa Snædal skrifar Skoðun Lögin um það sem er bannað Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir skrifar Skoðun Dauðarefsing Pírata Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Af hverju erum við að þessu? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Upplýsingaóreiða í boði orkugeirans og Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Úrskurðargrautur lögmanna Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Er vitlaust gefið í stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Hinn langi USArmur Ísraels Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Kveðja frá Heimssýn til landsfundar VG 2024 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðaróperan á Alþingi í nær 70 ár Finnur Bjarnason,Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um Ölfusárbrú og veggjöld Haukur Arnþórsson skrifar Sjá meira
Sumarið 2004 upplifði ég ótrúlegt óréttlæti. Af því að ég er Íslendingur, þá mátti ég ekki fara að vinna í Ástralíu yfir veturinn á meðan allir vinir mínir (erlendir) fóru. Það er nefnilega rannsóknarefni af hverju íslensk stjórnvöld hafa ekki séð til þess að tryggja ungu fólki sama rétt og öll okkar viðmiðunarlönd telja sjálfsagðan hlut. Út af því missti ég af tækifæri lífs míns. Hvað sagðir þú að þú gerðir?! Ég tilheyri starfsstétt grasvallafræðinga. Við erum sérfræðingar í viðhaldi á gras íþróttavöllum, s.s. golfvellir, knattspyrnuvellir, krikketvellir o.s.fr. Eitt af því sem einkennir mína stétt er að á upphafsárum starfsframa okkar viljum við prófa að vinna um allan heim í mismunandi veðurfari. Þannig öðlumst við mestu reynsluna og skilning á gras plöntunni. Einnig byggir maður upp mikilvægt tengslanet sem er manni ómetanlegt. Leitin að endalausa sumrinu Á fyrstu árum starfs ferilsins er auðvelt að komast í sumarstarf, en þeim mun erfiðara að næla sér í heilsársstarf, enda reynslubankinn ekki orðin stór. Besta leiðin til að hlaða í reynslubankann er að nýta sér sumrin fyrir sunnan miðbaug (okt. til apríl). Þannig fara ansi margir grasvallafræðingar og vinna í 6 mánuði í Ástralíu/Nýja Sjálandi/Suður Afríku (o.fl. löndum) og vinna svo næstu 6 einhversstaðar í Evrópu eða N. Ameríku. Hið endalausa sumar hljómar vel núna þegar hver stormurinn á fætur öðrum herjar á okkur. Höfnunin Þetta var einmitt það sem ég ætlaði að gera að loknu námi í Skotlandi árið 2004. Ég kvaddi bekkjabræður mína og samstarfsfélaga. Kevin fór til Ástralíu. Robbie fór til Nýja Sjálands. Ég… ég fór að selja túbusjónvörp í BT í Kringlunni. Þá var ég í hópi 4 mest menntuðu Íslendinga í grasvallafræðum (af um 40 manns þá). Ferillinn tók smá pásu. Ég hefði kannski hrökklast úr faginu og farið og gert eitthvað annað. Sérhæft mig í sölu Mini Disk spilara og Zip drifa. Það var jú framtíðin þá. Áhugalaus stjórnvöld Þarna um sumarið komst ég að því að Ísland var ekki með neina “Youth mobility scheme” samninga við Ástrali eða Nýsjálendinga. Þetta eru tímabundnar vegabréfsáritanir (12 mánuðir) fyrir fólk á aldrinum 18-30 ára. Með heimildinni fylgir atvinnuleyfi. Þú að vísu mátt ekki vinna lengur en í 6 mánuði á sama stað, en það er fullkomið fyrir golfvallageirann. Árið 2004 var einfaldlega ekki heimild í lögum að gera slíka samninga og takmarkaður áhugi hjá stjórnvöldum að standa í slíku samstarfi. Árið 2008 var hins vegar sett í lög heimild sem leyfði slíkt, en þá var miðað við úreltar aldursreglur upp á 18-26 ár. Allar þjóðir miðuðu þá við 18-30 ár eða jafnvel 18-35 ár. Enn sem komið er eru engir slíkir samningar við lönd sunnan miðbaug, að hluta vegna þessarar úreldu aldursreglu. Utanríkisráðherra með skikkju á hvítum hesti Ég hoppaði hæð mína nú um daginn þegar ég sá að utanríkisráðherra ætlar að leggja til lagabreytingu sem heimilar gerð slíkra samninga með aldursviðmið upp á 18-30 ár. Þetta er nauðsynlegur hluti af Brexit samkomulagi Íslands og Breta. Þar er auðvitað “Youth Mobility Scheme” samkomulag. Bretunum finnst það sjálfsagður hlutur. Staðan í dag er sú að 30 ára Íslendingar meiga vinna í Bretlandi, en við leyfum engum Breta yfir 26 ára aldri að fá þessa vegabréfsheimild. Það er eitthvað sem gengur ekki upp. Girðum okkur í brók og jöfnum stöðuna fyrir unga Íslendinga Ég ætla því að skora á framkvæmdarvaldið að fara strax í að klára samninga við lönd á borð við Ástralíu og Nýja Sjáland. Skortur á þessum samningum hefur haft mjög neikvæð áhrif á endurnýjun í mínu fagi. Það skiptir okkur miklu máli að geta sent ungt fólk sem hefur áhuga á faginu, suður fyrir miðbaug á veturna til að safna í reynslubankann. Við missum allt of marga út úr faginu þar sem þau ná ekki að gera þetta að 12 mánaða starfi á fyrstu árum ferilsins. Íslensk ungmenni eiga sömu tækifæri skilið og nágrannaþjóðir okkar telja sjálfsögð. Klárum þetta mikilvæga mál sem fyrst. Höfundur er grasvallatæknifræðingur
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun