Þvingað samþykki? Ari Tryggvason skrifar 19. ágúst 2021 20:01 Á mánudag var íbúum hjúkrunarheimila boðin þriðja sprautan vegna Covid-19. Þau voru með þeim fyrstu til að fá sprautur, milli jóla og nýárs. Almenningi var einnig boðin önnur eða þriðja sprautan í Laugardagshöll. Reyndar voru heimturnar lélegri en búist var við, aðeins um helmingur boðaðra mætti. Framkvæmdastjóri hjúkrunar á Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins taldi ástæðuna m.a. vera sú, að hluti boðaðra sé í áhöfn skipa og flugvéla og hafi ekki komist, einhverjir hafi líka verið í sóttkví. Auk þess kom fram í máli hennar, að ýmsir sem nýlega hafa sýkst fengu boð um að mæta. Þetta kom fram í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins, þriðjudag. Fróðlegt væri að vita hversu stórir þessir hópar voru í hlutfalli við fjölda boðaðra sem hjúkrunarforstjórinn nefndi, hvort vöntun þeirra hafi skipt verulegu máli varðandi aðsóknina eða að fólk sé meira á varðbergi vegna mögulegra aukaverkana. Getur verið að trú almennings fari minnkandi? 99,6%? Svo virðist ekki vera á meðal íbúa hjúkrunarheimilanna. Samkvæmt hjúkrunarfræðingi Grundarheimilanna í sömu frétt, tóku allir því vel að fá þriðju sprautuna. Hún taldi þá vera tvo sem ekki vildu þriðju sprautuna. Svo bætti hún því við, að einn heimilismaðurinn hafi sagt að þótt það væri fjórða eða fimmta, þá treysti hann þeim. Er það traust verðskuldað? Fróðlegt væri að vita hversu hátt hlutfall þessir tveir eru af öllum íbúum hjúkrunarheimila Grundar? Ef allir íbúarnir eru um fimmhundruð sem ég held sé varlega áætlað, þá væru þetta 0,4%, æði lágt hlutfall og ekki til að hreykja sér af. Þetta er bara brot þess sem tíðkast meðal almennings, þó lágt sé, engu að síður. Mínir foreldrar búa á hjúkrunarheimili og eru komin vel á tíræðisaldur. Höfðu þau möguleika á þokkalega upplýstu samþykki? Ég reyndi að vara þau við í máttleysi mínu gegn margnum. Þrátt fyrir jákvæð viðbrögð, kom allt fyrir ekki, bæði var ég í mótstöðu við fjölskyldu og yfirstjórn hjúkrunarheimilisins. Hryllingur aukaverkana, sérstaklega hjá konum Haldið er áfram að bjóða uppá örvunarskammta þrátt fyrir slakan árangur sprautanna. Og stjórnvöld halda ótrauð áfram að sprauta þrátt fyrir að mál 500 kvenna séu til meðferðar hjá Landlæknisembættinu vegna blæðingaróreglu og sumar farið á blæðingar eftir breytingarskeið. Þær sem glíma við þessar aukaverkanir eru miklu fleiri. Getur nokkur svarað því hvenær þessar konur geti átt börn? Mýmörg dæmi eru um aðrar aukaverkanir svo fólk er algerlega óvinnufært eða getur illa sinnt daglegum heimilisstörfum eins og barnauppeldi. Hvernig ætli börnin fari út úr þessu? Slíkar aukaverkanir skipta hundruðum eða jafnvel þúsundum. Svo er byrjað að sprauta börnin úti á landi, þrátt fyrir allt þetta. Hvernig stendur á þessu offorsi að sprauta fólk á tíræðisaldri án nokkurrar vissu um árangur þessara tilrauna? Og það þrátt fyrir þær alvarlegu aukaverkanir á æxlunarfærum kvenna, fyrir utan fjölda annarra aukaverkana. Valdstjórnin þarf að svara þessu, valdi fylgir ábyrgð. Nú er tími til kominn að axla hana. Það er ástæða þess að við bjóðum fram til Alþingis; ÁBYRG FRAMTÍÐ. Ég var líkt og Davíð gegn Golíati þegar ég reyndi að koma sjónarmiðum mínum á framfæri varðandi þriðju sprautuna í foreldra mína. En vel að merkja, Davíð sigraði Golíat. Höfundur er í Ábyrgri framtíð Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Bólusetningar Ábyrg framtíð Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Ég skil ekki Ævar Þór Benediktsson Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir Skoðun Hingað og ekki lengra Þorbjörg Þorvaldsdóttir Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vernd náttúrunnar er ákvörðun Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Hver er okkar ábyrgð á ofbeldi meðal barna Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Er verkalýðsbarátta á Íslandi að hnigna? Sverrir Fannberg Júlíusson skrifar Skoðun Má ekkert gera fyrir millistéttina? Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Milljarðarnir óteljandi og bókun 35 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Háskólinn sveik stúdenta um góðar samgöngur Guðni Thorlacius,Katla Ólafsdóttir skrifar Skoðun „Bara“ kennari Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Yazan Tamimi – spegill á sjálfsmynd þjóðar Sema Erla Serdaroglu skrifar Sjá meira
Á mánudag var íbúum hjúkrunarheimila boðin þriðja sprautan vegna Covid-19. Þau voru með þeim fyrstu til að fá sprautur, milli jóla og nýárs. Almenningi var einnig boðin önnur eða þriðja sprautan í Laugardagshöll. Reyndar voru heimturnar lélegri en búist var við, aðeins um helmingur boðaðra mætti. Framkvæmdastjóri hjúkrunar á Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins taldi ástæðuna m.a. vera sú, að hluti boðaðra sé í áhöfn skipa og flugvéla og hafi ekki komist, einhverjir hafi líka verið í sóttkví. Auk þess kom fram í máli hennar, að ýmsir sem nýlega hafa sýkst fengu boð um að mæta. Þetta kom fram í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins, þriðjudag. Fróðlegt væri að vita hversu stórir þessir hópar voru í hlutfalli við fjölda boðaðra sem hjúkrunarforstjórinn nefndi, hvort vöntun þeirra hafi skipt verulegu máli varðandi aðsóknina eða að fólk sé meira á varðbergi vegna mögulegra aukaverkana. Getur verið að trú almennings fari minnkandi? 99,6%? Svo virðist ekki vera á meðal íbúa hjúkrunarheimilanna. Samkvæmt hjúkrunarfræðingi Grundarheimilanna í sömu frétt, tóku allir því vel að fá þriðju sprautuna. Hún taldi þá vera tvo sem ekki vildu þriðju sprautuna. Svo bætti hún því við, að einn heimilismaðurinn hafi sagt að þótt það væri fjórða eða fimmta, þá treysti hann þeim. Er það traust verðskuldað? Fróðlegt væri að vita hversu hátt hlutfall þessir tveir eru af öllum íbúum hjúkrunarheimila Grundar? Ef allir íbúarnir eru um fimmhundruð sem ég held sé varlega áætlað, þá væru þetta 0,4%, æði lágt hlutfall og ekki til að hreykja sér af. Þetta er bara brot þess sem tíðkast meðal almennings, þó lágt sé, engu að síður. Mínir foreldrar búa á hjúkrunarheimili og eru komin vel á tíræðisaldur. Höfðu þau möguleika á þokkalega upplýstu samþykki? Ég reyndi að vara þau við í máttleysi mínu gegn margnum. Þrátt fyrir jákvæð viðbrögð, kom allt fyrir ekki, bæði var ég í mótstöðu við fjölskyldu og yfirstjórn hjúkrunarheimilisins. Hryllingur aukaverkana, sérstaklega hjá konum Haldið er áfram að bjóða uppá örvunarskammta þrátt fyrir slakan árangur sprautanna. Og stjórnvöld halda ótrauð áfram að sprauta þrátt fyrir að mál 500 kvenna séu til meðferðar hjá Landlæknisembættinu vegna blæðingaróreglu og sumar farið á blæðingar eftir breytingarskeið. Þær sem glíma við þessar aukaverkanir eru miklu fleiri. Getur nokkur svarað því hvenær þessar konur geti átt börn? Mýmörg dæmi eru um aðrar aukaverkanir svo fólk er algerlega óvinnufært eða getur illa sinnt daglegum heimilisstörfum eins og barnauppeldi. Hvernig ætli börnin fari út úr þessu? Slíkar aukaverkanir skipta hundruðum eða jafnvel þúsundum. Svo er byrjað að sprauta börnin úti á landi, þrátt fyrir allt þetta. Hvernig stendur á þessu offorsi að sprauta fólk á tíræðisaldri án nokkurrar vissu um árangur þessara tilrauna? Og það þrátt fyrir þær alvarlegu aukaverkanir á æxlunarfærum kvenna, fyrir utan fjölda annarra aukaverkana. Valdstjórnin þarf að svara þessu, valdi fylgir ábyrgð. Nú er tími til kominn að axla hana. Það er ástæða þess að við bjóðum fram til Alþingis; ÁBYRG FRAMTÍÐ. Ég var líkt og Davíð gegn Golíati þegar ég reyndi að koma sjónarmiðum mínum á framfæri varðandi þriðju sprautuna í foreldra mína. En vel að merkja, Davíð sigraði Golíat. Höfundur er í Ábyrgri framtíð
Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir Skoðun
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar
Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir Skoðun