Nýr faraldur í boði ríkisstjórnarinnar Ólafur Ísleifsson skrifar 9. maí 2021 09:01 Fyrir Alþingi liggur frumvarp ríkisstjórnarinnar, samið í heilbrigðisráðuneytinu, um að ákvæði laga um ávana- og fíkniefni verði breytt á þann hátt að kaup og varsla á takmörkuðu magni ávana- og fíkniefna, svokölluðum neysluskömmtum, verði heimiluð. Ýmislegt ógott hefur stafað frá ríkisstjórninni en þetta frumvarp verður að teljast af allra lakasta tagi. Rétt í þann mund sem þjóðin er að brjótast út úr veirufaraldrinum áformar ríkisstjórnin að efna til eiturlyfjafaraldurs sem þyngst mun koma niður á ungu fólki. Kunnáttufólk, læknar og lögregla leggjast fast gegn frumvarpinu. Landlæknir kallar eftir heildrænni nálgun og bendir á Barnasáttmálann Embætti landlæknis undirstrikar að allar breytingar á málaflokknum kalla á heildræna nálgun og víðtækt samráð. Þá ítrekar embættið nauðsyn þess að meta áhrif, bæði tilætluð og óvænt. Tillaga sem þessi muni hafa áhrif á aðra einstaklinga og hópa en tilgreindir eru í frumvarpinu. Taka verður tillit til þess í allri stefnumótun. Landlæknisembættið bendir á að hvergi kemur skýrt fram í frumvarpinu tillaga eða áætlun um auknar forvarnir. Nefnt er í umsögn þess, að í Portúgal var gerð langtímaáætlun og ákveðið að fjármagn til málaflokksins skyldi tvöfaldað yfir fimm ára tímabil. Þá sér landlæknisembættið ástæðu til að benda á að samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna, sem einnig gildi á Íslandi segir m.a. í 33. gr: „Aðildarríki skulu gera allar viðeigandi ráðstafanir, þar á meðal á sviði löggjafar, stjórnsýslu, félagsmála og menntamála, til verndar börnum gegn ólöglegri notkun ávana- og fíkniefna og skynvilluefna svo sem þau eru skilgreind í alþjóðasamningum sem um þau fjalla, og til að koma í veg fyrir að börn séu notuð við ólöglega framleiðslu slíkra efna og verslun með þau.“ Í niðurlagi spyr embættið: ·Hverjar eru mótvægisaðgerðir vegna ótilætlaðra áhrifa? ·Af hverju eru efni ekki gerð upptæk? ·Hver er ávinningurinn með þessari breytingu? Læknafélag Íslands: Ungmenni deyja vegna fíknar Læknafélag Íslands (LÍ) segir í umsögn að neysla ekki síst ungs fólks á ólöglegum fíkniefnum, sem ekki verður lengur refsiverð, sé alvarlegur vandi sem hafi alvarlegar afleiðingar, bæði fyrir fíklana sjálfa en ekki síður fjölskyldur þeirra. Sumum tekst að vinna sig út úr fíkn en því miður eru þeir allt of margir sem tekst það ekki. Á hverju ári deyja ungmenni vegna fíknar. Læknafélagið leggur áherslu á að efla og auka meðferðarúrræði fyrir þá sem berjast við fíkn og verja auknu fjármagni til slíkra verkefna. Læknafélagið bendir á að hvergi er í frumvarpinu gert ráð fyrir neinum hliðaraðgerðum sambærilegum þeim sem gripið hefur verið til í öðrum löndum sem farið hafa þá leið að lögleiða neyslu fíkniefna eða gera hana ekki refsiverða. LÍ telur að svo afdrifaríkt skref sem þetta þurfi að stíga samhliða umfangsmiklum aðgerðum þar sem boðið er upp á meðferðarúrræði fyrir fíkniefnaneytendur, ráðgjöf og stuðning. Þá bendir LÍ á að frumvarpið gerir ekki tilraun til að skilgreina hvað sé neysluskammtur. Það á heilbrigðisráðherra að ákveða í reglugerð. Hætt er við fyrirhugaðar lagabreytingar dragi mátt úr þeim tólum sem lögreglan hefur í baráttunni gegn ólöglegri sölu fíkniefna. Ekki liggur fyrir hve margir dvelja eða hafa dvalið í fangelsi eða hlotið dóma vegna vörslu neysluskammta eingöngu án annarra tengdra afbrota. Þá liggur ekki fyrir hvernig stjórnvöld ætli að bregðast við aukinni fíkniefnaneyslu ungmenna og fylgikvilla þess svo sem kvíða, þunglyndi og geðrofs. LÍ segir að þegar frumvarpið var í drögum í samráðsgátt stjórnvalda bentu fjölmargir aðilar, m.a. bæði embætti landlæknis og lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu á framangreinda annmarka á frumvarpinu. Segir LÍ ekkert tillit hafi verið tekið til þessara ábendinga við lokaúrvinnslu þess. LÍ telur mikilvægt að hafa samráð við fagaðila og hlutaðeigandi aðila í undirbúningi svo afgerandi lagabreytingar sem hér er fyrirhuguð. Þá telur LI vert að benda að styrkja þurfi lögregluna í baráttu við sölu og dreifingu efnanna. LÍ segir allar rannsóknir sýna að heldur hafi dregið úr neyslu íslenskra ungmenna bæði á áfengi og öðrum vímuefnum undanfarin ár. LÍ telur að verði farin sú leið sem frumvarpið leggur til muni fíkniefnavandi íslenskra ungmenna aukast frá því sem nú er. Refsingar hafa varnaðaráhrif. Ef neysluskammtar verða lögleiddir þá mun það að öllum líkindum hvetja ungmenni til að prófa þessi ólöglegu efni með ófyrirséðum afleiðingum öðrum en þeim að fíklum mun fjölga, líkt og gerst hefur víða annars staðar þar sem gripið hefur verið til sambærilegrar lögleiðingar ólöglegra fíkniefna. Þá telur LÍ afar brýnt að forvarnir og fræðslustarf sé stóraukið. Forvarnir byggjast að mestu á að draga úr aðgengi að ávana- og fíkniefnum og telur LÍ að frumvarpið gangi gegn þeim markmiðum. Lögregluembættin: Frumvarpið er ófullnægjandi að efni Að mati ríkislögreglustjóra er með því að gera vörslu fíkniefna refsilausa gengið lengra en markmið frumvarpsins (þ.e. afglæpavæðing neysluskammta til eigin nota) ber með sér. Ríkislögreglustjóri leiðir í ljós með skýrum hætti að í þeim ríkjum veraldar sem talin eru hafa hvað mildasta löggjöf um fíkniefni og í þeim ríkjum er hafa sem líkasta samfélagsgerð (Norðurlönd) er „varsla“ fíkniefna refsiverð. Lögreglustjórafélagið hefur í umsögn bent á að mörkin milli þess að vera neytandi og seljandi séu ekki alltaf ljós. Vel þekkt er að neytendur fíkniefna fjármagna oft eigin neyslu með sölu á fíkniefnum. Þá er vel þekkt að seljendur fíkniefna hafa oft lítið magn fíkniefna á sér í því skyni að svo líti út sem um neysluskammta sé að ræða. Lögreglustjórinn á Norðurlandi eystra segir í umsögn að í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar sé tekið fram að snúa þurfi af braut harðra refsinga fyrir neyslu fíkniefna líkt og minnst er á í frumvarpinu. Það er mat embættisins að hörðum refsingum sé ekki beitt fyrir vörslur fíkniefna á Íslandi. Þá er á það bent að neysla er ekki óheimil heldur varsla, sala, kaup o.s.frv. Við vörslubrotum fíkniefna liggur sektarrefsing þar sem fjárhæð miðast við magn. Fangelsisrefsingar eru ekki dæmdar fyrir vörslur fíkniefna og ítrekunaráhrif eru engin. Annað getur gilt um sölu fíkniefna en ekki er óalgengt að fyrir sölu séu þó dæmdar sektir. Sektir undir 100.000 kr. fara ekki á sakaskrá. Af síðasttöldu umsögninni sést að frumforsenda málsins að hverfa beri frá hörðum refsingum stenst ekki. Þær eru ekki fyrir hendi Hver verða örlög frumvarpsins á Alþingi? Miðflokkurinn hefur undir forystu formanns flokksins beitt sér af alefli gegn frumvarpi heilbrigðisráðherra undir þeim formerkjum að með því sé efnt til nýs lífshættulegs faraldurs í landinu. Sigurður Páll Jónsson alþm., sem vel þekkir til málaflokksins, hefur í umræðum lagt áherslu á forvarnir og meðferðarúrræði. Karl Gauti Hjaltason alþm. og fyrrum lögreglustjóri hefur gert að tillögu sinni að tekin verði upp heimild til að strika af sakaskrá smávægileg brot að fullnægðum tilteknum skilyrðum svo fólk dragi ekki bernskubrek á eftir sér. Frumvarp heilbrigðisráðherra liggur sundurskotið í tætlum eftir að fram hafa komið umsagnir kunnáttufólks, lækna og lögreglu. Lykilhugtakið neysluskammtur er ekki skilgreint í frumvarpinu. Alla áherslu vantar á forvarnir og meðferðarúrræði. Spyrja má hvort nokkur þingmaður utan flokks pírata og kannski einhverra í VG ætli að styðja frumvarpið komi það til atkvæðagreiðslu? Kemur til greina að einhver þingmanna Sjálfstæðisflokksins greiði frumvarpinu atkvæði sitt? Vart verður því trúað um þingmenn Framsóknarflokksins sem vildi gera Ísland fíkniefnalaust árið 2000. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Ísleifsson Fíkn Skoðun: Kosningar 2021 Alþingi Mest lesið Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Of sein til að ættleiða Silja Dögg Gunnarsdóttir Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „Mamma, eru loftgæðin á grænu?“ Sara björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Samfélag þar sem börn mæta afgangi Grímur Atlason skrifar Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Staða íslenskrar fornleifafræði Gylfi Helgason skrifar Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tími jarðefnaeldsneytis að líða undir lok Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenska sem annað tungumál Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir skrifar Skoðun Íslenskan er í góðum höndum Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Höfnum óráðsíunni og blásum til sóknar Guðbergur Reynisson skrifar Skoðun Stór baráttumál Flokks fólksins orðin að lögum Inga Sæland skrifar Skoðun Víð Sýn Páll Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvenær er nóg orðið nóg? Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Hringekjuspuni bankastjórans: Kjósum frekar breytilega og háa vexti Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Þegar útborgunin hverfur: Svona geta fjölskyldur tapað öllu Már Wolfgang Mixa skrifar Sjá meira
Fyrir Alþingi liggur frumvarp ríkisstjórnarinnar, samið í heilbrigðisráðuneytinu, um að ákvæði laga um ávana- og fíkniefni verði breytt á þann hátt að kaup og varsla á takmörkuðu magni ávana- og fíkniefna, svokölluðum neysluskömmtum, verði heimiluð. Ýmislegt ógott hefur stafað frá ríkisstjórninni en þetta frumvarp verður að teljast af allra lakasta tagi. Rétt í þann mund sem þjóðin er að brjótast út úr veirufaraldrinum áformar ríkisstjórnin að efna til eiturlyfjafaraldurs sem þyngst mun koma niður á ungu fólki. Kunnáttufólk, læknar og lögregla leggjast fast gegn frumvarpinu. Landlæknir kallar eftir heildrænni nálgun og bendir á Barnasáttmálann Embætti landlæknis undirstrikar að allar breytingar á málaflokknum kalla á heildræna nálgun og víðtækt samráð. Þá ítrekar embættið nauðsyn þess að meta áhrif, bæði tilætluð og óvænt. Tillaga sem þessi muni hafa áhrif á aðra einstaklinga og hópa en tilgreindir eru í frumvarpinu. Taka verður tillit til þess í allri stefnumótun. Landlæknisembættið bendir á að hvergi kemur skýrt fram í frumvarpinu tillaga eða áætlun um auknar forvarnir. Nefnt er í umsögn þess, að í Portúgal var gerð langtímaáætlun og ákveðið að fjármagn til málaflokksins skyldi tvöfaldað yfir fimm ára tímabil. Þá sér landlæknisembættið ástæðu til að benda á að samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna, sem einnig gildi á Íslandi segir m.a. í 33. gr: „Aðildarríki skulu gera allar viðeigandi ráðstafanir, þar á meðal á sviði löggjafar, stjórnsýslu, félagsmála og menntamála, til verndar börnum gegn ólöglegri notkun ávana- og fíkniefna og skynvilluefna svo sem þau eru skilgreind í alþjóðasamningum sem um þau fjalla, og til að koma í veg fyrir að börn séu notuð við ólöglega framleiðslu slíkra efna og verslun með þau.“ Í niðurlagi spyr embættið: ·Hverjar eru mótvægisaðgerðir vegna ótilætlaðra áhrifa? ·Af hverju eru efni ekki gerð upptæk? ·Hver er ávinningurinn með þessari breytingu? Læknafélag Íslands: Ungmenni deyja vegna fíknar Læknafélag Íslands (LÍ) segir í umsögn að neysla ekki síst ungs fólks á ólöglegum fíkniefnum, sem ekki verður lengur refsiverð, sé alvarlegur vandi sem hafi alvarlegar afleiðingar, bæði fyrir fíklana sjálfa en ekki síður fjölskyldur þeirra. Sumum tekst að vinna sig út úr fíkn en því miður eru þeir allt of margir sem tekst það ekki. Á hverju ári deyja ungmenni vegna fíknar. Læknafélagið leggur áherslu á að efla og auka meðferðarúrræði fyrir þá sem berjast við fíkn og verja auknu fjármagni til slíkra verkefna. Læknafélagið bendir á að hvergi er í frumvarpinu gert ráð fyrir neinum hliðaraðgerðum sambærilegum þeim sem gripið hefur verið til í öðrum löndum sem farið hafa þá leið að lögleiða neyslu fíkniefna eða gera hana ekki refsiverða. LÍ telur að svo afdrifaríkt skref sem þetta þurfi að stíga samhliða umfangsmiklum aðgerðum þar sem boðið er upp á meðferðarúrræði fyrir fíkniefnaneytendur, ráðgjöf og stuðning. Þá bendir LÍ á að frumvarpið gerir ekki tilraun til að skilgreina hvað sé neysluskammtur. Það á heilbrigðisráðherra að ákveða í reglugerð. Hætt er við fyrirhugaðar lagabreytingar dragi mátt úr þeim tólum sem lögreglan hefur í baráttunni gegn ólöglegri sölu fíkniefna. Ekki liggur fyrir hve margir dvelja eða hafa dvalið í fangelsi eða hlotið dóma vegna vörslu neysluskammta eingöngu án annarra tengdra afbrota. Þá liggur ekki fyrir hvernig stjórnvöld ætli að bregðast við aukinni fíkniefnaneyslu ungmenna og fylgikvilla þess svo sem kvíða, þunglyndi og geðrofs. LÍ segir að þegar frumvarpið var í drögum í samráðsgátt stjórnvalda bentu fjölmargir aðilar, m.a. bæði embætti landlæknis og lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu á framangreinda annmarka á frumvarpinu. Segir LÍ ekkert tillit hafi verið tekið til þessara ábendinga við lokaúrvinnslu þess. LÍ telur mikilvægt að hafa samráð við fagaðila og hlutaðeigandi aðila í undirbúningi svo afgerandi lagabreytingar sem hér er fyrirhuguð. Þá telur LI vert að benda að styrkja þurfi lögregluna í baráttu við sölu og dreifingu efnanna. LÍ segir allar rannsóknir sýna að heldur hafi dregið úr neyslu íslenskra ungmenna bæði á áfengi og öðrum vímuefnum undanfarin ár. LÍ telur að verði farin sú leið sem frumvarpið leggur til muni fíkniefnavandi íslenskra ungmenna aukast frá því sem nú er. Refsingar hafa varnaðaráhrif. Ef neysluskammtar verða lögleiddir þá mun það að öllum líkindum hvetja ungmenni til að prófa þessi ólöglegu efni með ófyrirséðum afleiðingum öðrum en þeim að fíklum mun fjölga, líkt og gerst hefur víða annars staðar þar sem gripið hefur verið til sambærilegrar lögleiðingar ólöglegra fíkniefna. Þá telur LÍ afar brýnt að forvarnir og fræðslustarf sé stóraukið. Forvarnir byggjast að mestu á að draga úr aðgengi að ávana- og fíkniefnum og telur LÍ að frumvarpið gangi gegn þeim markmiðum. Lögregluembættin: Frumvarpið er ófullnægjandi að efni Að mati ríkislögreglustjóra er með því að gera vörslu fíkniefna refsilausa gengið lengra en markmið frumvarpsins (þ.e. afglæpavæðing neysluskammta til eigin nota) ber með sér. Ríkislögreglustjóri leiðir í ljós með skýrum hætti að í þeim ríkjum veraldar sem talin eru hafa hvað mildasta löggjöf um fíkniefni og í þeim ríkjum er hafa sem líkasta samfélagsgerð (Norðurlönd) er „varsla“ fíkniefna refsiverð. Lögreglustjórafélagið hefur í umsögn bent á að mörkin milli þess að vera neytandi og seljandi séu ekki alltaf ljós. Vel þekkt er að neytendur fíkniefna fjármagna oft eigin neyslu með sölu á fíkniefnum. Þá er vel þekkt að seljendur fíkniefna hafa oft lítið magn fíkniefna á sér í því skyni að svo líti út sem um neysluskammta sé að ræða. Lögreglustjórinn á Norðurlandi eystra segir í umsögn að í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar sé tekið fram að snúa þurfi af braut harðra refsinga fyrir neyslu fíkniefna líkt og minnst er á í frumvarpinu. Það er mat embættisins að hörðum refsingum sé ekki beitt fyrir vörslur fíkniefna á Íslandi. Þá er á það bent að neysla er ekki óheimil heldur varsla, sala, kaup o.s.frv. Við vörslubrotum fíkniefna liggur sektarrefsing þar sem fjárhæð miðast við magn. Fangelsisrefsingar eru ekki dæmdar fyrir vörslur fíkniefna og ítrekunaráhrif eru engin. Annað getur gilt um sölu fíkniefna en ekki er óalgengt að fyrir sölu séu þó dæmdar sektir. Sektir undir 100.000 kr. fara ekki á sakaskrá. Af síðasttöldu umsögninni sést að frumforsenda málsins að hverfa beri frá hörðum refsingum stenst ekki. Þær eru ekki fyrir hendi Hver verða örlög frumvarpsins á Alþingi? Miðflokkurinn hefur undir forystu formanns flokksins beitt sér af alefli gegn frumvarpi heilbrigðisráðherra undir þeim formerkjum að með því sé efnt til nýs lífshættulegs faraldurs í landinu. Sigurður Páll Jónsson alþm., sem vel þekkir til málaflokksins, hefur í umræðum lagt áherslu á forvarnir og meðferðarúrræði. Karl Gauti Hjaltason alþm. og fyrrum lögreglustjóri hefur gert að tillögu sinni að tekin verði upp heimild til að strika af sakaskrá smávægileg brot að fullnægðum tilteknum skilyrðum svo fólk dragi ekki bernskubrek á eftir sér. Frumvarp heilbrigðisráðherra liggur sundurskotið í tætlum eftir að fram hafa komið umsagnir kunnáttufólks, lækna og lögreglu. Lykilhugtakið neysluskammtur er ekki skilgreint í frumvarpinu. Alla áherslu vantar á forvarnir og meðferðarúrræði. Spyrja má hvort nokkur þingmaður utan flokks pírata og kannski einhverra í VG ætli að styðja frumvarpið komi það til atkvæðagreiðslu? Kemur til greina að einhver þingmanna Sjálfstæðisflokksins greiði frumvarpinu atkvæði sitt? Vart verður því trúað um þingmenn Framsóknarflokksins sem vildi gera Ísland fíkniefnalaust árið 2000.
Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun
Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar
Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar
Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar
Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar
Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun