Vinsældir Trump forseta hafa verið um og yfir fjörutíu prósentum um margra mánaða skeið í skoðanakönnunum og segist iðulega rúmur meirihluti hafa vanþóknun á störfum hans. Það þýðir þó ekki að vonir hans um endurkjör í forsetakosningum á næsta ári séu úr sögunni.
Í Bandaríkjunum er forseti ekki kosinn beinni kosningu heldur fá ríkin svonefnda kjörmenn í hlutfalli við íbúafjölda. Sá frambjóðandi sem fær flest atkvæði í hverju ríki fær alla kjörmenn þess. Kjörmennirnir kjósa svo forsetann.
Þannig vann Trump sigur í forsetakosningunum árið 2016 þrátt fyrir að hafa fengið tæplega þremur milljónum færri atkvæði en Clinton á landsvísu. Trump fékk 46,1% atkvæða gegn 48,2% Clinton.
Einn af lyklunum að sigri Trump var að kjósendum hans var dreift á skilvirkari hátt fyrir kjörmannaráðið. Þannig vann hann alla kjörmenn ríkja eins og Michigan, Wisconsin og Pennsylvaníu þrátt fyrir nauman sigur á Clinton. Stórsigur Clinton í fjölmennu ríki eins og Kaliforníu gagnaðist henni aftur á móti ekki meira en hefði hún rétt haft Trump undir.

Gæti fengið allt að fimm prósentustigum færri atkvæði
Það sem greining New York Times leiðir í ljós er að þó að stuðningur við Trump sé ekki almennur þá sé honum enn dreift á hagstæðan hátt til að fá sem flesta kjörmenn. Þrátt fyrir fjölda hneykslismála og umdeildra atvika hafi vinsældir forsetans haldist stöðugar. Bæti hann þær tölur lítillega gæti hann náð endurkjöri þrátt fyrir að hann fengi enn lægra hlutfall greiddra atkvæða á landsvísu en fyrir þremur árum.Munurinn á hlutfallskosningunni annars vegar og fjölda kjörmanna hins vegar gæti orðið enn meiri verði kjörsókn mikil. Forsetinn gæti við þær aðstæður náð meirihluta kjörmanna þrátt fyrir að demókratar bættu verulega við sig atkvæðum á landsvísu.
Bandaríska blaðið áætlar að Trump gæti fengið allt að fimm prósentustigum færri atkvæði en mótframbjóðandi hans og samt unnið sigur.
Þetta þýðir þó ekki að Trump eigi sigurinn vísan. Hlutfall þeirra sem eru ánægðir með störf hans er undir 50% í ríkjum sem gefa samtals meira en 270 kjörmenn og meirihluta í kjörmannaráðinu, þar á meðal í ríkjum í norðurhluta landsins sem voru lykillinn að sigri hans árið 2016.
„Eitt og sér gerir hlutfallslegt forskot forsetans í kjörmannaráðinu hann ekki endilega sigurstranglegastan,“ skrifar Nate Cohen, sérfræðingur New York Times í skoðanakönnunum, kosningum og lýðfræði.
Ómögulegt að segja um mögulegt forskot
Ekki er þó allir sannfærðir um ályktun New York Times. Nate Silver, ritstjóri vefsíðunnar Five Thirty Eight sem vinnur meðal annars kosningaspár, segir það líklega rétt að Trump njóti forskots í kjörmannaráðinu eins og hann hafi augljóslega gert árið 2016. Silver efast aftur á móti um að hægt sé að fullyrða á þessari stundu hvort að það forskot verði stærra, minna eða ekki til staðar árið 2020.„Ef það eru nokkur ríki sem líta út fyrir að geta fallið þá er það mun sterkara fyrir demókrata en ef þeir hefðu aðeins eina leið til að ná 270 [kjörmönnum], sérstaklega ef þessi ríki eru lýðfræðilega ólík innbyrðis,“ tísti Silver um greiningu New York Times.
Also you need to look at things probabilistically. If there are several states that look like the potential tipping point state, that's a lot more robust for Democrats than if they have just one path to 270, especially if those states are unique from one another demographically.
— Nate Silver (@NateSilver538) July 19, 2019
„Leggjum kjörmannaráðið af,“ tísti Sanders.
Abolish the Electoral College. https://t.co/eVI5QdrWbu
— Bernie Sanders (@BernieSanders) July 19, 2019