Nem­endur gangi í­trekað í skrokk á kennurum

Þungum nemendamálum hefur fjölgað í skólakerfinu síðustu ár. Dæmi eru um nemendur sem hafa ítrekað gengið í skrokk á kennurum og hafa skólar jafnvel þurft að ráða öryggisvörð til að tryggja öryggi nemenda og starfsfólks. Skólastjórar upplifa að skólarnir séu að bregðast nemendum sem fá ekki pláss í sérúrræðum sem sótt er um.

Skólastjóri í grunnskóla í Kópavogi lýsir í grein á Vísi alvarlegum atvikum í upphafi skólaárs. 

Þar segir að margsinnis hafi verið gengið í skrokk á starfsmönnum og sami nemandi hafi til dæmis lamið fjóra kennara. Kennarar í skólanum hafi vegna ofbeldis þurft að leita á læknavakt, verið fjarverandi í marga daga og einhverjir farið í löng veikindaleyfi. Þá hafi starfsmaður sagt upp innan við viku frá því hann hóf störf vegna daglegra barsmíða.

„Í samtölum við fleiri stjórnendur í grunnskólum á landinu þá hef ég og fleiri dæmi varðandi börn sem eru með mjög miklar áskoranir og miklar stuðningsþarfir sem eiga erfitt með að vera í hinum hefðbundna grunnskóla. Þau eiga erfitt með að stýra tilfinningum sínum og hafa þá gripið í að lemja frá sér og sparka,“ sagði Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skólastjóri Hörðuvallaskóla í kvöldfréttum Sýnar.

Málin að þyngjast innan skólanna

Hún segir erfið mál innan skólanna hafa þyngst undanfarin ár.

„Þungu málin fyrir fimm til tíu árum árum síðan eru meðalþung í dag. Það sem við sjáum er að úrræði utan skólanna eru af skornum skammti. Börn sem þurfa jafnvel úrræði á vegum barnaverndar,  það er margra mánaða bið og ár og á meðan erum við að reyna að finan úrræði innan skólanna og það gengur ekki alltaf upp,“ sagði Sigrún Ólöf.

Á hverju ári sé börnum vísað frá sérrúrræðum og sérskólum og sett í hefðbundinn grunnskóla þar sem nauðsynleg fagþjónusta sé ekki fyrir hendi. 

„Manni finnst mörkin hafa togast upp á við þannig að þetta er orðið eðlilegt, viljum við hafa þetta svona? Mér finnst þetta ekki eðlilegt og við þurfum aðeins að lækka rána.“

Hún segir atvik eins og þau sem hún nefnir í greininni hafa gríðarleg áhrif á kennara.

„Það eru ekki allir sem bregðast eins við. Það getur verið áfall að vera laminn, þó það sé eftir barn. Ef einhver fer inn á þitt persónulega svið þá veistu ekki hvernig taugakerfið bregst við.“

Misskilið hugtak

Sigrún Ólöf segir ljóst að skólakerfið ræður ekki við mál af þessum toga og telur að hugtakið um skóla án aðgreiningar“ sé misskilið.  Skólarnir nái ekki að einbeita sér að öðrum þáttum skólastarfsins.

„Normið er orðið mjög skrýtið og við finnum að við þurfum að koma þessu niður. Ég er búinn að vera hugsi yfir hugtakinu skóli fyrir alla af því að þetta hefur verið pínu misskilið að mér finnst, margir horfa til þess að þegar við erum að hugsa um skóla fyrir alla að þá geti hvert barn verið í 25 manna bekk og allt verið frábært. Við þurfum fyrst fremst að mæta barninu sjálfu og það hentar ekki alltaf að vera í stórum bekk.“

Hún segir vandann liggja í því að kennarar og annað starfsfólk sé sett í þá stöðu að eiga að finna út úr þessum vanda hjá börnum innan skólanna. 

„Við erum í þeirri stöðu að passa bæði hagsmuni nemenda og kennara og ég finn það í tali við fleiri stjórnendur grunnskóla í landinu að það eru margir í sömu stöðu og við, og þegar maður finnur að maður getur ekki hjálpað öllum, þá finnst manni stundum að maður sé að bregðast.“