Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar 14. ágúst 2025 21:02 Ég frétti af konu sem hefur árum saman verið beitt ofbeldi af hendi maka síns. Frá upphafi sambands þeirra hefur maki hennar beitt hana miklu andlegu, líkamlegu, kynferðislegu og fjárhagslegu ofbeldi. Hún hefur látið sig hafa þetta enda hefur hún ekki í önnur hús að venda, er skuldbundin manninum og á með honum börn. Dag einn brast eitthvað hjá henni og hún réðst á maka sinn með kjafti og klóm. Hann var þá búinn að ganga þannig í skrokk á henni að hún missti fóstur. Hann var þá líka farinn að beita börnin grófu ofbeldi. Það gat hún ekki horft upp á, réðst á manninn og barði hann í hausinn með því sem hendi var næst. Maðurinn hlaut áverka og mun líklega bera ör eftir árásina það sem eftir er. Hann brást auðvitað ókvæða við og hefur nú aukið ofbeldi sitt til muna. Enda konan í hans augum sturluð og óalandi. Ekki nokkur leið fyrir manninn að búa með svona brjálaðri konu. Honum finnst hreinlega stafa af henni mikil ógn og að hann þurfi að beita öllum tiltækum ráðum til að hafa hemil á henni. Nú er svo komið að konan er fangi á eigin heimili í bráðum tvö ár. Hann hefur einangrað hana frá umheiminum, tekið af henni öll fjárráð og hleypir henni ekki út úr húsi. Börnin eru líka föst heima í hræðilegum aðstæðum. Þau fá ekki nægan mat og hafa ekki getað leitað til læknis með lífshættuleg veikindi sín. Segja má að þau séu nú í verulegri lífshættu, vannærð, veik og vonlaus, auk þess sem karlinn beitir þau enn miklu líkamlegu ofbeldi og ekki ólíklegt að hann muni á endanum hreinlega drepa þau öll. Vinir og nánustu fjölskyldumeðlimir konunnar hafa frá upphafi reynt að aðstoða konuna og vekja athygli á bágri stöðu hennar. Augljóslega er þarna eitthvað alls ekki í lagi og eitthvað þarf að breytast. En hvað? Hvert er vandamálið hérna? Er það konan? Er það hún sem er vandamálið, greinilega orðin ofbeldishneigð í örvæntingu sinni? Eða er það kannski maki hennar? Ég held að lang flestir myndu segja já, það er makinn sem er vandamálið og það þarf að draga hann til ábyrgðar og stöðva þannig ofbeldið. En þar vandast málin. Maðurinn er mikils metinn í samfélaginu. Hann er ríkur maður og rekur fleiri en eitt fyrirtæki í bænum, veitir mörgum atvinnu og fyrirtæki hans veita þjónustu sem enginn vill vera án. Hann er líka besti vinur bæjarstjórans og tengist fólkinu sterkum böndum sem allt á og öllu stjórnar í samfélaginu. Háværar raddir vina og fjölskyldu konunnar drukkna í röddum þeirra ríku og valdamiklu. Enginn vill fórna sínum auði, sínum völdum, sínum lífsgæðum. Auk þessa, lenti maðurinn sjálfur í einelti af hendi bæjarbúa þegar hann var barn. Einelti í raun vægt til orða tekið því hann var hreinlega beittur ofbeldi. Bæjarbúar eru því upp til hópa með óstjórnlegan móral. Aumingjans maðurinn á svo bágt. Ekki nóg með að hann hafi verið beittur grófu ofbeldi í æsku heldur á hann nú líka konu sem er svona sturluð, óalandi og ómöguleg. Enginn treystir sér til að draga hann til ábyrgðar fyrir það grófa ofbeldi sem hann hefur sjálfur beitt. Eða hvað, þorir einhver? Ef einhver skilur ekki hvert er verið að fara með þessari frásögn þá tek ég fram að ekki er um raunverulegt dæmi að ræða, heldur er frásögnin sett fram til þess að vekja fólk til umhugsunar um stöðu mála í Palestínu. Höfundur er sjálfstætt starfandi sálfræðingur og félagsmaður í Félaginu Ísland - Palestína. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Vissir þú, að.... og eða er þér bara slétt sama Björn Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson skrifar Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Slökkvum ekki Ljósið Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Halla fer að ræða um frið við einræðisherra Daníel Þröstur Pálsson skrifar Skoðun Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir skrifar Skoðun Varðveitum vatnið – hugvekja Hópur starfsfólks Náttúruminjasafns Íslands skrifar Skoðun Innviðaskuld við íslenskuna Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk rukkað með rangindum fyrir bílastæði Haukur Ragnar Hauksson skrifar Skoðun Vissir þú, að.... og eða er þér bara slétt sama Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun Að taka til í orkumálum Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen skrifar Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar Skoðun Siglt gegn þjóðarmorði Cyma Farah,Sólveig Ásta Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um ópið sem heimurinn ekki heyrir Reham Khaled skrifar Skoðun 30 by 30 - Gefum lífi á jörð smá séns Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Hærri greiðslur í fæðingarorlofi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar Skoðun Stóra spurningin sem fjárlögin svara ekki Sandra B. Franks skrifar Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar Skoðun „AMOC straumurinn", enn ein heimsendaspáin... Valgerður Árnadóttir skrifar Sjá meira
Ég frétti af konu sem hefur árum saman verið beitt ofbeldi af hendi maka síns. Frá upphafi sambands þeirra hefur maki hennar beitt hana miklu andlegu, líkamlegu, kynferðislegu og fjárhagslegu ofbeldi. Hún hefur látið sig hafa þetta enda hefur hún ekki í önnur hús að venda, er skuldbundin manninum og á með honum börn. Dag einn brast eitthvað hjá henni og hún réðst á maka sinn með kjafti og klóm. Hann var þá búinn að ganga þannig í skrokk á henni að hún missti fóstur. Hann var þá líka farinn að beita börnin grófu ofbeldi. Það gat hún ekki horft upp á, réðst á manninn og barði hann í hausinn með því sem hendi var næst. Maðurinn hlaut áverka og mun líklega bera ör eftir árásina það sem eftir er. Hann brást auðvitað ókvæða við og hefur nú aukið ofbeldi sitt til muna. Enda konan í hans augum sturluð og óalandi. Ekki nokkur leið fyrir manninn að búa með svona brjálaðri konu. Honum finnst hreinlega stafa af henni mikil ógn og að hann þurfi að beita öllum tiltækum ráðum til að hafa hemil á henni. Nú er svo komið að konan er fangi á eigin heimili í bráðum tvö ár. Hann hefur einangrað hana frá umheiminum, tekið af henni öll fjárráð og hleypir henni ekki út úr húsi. Börnin eru líka föst heima í hræðilegum aðstæðum. Þau fá ekki nægan mat og hafa ekki getað leitað til læknis með lífshættuleg veikindi sín. Segja má að þau séu nú í verulegri lífshættu, vannærð, veik og vonlaus, auk þess sem karlinn beitir þau enn miklu líkamlegu ofbeldi og ekki ólíklegt að hann muni á endanum hreinlega drepa þau öll. Vinir og nánustu fjölskyldumeðlimir konunnar hafa frá upphafi reynt að aðstoða konuna og vekja athygli á bágri stöðu hennar. Augljóslega er þarna eitthvað alls ekki í lagi og eitthvað þarf að breytast. En hvað? Hvert er vandamálið hérna? Er það konan? Er það hún sem er vandamálið, greinilega orðin ofbeldishneigð í örvæntingu sinni? Eða er það kannski maki hennar? Ég held að lang flestir myndu segja já, það er makinn sem er vandamálið og það þarf að draga hann til ábyrgðar og stöðva þannig ofbeldið. En þar vandast málin. Maðurinn er mikils metinn í samfélaginu. Hann er ríkur maður og rekur fleiri en eitt fyrirtæki í bænum, veitir mörgum atvinnu og fyrirtæki hans veita þjónustu sem enginn vill vera án. Hann er líka besti vinur bæjarstjórans og tengist fólkinu sterkum böndum sem allt á og öllu stjórnar í samfélaginu. Háværar raddir vina og fjölskyldu konunnar drukkna í röddum þeirra ríku og valdamiklu. Enginn vill fórna sínum auði, sínum völdum, sínum lífsgæðum. Auk þessa, lenti maðurinn sjálfur í einelti af hendi bæjarbúa þegar hann var barn. Einelti í raun vægt til orða tekið því hann var hreinlega beittur ofbeldi. Bæjarbúar eru því upp til hópa með óstjórnlegan móral. Aumingjans maðurinn á svo bágt. Ekki nóg með að hann hafi verið beittur grófu ofbeldi í æsku heldur á hann nú líka konu sem er svona sturluð, óalandi og ómöguleg. Enginn treystir sér til að draga hann til ábyrgðar fyrir það grófa ofbeldi sem hann hefur sjálfur beitt. Eða hvað, þorir einhver? Ef einhver skilur ekki hvert er verið að fara með þessari frásögn þá tek ég fram að ekki er um raunverulegt dæmi að ræða, heldur er frásögnin sett fram til þess að vekja fólk til umhugsunar um stöðu mála í Palestínu. Höfundur er sjálfstætt starfandi sálfræðingur og félagsmaður í Félaginu Ísland - Palestína.
Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar
Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar
Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar
Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar
Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar
Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar
Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar
Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun