Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar 22. maí 2025 12:02 Stríðið á Gaza er hryllilegra en orð fá lýst, um það deilir enginn. En óneitanlega er það dapurlegt að vera vitni að allri þeirri orku sem fer í að mótmæla stríðsátökunum án þess að þessi orka beinist gegn þeim sem mesta ábyrgð ber. Sá aðili virðist vera stikk-frí í allri umræðu. Það er þungbært að horfa og hlusta á annars sæmilega meðalgreint fólk halda því fram fullum fetum að Ísraelsmenn beri einir ábyrgð á ástandinu, og ef þjóðir heims myndu nú bara andskotast til að gyrða sig í brók og taka sig saman um að fordæma Ísrael, slíta stjórnmálasambandinu, setja á viðskiptaþvinganir, banna Ísrael að taka þátt í Eurovision (sem virðist mest áríðandi í hugum furðu margra), rannsaka símakosninguna (sem hlýtur að vera forgangsmál), loka sendiráðunum og almennt séð útskúfa Ísrael úr alþjóðasamfélaginu þá muni allt hrökkva í dúnalogn … og friður og velsæld ríkja um aldur og æfi á Gazaströndinni. Þessi nálgun er í anda slaufunarmenningar "woke" hugmyndafræðinnar, þar sem heilbrigð umræða og staðreyndir eru litin hornauga en þess í stað ræður blind heift og gagnrýnislaus hjarðhegðun í formi sjálfsupphafningar þar sem keppt um hver sé "mest góður", ásamt múgæsingar og nornaveiða gegn þeim sem aðhyllast ekki réttar og viðurkenndar skoðanir - þeim skal umsvifalaust slaufað og útskúfað, allt til að góða fólkið geti haldið áfram að friða eigin samvisku með yfirborðskenndum uppþotum og hávaða. Og þungbærast af öllu er svo að sjá ráðamenn þjóðarinnar kikna undan þessu og taka auðmjúka undir þessar ranghugmyndir og lýðskrum. Staðreyndin er nefninlega sú að jafnvel þótt slegið verði á puttana á Ísrael, her þeirra rekinn heim og Ísrael slaufað úr alþjóðasamfélaginu (og meira að segja bannað að taka þátt í Eurovision) þá mun það ekki duga til að friður og hamingja muni ríkja fyrir botni Miðjarðarhafs. Ástæðan er ríkisstjórn Palestínu - Hamas. Hamas er nefninlega ekki hugprúðir og hjartahreinir föðurlandsvinir og frelsishetjur að berjast fyrir sjálfstæði kúgaðrar þjóðar sem verið er að kremja undir blóðugum skriðbeltum innrásarhers. Aldeilis ekki. Hamas eru hryðjuverkasamtök róttæks öfgatrúarhóps sem hefur það að yfirlýstu markmiði sínu að útrýma Ísrael (og þar með Gyðingum) af yfirborði Jarðar. Þetta kemur skýrt fram í stofnskrá Hamas frá 1988: tilgangur samtakanna er útrýming Ísraels og Ísraelsku þjóðarinnar, og hefur Hamas aldrei farið í neinar grafgötur með það. Um það ber vitni stanslaus stríðsrekstur Hamas og síendurteknar mannskæðar hryðjuverkaárásir gegn almenningi í Ísrael síðustu fjóra áratugina. Það er einfeldningslegt - og í besta falli barnaskapur - að halda að það sé nóg að þjóðir heims taki sig saman um að slaufa og útskúfa Ísrael, og þá muni allt falla í dúnalogn. Hamas mun nefninlega ekki hætta sínu stríði, heldur mun að öllum líkindum færast kapp í kinn. Sagan frá 2005 mun bara endurtaka sig. Það ár yfirgaf Ísrael Gaza með manni og mús, en hryðjuverkasamtökin Hamas tóku sér nokkur ár í að sleikja sárin, sanka að sér vopnum (og notuðu til þess fjármuni sem alþjóðasamfélagið gaf til uppbyggingar á Gaza en fóru þess í stað í að fylla á vopnabúrin), byggja upp her sinn … og tóku síðan aftur upp þráðinn þar sem frá var horfið og héldu áfram að ráðast á Ísrael. Þetta mun Hamas gera aftur … og aftur … á meðan vel meinandi en illa upplýstir mótmælendur og fréttamenn á Vesturlöndum halda áfram að kokgleypa og endurvarpa hugsunarlaust áróðri „frelsishreyfingarinnar“ Hamas. Ef alþjóðasamfélagið stendur aðgerðarlaust hjá og horfir upp á hryðjuverkasamtök róttækra öfgatrúarmanna halda áratugum saman uppi stríði gegn vestrænu lýðræðissamfélagi - ég tala nú ekki um ef alþjóðasamfélagið hreinlega legst á árarnar með hryðjuverkasamtökunum! - þá spyr maður sig: þegar Ísrael fellur, hvaða land verður þá næst? Verður það England? Þýskaland? Svíþjóð? Eða kanski Frakkland? Í Frakklandi hafa stjórnvöld t.d. vaxandi áhyggjur af hryðjuverkasamtökunum "Bræðralag Múslima" (sem eru svo öfgafull að þau eru meira að segja bönnuð með lögum í mörgum Arabaríkjum). Þau samtök vinna leynt og ljóst að því að grafa undan Frönsku samfélagi, og ef upp úr sýður og í Frakklandi hefjast bein átök milli hersins og hryðjuverkasamtakanna, sem er alls ekki svo fjarlæg sviðsmynd, ætlar þá allt góða fólkið með of mikla frítímann, yfirborðskenndu skoðanirnar og svart-hvítu hálsklútana að hefja fjöldamótmæli og krefjast þess að við slítum stjórnmálasambandi við Frakkland, setjum viðskiptaþvinganir á Frönsku þjóðina, lokum sendiráðinu í París … og rekum Frakkland úr Eurovision? Það er kominn tími til að spyrna við fæti og horfast í augu við rót vandans. Ísrael á ekki í stríði við börn og saklausa borgara: Ísrael á í stríði við öfgatrúarhóp sem hefur að yfirlýstu markmiði sínu að útrýma Ísraelsku þjóðinni af trúarlegum ástæðum. Einungis með því að aðstoða Ísrael við að rjúfa þennan vítahring ofbeldis og manndrápa með því að uppræta hryðjuverkasamtökin Hamas, hjálpa stríðshrjáðum almenningi á Gaza að losna undan oki ofstækisfullra hryðjuverkarmanna og gera Gaza að vopnlausu svæði mun komast á varanlegur friður. Fyrst þá getur alþjóðasamfélagið farið að hjálpa fólkinu sem þar býr að byggja upp samfélag byggt á gildum umburðarlyndis, mannréttinda og friðar. Höfundur er fréttafíkill. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Skuggaráðherra ríkisstjórnarinnar Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson skrifar Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Slökkvum ekki Ljósið Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Halla fer að ræða um frið við einræðisherra Daníel Þröstur Pálsson skrifar Skoðun Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir skrifar Skoðun Varðveitum vatnið – hugvekja Hópur starfsfólks Náttúruminjasafns Íslands skrifar Skoðun Innviðaskuld við íslenskuna Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk rukkað með rangindum fyrir bílastæði Haukur Ragnar Hauksson skrifar Skoðun Vissir þú, að.... og eða er þér bara slétt sama Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun Að taka til í orkumálum Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen skrifar Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar Skoðun Siglt gegn þjóðarmorði Cyma Farah,Sólveig Ásta Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um ópið sem heimurinn ekki heyrir Reham Khaled skrifar Skoðun 30 by 30 - Gefum lífi á jörð smá séns Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Hærri greiðslur í fæðingarorlofi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar Skoðun Stóra spurningin sem fjárlögin svara ekki Sandra B. Franks skrifar Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar Skoðun „AMOC straumurinn", enn ein heimsendaspáin... Valgerður Árnadóttir skrifar Sjá meira
Stríðið á Gaza er hryllilegra en orð fá lýst, um það deilir enginn. En óneitanlega er það dapurlegt að vera vitni að allri þeirri orku sem fer í að mótmæla stríðsátökunum án þess að þessi orka beinist gegn þeim sem mesta ábyrgð ber. Sá aðili virðist vera stikk-frí í allri umræðu. Það er þungbært að horfa og hlusta á annars sæmilega meðalgreint fólk halda því fram fullum fetum að Ísraelsmenn beri einir ábyrgð á ástandinu, og ef þjóðir heims myndu nú bara andskotast til að gyrða sig í brók og taka sig saman um að fordæma Ísrael, slíta stjórnmálasambandinu, setja á viðskiptaþvinganir, banna Ísrael að taka þátt í Eurovision (sem virðist mest áríðandi í hugum furðu margra), rannsaka símakosninguna (sem hlýtur að vera forgangsmál), loka sendiráðunum og almennt séð útskúfa Ísrael úr alþjóðasamfélaginu þá muni allt hrökkva í dúnalogn … og friður og velsæld ríkja um aldur og æfi á Gazaströndinni. Þessi nálgun er í anda slaufunarmenningar "woke" hugmyndafræðinnar, þar sem heilbrigð umræða og staðreyndir eru litin hornauga en þess í stað ræður blind heift og gagnrýnislaus hjarðhegðun í formi sjálfsupphafningar þar sem keppt um hver sé "mest góður", ásamt múgæsingar og nornaveiða gegn þeim sem aðhyllast ekki réttar og viðurkenndar skoðanir - þeim skal umsvifalaust slaufað og útskúfað, allt til að góða fólkið geti haldið áfram að friða eigin samvisku með yfirborðskenndum uppþotum og hávaða. Og þungbærast af öllu er svo að sjá ráðamenn þjóðarinnar kikna undan þessu og taka auðmjúka undir þessar ranghugmyndir og lýðskrum. Staðreyndin er nefninlega sú að jafnvel þótt slegið verði á puttana á Ísrael, her þeirra rekinn heim og Ísrael slaufað úr alþjóðasamfélaginu (og meira að segja bannað að taka þátt í Eurovision) þá mun það ekki duga til að friður og hamingja muni ríkja fyrir botni Miðjarðarhafs. Ástæðan er ríkisstjórn Palestínu - Hamas. Hamas er nefninlega ekki hugprúðir og hjartahreinir föðurlandsvinir og frelsishetjur að berjast fyrir sjálfstæði kúgaðrar þjóðar sem verið er að kremja undir blóðugum skriðbeltum innrásarhers. Aldeilis ekki. Hamas eru hryðjuverkasamtök róttæks öfgatrúarhóps sem hefur það að yfirlýstu markmiði sínu að útrýma Ísrael (og þar með Gyðingum) af yfirborði Jarðar. Þetta kemur skýrt fram í stofnskrá Hamas frá 1988: tilgangur samtakanna er útrýming Ísraels og Ísraelsku þjóðarinnar, og hefur Hamas aldrei farið í neinar grafgötur með það. Um það ber vitni stanslaus stríðsrekstur Hamas og síendurteknar mannskæðar hryðjuverkaárásir gegn almenningi í Ísrael síðustu fjóra áratugina. Það er einfeldningslegt - og í besta falli barnaskapur - að halda að það sé nóg að þjóðir heims taki sig saman um að slaufa og útskúfa Ísrael, og þá muni allt falla í dúnalogn. Hamas mun nefninlega ekki hætta sínu stríði, heldur mun að öllum líkindum færast kapp í kinn. Sagan frá 2005 mun bara endurtaka sig. Það ár yfirgaf Ísrael Gaza með manni og mús, en hryðjuverkasamtökin Hamas tóku sér nokkur ár í að sleikja sárin, sanka að sér vopnum (og notuðu til þess fjármuni sem alþjóðasamfélagið gaf til uppbyggingar á Gaza en fóru þess í stað í að fylla á vopnabúrin), byggja upp her sinn … og tóku síðan aftur upp þráðinn þar sem frá var horfið og héldu áfram að ráðast á Ísrael. Þetta mun Hamas gera aftur … og aftur … á meðan vel meinandi en illa upplýstir mótmælendur og fréttamenn á Vesturlöndum halda áfram að kokgleypa og endurvarpa hugsunarlaust áróðri „frelsishreyfingarinnar“ Hamas. Ef alþjóðasamfélagið stendur aðgerðarlaust hjá og horfir upp á hryðjuverkasamtök róttækra öfgatrúarmanna halda áratugum saman uppi stríði gegn vestrænu lýðræðissamfélagi - ég tala nú ekki um ef alþjóðasamfélagið hreinlega legst á árarnar með hryðjuverkasamtökunum! - þá spyr maður sig: þegar Ísrael fellur, hvaða land verður þá næst? Verður það England? Þýskaland? Svíþjóð? Eða kanski Frakkland? Í Frakklandi hafa stjórnvöld t.d. vaxandi áhyggjur af hryðjuverkasamtökunum "Bræðralag Múslima" (sem eru svo öfgafull að þau eru meira að segja bönnuð með lögum í mörgum Arabaríkjum). Þau samtök vinna leynt og ljóst að því að grafa undan Frönsku samfélagi, og ef upp úr sýður og í Frakklandi hefjast bein átök milli hersins og hryðjuverkasamtakanna, sem er alls ekki svo fjarlæg sviðsmynd, ætlar þá allt góða fólkið með of mikla frítímann, yfirborðskenndu skoðanirnar og svart-hvítu hálsklútana að hefja fjöldamótmæli og krefjast þess að við slítum stjórnmálasambandi við Frakkland, setjum viðskiptaþvinganir á Frönsku þjóðina, lokum sendiráðinu í París … og rekum Frakkland úr Eurovision? Það er kominn tími til að spyrna við fæti og horfast í augu við rót vandans. Ísrael á ekki í stríði við börn og saklausa borgara: Ísrael á í stríði við öfgatrúarhóp sem hefur að yfirlýstu markmiði sínu að útrýma Ísraelsku þjóðinni af trúarlegum ástæðum. Einungis með því að aðstoða Ísrael við að rjúfa þennan vítahring ofbeldis og manndrápa með því að uppræta hryðjuverkasamtökin Hamas, hjálpa stríðshrjáðum almenningi á Gaza að losna undan oki ofstækisfullra hryðjuverkarmanna og gera Gaza að vopnlausu svæði mun komast á varanlegur friður. Fyrst þá getur alþjóðasamfélagið farið að hjálpa fólkinu sem þar býr að byggja upp samfélag byggt á gildum umburðarlyndis, mannréttinda og friðar. Höfundur er fréttafíkill.
Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar
Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar
Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar
Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar
Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar
Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar
Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar
Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun