Dálkur Kristrúnar í bak Dags B. var ekki mistök, heldur vísvitandi niðrun Ole Anton Bieltvedt skrifar 3. nóvember 2024 06:03 Á netinu er vefsíða um forystufé. Þar segir m.a. þetta: „Forystufé hefur verið til hér um aldaraðir og alltaf verið í miklum metum. Það hefur það í eðli sínu að fara á undan fjárhópi í rekstri og aðrar kindur fylgja forystufénu. Stundum er forystuféð meira vexti en annað fé og fegurra. Góður forystusauður fór á undan í slæmri færð og fann bestu leiðina, hann rataði vel í hríðarbyljum og skilaði fé í hús heilu og höldnu. Einnig var forystufé talið veðurglöggt og var það oft tregt til að fara úr húsi, ef von var á slæmum veðrum á vetrum“. Mitt mat er, að það sama gildi nokkuð um menn. Sumir eru fæddir leiðtogar, aðrir síður, enn aðrir alls ekki. Hverjir eru náttúrulegir leiðtogar? Í hópi veljast þeir, eins og af sjálfu sér, til forystu. Hópurinn sjálfur vill þá, og hvetur þá til forystu. Felur þeim hana. Náttúrulegir foystumenn. Án yfirgangs eða ofbeldis. Án tilfæringa eða tilrauna til að rýra eða sverta aðra. Án illvigrar samkeppni. Svo eru þeir, sem þrá og vilja verða forystumenn, en skortir í reynd náttúrulega burði til þess. Þeir reyna að hrifsa til sín völdin með ýmsum hætti. M.a. með því að skáka þeim í burtu, sem gætu verið þeim hættulegur keppinautur um völd. Baktala þá, gera lítið úr þeim. Bezta er að losna við þá úr umhverfinu. Fyrir mér eru þetta B-leiðtogar. Dagur B. Eggertsson er náttúrulegur forystumaður. Í Menntaskólanum í Reykjavík, MR, var hann formaður nemendafélagsins, Inspector Scholae. Á sama tíma var hann formaður Félags framhaldsskólanema. Í Háskóla Íslands var hann formaður Stúdentaráðs og sat í stjórn Félagsstofnunar stúdenta. Til allra þessara verkefna valdist hann með náttúrulegum hætti. Hann tróð sér hvergi að eða inn, hvað þá, að hann beitti bolabrögðum til að komast í þessi embætti. Árið 2002, þá þrítugur, varð Dagur borgarfulltrúi. Árið 2007 tók Dagur fyrst við sem borgarstjóri á vegum Samfylkingarinnar, VG, Framsóknarflokksins og F-lista. Dagur varð svo formaður borgarráðs 2010 til 2014, og að loknum kosningum 2014, varð Dagur aftur borgarstjóri, nú á vegur Samfylkingar, Bjartrar framtíðar, VG og Pírata. 2018 kom Viðreisn þar inn, í stað Bjartrar framtíðar. Borgarstjóri var Dagur fram til ársins í ár, en nú er hann aftur formaður borgarráðs. Hvað segir þessa saga öll, þessi ferill, okkur? Dagur er feikilega reyndur og klár, hefur unnið á jákvæðum nótum með öllum helztu flokkum borgarinnar. Býr yfir hafsjó að reynslu og þekkingu. Er fyrir undirrituðum sennilega reyndasti og hæfasti stjórnmálamaður landsins. Hefði verið tilvalið efni í næsta forsætisráðherra. Menn mega hafa í huga, að Reykjavíkurborg er í reynd stærsta fyrirtæki landsins. Er Dagur gallalaus, hefur hann engin mistök gert!? Nei, hann hefur víða komið víð, átt samstarf við marga, sem hann hefur orðið að treysta á, bæði þeir og hann sjálfur hafa gert mistök. En, er hér einhver án þeirra? Og, þessi mistök hefur svo Moggi legið í að magna upp og hamra á, gera miklu verri, en efni standa til, en Dagur hefur haldið D frá stjórn borgarinnar í 15 ár. Það er von, að Davíð Oddssyni svíði. Fyrir undirrituðum gnæfir birtan af starfi Dags og óeigingjörnu framlagi hans til þjóðfélagsmála langt yfir skuggana, ekki sízt, þegar kemur að grænum málum. Þegar fínn maður og góður kunningi, Logi Einarsson, ákvað að stíga úr stóli formanns S, var mín fyrsta hugsun: Dagur verður að taka við, og, þó að það sé ekki akkúrat á dagskrá hér, þá vildi ég Helgu Völu, sem varaformann. En, Dagur var ekki til í slaginn þá. Kannske var það sjúkdómurinn, sem hann gekk og gengur með, fylgigigtin. Er hægt að segja einhverjar svipaðar, magnaðar ferilsögur af Kristrúnu Frostadóttur? Er hún náttúrulegur leiðtogi? Nei, ég held ekki. Hún hefur hvergi verið valin til forustu, svo vitað sé, hvergi átt í miklu eða flóknu mannlegu samstarfi, leitt eða ráðið fram úr margþættum vanda, tekizt á við flókin samfélagsverkefni, í raun er hún nánast reynslulaus og þar með kunnáttulaus um samfélagsverkefni, nema af bókum. B-leiðtogi. Ég hef ekki talið hana rétta leiðtogann fyrir S, reyndar ekki fyrir neina veigamikla þjóðfélagslega starfsemi. Ég tel, að hún hafi farið rangt að í grundvallarefnum, sé vart hæf til þeirra verkefna, sem hún hefur fengið og tekið sér. Hana vantar alla reynslu og þekkingu. Alla kunnáttu á fólk, líka samherja og bandamenn. Og, í ofanlag reynist hún óheil. Fylgið, sem hefur flykkst til S, undir stjórn Kristrúnar, tel ég að nokkru stafa af örvæntingu - menn fundu hvergi skjól eða lausn - tímabundið flóttafylgi. Ég talaði hér um forystufé. Það gekk ekki um meðal annarra sauða og spurði, hvaða leið á ég að fara, hvernig komumst við fljótast og bezt yfir þessa heiði, hvernig getum við bezt bjargað okkur úr þessum byl. Forustuféð byggði á reynslu, eðlisgreind og ótakmörkuðu trausti og fylgni hjarðarinnar. Aðferð Kristrúnar, að fara um götur og torg og spyrja fólk á förnum vegi, hvað viljið þið, er fyrir undirrituðum barnaleg og fáránleg. Leitogi fer ekki um leitandi að svörum, hann býður upp á lausnir og svör. Hann lætur ekki hópinn leiða sig, heldur leiðir hann hópinn á grundvelli reynslu, þekkingar, skynsemi, góðrar dómgreindar og góðra og náinna félagslegra tengsla. Myndu Adenauer, De Gaulle eða Churcill hafa gengið um götur og torg og spurt: Hvað viljið þið? Það er ekki hægt að mæla með S undir stjórn Kristrúnar, það vantar ekki bara mannauðinn – hann er mest horfinn á braut, hún er búin að hrekja hann frá sér, og, langhæfasti maðurinn til valda og ráðherraembætta er fyrir henni bara „aukaleikari“ – heldur er Kristrún búin að farga öllum helztu og beztu sérstefnumálum S; ESB-aðild og Evru, til að bæta og styrkja efnahag, og öllum grænum málum, en þau eru baráttan gegn loftslagsvá, baráttan fyrir vernd dýra, náttúru og umhverfis, baráttan fyrir framtíð jarðar, þeirrar einu, sem við eigum, en þau eru allra þýðingarmesta mál okkar tíma fyrir alla þá, sem eitthvað sjá og eitthvað skilja, fyrir sanna, náttúrulega A-leiðtoga. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverdarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Samfylkingin Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Reykjavík Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Lygin lekur niður á hökuna Jón Daníelsson Skoðun Ríkisfyrirtæki sem virðir ekki æðsta valdið Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Áður en það verður of seint María Rut Kristinsdóttir Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir Skoðun Börnin bíða meðan lausnin stendur auð Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Börnin bíða meðan lausnin stendur auð Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Áður en það verður of seint María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Lygin lekur niður á hökuna Jón Daníelsson skrifar Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Ríkisfyrirtæki sem virðir ekki æðsta valdið Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Við erum hafið Guillaume Bazard skrifar Skoðun Deja Vu Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Mun mannkynið lifa af gervigreindina? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Orkuöflun á eyjaklösum - Vestmannaeyjar og Orkneyjar Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Hugrekki getur af sér hugrekki Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Helför gyðinga gegn íbúum Palestínu Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson skrifar Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægt skref til sáttar Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Staðið með þjóðinni Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Við vitum alveg upphafið Guðný Níelsen skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 3/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Varalitur á skattagrísinum Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Við eigum ekki efni á vonleysi né uppgjöf Magnús Magnússon skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Kafli eitt: Tómlæti Íslendinga Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þegar líða fer að jólum Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Svansvottaðar íbúðir – fjárfesting í lífsgæðum Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hættulegt tal Sjálfstæðisflokksins og Viðskiptaráðs Guðni Freyr Öfjörð skrifar Sjá meira
Á netinu er vefsíða um forystufé. Þar segir m.a. þetta: „Forystufé hefur verið til hér um aldaraðir og alltaf verið í miklum metum. Það hefur það í eðli sínu að fara á undan fjárhópi í rekstri og aðrar kindur fylgja forystufénu. Stundum er forystuféð meira vexti en annað fé og fegurra. Góður forystusauður fór á undan í slæmri færð og fann bestu leiðina, hann rataði vel í hríðarbyljum og skilaði fé í hús heilu og höldnu. Einnig var forystufé talið veðurglöggt og var það oft tregt til að fara úr húsi, ef von var á slæmum veðrum á vetrum“. Mitt mat er, að það sama gildi nokkuð um menn. Sumir eru fæddir leiðtogar, aðrir síður, enn aðrir alls ekki. Hverjir eru náttúrulegir leiðtogar? Í hópi veljast þeir, eins og af sjálfu sér, til forystu. Hópurinn sjálfur vill þá, og hvetur þá til forystu. Felur þeim hana. Náttúrulegir foystumenn. Án yfirgangs eða ofbeldis. Án tilfæringa eða tilrauna til að rýra eða sverta aðra. Án illvigrar samkeppni. Svo eru þeir, sem þrá og vilja verða forystumenn, en skortir í reynd náttúrulega burði til þess. Þeir reyna að hrifsa til sín völdin með ýmsum hætti. M.a. með því að skáka þeim í burtu, sem gætu verið þeim hættulegur keppinautur um völd. Baktala þá, gera lítið úr þeim. Bezta er að losna við þá úr umhverfinu. Fyrir mér eru þetta B-leiðtogar. Dagur B. Eggertsson er náttúrulegur forystumaður. Í Menntaskólanum í Reykjavík, MR, var hann formaður nemendafélagsins, Inspector Scholae. Á sama tíma var hann formaður Félags framhaldsskólanema. Í Háskóla Íslands var hann formaður Stúdentaráðs og sat í stjórn Félagsstofnunar stúdenta. Til allra þessara verkefna valdist hann með náttúrulegum hætti. Hann tróð sér hvergi að eða inn, hvað þá, að hann beitti bolabrögðum til að komast í þessi embætti. Árið 2002, þá þrítugur, varð Dagur borgarfulltrúi. Árið 2007 tók Dagur fyrst við sem borgarstjóri á vegum Samfylkingarinnar, VG, Framsóknarflokksins og F-lista. Dagur varð svo formaður borgarráðs 2010 til 2014, og að loknum kosningum 2014, varð Dagur aftur borgarstjóri, nú á vegur Samfylkingar, Bjartrar framtíðar, VG og Pírata. 2018 kom Viðreisn þar inn, í stað Bjartrar framtíðar. Borgarstjóri var Dagur fram til ársins í ár, en nú er hann aftur formaður borgarráðs. Hvað segir þessa saga öll, þessi ferill, okkur? Dagur er feikilega reyndur og klár, hefur unnið á jákvæðum nótum með öllum helztu flokkum borgarinnar. Býr yfir hafsjó að reynslu og þekkingu. Er fyrir undirrituðum sennilega reyndasti og hæfasti stjórnmálamaður landsins. Hefði verið tilvalið efni í næsta forsætisráðherra. Menn mega hafa í huga, að Reykjavíkurborg er í reynd stærsta fyrirtæki landsins. Er Dagur gallalaus, hefur hann engin mistök gert!? Nei, hann hefur víða komið víð, átt samstarf við marga, sem hann hefur orðið að treysta á, bæði þeir og hann sjálfur hafa gert mistök. En, er hér einhver án þeirra? Og, þessi mistök hefur svo Moggi legið í að magna upp og hamra á, gera miklu verri, en efni standa til, en Dagur hefur haldið D frá stjórn borgarinnar í 15 ár. Það er von, að Davíð Oddssyni svíði. Fyrir undirrituðum gnæfir birtan af starfi Dags og óeigingjörnu framlagi hans til þjóðfélagsmála langt yfir skuggana, ekki sízt, þegar kemur að grænum málum. Þegar fínn maður og góður kunningi, Logi Einarsson, ákvað að stíga úr stóli formanns S, var mín fyrsta hugsun: Dagur verður að taka við, og, þó að það sé ekki akkúrat á dagskrá hér, þá vildi ég Helgu Völu, sem varaformann. En, Dagur var ekki til í slaginn þá. Kannske var það sjúkdómurinn, sem hann gekk og gengur með, fylgigigtin. Er hægt að segja einhverjar svipaðar, magnaðar ferilsögur af Kristrúnu Frostadóttur? Er hún náttúrulegur leiðtogi? Nei, ég held ekki. Hún hefur hvergi verið valin til forustu, svo vitað sé, hvergi átt í miklu eða flóknu mannlegu samstarfi, leitt eða ráðið fram úr margþættum vanda, tekizt á við flókin samfélagsverkefni, í raun er hún nánast reynslulaus og þar með kunnáttulaus um samfélagsverkefni, nema af bókum. B-leiðtogi. Ég hef ekki talið hana rétta leiðtogann fyrir S, reyndar ekki fyrir neina veigamikla þjóðfélagslega starfsemi. Ég tel, að hún hafi farið rangt að í grundvallarefnum, sé vart hæf til þeirra verkefna, sem hún hefur fengið og tekið sér. Hana vantar alla reynslu og þekkingu. Alla kunnáttu á fólk, líka samherja og bandamenn. Og, í ofanlag reynist hún óheil. Fylgið, sem hefur flykkst til S, undir stjórn Kristrúnar, tel ég að nokkru stafa af örvæntingu - menn fundu hvergi skjól eða lausn - tímabundið flóttafylgi. Ég talaði hér um forystufé. Það gekk ekki um meðal annarra sauða og spurði, hvaða leið á ég að fara, hvernig komumst við fljótast og bezt yfir þessa heiði, hvernig getum við bezt bjargað okkur úr þessum byl. Forustuféð byggði á reynslu, eðlisgreind og ótakmörkuðu trausti og fylgni hjarðarinnar. Aðferð Kristrúnar, að fara um götur og torg og spyrja fólk á förnum vegi, hvað viljið þið, er fyrir undirrituðum barnaleg og fáránleg. Leitogi fer ekki um leitandi að svörum, hann býður upp á lausnir og svör. Hann lætur ekki hópinn leiða sig, heldur leiðir hann hópinn á grundvelli reynslu, þekkingar, skynsemi, góðrar dómgreindar og góðra og náinna félagslegra tengsla. Myndu Adenauer, De Gaulle eða Churcill hafa gengið um götur og torg og spurt: Hvað viljið þið? Það er ekki hægt að mæla með S undir stjórn Kristrúnar, það vantar ekki bara mannauðinn – hann er mest horfinn á braut, hún er búin að hrekja hann frá sér, og, langhæfasti maðurinn til valda og ráðherraembætta er fyrir henni bara „aukaleikari“ – heldur er Kristrún búin að farga öllum helztu og beztu sérstefnumálum S; ESB-aðild og Evru, til að bæta og styrkja efnahag, og öllum grænum málum, en þau eru baráttan gegn loftslagsvá, baráttan fyrir vernd dýra, náttúru og umhverfis, baráttan fyrir framtíð jarðar, þeirrar einu, sem við eigum, en þau eru allra þýðingarmesta mál okkar tíma fyrir alla þá, sem eitthvað sjá og eitthvað skilja, fyrir sanna, náttúrulega A-leiðtoga. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverdarsinni.
Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar
Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar