Dálkur Kristrúnar í bak Dags B. var ekki mistök, heldur vísvitandi niðrun Ole Anton Bieltvedt skrifar 3. nóvember 2024 06:03 Á netinu er vefsíða um forystufé. Þar segir m.a. þetta: „Forystufé hefur verið til hér um aldaraðir og alltaf verið í miklum metum. Það hefur það í eðli sínu að fara á undan fjárhópi í rekstri og aðrar kindur fylgja forystufénu. Stundum er forystuféð meira vexti en annað fé og fegurra. Góður forystusauður fór á undan í slæmri færð og fann bestu leiðina, hann rataði vel í hríðarbyljum og skilaði fé í hús heilu og höldnu. Einnig var forystufé talið veðurglöggt og var það oft tregt til að fara úr húsi, ef von var á slæmum veðrum á vetrum“. Mitt mat er, að það sama gildi nokkuð um menn. Sumir eru fæddir leiðtogar, aðrir síður, enn aðrir alls ekki. Hverjir eru náttúrulegir leiðtogar? Í hópi veljast þeir, eins og af sjálfu sér, til forystu. Hópurinn sjálfur vill þá, og hvetur þá til forystu. Felur þeim hana. Náttúrulegir foystumenn. Án yfirgangs eða ofbeldis. Án tilfæringa eða tilrauna til að rýra eða sverta aðra. Án illvigrar samkeppni. Svo eru þeir, sem þrá og vilja verða forystumenn, en skortir í reynd náttúrulega burði til þess. Þeir reyna að hrifsa til sín völdin með ýmsum hætti. M.a. með því að skáka þeim í burtu, sem gætu verið þeim hættulegur keppinautur um völd. Baktala þá, gera lítið úr þeim. Bezta er að losna við þá úr umhverfinu. Fyrir mér eru þetta B-leiðtogar. Dagur B. Eggertsson er náttúrulegur forystumaður. Í Menntaskólanum í Reykjavík, MR, var hann formaður nemendafélagsins, Inspector Scholae. Á sama tíma var hann formaður Félags framhaldsskólanema. Í Háskóla Íslands var hann formaður Stúdentaráðs og sat í stjórn Félagsstofnunar stúdenta. Til allra þessara verkefna valdist hann með náttúrulegum hætti. Hann tróð sér hvergi að eða inn, hvað þá, að hann beitti bolabrögðum til að komast í þessi embætti. Árið 2002, þá þrítugur, varð Dagur borgarfulltrúi. Árið 2007 tók Dagur fyrst við sem borgarstjóri á vegum Samfylkingarinnar, VG, Framsóknarflokksins og F-lista. Dagur varð svo formaður borgarráðs 2010 til 2014, og að loknum kosningum 2014, varð Dagur aftur borgarstjóri, nú á vegur Samfylkingar, Bjartrar framtíðar, VG og Pírata. 2018 kom Viðreisn þar inn, í stað Bjartrar framtíðar. Borgarstjóri var Dagur fram til ársins í ár, en nú er hann aftur formaður borgarráðs. Hvað segir þessa saga öll, þessi ferill, okkur? Dagur er feikilega reyndur og klár, hefur unnið á jákvæðum nótum með öllum helztu flokkum borgarinnar. Býr yfir hafsjó að reynslu og þekkingu. Er fyrir undirrituðum sennilega reyndasti og hæfasti stjórnmálamaður landsins. Hefði verið tilvalið efni í næsta forsætisráðherra. Menn mega hafa í huga, að Reykjavíkurborg er í reynd stærsta fyrirtæki landsins. Er Dagur gallalaus, hefur hann engin mistök gert!? Nei, hann hefur víða komið víð, átt samstarf við marga, sem hann hefur orðið að treysta á, bæði þeir og hann sjálfur hafa gert mistök. En, er hér einhver án þeirra? Og, þessi mistök hefur svo Moggi legið í að magna upp og hamra á, gera miklu verri, en efni standa til, en Dagur hefur haldið D frá stjórn borgarinnar í 15 ár. Það er von, að Davíð Oddssyni svíði. Fyrir undirrituðum gnæfir birtan af starfi Dags og óeigingjörnu framlagi hans til þjóðfélagsmála langt yfir skuggana, ekki sízt, þegar kemur að grænum málum. Þegar fínn maður og góður kunningi, Logi Einarsson, ákvað að stíga úr stóli formanns S, var mín fyrsta hugsun: Dagur verður að taka við, og, þó að það sé ekki akkúrat á dagskrá hér, þá vildi ég Helgu Völu, sem varaformann. En, Dagur var ekki til í slaginn þá. Kannske var það sjúkdómurinn, sem hann gekk og gengur með, fylgigigtin. Er hægt að segja einhverjar svipaðar, magnaðar ferilsögur af Kristrúnu Frostadóttur? Er hún náttúrulegur leiðtogi? Nei, ég held ekki. Hún hefur hvergi verið valin til forustu, svo vitað sé, hvergi átt í miklu eða flóknu mannlegu samstarfi, leitt eða ráðið fram úr margþættum vanda, tekizt á við flókin samfélagsverkefni, í raun er hún nánast reynslulaus og þar með kunnáttulaus um samfélagsverkefni, nema af bókum. B-leiðtogi. Ég hef ekki talið hana rétta leiðtogann fyrir S, reyndar ekki fyrir neina veigamikla þjóðfélagslega starfsemi. Ég tel, að hún hafi farið rangt að í grundvallarefnum, sé vart hæf til þeirra verkefna, sem hún hefur fengið og tekið sér. Hana vantar alla reynslu og þekkingu. Alla kunnáttu á fólk, líka samherja og bandamenn. Og, í ofanlag reynist hún óheil. Fylgið, sem hefur flykkst til S, undir stjórn Kristrúnar, tel ég að nokkru stafa af örvæntingu - menn fundu hvergi skjól eða lausn - tímabundið flóttafylgi. Ég talaði hér um forystufé. Það gekk ekki um meðal annarra sauða og spurði, hvaða leið á ég að fara, hvernig komumst við fljótast og bezt yfir þessa heiði, hvernig getum við bezt bjargað okkur úr þessum byl. Forustuféð byggði á reynslu, eðlisgreind og ótakmörkuðu trausti og fylgni hjarðarinnar. Aðferð Kristrúnar, að fara um götur og torg og spyrja fólk á förnum vegi, hvað viljið þið, er fyrir undirrituðum barnaleg og fáránleg. Leitogi fer ekki um leitandi að svörum, hann býður upp á lausnir og svör. Hann lætur ekki hópinn leiða sig, heldur leiðir hann hópinn á grundvelli reynslu, þekkingar, skynsemi, góðrar dómgreindar og góðra og náinna félagslegra tengsla. Myndu Adenauer, De Gaulle eða Churcill hafa gengið um götur og torg og spurt: Hvað viljið þið? Það er ekki hægt að mæla með S undir stjórn Kristrúnar, það vantar ekki bara mannauðinn – hann er mest horfinn á braut, hún er búin að hrekja hann frá sér, og, langhæfasti maðurinn til valda og ráðherraembætta er fyrir henni bara „aukaleikari“ – heldur er Kristrún búin að farga öllum helztu og beztu sérstefnumálum S; ESB-aðild og Evru, til að bæta og styrkja efnahag, og öllum grænum málum, en þau eru baráttan gegn loftslagsvá, baráttan fyrir vernd dýra, náttúru og umhverfis, baráttan fyrir framtíð jarðar, þeirrar einu, sem við eigum, en þau eru allra þýðingarmesta mál okkar tíma fyrir alla þá, sem eitthvað sjá og eitthvað skilja, fyrir sanna, náttúrulega A-leiðtoga. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverdarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Samfylkingin Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Reykjavík Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Sjá meira
Á netinu er vefsíða um forystufé. Þar segir m.a. þetta: „Forystufé hefur verið til hér um aldaraðir og alltaf verið í miklum metum. Það hefur það í eðli sínu að fara á undan fjárhópi í rekstri og aðrar kindur fylgja forystufénu. Stundum er forystuféð meira vexti en annað fé og fegurra. Góður forystusauður fór á undan í slæmri færð og fann bestu leiðina, hann rataði vel í hríðarbyljum og skilaði fé í hús heilu og höldnu. Einnig var forystufé talið veðurglöggt og var það oft tregt til að fara úr húsi, ef von var á slæmum veðrum á vetrum“. Mitt mat er, að það sama gildi nokkuð um menn. Sumir eru fæddir leiðtogar, aðrir síður, enn aðrir alls ekki. Hverjir eru náttúrulegir leiðtogar? Í hópi veljast þeir, eins og af sjálfu sér, til forystu. Hópurinn sjálfur vill þá, og hvetur þá til forystu. Felur þeim hana. Náttúrulegir foystumenn. Án yfirgangs eða ofbeldis. Án tilfæringa eða tilrauna til að rýra eða sverta aðra. Án illvigrar samkeppni. Svo eru þeir, sem þrá og vilja verða forystumenn, en skortir í reynd náttúrulega burði til þess. Þeir reyna að hrifsa til sín völdin með ýmsum hætti. M.a. með því að skáka þeim í burtu, sem gætu verið þeim hættulegur keppinautur um völd. Baktala þá, gera lítið úr þeim. Bezta er að losna við þá úr umhverfinu. Fyrir mér eru þetta B-leiðtogar. Dagur B. Eggertsson er náttúrulegur forystumaður. Í Menntaskólanum í Reykjavík, MR, var hann formaður nemendafélagsins, Inspector Scholae. Á sama tíma var hann formaður Félags framhaldsskólanema. Í Háskóla Íslands var hann formaður Stúdentaráðs og sat í stjórn Félagsstofnunar stúdenta. Til allra þessara verkefna valdist hann með náttúrulegum hætti. Hann tróð sér hvergi að eða inn, hvað þá, að hann beitti bolabrögðum til að komast í þessi embætti. Árið 2002, þá þrítugur, varð Dagur borgarfulltrúi. Árið 2007 tók Dagur fyrst við sem borgarstjóri á vegum Samfylkingarinnar, VG, Framsóknarflokksins og F-lista. Dagur varð svo formaður borgarráðs 2010 til 2014, og að loknum kosningum 2014, varð Dagur aftur borgarstjóri, nú á vegur Samfylkingar, Bjartrar framtíðar, VG og Pírata. 2018 kom Viðreisn þar inn, í stað Bjartrar framtíðar. Borgarstjóri var Dagur fram til ársins í ár, en nú er hann aftur formaður borgarráðs. Hvað segir þessa saga öll, þessi ferill, okkur? Dagur er feikilega reyndur og klár, hefur unnið á jákvæðum nótum með öllum helztu flokkum borgarinnar. Býr yfir hafsjó að reynslu og þekkingu. Er fyrir undirrituðum sennilega reyndasti og hæfasti stjórnmálamaður landsins. Hefði verið tilvalið efni í næsta forsætisráðherra. Menn mega hafa í huga, að Reykjavíkurborg er í reynd stærsta fyrirtæki landsins. Er Dagur gallalaus, hefur hann engin mistök gert!? Nei, hann hefur víða komið víð, átt samstarf við marga, sem hann hefur orðið að treysta á, bæði þeir og hann sjálfur hafa gert mistök. En, er hér einhver án þeirra? Og, þessi mistök hefur svo Moggi legið í að magna upp og hamra á, gera miklu verri, en efni standa til, en Dagur hefur haldið D frá stjórn borgarinnar í 15 ár. Það er von, að Davíð Oddssyni svíði. Fyrir undirrituðum gnæfir birtan af starfi Dags og óeigingjörnu framlagi hans til þjóðfélagsmála langt yfir skuggana, ekki sízt, þegar kemur að grænum málum. Þegar fínn maður og góður kunningi, Logi Einarsson, ákvað að stíga úr stóli formanns S, var mín fyrsta hugsun: Dagur verður að taka við, og, þó að það sé ekki akkúrat á dagskrá hér, þá vildi ég Helgu Völu, sem varaformann. En, Dagur var ekki til í slaginn þá. Kannske var það sjúkdómurinn, sem hann gekk og gengur með, fylgigigtin. Er hægt að segja einhverjar svipaðar, magnaðar ferilsögur af Kristrúnu Frostadóttur? Er hún náttúrulegur leiðtogi? Nei, ég held ekki. Hún hefur hvergi verið valin til forustu, svo vitað sé, hvergi átt í miklu eða flóknu mannlegu samstarfi, leitt eða ráðið fram úr margþættum vanda, tekizt á við flókin samfélagsverkefni, í raun er hún nánast reynslulaus og þar með kunnáttulaus um samfélagsverkefni, nema af bókum. B-leiðtogi. Ég hef ekki talið hana rétta leiðtogann fyrir S, reyndar ekki fyrir neina veigamikla þjóðfélagslega starfsemi. Ég tel, að hún hafi farið rangt að í grundvallarefnum, sé vart hæf til þeirra verkefna, sem hún hefur fengið og tekið sér. Hana vantar alla reynslu og þekkingu. Alla kunnáttu á fólk, líka samherja og bandamenn. Og, í ofanlag reynist hún óheil. Fylgið, sem hefur flykkst til S, undir stjórn Kristrúnar, tel ég að nokkru stafa af örvæntingu - menn fundu hvergi skjól eða lausn - tímabundið flóttafylgi. Ég talaði hér um forystufé. Það gekk ekki um meðal annarra sauða og spurði, hvaða leið á ég að fara, hvernig komumst við fljótast og bezt yfir þessa heiði, hvernig getum við bezt bjargað okkur úr þessum byl. Forustuféð byggði á reynslu, eðlisgreind og ótakmörkuðu trausti og fylgni hjarðarinnar. Aðferð Kristrúnar, að fara um götur og torg og spyrja fólk á förnum vegi, hvað viljið þið, er fyrir undirrituðum barnaleg og fáránleg. Leitogi fer ekki um leitandi að svörum, hann býður upp á lausnir og svör. Hann lætur ekki hópinn leiða sig, heldur leiðir hann hópinn á grundvelli reynslu, þekkingar, skynsemi, góðrar dómgreindar og góðra og náinna félagslegra tengsla. Myndu Adenauer, De Gaulle eða Churcill hafa gengið um götur og torg og spurt: Hvað viljið þið? Það er ekki hægt að mæla með S undir stjórn Kristrúnar, það vantar ekki bara mannauðinn – hann er mest horfinn á braut, hún er búin að hrekja hann frá sér, og, langhæfasti maðurinn til valda og ráðherraembætta er fyrir henni bara „aukaleikari“ – heldur er Kristrún búin að farga öllum helztu og beztu sérstefnumálum S; ESB-aðild og Evru, til að bæta og styrkja efnahag, og öllum grænum málum, en þau eru baráttan gegn loftslagsvá, baráttan fyrir vernd dýra, náttúru og umhverfis, baráttan fyrir framtíð jarðar, þeirrar einu, sem við eigum, en þau eru allra þýðingarmesta mál okkar tíma fyrir alla þá, sem eitthvað sjá og eitthvað skilja, fyrir sanna, náttúrulega A-leiðtoga. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverdarsinni.
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar