Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir, Katrín Harðardóttir og Margrét Kristín Blöndal skrifa 15. maí 2024 09:01 Fadi Bahar er 17 ára drengur sem hefur neyðst til þess að lifa á stanslausum flótta undanfarin 5 ár vegna mannlegrar plágu, sem herjar á land hans og þjóð. Hér á Íslandi er Fadi búinn að vera í felum síðan 16.mars, í bráðum tvo mánuði! Hvers vegna? Jú, því þá ætlaði Útlendingastofnun að senda hann úr landi, burt frá Íslandi, eina staðnum sem þessum 17 ára dreng finnst hann vera öruggur á. Já tilvera Fadi er sannarlega ekki lík tilveru flestra 17 ára gamalla drengja hér á landi. Hvernig ætli það sé að vera eftirlýstur þegar maður er 17 ára? Eftirlýstur. Ekki fyrir afbrot, heldur vegna þess að nærveru manns er ekki óskað, af yfirvöldum. Eftirlýstur af yfirvöldum af því að hann er Fadi og hann er barn, í leit að öryggi. Það hlýtur að vera bæði óskiljanleg og yfirmáta sár tilfinning fyrir 17 ára gamalt barn, enda skilst okkur sem spurst höfum fyrir um hann að álagið og streitan sé orðin svo mikil á honum að hann sé farinn að missa hárið. Hvernig ætli það sé svo, ofan á allt annað, fyrir 17 ára gamlan dreng? Kæra samfélag. Fadi þarfnast nú þess að við gerum allt sem við mögulega getum svo hann geti aftur um frjálst höfuð strokið. Að hann geti átt sér framtíð. Átt sér bjartari framtíð. Hann þarfnast þess núna. Hans er örlagastundin og við getum öll sem eitt, ákveðið að rétta út hjálparhönd. Ekkert réttlætir það að brottvísa týndu og hræddu barni út í þá ógnvekjandi óvissu sem bíður hans en það vilja íslensk yfirvöld samt gera. Vitað er, að það sem bíður hans, láti yfirvöld brottvísunina standa, er boðuð árás sænsk glæpagengis sem hefur hótað honum lífláti. Nái þeir honum ekki til að skaða hann, verður honum hins vegar af sænskum yfirvöldum brottvísað til Palestínu strax daginn eftir 18 ára afmælið! Þú mislast þetta ekki kæri lesandi. Honum verður þá brottvísað til Palestínu þar sem hryllilegustu illvirkjar heimsins stunda grimmilegt þjóðarmorð eins og við vitum og ólögleg landtökuskrímsli murka lífið úr saklausum borgurum með stuðningi landtökuhers og lögreglu allan sólarhringinn! Í máli hans kemur fram að hann hefur nú þegar upplifað ólýsanlegt og lífshættulegt óréttlæti af hendi sænsku lögreglunnar sem notaði hann, barn í viðkvæmri stöðu, til að hjálpa sér við að koma upp um sænskt glæpagengi. Einnig kemur þar fram að sænska lögreglan hafi launað barninu með því að upplýsa meðlimi gengisins um það hver það var sem komið hafði upp um þá. Það eitt og sér er glæpsamlegt athæfi af hendi sænsku lögreglunnar og því á Fadi skýlausan rétt á sérstakri málsmeðferð hér. Um hana er hann svikinn. Þótt allt þetta (og svo miklu meira) blasi við í máli hans, fær þetta barn ekki réttláta málsmeðferð. Það er ekki boðlegt. Ekki í siðuðu samfélagi. Og nógu er hann skelfingu lostinn til þess að hýrast í felum út um borg og bý, hér og þar á Íslandi, á endalausum flótta. Allt, frekar en að vera sendur aftur þangað sem hann telur sig vita, að dauðinn bíði hans. Kæra samfélag. Samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna á hvert barn rétt á að á það sé hlustað og að orð þess, óskir þess og vilji, sé virtur. Það má ekki virða það að vettugi, en það sameinast allt stjórnkerfið hér einmitt um að gera. Við sem byggjum þetta samfélag og lifum víðsjárverða tíma, þurfum að spyrja okkur eftirfarandi spurninga: Hvað er það sem við stöndum fyrir? Hver er okkar raunverulega afstaða til réttinda, allra heimsins barna, til lífs og hamingju? Er það ekki skoðun okkar að öll börn eigi sjálfsagðan rétt á lífshamingju, rétt til þess að vera 17 ára og hlakka til 18 ára afmælis síns? Eða finnst okkur eitthvað annað? Eiga bara sum börn að njóta réttinda Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna? Eru það kannski bara börnin sem fæðast innan „ríku“ nýlenduþjóða og vinaþjóða þeirra, sem okkur finnst „eiga“ mannréttindin? Verum þess meðvituð hverja stund, að þessar nýlenduþjóðir eru „ríkar“, aðallega vegna þess að þær hafa ráðist með ofbeldi og drápum inn í önnur lönd og rænt þau auðlindum sínum og sitja svo á auðlindum þeirra eins og ormar á gulli. Yfirvöld hér hafa svo tekið þá aumu afstöðu að hanga aftan í þessum þjóðum, herma eftir þeim í öllu tilliti því þau telja sig líka hagnast efnahagslega á þvílíku óréttlæti. „Ríkidæmi“ vesturlanda er jú í grunninn allt byggt á þjófnaði og gegndarlausu ofbeldi. Er það eðlilegt? Réttlætanlegt? Ásættanlegt? Spyrjum okkur: Er rétturinn til lífs og mannréttinda aðeins „eign“ þeirra ríku á vesturlöndum? Hvert er eiginlegt siðferði okkar? Viljum við, líkt og stjórnvöld eru að gera „normalísera“ eymd og þjáningu sumra barna en standa vörð um réttindi annarra barna? Nei - Aldrei! Við berum ábyrgð á öllum börnum. Gleymum því aldrei. Ásmundur Einar Daðason, mennta og barnamálaráðherra, Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadottir utanríkisráðherra, Guðrún Hafsteinsdóttir dómsmálaráðherra, Bjarni Benediktsson forsætisráðherra, Salvör Nordal Umboðsmaður barna, Óttarr Proppé leiðandi stýrihópa um málefni barna á flótta hjá mennta og barnamálaráðuneytinu og starfsmenn Barnaverndar - Ykkur ber bæði lagaleg og siðferðileg skylda til að hjálpa barni í þessari stöðu. Fadi hefur fengið ranga málsmeðferð frá upphafi og því ber, að taka mál hans upp aftur. Ljóst er orðið að lögfræðingur sá, sem Útlendingastofnun útvegaði honum í upphafi, var óhæfur og klúðraði máli drengsins algerlega, að því er virðist, viljandi. Íslensk stjórnvöld reyna að bera fyrir sig skýringu á úrskurðinum um brottvísun sem ekki fær staðist, þ.e. að um sé að ræða fjölskyldusameiningu. Allir málsaðilar vita þó að samband næst ekki við fjölskylduna og enginn veit hvar hana er að finna. Það er því ekki um neina fjölskyldusameiningu að ræða. Fjölskylda hans er týnd og óvíst, hvort þau séu hreinlega á lífi. Hvernig ætli það bætist við vanlíðan þessa 17 ára gamla drengs? Við vitum öll sem er, að óvissan um afdrif þeirra hlýtur að vera honum óbærileg. Kæra samfélag. Við getum brugðist við og okkur ber að gera það. Við sem samfélag þurfum að sameinast um skýr skilaboð til yfirvalda, um að við viljum ekki láta koma fram við börn af slíku ofbeldi. Að við stöndum ekki fyrir þau gildi, jafnvel þótt yfirvöld geri það. Við erum manneskjur og hjálpum hvert öðru. Við viljum benda á undirskriftalista til stuðnings Fadi: https://tinyurl.com/Undirskriftarlisti Höfundar eru mæður og amma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Flóttafólk á Íslandi Palestína Átök í Ísrael og Palestínu Margrét Kristín Blöndal Mest lesið Halldór 4. 10. 2025 Halldór Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Sjá meira
Fadi Bahar er 17 ára drengur sem hefur neyðst til þess að lifa á stanslausum flótta undanfarin 5 ár vegna mannlegrar plágu, sem herjar á land hans og þjóð. Hér á Íslandi er Fadi búinn að vera í felum síðan 16.mars, í bráðum tvo mánuði! Hvers vegna? Jú, því þá ætlaði Útlendingastofnun að senda hann úr landi, burt frá Íslandi, eina staðnum sem þessum 17 ára dreng finnst hann vera öruggur á. Já tilvera Fadi er sannarlega ekki lík tilveru flestra 17 ára gamalla drengja hér á landi. Hvernig ætli það sé að vera eftirlýstur þegar maður er 17 ára? Eftirlýstur. Ekki fyrir afbrot, heldur vegna þess að nærveru manns er ekki óskað, af yfirvöldum. Eftirlýstur af yfirvöldum af því að hann er Fadi og hann er barn, í leit að öryggi. Það hlýtur að vera bæði óskiljanleg og yfirmáta sár tilfinning fyrir 17 ára gamalt barn, enda skilst okkur sem spurst höfum fyrir um hann að álagið og streitan sé orðin svo mikil á honum að hann sé farinn að missa hárið. Hvernig ætli það sé svo, ofan á allt annað, fyrir 17 ára gamlan dreng? Kæra samfélag. Fadi þarfnast nú þess að við gerum allt sem við mögulega getum svo hann geti aftur um frjálst höfuð strokið. Að hann geti átt sér framtíð. Átt sér bjartari framtíð. Hann þarfnast þess núna. Hans er örlagastundin og við getum öll sem eitt, ákveðið að rétta út hjálparhönd. Ekkert réttlætir það að brottvísa týndu og hræddu barni út í þá ógnvekjandi óvissu sem bíður hans en það vilja íslensk yfirvöld samt gera. Vitað er, að það sem bíður hans, láti yfirvöld brottvísunina standa, er boðuð árás sænsk glæpagengis sem hefur hótað honum lífláti. Nái þeir honum ekki til að skaða hann, verður honum hins vegar af sænskum yfirvöldum brottvísað til Palestínu strax daginn eftir 18 ára afmælið! Þú mislast þetta ekki kæri lesandi. Honum verður þá brottvísað til Palestínu þar sem hryllilegustu illvirkjar heimsins stunda grimmilegt þjóðarmorð eins og við vitum og ólögleg landtökuskrímsli murka lífið úr saklausum borgurum með stuðningi landtökuhers og lögreglu allan sólarhringinn! Í máli hans kemur fram að hann hefur nú þegar upplifað ólýsanlegt og lífshættulegt óréttlæti af hendi sænsku lögreglunnar sem notaði hann, barn í viðkvæmri stöðu, til að hjálpa sér við að koma upp um sænskt glæpagengi. Einnig kemur þar fram að sænska lögreglan hafi launað barninu með því að upplýsa meðlimi gengisins um það hver það var sem komið hafði upp um þá. Það eitt og sér er glæpsamlegt athæfi af hendi sænsku lögreglunnar og því á Fadi skýlausan rétt á sérstakri málsmeðferð hér. Um hana er hann svikinn. Þótt allt þetta (og svo miklu meira) blasi við í máli hans, fær þetta barn ekki réttláta málsmeðferð. Það er ekki boðlegt. Ekki í siðuðu samfélagi. Og nógu er hann skelfingu lostinn til þess að hýrast í felum út um borg og bý, hér og þar á Íslandi, á endalausum flótta. Allt, frekar en að vera sendur aftur þangað sem hann telur sig vita, að dauðinn bíði hans. Kæra samfélag. Samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna á hvert barn rétt á að á það sé hlustað og að orð þess, óskir þess og vilji, sé virtur. Það má ekki virða það að vettugi, en það sameinast allt stjórnkerfið hér einmitt um að gera. Við sem byggjum þetta samfélag og lifum víðsjárverða tíma, þurfum að spyrja okkur eftirfarandi spurninga: Hvað er það sem við stöndum fyrir? Hver er okkar raunverulega afstaða til réttinda, allra heimsins barna, til lífs og hamingju? Er það ekki skoðun okkar að öll börn eigi sjálfsagðan rétt á lífshamingju, rétt til þess að vera 17 ára og hlakka til 18 ára afmælis síns? Eða finnst okkur eitthvað annað? Eiga bara sum börn að njóta réttinda Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna? Eru það kannski bara börnin sem fæðast innan „ríku“ nýlenduþjóða og vinaþjóða þeirra, sem okkur finnst „eiga“ mannréttindin? Verum þess meðvituð hverja stund, að þessar nýlenduþjóðir eru „ríkar“, aðallega vegna þess að þær hafa ráðist með ofbeldi og drápum inn í önnur lönd og rænt þau auðlindum sínum og sitja svo á auðlindum þeirra eins og ormar á gulli. Yfirvöld hér hafa svo tekið þá aumu afstöðu að hanga aftan í þessum þjóðum, herma eftir þeim í öllu tilliti því þau telja sig líka hagnast efnahagslega á þvílíku óréttlæti. „Ríkidæmi“ vesturlanda er jú í grunninn allt byggt á þjófnaði og gegndarlausu ofbeldi. Er það eðlilegt? Réttlætanlegt? Ásættanlegt? Spyrjum okkur: Er rétturinn til lífs og mannréttinda aðeins „eign“ þeirra ríku á vesturlöndum? Hvert er eiginlegt siðferði okkar? Viljum við, líkt og stjórnvöld eru að gera „normalísera“ eymd og þjáningu sumra barna en standa vörð um réttindi annarra barna? Nei - Aldrei! Við berum ábyrgð á öllum börnum. Gleymum því aldrei. Ásmundur Einar Daðason, mennta og barnamálaráðherra, Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadottir utanríkisráðherra, Guðrún Hafsteinsdóttir dómsmálaráðherra, Bjarni Benediktsson forsætisráðherra, Salvör Nordal Umboðsmaður barna, Óttarr Proppé leiðandi stýrihópa um málefni barna á flótta hjá mennta og barnamálaráðuneytinu og starfsmenn Barnaverndar - Ykkur ber bæði lagaleg og siðferðileg skylda til að hjálpa barni í þessari stöðu. Fadi hefur fengið ranga málsmeðferð frá upphafi og því ber, að taka mál hans upp aftur. Ljóst er orðið að lögfræðingur sá, sem Útlendingastofnun útvegaði honum í upphafi, var óhæfur og klúðraði máli drengsins algerlega, að því er virðist, viljandi. Íslensk stjórnvöld reyna að bera fyrir sig skýringu á úrskurðinum um brottvísun sem ekki fær staðist, þ.e. að um sé að ræða fjölskyldusameiningu. Allir málsaðilar vita þó að samband næst ekki við fjölskylduna og enginn veit hvar hana er að finna. Það er því ekki um neina fjölskyldusameiningu að ræða. Fjölskylda hans er týnd og óvíst, hvort þau séu hreinlega á lífi. Hvernig ætli það bætist við vanlíðan þessa 17 ára gamla drengs? Við vitum öll sem er, að óvissan um afdrif þeirra hlýtur að vera honum óbærileg. Kæra samfélag. Við getum brugðist við og okkur ber að gera það. Við sem samfélag þurfum að sameinast um skýr skilaboð til yfirvalda, um að við viljum ekki láta koma fram við börn af slíku ofbeldi. Að við stöndum ekki fyrir þau gildi, jafnvel þótt yfirvöld geri það. Við erum manneskjur og hjálpum hvert öðru. Við viljum benda á undirskriftalista til stuðnings Fadi: https://tinyurl.com/Undirskriftarlisti Höfundar eru mæður og amma.
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun