Dauðadómur landbúnaðar á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar 22. mars 2024 08:31 Alþingi Íslendinga dæmdi íslenskan landbúnað til dauða í dag. Það var gert með því að koma á einokunarkerfi á Íslandi í allri framleiðslu á matvælum á Íslandi. Núna er mjólkin undanþegin samkeppnislögum og í raun, öllum markaðslögmálum og núna er komið að allri kjötframleiðslu á Íslandi. Undanþága vegna mjólkurframleiðslu frá samkeppnislögum hefur verið hörmung á Íslandi og þá sérstaklega fyrir kúabændur sem framleiða mjólkina. Þar sem þeir verða að sætta sig við það verð sem Kaupfélag Skagfirðinga, sem á Mjólkursamsöluna (kallast MS í dag) ákveður að borga þeim. Framsóknarlegur innviðaráðherra laug á Alþingi í þessum umræðum um að þetta væri raunin á hinum Norðurlöndunum, eins og er vitað í hérna á Rúv. Enda veit hann að afleiðingarnar fyrir hann verða engar, enda er hann ekkert eini lygarinn á Alþingi Íslendinga. „Sigurður Ingi Jóhannsson innviðaráðherra sagði að með þessum breytingum væri verið að færa löggjöfina nær því sem tíðkaðist í öðrum norrænum ríkjum. Mjólkuriðnaðurinn hefði fengið álíka undanþágu árið 2004.“Kjötafurðastöðvar fá undanþágu frá samkeppnislögum – Rúv 21. mars 2024. Á Norðurlöndunum eru sterk samkeppnislög sem varða kjötvinnslur, mjólkurvinnslu og sölu á landbúnaðarvörum. Svona einokun eins og er á Íslandi er einfaldlega ekki samþykkt á Norðurlöndunum eða innan Evrópusambandsins og ætti ekki að vera samþykkt af almenningi eða nokkrum stjórnmálaflokki á Íslandi, enda er þetta spilling, þetta er ekkert annað og veður ekkert annað en gjörspilling. Þeir einu sem græða á þessu eru kjötvinnslur og eigendur þeirra sem fá núna að sameinast í eina stjóra kjötvinnslu sem mun stjórna öllum markaðinum og munu komast upp með það að borga ekki neitt fyrir vöruna til bænda og rukka almenning hámarksverð á sama tíma út í búð. Þetta mál hefði aldrei átt að verða að lögum. Það átt heima í pappírtætara á skrifstofu inni á Alþingi. Ástæða þess að íslensk stjórnvöld komast upp með þessa glæpastarfsemi gagnvart bændum og almenningi er vegna þess að landbúnaður er ekki hluti af EES samningum og ekki hluti af EFTA samningum (sem eru fyrir fyrirtæki). Þetta er engu að síður skaðlegt fyrir íslenskan landbúnað. Þar sem ljóst er að verð mun hækka, gæði munu versna. Þetta mun einnig setja útflutning (þann litla sem er) á íslenskum landbúnaðarvörum í hættu. Enda munu fá fyrirtæki innan Evrópusambandsins hætta á það að versla við einokunarbatterí á Íslandi til þess að selja nokkur þúsund lambalæri frá Íslandi. Framleiðsla á öðru kjöti dugar varla fyrir innlendan markað, því er svo til enginn útflutningur á því en það sama gildir. Bændasamtök Íslands eru einnig sek í þessu máli, enda er þetta komið að mestu leiti frá þeim og þau styðja þessa breytingu. Það er kaldhæðni að þau eru núna í markaðsátakinu „enginn bóndi, enginn matur“ á sama tíma og þau sjá til þess að bændum verður útrýmt á Íslandi með öllu með þessari lagabreytingu. Sjá tilkynningu frá þeim hérna, „Yfirlýsing – frumvarp um framleiðendafélög“ (bondi.is 21. mars 2024). Þessi lög, eins og ég nefni hérna að ofan eru ekki að neinu leiti að sinna hagsmunum þeirra sem framleiða vöruna og þeirra sem neyta vörunnar. Þessi lög eru eingöngu sett til þess að þjónusta milliliði á Íslandi, sem eru þessar kjötafurðarstöðvar (sem eru einnig sláturhúsin innan þessa ramma). Ferill málsins á Alþingi bendir einnig sterklega til þess að hagsmunir hagsmunaaðila hafi verið hafðir að leiðarljósi en ekki hagsmunir almennings. Þar sem neikvæðar umsagnir um þessa lagabreytingu voru hafðar að engu þegar þessi lög voru samin og þær umsagnir sem komu inn í samráðsgátt stjórnvalda voru hafðar að engu. Þetta eru ekki vönduð vinnubrögð, það kemur lítið á óvart, þar sem spilling hefur aldrei vönduð vinnubrögð. Ef Íslendingum finnst verð á lambakjöti hátt núna. Þá munu þeir þurfa að sætta sig við tugþúsunda hækkun á lambakjöti (og öðru kjöti) á næstu mánuðum eftir því sem áhrif þessara ólaga munu koma fram. Ég er ekki viss um að Íslendingar muni hafa efni á því að kaupa kjöt þegar áhrifin verða að fullu kominn fram eftir nokkur ár. Kjötvara verður dýr lúxusvara á Íslandi þegar áhrifin af þessum ólögum verða að fullu kominn fram. Þetta mun einnig búa til stórfelldan svartan markað með kjötvörur á Íslandi sem mun verða hættulegt heilsu fólks. Það er hratt verið að færa Ísland aftur til ársins 1960 til 1990 með þessum lagabreytingum og þær eru og verða aldrei til góða. Það er vonandi að Forseti Íslands neiti að skrifa undir þessi ólög og vísi þeim í þjóðaratkvæði, þar sem íslenska þjóðin getur þá hafnað þeim í eitt skipti fyrir öll. Þar sem þetta er eina hlutverk Forseta Íslands og það er komin þörf á því að það sé notað, þar sem íslenskum stjórnmálamönnum er augljóslega ekki treystandi til að gera það sem er rétt. Höfundur er rithöfundur og baráttumaður fyrir opnum, réttlátum samkeppnismarkaði í framleiðslu, þjónustu og sölu á vörum til almennings. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Landbúnaður Jón Frímann Jónsson Mest lesið Kennarar hafa yfirvinnu af öðrum kennurum Helga Dögg Sverrisdóttir Skoðun 460 milljóna króna ofrukkun á viku Ólafur Stephensen Skoðun Leigubílar eiga að vera almenningssamgöngur en ekki neyðarúrræði Eyþór Máni Steinarsson Skoðun Ég er foreldri, ég er kennari Hulda María Magnúsdóttir Skoðun Þagnarbindindi: Er það lausn ríkisstjórnarinnar gagnvart þjóð sem hafnar hvalveiðum? Anahita Sahar Babaei Skoðun Byrlunar- og símamálið: þáttur blaðamanna féll á fyrningu Eva Hauksdóttir Skoðun Er gott að sjávarútvegur skjálfi á beinunum? Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Opið bréf til Alþingis, við þingsetningu 4. febrúar Jóhanna Malen Skúladóttir,Laura Sólveig Lefort Scheefer,Ragnhildur Katla Jónsdóttir Skoðun Hvers virði er innbúið? Hrefna Kristín Jónsdóttir Skoðun Hver er ábyrgð barna? Anna Laufey Stefánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Varasjóður VR Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til Alþingis, við þingsetningu 4. febrúar Jóhanna Malen Skúladóttir,Laura Sólveig Lefort Scheefer,Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Leigubílar eiga að vera almenningssamgöngur en ekki neyðarúrræði Eyþór Máni Steinarsson skrifar Skoðun Hættan sem felst í því þegar stjórnmálamenn vilja endurskoða fjölmiðlastyrki vegna gagnrýnnar umfjöllunar Ólafur Hand skrifar Skoðun 460 milljóna króna ofrukkun á viku Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar hafa yfirvinnu af öðrum kennurum Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Byrlunar- og símamálið: þáttur blaðamanna féll á fyrningu Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Allar konur eru konur. Punktur. Auður Önnu Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hver er ábyrgð barna? Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Rafbílar eru ódýrari Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Ég er foreldri, ég er kennari Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Þagnarbindindi: Er það lausn ríkisstjórnarinnar gagnvart þjóð sem hafnar hvalveiðum? Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Er gott að sjávarútvegur skjálfi á beinunum? Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Af hverju endurhæfing fyrir krabbameinsgreinda? Erna Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er innbúið? Hrefna Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Viljum við semja frið við náttúruna? Harpa Fönn Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Virðing fyrir kennurum eykur árangur nemenda Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Hinn dökki fíll í rými jafnréttis Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Í tilefni af kjaradeilu FÍL og LR vegna listamanna í Borgarleikhúsinu Hrafnhildur Theodórsdóttir skrifar Skoðun Keyrt í gagnstæðar áttir við Vonarstræti Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Rannsóknir í Hvalfirði skapa enga hættu Salome Hallfreðsdóttir skrifar Skoðun Hagsmunasamtök ESB gegn togveiðum: Hvað er í húfi fyrir Ísland? Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Litla flugan Rebekka Hlín Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Um jarðgöng, ráðherra og blaðamenn Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Elskar þú að taka til? Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind, fordómar og siðferði – nýir tímar, ný viðmið Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Kirkjusókn ungra drengja Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vigdís og Súðavík Ásta F. Flosadóttir skrifar Skoðun Heimskan í Hvíta húsinu – forðumst smit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Ég á lítinn skrítinn skugga – langtímaáhrif krabbameina Hulda Hjálmarsdóttir skrifar Sjá meira
Alþingi Íslendinga dæmdi íslenskan landbúnað til dauða í dag. Það var gert með því að koma á einokunarkerfi á Íslandi í allri framleiðslu á matvælum á Íslandi. Núna er mjólkin undanþegin samkeppnislögum og í raun, öllum markaðslögmálum og núna er komið að allri kjötframleiðslu á Íslandi. Undanþága vegna mjólkurframleiðslu frá samkeppnislögum hefur verið hörmung á Íslandi og þá sérstaklega fyrir kúabændur sem framleiða mjólkina. Þar sem þeir verða að sætta sig við það verð sem Kaupfélag Skagfirðinga, sem á Mjólkursamsöluna (kallast MS í dag) ákveður að borga þeim. Framsóknarlegur innviðaráðherra laug á Alþingi í þessum umræðum um að þetta væri raunin á hinum Norðurlöndunum, eins og er vitað í hérna á Rúv. Enda veit hann að afleiðingarnar fyrir hann verða engar, enda er hann ekkert eini lygarinn á Alþingi Íslendinga. „Sigurður Ingi Jóhannsson innviðaráðherra sagði að með þessum breytingum væri verið að færa löggjöfina nær því sem tíðkaðist í öðrum norrænum ríkjum. Mjólkuriðnaðurinn hefði fengið álíka undanþágu árið 2004.“Kjötafurðastöðvar fá undanþágu frá samkeppnislögum – Rúv 21. mars 2024. Á Norðurlöndunum eru sterk samkeppnislög sem varða kjötvinnslur, mjólkurvinnslu og sölu á landbúnaðarvörum. Svona einokun eins og er á Íslandi er einfaldlega ekki samþykkt á Norðurlöndunum eða innan Evrópusambandsins og ætti ekki að vera samþykkt af almenningi eða nokkrum stjórnmálaflokki á Íslandi, enda er þetta spilling, þetta er ekkert annað og veður ekkert annað en gjörspilling. Þeir einu sem græða á þessu eru kjötvinnslur og eigendur þeirra sem fá núna að sameinast í eina stjóra kjötvinnslu sem mun stjórna öllum markaðinum og munu komast upp með það að borga ekki neitt fyrir vöruna til bænda og rukka almenning hámarksverð á sama tíma út í búð. Þetta mál hefði aldrei átt að verða að lögum. Það átt heima í pappírtætara á skrifstofu inni á Alþingi. Ástæða þess að íslensk stjórnvöld komast upp með þessa glæpastarfsemi gagnvart bændum og almenningi er vegna þess að landbúnaður er ekki hluti af EES samningum og ekki hluti af EFTA samningum (sem eru fyrir fyrirtæki). Þetta er engu að síður skaðlegt fyrir íslenskan landbúnað. Þar sem ljóst er að verð mun hækka, gæði munu versna. Þetta mun einnig setja útflutning (þann litla sem er) á íslenskum landbúnaðarvörum í hættu. Enda munu fá fyrirtæki innan Evrópusambandsins hætta á það að versla við einokunarbatterí á Íslandi til þess að selja nokkur þúsund lambalæri frá Íslandi. Framleiðsla á öðru kjöti dugar varla fyrir innlendan markað, því er svo til enginn útflutningur á því en það sama gildir. Bændasamtök Íslands eru einnig sek í þessu máli, enda er þetta komið að mestu leiti frá þeim og þau styðja þessa breytingu. Það er kaldhæðni að þau eru núna í markaðsátakinu „enginn bóndi, enginn matur“ á sama tíma og þau sjá til þess að bændum verður útrýmt á Íslandi með öllu með þessari lagabreytingu. Sjá tilkynningu frá þeim hérna, „Yfirlýsing – frumvarp um framleiðendafélög“ (bondi.is 21. mars 2024). Þessi lög, eins og ég nefni hérna að ofan eru ekki að neinu leiti að sinna hagsmunum þeirra sem framleiða vöruna og þeirra sem neyta vörunnar. Þessi lög eru eingöngu sett til þess að þjónusta milliliði á Íslandi, sem eru þessar kjötafurðarstöðvar (sem eru einnig sláturhúsin innan þessa ramma). Ferill málsins á Alþingi bendir einnig sterklega til þess að hagsmunir hagsmunaaðila hafi verið hafðir að leiðarljósi en ekki hagsmunir almennings. Þar sem neikvæðar umsagnir um þessa lagabreytingu voru hafðar að engu þegar þessi lög voru samin og þær umsagnir sem komu inn í samráðsgátt stjórnvalda voru hafðar að engu. Þetta eru ekki vönduð vinnubrögð, það kemur lítið á óvart, þar sem spilling hefur aldrei vönduð vinnubrögð. Ef Íslendingum finnst verð á lambakjöti hátt núna. Þá munu þeir þurfa að sætta sig við tugþúsunda hækkun á lambakjöti (og öðru kjöti) á næstu mánuðum eftir því sem áhrif þessara ólaga munu koma fram. Ég er ekki viss um að Íslendingar muni hafa efni á því að kaupa kjöt þegar áhrifin verða að fullu kominn fram eftir nokkur ár. Kjötvara verður dýr lúxusvara á Íslandi þegar áhrifin af þessum ólögum verða að fullu kominn fram. Þetta mun einnig búa til stórfelldan svartan markað með kjötvörur á Íslandi sem mun verða hættulegt heilsu fólks. Það er hratt verið að færa Ísland aftur til ársins 1960 til 1990 með þessum lagabreytingum og þær eru og verða aldrei til góða. Það er vonandi að Forseti Íslands neiti að skrifa undir þessi ólög og vísi þeim í þjóðaratkvæði, þar sem íslenska þjóðin getur þá hafnað þeim í eitt skipti fyrir öll. Þar sem þetta er eina hlutverk Forseta Íslands og það er komin þörf á því að það sé notað, þar sem íslenskum stjórnmálamönnum er augljóslega ekki treystandi til að gera það sem er rétt. Höfundur er rithöfundur og baráttumaður fyrir opnum, réttlátum samkeppnismarkaði í framleiðslu, þjónustu og sölu á vörum til almennings.
Þagnarbindindi: Er það lausn ríkisstjórnarinnar gagnvart þjóð sem hafnar hvalveiðum? Anahita Sahar Babaei Skoðun
Opið bréf til Alþingis, við þingsetningu 4. febrúar Jóhanna Malen Skúladóttir,Laura Sólveig Lefort Scheefer,Ragnhildur Katla Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Opið bréf til Alþingis, við þingsetningu 4. febrúar Jóhanna Malen Skúladóttir,Laura Sólveig Lefort Scheefer,Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar
Skoðun Leigubílar eiga að vera almenningssamgöngur en ekki neyðarúrræði Eyþór Máni Steinarsson skrifar
Skoðun Hættan sem felst í því þegar stjórnmálamenn vilja endurskoða fjölmiðlastyrki vegna gagnrýnnar umfjöllunar Ólafur Hand skrifar
Skoðun Þagnarbindindi: Er það lausn ríkisstjórnarinnar gagnvart þjóð sem hafnar hvalveiðum? Anahita Sahar Babaei skrifar
Skoðun Í tilefni af kjaradeilu FÍL og LR vegna listamanna í Borgarleikhúsinu Hrafnhildur Theodórsdóttir skrifar
Skoðun Hagsmunasamtök ESB gegn togveiðum: Hvað er í húfi fyrir Ísland? Svanur Guðmundsson skrifar
Þagnarbindindi: Er það lausn ríkisstjórnarinnar gagnvart þjóð sem hafnar hvalveiðum? Anahita Sahar Babaei Skoðun
Opið bréf til Alþingis, við þingsetningu 4. febrúar Jóhanna Malen Skúladóttir,Laura Sólveig Lefort Scheefer,Ragnhildur Katla Jónsdóttir Skoðun