Varlega skal farið í að „skipta um þjóð í þjóðinni“: Fyrri saga Einar G Harðarson skrifar 15. janúar 2024 12:01 Þegar ég var við nám í Svíþjóð 1976 til 1979. Í Svíþjóð var mikil velmegun upp úr árinu 1960; fyrirtækjum fjölgaði og þau uxu og döfnuðu. Vandamál þeirra daga var að ekki var til nægt vinnuafl til að sinna öllum þeim störfum sem sköpuðust við þessa miklu framþróun. Hafist var því handa við að flytja inn fólk til að sinna öllum nýju störfunum sem sérstaklega Svíarnir vildu ekki vinna. Innflutningur á fólki frá Júgóslavíu og Tyrklandi var áberandi og þeir þjóðfélagshópar flykktust til Svíþjóðar. Allt lék í lyndi og gekk vel. Þjóðfélagið dafnaði og í raun spratt út. Áratug eða tveimur síðar fór svo að halla undan fæti. Vöxturinn hafði náð hæstu hæðum og niðursveifla var óumflýjanleg. Fyrirtækjum fækkaði og sum hættu rekstri. Við það fækkaði eðlilega fólki í vinnu og þegar fyrirtæki hættu urðu allir þar atvinnulausir. Þá hófu þeir sem misst höfðu vinnuna atvinnuleit. Þeir komu í hvert fyrirtækið á fætur öðru en fengu ekki vinnu. Frekar var verið að fækka fólki en að ráða nýtt. Þegar Svíarnir skoðuðu málið betur var mikill fjöldi Tyrkja og Júgóslava í vinnu hjá fyrirtækjunum sem enn voru í rekstri. Svíarnir fengu hins vegar ekki vinnu. Umtal og kergja gróf um sig í þjóðfélaginu og fjölskyldur töluðu opinskátt um vanda Svíanna. Þegar betur var að gáð hafði þetta umtal dreift sér um þjóðfélagið svo djúpt að fólk gerði sér ekki grein fyrir afleiðingunum. Afleiðingum sem komu fram í niðrandi framkomu við þessa þjóðfélagsþegna og illa var talað um þá. Gerðar voru kannanir og sjónvarpsþættir um afleiðingarnar sem voru orðnar sýnilegar. T.a.m. var búinn til sjónvarpsþáttur um börn fólks frá öðrum þjóðum. Útkoman var svo sláandi að sagt er að Svíar hafi ekki þorað út úr húsi í marga daga á eftir af skömm. Niðurstaða þessa kannana var að kergjan hafði smitast til barnanna og börnin báru út boðskapinn í skólunum. Niðurstaðan var sem sagt sú að börn fólks frá þessum þjóðum voru lamin og barin á hverjum degi. Á hverjum degi komu þau heim úr skólanum með nýjan marblett eða sár; afleiðingar eineltis, barsmíða og niðurlægingar. Við þetta skapaðist gjá á milli erlendra íbúa og Svía. Gjáin hefur aldrei verið fyllt af nokkru ráði og nú nokkrum tugum ára síðar hófst innflutningur á erlendu fólki á ný, en var það ekki einungis til að útvega atvinnufyrirtækjum vinnuafl heldur einnig af mannúðarástæðum í formi verndar fólks á flótta. Vandinn sem Svíar glíma við núna er af sömu undirrót en útkoman er önnur. Gjá hafði þegar skapast á milli Svía annars vegar og annarra þjóðfélagsþegna hins vegar sem ekki hafði verið fyllt í. Þannig að ekkert nýtt hófst, heldur var bætt ofan á það sem fyrir var. Í þetta sinn kom fólk ekki í leit að vinnu heldur í leit að betra lífi, og oftar en ekki betra lífi á kostnað þjóðarinnar í formi styrkja, bóta og annarra réttinda sem nýtt voru út í ystu æsar. Nú hafa glæpagengi náð að skjóta svo djúpum rótum að spurt er hvort Svíar ráði í raun sínu eigin landi. Höfurndur er löggiltur fasteignasali. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Einar G. Harðarson Svíþjóð Tyrkland Efnahagsmál Ofbeldi gegn börnum Innflytjendamál Tengdar fréttir ONE um allan heim Rafmyntina ONE er nú að finna í 194 löndum og telur milljónir notenda og tólf milljónir reikninga. Hagkerfi hefur því myndast. Myntin byggir á því í kjölinn að fara eftir öllum reglum, reglugerðum og lögum í hverju því landi sem myntin er í. 5. janúar 2024 10:01 Að mála mynd af borg er allt annað en að byggja borg Munurinn á rafmyntinni ONE, One Ecosystem (OES) og öðrum rafmyntum má líkja saman á þann hátt að mála mynd eða byggja borg. 3. janúar 2024 08:01 Ísland eftir 100 ár Fyrir tíu þúsund árum, voru þúsundir samfélaga á jörðinni. Í dag eru hundrað níutíu og fimm þjóðir. Línuritið er skýrt. Samkvæmt þessari þróun verður mannkynið eftir rúm tvö hundruð ár aðeins ein þjóð. Það hljómar einkennilega og einnig sem langur tími en barn sem fæðist í dag getur átt barnabarn sem mun lifa áramótin 2250. 16. september 2023 14:01 Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Glæðing vonar - ekki hjúkrunargreiningin Karen Ósk Björnsdóttir skrifar Skoðun Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson skrifar Skoðun 60% landsmanna á móti vopnakaupunum Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Afkastadrifin menntun og verðgildi nemenda Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Ég er deildarstjóri í leikskóla Helga Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Draumastarfið Arnfríður Hermannsdóttir skrifar Skoðun Hjartsláttur sjávarbyggðanna Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Erum við tilbúin til að bæta menntakerfið okkar? Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir skrifar Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Sjá meira
Þegar ég var við nám í Svíþjóð 1976 til 1979. Í Svíþjóð var mikil velmegun upp úr árinu 1960; fyrirtækjum fjölgaði og þau uxu og döfnuðu. Vandamál þeirra daga var að ekki var til nægt vinnuafl til að sinna öllum þeim störfum sem sköpuðust við þessa miklu framþróun. Hafist var því handa við að flytja inn fólk til að sinna öllum nýju störfunum sem sérstaklega Svíarnir vildu ekki vinna. Innflutningur á fólki frá Júgóslavíu og Tyrklandi var áberandi og þeir þjóðfélagshópar flykktust til Svíþjóðar. Allt lék í lyndi og gekk vel. Þjóðfélagið dafnaði og í raun spratt út. Áratug eða tveimur síðar fór svo að halla undan fæti. Vöxturinn hafði náð hæstu hæðum og niðursveifla var óumflýjanleg. Fyrirtækjum fækkaði og sum hættu rekstri. Við það fækkaði eðlilega fólki í vinnu og þegar fyrirtæki hættu urðu allir þar atvinnulausir. Þá hófu þeir sem misst höfðu vinnuna atvinnuleit. Þeir komu í hvert fyrirtækið á fætur öðru en fengu ekki vinnu. Frekar var verið að fækka fólki en að ráða nýtt. Þegar Svíarnir skoðuðu málið betur var mikill fjöldi Tyrkja og Júgóslava í vinnu hjá fyrirtækjunum sem enn voru í rekstri. Svíarnir fengu hins vegar ekki vinnu. Umtal og kergja gróf um sig í þjóðfélaginu og fjölskyldur töluðu opinskátt um vanda Svíanna. Þegar betur var að gáð hafði þetta umtal dreift sér um þjóðfélagið svo djúpt að fólk gerði sér ekki grein fyrir afleiðingunum. Afleiðingum sem komu fram í niðrandi framkomu við þessa þjóðfélagsþegna og illa var talað um þá. Gerðar voru kannanir og sjónvarpsþættir um afleiðingarnar sem voru orðnar sýnilegar. T.a.m. var búinn til sjónvarpsþáttur um börn fólks frá öðrum þjóðum. Útkoman var svo sláandi að sagt er að Svíar hafi ekki þorað út úr húsi í marga daga á eftir af skömm. Niðurstaða þessa kannana var að kergjan hafði smitast til barnanna og börnin báru út boðskapinn í skólunum. Niðurstaðan var sem sagt sú að börn fólks frá þessum þjóðum voru lamin og barin á hverjum degi. Á hverjum degi komu þau heim úr skólanum með nýjan marblett eða sár; afleiðingar eineltis, barsmíða og niðurlægingar. Við þetta skapaðist gjá á milli erlendra íbúa og Svía. Gjáin hefur aldrei verið fyllt af nokkru ráði og nú nokkrum tugum ára síðar hófst innflutningur á erlendu fólki á ný, en var það ekki einungis til að útvega atvinnufyrirtækjum vinnuafl heldur einnig af mannúðarástæðum í formi verndar fólks á flótta. Vandinn sem Svíar glíma við núna er af sömu undirrót en útkoman er önnur. Gjá hafði þegar skapast á milli Svía annars vegar og annarra þjóðfélagsþegna hins vegar sem ekki hafði verið fyllt í. Þannig að ekkert nýtt hófst, heldur var bætt ofan á það sem fyrir var. Í þetta sinn kom fólk ekki í leit að vinnu heldur í leit að betra lífi, og oftar en ekki betra lífi á kostnað þjóðarinnar í formi styrkja, bóta og annarra réttinda sem nýtt voru út í ystu æsar. Nú hafa glæpagengi náð að skjóta svo djúpum rótum að spurt er hvort Svíar ráði í raun sínu eigin landi. Höfurndur er löggiltur fasteignasali.
ONE um allan heim Rafmyntina ONE er nú að finna í 194 löndum og telur milljónir notenda og tólf milljónir reikninga. Hagkerfi hefur því myndast. Myntin byggir á því í kjölinn að fara eftir öllum reglum, reglugerðum og lögum í hverju því landi sem myntin er í. 5. janúar 2024 10:01
Að mála mynd af borg er allt annað en að byggja borg Munurinn á rafmyntinni ONE, One Ecosystem (OES) og öðrum rafmyntum má líkja saman á þann hátt að mála mynd eða byggja borg. 3. janúar 2024 08:01
Ísland eftir 100 ár Fyrir tíu þúsund árum, voru þúsundir samfélaga á jörðinni. Í dag eru hundrað níutíu og fimm þjóðir. Línuritið er skýrt. Samkvæmt þessari þróun verður mannkynið eftir rúm tvö hundruð ár aðeins ein þjóð. Það hljómar einkennilega og einnig sem langur tími en barn sem fæðist í dag getur átt barnabarn sem mun lifa áramótin 2250. 16. september 2023 14:01
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun
Skoðun Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson skrifar
Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar
Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar
Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar
Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun