Listdansskóli Íslands var stofnaður við Þjóðleikhúsið árið 1952, er elsti listdansskóli á landinu og hefur alið af sér fjöldann allan af listdönsurum. Árið 2006 var skólinn gefinn frjáls þrátt fyrir að fjármögnun hafi ekki verið fullkláruð. Nú hefur öllum fastráðnum kennurum verið sagt upp vegna fjárhagsörðugleika og framtíð skólans í óvissu.
Fá ekki krónu
Ríkið styrkir við framhaldsnám skólans en engir fjármunir hafa fengist frá sveitarfélögum með grunnnáminu líkt og lagt var upp með.
„Í tónlistarskólanum þá greiða sveitarfélög með tónlistarnámi. Ég fékk þá tölu uppgefna frá Reykjavík fyrir einhverjum árum síðan að þá fóru 500 þúsund með hverjum tónlistarnemenda en við fáum ekki krónu,“ segir Guðmundur Helgason, skólastjóri Listdansskóla Íslands.
Spyr hvort áhugaleysi ráðamanna skrifist á það að námið stunda aðallega stúlkur?
Hann segir að með því sé börnum mismunað eftir því hvaða tómstundir þau velja.
„Stundum hefur verið talað um: Er þetta ekki styrkt af því að þetta eru aðallega stúlkur? Sem væri mjög leiðinlegt ef svo er. Það er svolítið verið að mismuna börnum eftir því hvaða tómstundir þau stunda.“
Stjórnvöld hafi lengi talað um taka á þessum málum en svo gerist ekkert. Fráfarandi formaður Félags íslenskra listdansara sagði í viðtali við Vísi í gær að í sautján ár hafi listdansinn fengið litla sem enga fjárhagsaðstoð og hver ráðherrann á eftir öðrum ekki náð að afgreiða málið.
Þórunn Margrét er nemandi við skólann og stefnir á að verða atvinnudansari í framtíðinni. Hún segir óvissuna um framtíð skólans mjög óþægilega.
„Ég fór einmitt og spurði strax hvort ég ætti að sækja um nám í útlöndum því ég hvorki námið né agann annars staðar á Íslandi,“ segir Þórunn Margrét Jónsdóttir, nemandi við grunndeild skólans.
Hún segist þurfa að fara til útlanda í nám fái skólinn ekki fjárveitingu.
„Er það ekki eins mikilvægt nám og tónlist?“
Þór Ástráðsson, nemandi við framhaldsdeild skólans tekur í sama streng.
„Það er svolítið skrítið að mismuna svona á milli tómstunda. Þetta er ósamræmi. Af hverju ætti skólinn minn að fá minni fjárveitingu bara vegna þess að ég er í listdansi? Er það ekki eins mikilvægt nám og tónlist?“ spyr Þór.
Halla Björg Lárusdóttir er móðir barns sem stundar nám við skólann. Hún segir að um hrópandi misræmi sé að ræða.
„Til dæmis var mitt barn lengi vel í fimleikum og ég veit að sveitarfélagið veitir styrki í slíkt starf. En svo þegar barnið mitt ákveður að skipta og byrja að stunda listdans þá fylgja því engir peningar. Barninu mínu langar að halda áfram, fara á framhaldsstig og svo lengra. Ef þetta heldur áfram svona sem horfir þá er hún ekki að fara að geta gert það.“
Ætlum við eingöngu að flytja inn atvinnumenn?
Þau krefjast þess að stjórnvöld bjargi skólanum sem hefur verið samkeppnishæfur við skóla erlendis en nú síðast í haust komst nemandi skólans inn í San Francisco ballettskólann sem er einn sá besti í heimi.
„Og hann hefði ekki farið þangað inn hefði hann ekki haft sterkt grunnnám á bak við sig,“ segir Guðmundur.
Enda haldist þetta í hendur, ef grunndeildin er ekki sterk sé framhaldsdeildin það heldur ekki.
„Þá er ekkert sterkt listaháskólaprógramm og þá eru engir dansarar í íslenska dansflokknum sem nýbúið er að festa í lög, ný sviðslistalög. Og hvar ætlum við að fá dansara í íslenska dansflokkinn? Ætlum við að flytja þá inn eða ætlum við að styðja almennilega við þessa menntun.“
