Getur Kristrún orðið Makkabeus íslenskra jafnaðarmanna? Birgir Dýrfjörð skrifar 2. september 2022 07:30 Nafngiftin Makkabeus var þekkt í menningu Gyðinga löngu fyrir Krists burð. Í þeirra huga var Makkabeus heiðursnafnbót á leiðtoga, sem upphófst af sjálfum sér meðal fólksins. Með trausti fólksin lánaðist fátækum bóndasyni að fylkja Gyðingum í uppreisn gegn áratuga kúgun Sýrlendinga og Grikkja. Gyðingar heiðruðu hann með sæmdarheitinu Makkabeus. Dæmi um nútíma Makkabeus er rafvirkinn, sem í skjóli nætur læddist inn í skipasmíðastöð í Póllandi. Þar ríkti uppnám. Starfmenn hótuðu verkfalli og stöðin var umkringd her og lögreglu. Honum tókst að ræða við fólkið, sem herinn hafði umkringt. Hann náði trausti þess, og það valdi hann sem leiðtoga sinn. Þannig varð Lech Walesa, Makkabeus og forseti Pólverja. Kristrún Frostadóttir hefur nú lýst vilja sínum til að vera leiðtogi Samfylkingarinnar. Ég held að yfirlýsing Kristrúnar sé það besta sem komið hefur fyrir okkur í Samfylkingunni eftir að þjóðin henti þingmönnum okkar á haug, í þingkosningum árið 2016. Það var skelfilegt. Líkn með þraut Þeirri skelfingu fylgdi þó sú líkn og glópalán, að flokkurinn skreið á broti úr prósenti yfir lámarkið, sem þarf til, að fá uppbótasæti á Alþingi. Einn sitjandi þingmaður náði þá kjördæmiskjöri. Sá maður er Logi Már, fráfarandi formaður Samfylkingarinnar. Logi hefur margsýnt og sannað,að hann er jafnaðarmaður í fegurstu mynd þess orðs. Ég á ljúfa minningu um atvik þegar hann klökknaði frammi fyrir flokksstjórn. Þá var hann, ræða aðstæður fátækra barna og skyldu okkar að bæta líf þeirra. Á þeirri stundu upplifði ég og fann vel, að Logi Már er einlægur ekta jafnaðarmaður. Hann skynjar sársaukann í annarra sárum, og brennur fyrir að bæta þar úr. Kunnug kona hefur líkt Loga við natinn og hugulsaman bónda, sem hugsar af alúð um sitt stóð. En er linur tamningamaður, og gefur hrekkjóttum og slægum flokkshestum of slakan tauminn. Öllum, sem ég þekki, finnst afar dýrmætt að eiga Loga sem þingmann jafnaðarmanna. Hver er Kristrún? Ég hef engin persónuleg kynni af Kristrúnu Frostadóttur önnur en þau, að fyrir síðustu Alþingiskosningar kom hún á fund 14 manna uppstillingarnefndar Samfylkingarinnar í Reykjavík. Kristrún sat andspænis okkur í nefndinni. Þetta var fjarfundur og nokkrir nefndar fulltrúar tóku þátt í fundinum gegnum myndvarpa. Í framhaldi af því að formaður kynnti Kristrúnu ávarpaði ég hana fyrstur. Ég sagðist vera með spurningar sem ég vildi fá svar við. Þá greip formaður nefndarinnar frammí fyrir mér; nei Birgir ekkert svona sko. við ætlum ekki að fara í einhverjar stjórnmálaumræður hér. Það fauk í mig og ég hreytti út úr mér. Hvað er þetta maður við eigum að velja hér fólk til að fara með umboð flokksins á Alþingi. Við verðum að vita hver afstaða þess er í veigamiklum málum. „Helvíti er hún góð“ Þá gerðist nokkuð skemmtilegt. Gesturinn Kristrún, sem hafði setið hljóð og prúð framan við hópinn lyfti hökunni ákveðin, og yfirtók dagskrárvaldið á samkomunni. Með sinni skæru og áreitnu rödd greip hún frammí, og talaði yfir formanninn. „Ég vil hafa umræður um þessi mál. Ég vil láta spyrja mig.“ Við þessa óvæntu yfirtöku á dagskrárvaldi fundarins, sagði ég við sjálfan mig; „Helvíti er hún góð þessi, það eru greinanlegar töggur í henni.“ Svo byrjaði Kristrún að tala, og hún talaði stanslaust í 15 mínútur eða meira um íslenska Pólitík Leiðarljós Ég ætla ekki að reyna að endursegja ræðu Kristrúnar, en víða kom hún við. Eitt sagði hún þó, sem ég hef ekki heyrt stjórnmálamenn hafa í hávegum í Herrans tíð. Hún sagði efnislega: Fólk, sem fer með vald, á hvaða sviði sem er. Fólk, Sem tekur ákvarðanir, sem varða aðra. það á alltaf að spyrja sjáft sig. Hvaða áhrif hefur ákvörðun mín á líf annarra? Mikið væri Íslensk alþýða betur sett í dag ef ráðamenn hefðu haft það verklag að leiðarljósi. Gylfi Þ. og Jón Baldvin Meðan ég hlustaði á ræðu Kristrúnar um það, sem þarf að laga og bæta í Íslenskum stjórnálum, þá komu í huga minn nöfn stjórnmálamanna, sem ég hef verið í námunda við. Manna sem breyttu miklu á betri veg í Íslensku þjóðfélagi. Eftir ræðuna sagði ég henni frá því og nefndi einn þessarra manna. Hann var Gylfi Þ. Gíslason. Ég nefndi ekki þann mann, sem hún minnti mig þó mest á, sá var Jón Baldvin. Og þá er stórt sagt. Þau, sem eru eitthvað upplýst um Íslensk stjórnmál deila ekki um það, að Íslendingar eiga engum núlifandi manni meira, að þakka góðan efnahag þjóðarinnar en Jóni Baldvini Hannibalssyni. Auðna mun ráða Nú hefur Kristrún Frostadóttir gefið kost á sér sem formaður Samfylkingarinnar. Það þarf engin ósköp til að vera formaður í Samfylkingunni. En það þarf mikið til að endurheimta tapaða tiltrú kjósenda hennar, og hefja hana á fyrri stall. Ég trúi, að Kristrún hafi þá þekkingu, þrek og vit og góðu hæfileika, sem til þarf. Það styrkir þá trú, að hvar og hvenær, sem hún kveður sér hljóðs, þá á hún sviðið. Sú gáfa er ekki mörgum gefin. En auðna mun ráða um árangur af hennar för. Tekst henni að sameina félagshyggjufólk um það, sem það á sameiginlegt. Eins og við gerðum í R-listanum þegar félagshyggjan sigraði í Reykjavík? Eða mun hún una þeim hugmyndum hugsanalöggunnar, að binda allt flokksfólk á einn bás. Að hneppa alla á klafa einnar hugsunar. Fari svo þá verður til lítils barist. Höfundur er rafvirkjameistari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birgir Dýrfjörð Samfylkingin Mest lesið Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson Skoðun Skoðun Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Ruben Amorim og sveigjanleiki – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn í samgöngumálum er mosavaxin Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Fimmta iðnbyltingin krefst svara – strax Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Er hurð bara hurð? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Reykjavíkurmódel á kvennaári Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson skrifar Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson skrifar Skoðun Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson skrifar Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson skrifar Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Forvarnateymi grunnskóla – góð hugmynd sem má ekki sofna Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson skrifar Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Sjá meira
Nafngiftin Makkabeus var þekkt í menningu Gyðinga löngu fyrir Krists burð. Í þeirra huga var Makkabeus heiðursnafnbót á leiðtoga, sem upphófst af sjálfum sér meðal fólksins. Með trausti fólksin lánaðist fátækum bóndasyni að fylkja Gyðingum í uppreisn gegn áratuga kúgun Sýrlendinga og Grikkja. Gyðingar heiðruðu hann með sæmdarheitinu Makkabeus. Dæmi um nútíma Makkabeus er rafvirkinn, sem í skjóli nætur læddist inn í skipasmíðastöð í Póllandi. Þar ríkti uppnám. Starfmenn hótuðu verkfalli og stöðin var umkringd her og lögreglu. Honum tókst að ræða við fólkið, sem herinn hafði umkringt. Hann náði trausti þess, og það valdi hann sem leiðtoga sinn. Þannig varð Lech Walesa, Makkabeus og forseti Pólverja. Kristrún Frostadóttir hefur nú lýst vilja sínum til að vera leiðtogi Samfylkingarinnar. Ég held að yfirlýsing Kristrúnar sé það besta sem komið hefur fyrir okkur í Samfylkingunni eftir að þjóðin henti þingmönnum okkar á haug, í þingkosningum árið 2016. Það var skelfilegt. Líkn með þraut Þeirri skelfingu fylgdi þó sú líkn og glópalán, að flokkurinn skreið á broti úr prósenti yfir lámarkið, sem þarf til, að fá uppbótasæti á Alþingi. Einn sitjandi þingmaður náði þá kjördæmiskjöri. Sá maður er Logi Már, fráfarandi formaður Samfylkingarinnar. Logi hefur margsýnt og sannað,að hann er jafnaðarmaður í fegurstu mynd þess orðs. Ég á ljúfa minningu um atvik þegar hann klökknaði frammi fyrir flokksstjórn. Þá var hann, ræða aðstæður fátækra barna og skyldu okkar að bæta líf þeirra. Á þeirri stundu upplifði ég og fann vel, að Logi Már er einlægur ekta jafnaðarmaður. Hann skynjar sársaukann í annarra sárum, og brennur fyrir að bæta þar úr. Kunnug kona hefur líkt Loga við natinn og hugulsaman bónda, sem hugsar af alúð um sitt stóð. En er linur tamningamaður, og gefur hrekkjóttum og slægum flokkshestum of slakan tauminn. Öllum, sem ég þekki, finnst afar dýrmætt að eiga Loga sem þingmann jafnaðarmanna. Hver er Kristrún? Ég hef engin persónuleg kynni af Kristrúnu Frostadóttur önnur en þau, að fyrir síðustu Alþingiskosningar kom hún á fund 14 manna uppstillingarnefndar Samfylkingarinnar í Reykjavík. Kristrún sat andspænis okkur í nefndinni. Þetta var fjarfundur og nokkrir nefndar fulltrúar tóku þátt í fundinum gegnum myndvarpa. Í framhaldi af því að formaður kynnti Kristrúnu ávarpaði ég hana fyrstur. Ég sagðist vera með spurningar sem ég vildi fá svar við. Þá greip formaður nefndarinnar frammí fyrir mér; nei Birgir ekkert svona sko. við ætlum ekki að fara í einhverjar stjórnmálaumræður hér. Það fauk í mig og ég hreytti út úr mér. Hvað er þetta maður við eigum að velja hér fólk til að fara með umboð flokksins á Alþingi. Við verðum að vita hver afstaða þess er í veigamiklum málum. „Helvíti er hún góð“ Þá gerðist nokkuð skemmtilegt. Gesturinn Kristrún, sem hafði setið hljóð og prúð framan við hópinn lyfti hökunni ákveðin, og yfirtók dagskrárvaldið á samkomunni. Með sinni skæru og áreitnu rödd greip hún frammí, og talaði yfir formanninn. „Ég vil hafa umræður um þessi mál. Ég vil láta spyrja mig.“ Við þessa óvæntu yfirtöku á dagskrárvaldi fundarins, sagði ég við sjálfan mig; „Helvíti er hún góð þessi, það eru greinanlegar töggur í henni.“ Svo byrjaði Kristrún að tala, og hún talaði stanslaust í 15 mínútur eða meira um íslenska Pólitík Leiðarljós Ég ætla ekki að reyna að endursegja ræðu Kristrúnar, en víða kom hún við. Eitt sagði hún þó, sem ég hef ekki heyrt stjórnmálamenn hafa í hávegum í Herrans tíð. Hún sagði efnislega: Fólk, sem fer með vald, á hvaða sviði sem er. Fólk, Sem tekur ákvarðanir, sem varða aðra. það á alltaf að spyrja sjáft sig. Hvaða áhrif hefur ákvörðun mín á líf annarra? Mikið væri Íslensk alþýða betur sett í dag ef ráðamenn hefðu haft það verklag að leiðarljósi. Gylfi Þ. og Jón Baldvin Meðan ég hlustaði á ræðu Kristrúnar um það, sem þarf að laga og bæta í Íslenskum stjórnálum, þá komu í huga minn nöfn stjórnmálamanna, sem ég hef verið í námunda við. Manna sem breyttu miklu á betri veg í Íslensku þjóðfélagi. Eftir ræðuna sagði ég henni frá því og nefndi einn þessarra manna. Hann var Gylfi Þ. Gíslason. Ég nefndi ekki þann mann, sem hún minnti mig þó mest á, sá var Jón Baldvin. Og þá er stórt sagt. Þau, sem eru eitthvað upplýst um Íslensk stjórnmál deila ekki um það, að Íslendingar eiga engum núlifandi manni meira, að þakka góðan efnahag þjóðarinnar en Jóni Baldvini Hannibalssyni. Auðna mun ráða Nú hefur Kristrún Frostadóttir gefið kost á sér sem formaður Samfylkingarinnar. Það þarf engin ósköp til að vera formaður í Samfylkingunni. En það þarf mikið til að endurheimta tapaða tiltrú kjósenda hennar, og hefja hana á fyrri stall. Ég trúi, að Kristrún hafi þá þekkingu, þrek og vit og góðu hæfileika, sem til þarf. Það styrkir þá trú, að hvar og hvenær, sem hún kveður sér hljóðs, þá á hún sviðið. Sú gáfa er ekki mörgum gefin. En auðna mun ráða um árangur af hennar för. Tekst henni að sameina félagshyggjufólk um það, sem það á sameiginlegt. Eins og við gerðum í R-listanum þegar félagshyggjan sigraði í Reykjavík? Eða mun hún una þeim hugmyndum hugsanalöggunnar, að binda allt flokksfólk á einn bás. Að hneppa alla á klafa einnar hugsunar. Fari svo þá verður til lítils barist. Höfundur er rafvirkjameistari.
Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar