Að rjúfa hin helgustu vé Ingibjörg Elsa Björnsdóttir skrifar 2. desember 2021 08:31 Í Töfraflautunni eftir Mozart situr Sarastro í hinum helgu musterum fornaldar og geymir visku heimsins. Eitt sinn fyrir langa löngu var visku heimsins aðallega að finna í Forn-Egyptalandi. Gullöld Egyptalands hófst með prestinum Imhotep og Faraónum Djozer en saman létu þeir byggja fyrsta eiginlega pýramídan í Sakkara. Þetta er talið hafa átt sér stað 2667-2648 fyrir Krists burð. Þessi bygging pýramídans í Sakkara varð upphaf blómaskeiðs egypskar menningar og mannsanda. Enn er margt um Forn-Egyptaland sem við skiljum alls ekki. Og merkilegt nokk er ýmislegt í heiminum sem við hreinlega eigum ekki að reyna að skilja. Hið sorglega og alvarlega við málefni Forn-Egyptalands í nútímanum er að heimurinn í dag er orðinn svo afhelgaður að vestræn vísindi og vestrænir vísindamenn bera ekki virðingu fyrir neinu. Afríkumenn segja að allir hvítir menn séu geðveikir. Þeir séu með veiki hvíta mannsins. Hvíti maðurinn eirir engu. Enn er verið að grafa upp fornar grafir í Egyptalandi, opna þær og „ræna“ jafnvel þótt ránsfengurinn sé fluttur til forláta safna í Kaíró eða til safna í Bandaríkjunum og Evrópu. Engum lifandi manni virðist detta í hug að ef til vill sé verið að raska grafarró og rjúfa hin helgustu vé með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir allt mannkyn. Það dettur engum í hug að sumt eigi vísindin hreinlega ekki að vita. Stundum vildi ég að menn tryðu enn á Horus, Isis eða ástargyðjuna Hathor bara til þess að þeir myndu átta sig á því að suma hluti á einfaldlega að láta í friði. Nú er það svo að afkomendur Forn-Egypta eru í dag aðallega koptískt kristnir menn. Þeir eru innan við 5% af heildarmannfjölda Egyptalands í dag. Kristnir koptar sæta ýmiss konar ofsóknum af hálfu ráðandi afla í Egyptalandi. Þeir eiga stöðugt undir högg að sækja. Samt eru þeir afkomendur þeirra sem byggðu pýramídana. Það er verið að reyna að þurrka menningu þeirra og sérstöðu út. Þannig er verið að reyna að eyða Forn-Egyptalandi á allan mögulegan hátt. Bæði er fornleifum eytt og svo og menningu. Samkvæmt goðsögnum sem trúlausir vestrænir vísindamenn trúa ekki á, er það ljónagyðjan Sekhmet sem getur einnig umbreyst yfir í köttinn Bastet sem er það sterka ljón sem verndar Faraóana. Sekhmet er blóðþyrst ljón og samkvæmt goðsögunni setti guðinn Toth hana í heilagt bað og þá breyttist hún samstundis í hinn þýða kött Bastet, sem er hæfur til að búa í híbýlum manna. Það voru nefnilega Forn-Egyptar sem fyrstir gerðu ketti að gæludýrum. Samkvæmt hefðum í Afríku fylgir því ógæfa að drepa ljón. Konur mega aldrei drepa ljón eða ketti. Aðeins karlmenn mega drepa ljón og þá aðeins ef ljónið er orðið gamalt og farið að leggjast á menn. Allir töfralæknar og sangoma í allri Afríku eru ljóna töfralæknar því eins og allir í Afríku vita eru ljón góð í eðli sínu og orku þeirra má nota til lækninga. Hins vegar fer ljónum í Afríku ört fækkandi vegna þess að hvítir, særðir, miðaldra karlmenn sem eru með minnimáttarkennd í sálinni telja það einhvers konar manndómsvígslu að fara til Afríku og skjóta varnarlaust ljón sem jafnvel er stillt upp beint fyrir framan nefið á þeim af innfæddum til þess að hinn heimski hvíti maður hitti nú örugglega dýrið í fyrsta skoti. Sér er nú hver hetjuskapurinn. Í dag er fátt um ljón í Egyptalandi. Bæði hafa orðið loftslagsbreytingar. Egyptaland er þurrara í dag en það var á dögum Forn-Egypta. Einnig hnignaði Forn-egypskri menningu á lokastigum þannig að menn fóru að veiða ljón. Þá færðu ljónin sig einfaldlega suður á bóginn. Þau eru nefnilega ekki eins heimsk og við mannskepnurnar höldum. En aðalatriðið er það að Bretar, Frakkar, Ítalir og aðrar Evrópuþjóðir eru skyldugar til að skila öllum þeim fjársjóðum sem þær hafa rænt frá Forn-Egyptum aftur til Egyptalands. Forn-Egyptar eiga einfaldlega sína fjársjóði sjálfir. Arabar sem reka safnið í Kairó eiga líka að setja fornleifarnar aftur á sinn stað. Sumir hlutir eru helgir og heilagir og eiga að fá að vera í friði. Annars getur farið illa fyrir öllu mannkyni. Það er augljóst, ekki satt? Höfundur er M.A., M.Sc., þýðingafræðingur og efnafræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ingibjörg Elsa Björnsdóttir Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Í Töfraflautunni eftir Mozart situr Sarastro í hinum helgu musterum fornaldar og geymir visku heimsins. Eitt sinn fyrir langa löngu var visku heimsins aðallega að finna í Forn-Egyptalandi. Gullöld Egyptalands hófst með prestinum Imhotep og Faraónum Djozer en saman létu þeir byggja fyrsta eiginlega pýramídan í Sakkara. Þetta er talið hafa átt sér stað 2667-2648 fyrir Krists burð. Þessi bygging pýramídans í Sakkara varð upphaf blómaskeiðs egypskar menningar og mannsanda. Enn er margt um Forn-Egyptaland sem við skiljum alls ekki. Og merkilegt nokk er ýmislegt í heiminum sem við hreinlega eigum ekki að reyna að skilja. Hið sorglega og alvarlega við málefni Forn-Egyptalands í nútímanum er að heimurinn í dag er orðinn svo afhelgaður að vestræn vísindi og vestrænir vísindamenn bera ekki virðingu fyrir neinu. Afríkumenn segja að allir hvítir menn séu geðveikir. Þeir séu með veiki hvíta mannsins. Hvíti maðurinn eirir engu. Enn er verið að grafa upp fornar grafir í Egyptalandi, opna þær og „ræna“ jafnvel þótt ránsfengurinn sé fluttur til forláta safna í Kaíró eða til safna í Bandaríkjunum og Evrópu. Engum lifandi manni virðist detta í hug að ef til vill sé verið að raska grafarró og rjúfa hin helgustu vé með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir allt mannkyn. Það dettur engum í hug að sumt eigi vísindin hreinlega ekki að vita. Stundum vildi ég að menn tryðu enn á Horus, Isis eða ástargyðjuna Hathor bara til þess að þeir myndu átta sig á því að suma hluti á einfaldlega að láta í friði. Nú er það svo að afkomendur Forn-Egypta eru í dag aðallega koptískt kristnir menn. Þeir eru innan við 5% af heildarmannfjölda Egyptalands í dag. Kristnir koptar sæta ýmiss konar ofsóknum af hálfu ráðandi afla í Egyptalandi. Þeir eiga stöðugt undir högg að sækja. Samt eru þeir afkomendur þeirra sem byggðu pýramídana. Það er verið að reyna að þurrka menningu þeirra og sérstöðu út. Þannig er verið að reyna að eyða Forn-Egyptalandi á allan mögulegan hátt. Bæði er fornleifum eytt og svo og menningu. Samkvæmt goðsögnum sem trúlausir vestrænir vísindamenn trúa ekki á, er það ljónagyðjan Sekhmet sem getur einnig umbreyst yfir í köttinn Bastet sem er það sterka ljón sem verndar Faraóana. Sekhmet er blóðþyrst ljón og samkvæmt goðsögunni setti guðinn Toth hana í heilagt bað og þá breyttist hún samstundis í hinn þýða kött Bastet, sem er hæfur til að búa í híbýlum manna. Það voru nefnilega Forn-Egyptar sem fyrstir gerðu ketti að gæludýrum. Samkvæmt hefðum í Afríku fylgir því ógæfa að drepa ljón. Konur mega aldrei drepa ljón eða ketti. Aðeins karlmenn mega drepa ljón og þá aðeins ef ljónið er orðið gamalt og farið að leggjast á menn. Allir töfralæknar og sangoma í allri Afríku eru ljóna töfralæknar því eins og allir í Afríku vita eru ljón góð í eðli sínu og orku þeirra má nota til lækninga. Hins vegar fer ljónum í Afríku ört fækkandi vegna þess að hvítir, særðir, miðaldra karlmenn sem eru með minnimáttarkennd í sálinni telja það einhvers konar manndómsvígslu að fara til Afríku og skjóta varnarlaust ljón sem jafnvel er stillt upp beint fyrir framan nefið á þeim af innfæddum til þess að hinn heimski hvíti maður hitti nú örugglega dýrið í fyrsta skoti. Sér er nú hver hetjuskapurinn. Í dag er fátt um ljón í Egyptalandi. Bæði hafa orðið loftslagsbreytingar. Egyptaland er þurrara í dag en það var á dögum Forn-Egypta. Einnig hnignaði Forn-egypskri menningu á lokastigum þannig að menn fóru að veiða ljón. Þá færðu ljónin sig einfaldlega suður á bóginn. Þau eru nefnilega ekki eins heimsk og við mannskepnurnar höldum. En aðalatriðið er það að Bretar, Frakkar, Ítalir og aðrar Evrópuþjóðir eru skyldugar til að skila öllum þeim fjársjóðum sem þær hafa rænt frá Forn-Egyptum aftur til Egyptalands. Forn-Egyptar eiga einfaldlega sína fjársjóði sjálfir. Arabar sem reka safnið í Kairó eiga líka að setja fornleifarnar aftur á sinn stað. Sumir hlutir eru helgir og heilagir og eiga að fá að vera í friði. Annars getur farið illa fyrir öllu mannkyni. Það er augljóst, ekki satt? Höfundur er M.A., M.Sc., þýðingafræðingur og efnafræðingur.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar