Við getum byggt stórkostlegt samfélag Guðmundur Auðunsson skrifar 24. september 2021 16:30 Einn stærsti glæpur nýfrjálshyggjunnar var að hún stal frá fólki voninni. Sósíalisminn, sem á rætur sínar að rekja allavega aftur til frönsku byltingarinnar, hafði alltaf vonina með sér. Vonina um útrýmingu fátæktar, fyrir mannlegri reisn og samfélagi jöfnuðar og réttlætis. Á morgun mun maísólin skína, maísólin okkar einingarbands. Fyrir þessu berum við fána þessa framtíðarlands. Þegar nýfrjálshyggjan náði að læsa klónum sínum í allt efnahagskerfið og stjórnkerfið þá gáfust mjög margir vinstrimenn upp. Það var búið að stela voninni um betra samfélag. Kapítalisminn hafði sigrað, „endalok sögunnar“ sögðu fræðimenn, deilur um efnahagskerfið voru búna, bara eitt kerfi virkaði. Vinstrimenn smituðust af blairisma og fóru að snúa sér að því að berjast fyrir mannréttindum minnihlutahópa með góðum árangri. Hægrimönnum var látin eftir efnahagsstefna. Í skjóli þessa gekk auðvaldið á lagið og í krafti nýfrjálshyggju hrifsaði sífell meira af virðisaukningunni í efnahagskerfinu. Hinir ríku urðu sífellt ríkari, fátækir sátu eftir. „Sjáið þið ekki veisluna strákar?“ kvökuðu nýfrjálshyggjumennirnir. „Við erum þeir einum sem kunnum að reka bísniss.“ Þeir stálu bönkunum, stálu óveidda fiskinum og stálu Símanum. Verkalýðshreyfingin hætti að vera baráttutæki og varð að kaffispjalli með atvinnurekendum og umsjón með sumarbústöðum. Það var búið að stela voninni frá fólki. Fátækir, öryrkjar og aldraðir yrðu bara að sætta sig við það að fátækt væri þeim sjálfum að kenna. Og samfélaginu var sagt að fátækt yrði alltaf til og þeir ríku væru bara ríkir af því að þeir væru duglegastir og flottastir. Þá kom hrunið. Almenningur rís upp Þegar hrunið kom þá hrundi nýfrjálshyggjan hugmyndafræðilega. Margir, sérstaklega hinir ríku, hafa kannski ekki fattað það og halda áfram sínu striki. En hugmyndafræði hennar er dauð. Við hrunið afhjúpaðist að keisarinn var nakinn. Flottu útrásarvíkingarnir voru ekkert flottir eftir allt, þeir voru bara gráðugir fjárhættuspilarar og þegar þeir sprengdu bankann sinn í orðsins fyllstu merkingu fékk almenningur loksins nóg. Búsáhaldabyltingin hófst og í fyrsta skiptið í sögunni tókst almenningi að hrekja stjórn frá völdum með samtakamætti sínum. Við tók vinstristjórn sem gerði margt ágætt, en brást í veigamiklum málum. Fólk missti allt sitt í hruninu en hrunverjarnir sjálfir sluppu með illa fenginn auð sinn. Bankarnir gengu að heimilum fólks en afskrifuðu kúlulán þeirra ríku, sem héldu bara áfram að vera rík. Stjórnarskráin sem samin var af fólkinu var stolið af auðvaldinu og Sjálfstæðisflokkurinn tók til við að færa allt aftur í sama horf og fyrir hrun. Byltingin var svikin. Sósíalistaflokkurinn tekur við keflinu En samfélagið var breytt. Almenningur var hættur að láta auðvaldið labba yfir sig á skítugum skónum. Fólk sætti sig ekki lengur við fátækt og óréttlæti, þau kröfðust jöfnuðar og réttlæti. Í þessari uppreisn fæddist Sósíalistaflokkur Íslands. Nýr flokkur fyrir Sósíalisma 21. aldarinnar, byggður á almannabaráttu fyrri ára. Sósíalistar snéru sér fyrst að því að endurvekja verkalýðshreyfinguna með góðum árangri. Náðu síðan fulltrúa í Borgarstjórn Reykjavíkur. Nú er komið að Alþingi. En við erum ekki bara að bjóða okkur fram til að komast á þing, við erum að bjóða okkur fram til að halda áfram uppbyggingu hreyfingar almennings. Við erum rétt að byrja, við höfum fundið vonina á ný. Stórkostlegt samfélag: Skilum Sósíalistum sterkum á þing Sósíalistar í mínu kjördæmi, Suðurkjördæmi, hafa háð frábæra kosningabaráttu gegn ofurmagni fjármagns hinna flokkanna í kjördæminu. Við höfum háð baráttu byggða á sjálfboðaliðum gegn auglýsinga og skiltaherferð hinna flokkanna. Stór hópur manna og kvenna, ungra og eldri hefur verið á fullu að tala við kjósendur. Án þessa frábæra hóps værum við ekki þar sem við erum í dag. Kostnaður okkar við baráttunna er nær eingöngu eldsneytiskostnaður á bílana þegar við höfum verið að þeytast um kjördæmið. Þrátt fyrir það virðumst við vera alveg við það að ná þingmanni fyrir Sósíalista í kjördæminu. Baráttan er hvort Ásmundur Friðriksson nái endurkjöri sem þriðji maður á lista Sjálfstæðisflokksins eða Sósíalistar nái manni inn í Suðurkjördæmi. Við verðum því öll að berjast fyrir hverju atkvæði, tala við vini og vandamenn og hvetja þau til að skila rauðu. Rauðu fyrir framtíðina, rauðu fyrir stórkostlegt samfélag sem við getum öll byggt í sameiningu. Kjósum J-lista Sósíalistaflokks Íslands í Alþingiskosningunum á morgun, 25. september. Höfundur er oddviti J-lista Sósíalistaflokks Íslands í Suðurkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Auðunsson Skoðun: Kosningar 2021 Sósíalistaflokkurinn Suðurkjördæmi Mest lesið Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun Teppaleggjum ekki íslenska náttúru með vindorku Halla Hrund Logadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Stöndum með ungu fólki og fjölskyldum Ragna Sigurðardóttir,Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Gekk ég yfir sjó og land og ríkisstofnanir líka Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar Skoðun Skilum skömminni Elín Birna Olsen skrifar Skoðun Reynir Samband sveitarfélaga að spilla gerð kennarasamninga? Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Hefur sálfræðileg meðferð áhrif á líkamlegt heilbrigði? Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Vaxtahækkanir og brotið traust - hver ber ábyrgð? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Rödd friðar þarf að hljóma skærar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Af skynsemi Vegagerðarinnar Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar Skoðun Nýtt fangelsi – fyrir öruggara samfélag Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar Skoðun Ærin verkefni næstu ár Ásbjörg Kristinsdóttir skrifar Skoðun Kominn tími á öðruvísi stjórnmál Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Furðuleg réttlæting á hækkun verðtryggðra vaxta Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Raforka er ekki eina orkan! Dagur Helgason skrifar Skoðun Miskunnsami nýmarxistinn Kári Allansson skrifar Skoðun Skapandi skattur og skapandi fólk Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Teppaleggjum ekki íslenska náttúru með vindorku Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Kjósum á næsta kjörtímabili Jón Steindór Valdimarsson skrifar Sjá meira
Einn stærsti glæpur nýfrjálshyggjunnar var að hún stal frá fólki voninni. Sósíalisminn, sem á rætur sínar að rekja allavega aftur til frönsku byltingarinnar, hafði alltaf vonina með sér. Vonina um útrýmingu fátæktar, fyrir mannlegri reisn og samfélagi jöfnuðar og réttlætis. Á morgun mun maísólin skína, maísólin okkar einingarbands. Fyrir þessu berum við fána þessa framtíðarlands. Þegar nýfrjálshyggjan náði að læsa klónum sínum í allt efnahagskerfið og stjórnkerfið þá gáfust mjög margir vinstrimenn upp. Það var búið að stela voninni um betra samfélag. Kapítalisminn hafði sigrað, „endalok sögunnar“ sögðu fræðimenn, deilur um efnahagskerfið voru búna, bara eitt kerfi virkaði. Vinstrimenn smituðust af blairisma og fóru að snúa sér að því að berjast fyrir mannréttindum minnihlutahópa með góðum árangri. Hægrimönnum var látin eftir efnahagsstefna. Í skjóli þessa gekk auðvaldið á lagið og í krafti nýfrjálshyggju hrifsaði sífell meira af virðisaukningunni í efnahagskerfinu. Hinir ríku urðu sífellt ríkari, fátækir sátu eftir. „Sjáið þið ekki veisluna strákar?“ kvökuðu nýfrjálshyggjumennirnir. „Við erum þeir einum sem kunnum að reka bísniss.“ Þeir stálu bönkunum, stálu óveidda fiskinum og stálu Símanum. Verkalýðshreyfingin hætti að vera baráttutæki og varð að kaffispjalli með atvinnurekendum og umsjón með sumarbústöðum. Það var búið að stela voninni frá fólki. Fátækir, öryrkjar og aldraðir yrðu bara að sætta sig við það að fátækt væri þeim sjálfum að kenna. Og samfélaginu var sagt að fátækt yrði alltaf til og þeir ríku væru bara ríkir af því að þeir væru duglegastir og flottastir. Þá kom hrunið. Almenningur rís upp Þegar hrunið kom þá hrundi nýfrjálshyggjan hugmyndafræðilega. Margir, sérstaklega hinir ríku, hafa kannski ekki fattað það og halda áfram sínu striki. En hugmyndafræði hennar er dauð. Við hrunið afhjúpaðist að keisarinn var nakinn. Flottu útrásarvíkingarnir voru ekkert flottir eftir allt, þeir voru bara gráðugir fjárhættuspilarar og þegar þeir sprengdu bankann sinn í orðsins fyllstu merkingu fékk almenningur loksins nóg. Búsáhaldabyltingin hófst og í fyrsta skiptið í sögunni tókst almenningi að hrekja stjórn frá völdum með samtakamætti sínum. Við tók vinstristjórn sem gerði margt ágætt, en brást í veigamiklum málum. Fólk missti allt sitt í hruninu en hrunverjarnir sjálfir sluppu með illa fenginn auð sinn. Bankarnir gengu að heimilum fólks en afskrifuðu kúlulán þeirra ríku, sem héldu bara áfram að vera rík. Stjórnarskráin sem samin var af fólkinu var stolið af auðvaldinu og Sjálfstæðisflokkurinn tók til við að færa allt aftur í sama horf og fyrir hrun. Byltingin var svikin. Sósíalistaflokkurinn tekur við keflinu En samfélagið var breytt. Almenningur var hættur að láta auðvaldið labba yfir sig á skítugum skónum. Fólk sætti sig ekki lengur við fátækt og óréttlæti, þau kröfðust jöfnuðar og réttlæti. Í þessari uppreisn fæddist Sósíalistaflokkur Íslands. Nýr flokkur fyrir Sósíalisma 21. aldarinnar, byggður á almannabaráttu fyrri ára. Sósíalistar snéru sér fyrst að því að endurvekja verkalýðshreyfinguna með góðum árangri. Náðu síðan fulltrúa í Borgarstjórn Reykjavíkur. Nú er komið að Alþingi. En við erum ekki bara að bjóða okkur fram til að komast á þing, við erum að bjóða okkur fram til að halda áfram uppbyggingu hreyfingar almennings. Við erum rétt að byrja, við höfum fundið vonina á ný. Stórkostlegt samfélag: Skilum Sósíalistum sterkum á þing Sósíalistar í mínu kjördæmi, Suðurkjördæmi, hafa háð frábæra kosningabaráttu gegn ofurmagni fjármagns hinna flokkanna í kjördæminu. Við höfum háð baráttu byggða á sjálfboðaliðum gegn auglýsinga og skiltaherferð hinna flokkanna. Stór hópur manna og kvenna, ungra og eldri hefur verið á fullu að tala við kjósendur. Án þessa frábæra hóps værum við ekki þar sem við erum í dag. Kostnaður okkar við baráttunna er nær eingöngu eldsneytiskostnaður á bílana þegar við höfum verið að þeytast um kjördæmið. Þrátt fyrir það virðumst við vera alveg við það að ná þingmanni fyrir Sósíalista í kjördæminu. Baráttan er hvort Ásmundur Friðriksson nái endurkjöri sem þriðji maður á lista Sjálfstæðisflokksins eða Sósíalistar nái manni inn í Suðurkjördæmi. Við verðum því öll að berjast fyrir hverju atkvæði, tala við vini og vandamenn og hvetja þau til að skila rauðu. Rauðu fyrir framtíðina, rauðu fyrir stórkostlegt samfélag sem við getum öll byggt í sameiningu. Kjósum J-lista Sósíalistaflokks Íslands í Alþingiskosningunum á morgun, 25. september. Höfundur er oddviti J-lista Sósíalistaflokks Íslands í Suðurkjördæmi.
Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar
Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar
Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar