Málefni Jóns Baldvins Hannibalssonar, fyrrverandi utanríkisráðherra og sendiherra, þau sem skóku íslenskt samfélag fyrir um fimm árum og snéru að erótískum bréfaskriftum hans til ungrar frænku konu hans, eru til umfjöllunar í litháísku pressunni.
Það er Mindaugas Jackevicious, pólitískur skríbent Delfi, sem mun vera mest lesni vefur þeirra Litháa, sem fjallar um málið en því er slegið upp sem svo að orðspor Jóns Baldvins, þessa eins helsta vinar þjóðarinnar, sé ein rjúkandi rúst.
Ítarleg umfjöllun og mikið hneyksli
Ítarlega er farið yfir málið og rætt við Þóru Tómasdóttur, fyrrverandi ritstjóra tímaritsins Nýs lífs, en hún fjallaði um málið á sínum tíma.
Hún tjáir litháísku pressunni það að fáir hafi vitað af þessum bréfaskriftum, orðrómur en ekkert hafi legið fyrir um málið. Þó margir blaðamenn, þar á meðal hún, hafi vitað um málið þá var ekki fjallað um það fyrr en árið 2012, í kjölfar þess að Guðrún Harðardóttir kom til fundar við Þóru og sýndi henni bréfin.
Ekki er dregið úr því í umfjölluninni, sem er býsna ítarleg, að um hafi verið að ræða mikið hneyksli og Þóra dregur ekki úr því að svo sé: („„Iškart supratau, koks skandalingas ir prieštaringas šis įvykis bus. Gudrun tą irgi suprato. Galbūt dėl to ji laukė taip ilgai, kol galiausiai prabilo“, – pasakojo T. Tomasdottir.)
Veltir Þóra fyrir sér hvort Guðrún hafi ekki einmitt beðið í allan þennan tíma með að stíga fram vegna þess hve viðkvæmt málið var.
Jón Baldvin þjóðhetja í Litháen
Málið vakti að sönnu mikla athygli og Jón Baldvin, baðst í Fréttablaðinu afsökunar á því að hafa árið 2001 sent 16 ára frænku eiginkonu sinnar bréf, sem á köflum voru erótísk. Jafnframt erótíska bók eftir Vargas Llosa.
„Öllum verður okkur á í lífinu. Öll þurfum við einhvern tíma á fyrirgefningu að halda. Ég harma það alla daga að hafa valdið fólki sem mér þykir vænt um í minni nánustu fjölskyldu sárindum og hugarangri að ósekju. Ég hef viðurkennt mína sök og beðist fyrirgefningar,“ sagði Jón Baldvin.
Ekki er orðum aukið að Jón Baldvin hafi verið í hávegum hafður í Litháen og Eistrasaltsríkjunum öllum. En, fyrir rúmum aldarfjórðungi beitti Jón Baldvin sér fyrir því að Alþingi samþykkti sögulega ályktun um stuðning við Litháen. Ísland var fyrst ríkja til að viðurkenna þetta sjálfstæði (1991), sem talið er að hafi rutt að viðurkenningu alþjóðasamfélagsins á sjálfstæði Eystrasaltsríkjanna.
Allt þetta er rakið í umfjöllun Jackevicius og Delfi. Blaðamanninum er greinilega brugðið og hefur umfjöllunin vakið nokkra athygli í Litháen.
