Andri Snær eða Guðni – þar liggur enginn efi Davíð Stefánsson skrifar 24. júní 2016 11:50 Mér finnst hreint ekkert auðvelt að skrifa grein gegn manni sem gæti orðið fínn forseti. Það bendir raunar margt til þess að Guðni Th. Jóhannesson geti orðið einmitt það. Fínn forseti. Gallinn er bara sá að mig langar ekki í fínan forseta. Mig langar í forseta með vigt, afstöðu og dýpt. Mig langar í framsýnan forseta sem örvar þjóðarsálina með kraftmiklum hugmyndum. Mig langar í afgerandi forseta og því óska ég mér þess að Andri Snær Magnason verði kjörinn forseti Íslands næstkomandi laugardag.Vináttan og ofurathyglin Hér er ágætt og sanngjarnt að fram komi að Andri Snær er vinur minn og hefur verið það í 20 ár. Ég hef fylgst með honum allan hans skáldaferil og í gegnum vináttu okkar hefur smám saman birst mér hvernig hann er innréttaður. Ég veit hvaða mann hann hefur að geyma og get því vitað að sá maður verður magnaður forseti sem mun setja afgerandi mark sitt á menningu okkar og stefnu. En þetta byggi ég ekki eingöngu á vináttu og trú. Fyrst þegar Andri nefndi við mig möguleikann á forsetaframboði vildi heilinn á mér vera svolítið efins. Það fylgir jú skáldum að vera stundum sveimhugar sem dvelja löngum í öðrum heimi. Andri Snær hefur sannarlega stundum tikkað í þessa reiti sem eru hliðarafurðir þess að vera skapandi einstaklingur. En samhliða þessu ástandi sem við köllum stundum athyglisbrest er Andri Snær nefnilega með það sem ég vil kalla ofurathygli. Hann tekur eftir öllu, bæði stóru og smáu. Hann horfir svo stíft á hlutina í samfélaginu að hann sér í gegnum þá og á endanum sér hann líka á bakvið þá. Þarna liggur hans helsti styrkur – hann sér samfélagið sterkum dráttum og getur auk þess tjáð þessa sýn og miðlað henni til annarra á beinskeyttan hátt.Skýrasta sýnin fyrir samfélagið Þessi skýrleiki kom fram um leið og Andri Snær kynnti stefnumál sín. Það var þá sem ég sannfærðist endanlega og ég leyfi mér að fullyrða að enginn forsetaframbjóðenda hefur enn lagt fram skýrari sýn á það hvaða málefni forsetinn á að hefja til lofts. • Náttúran – 70% landsmanna eru hlynntir því að hálendið verði verndað sem þjóðgarður. • Tungumálin – læsi og skilningur á tungumálinu sem er farvegur hugmynda, ekki bara okkar ástkæra íslenska heldur líka fjölmörg önnur móðurmál ungra Íslendinga sem eru tvítyngdir. • Stjórnarskrá fólksins – þetta fallega samtal þings og þjóðar sem aldrei var klárað. Alla kosningabaráttuna hefur Andri Snær lagt áherslu á þessi mikilvægu atriði og tekið afgerandi afstöðu með náttúrunni, tungumálinu, menningunni og með vilja þjóðarinnar til nýrrar stjórnarskrár. Fyrir þetta hefur hann verið nefndur „öfgamaður“. En hvað með Guðna? Ég hef ekkert slæmt um Guðna Th. að segja. En hann er bara ekki forseti framtíðarinnar. Hann hefur ekki afgerandi og skýrar skoðanir í þessum mikilvægu málefnum og öðrum. Hann hefur talað opið og vítt og óljóst um alls kyns hluti og ég hef af þessum sökum fyllst meiri og meiri vonbrigðum eftir því sem nær dregur kosningunum. Fyrir mér er Guðni nánast jafn óskrifað blað og hann var þegar hann mætti í sjónvarpssal í Wintris–málinu miðju og varð sjónvarpshetja á einni nóttu. Fínn forseti. Þar er auðvelt að sjá Guðna fyrir sér. En kjör hans yrði alls ekki afgerandi skref inn í nýja tíma. Nú þurfum við kynslóðaskipti og framsýna hugsun á Bessastaði; forseta sem skilur að náttúruvernd er langstærsta viðfangsefni næstu áratuga og að hugmyndir eru drifkraftur framtíðarinnar. Þess vegna er Andri Snær minn forseti – vegna þess að hann verður ekki fínn forseti heldur frábær forseti.Umdeild sameiningartákn „Það er bara stundum þannig að hlutir sem eru umdeildir verða stundum það sem við sameinumst um í framtíðinni.“ Þessi orð lét Andri falla á opnum kosningafundi þremur dögum fyrir kosningar þar sem hann ræddi um sameiningartákn sem einu sinni voru umdeild, t.d. náttúruperlur á borð við Langasjó og Þjórsárver. Andri Snær kann að vera umdeildur en hann er afgerandi og skýr valkostur sem allir náttúruverndarsinnar, lýðræðissinnar og menningarelskandi einstaklingar geta kosið með stolti – og ég er þess fullviss að það tæki þjóðina stuttan tíma að sameinast um hann sem forseta. Þessa trú byggi ég á vináttunni við Andra og því hvaða heilsteypta hugsjónamann hann hefur að geyma. Andri Snær er mannlegur, hlýr, framsýnn, áræðinn og eldklár maður – og með þínu atkvæði getur hann orðið mannlegur, hlýr, framsýnn, áræðinn og eldklár forseti Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Hörgdal Stefánsson Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Eitt heimili, ein fjölskylda og ein heilsa Pétur Heimisson skrifar Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Mér finnst hreint ekkert auðvelt að skrifa grein gegn manni sem gæti orðið fínn forseti. Það bendir raunar margt til þess að Guðni Th. Jóhannesson geti orðið einmitt það. Fínn forseti. Gallinn er bara sá að mig langar ekki í fínan forseta. Mig langar í forseta með vigt, afstöðu og dýpt. Mig langar í framsýnan forseta sem örvar þjóðarsálina með kraftmiklum hugmyndum. Mig langar í afgerandi forseta og því óska ég mér þess að Andri Snær Magnason verði kjörinn forseti Íslands næstkomandi laugardag.Vináttan og ofurathyglin Hér er ágætt og sanngjarnt að fram komi að Andri Snær er vinur minn og hefur verið það í 20 ár. Ég hef fylgst með honum allan hans skáldaferil og í gegnum vináttu okkar hefur smám saman birst mér hvernig hann er innréttaður. Ég veit hvaða mann hann hefur að geyma og get því vitað að sá maður verður magnaður forseti sem mun setja afgerandi mark sitt á menningu okkar og stefnu. En þetta byggi ég ekki eingöngu á vináttu og trú. Fyrst þegar Andri nefndi við mig möguleikann á forsetaframboði vildi heilinn á mér vera svolítið efins. Það fylgir jú skáldum að vera stundum sveimhugar sem dvelja löngum í öðrum heimi. Andri Snær hefur sannarlega stundum tikkað í þessa reiti sem eru hliðarafurðir þess að vera skapandi einstaklingur. En samhliða þessu ástandi sem við köllum stundum athyglisbrest er Andri Snær nefnilega með það sem ég vil kalla ofurathygli. Hann tekur eftir öllu, bæði stóru og smáu. Hann horfir svo stíft á hlutina í samfélaginu að hann sér í gegnum þá og á endanum sér hann líka á bakvið þá. Þarna liggur hans helsti styrkur – hann sér samfélagið sterkum dráttum og getur auk þess tjáð þessa sýn og miðlað henni til annarra á beinskeyttan hátt.Skýrasta sýnin fyrir samfélagið Þessi skýrleiki kom fram um leið og Andri Snær kynnti stefnumál sín. Það var þá sem ég sannfærðist endanlega og ég leyfi mér að fullyrða að enginn forsetaframbjóðenda hefur enn lagt fram skýrari sýn á það hvaða málefni forsetinn á að hefja til lofts. • Náttúran – 70% landsmanna eru hlynntir því að hálendið verði verndað sem þjóðgarður. • Tungumálin – læsi og skilningur á tungumálinu sem er farvegur hugmynda, ekki bara okkar ástkæra íslenska heldur líka fjölmörg önnur móðurmál ungra Íslendinga sem eru tvítyngdir. • Stjórnarskrá fólksins – þetta fallega samtal þings og þjóðar sem aldrei var klárað. Alla kosningabaráttuna hefur Andri Snær lagt áherslu á þessi mikilvægu atriði og tekið afgerandi afstöðu með náttúrunni, tungumálinu, menningunni og með vilja þjóðarinnar til nýrrar stjórnarskrár. Fyrir þetta hefur hann verið nefndur „öfgamaður“. En hvað með Guðna? Ég hef ekkert slæmt um Guðna Th. að segja. En hann er bara ekki forseti framtíðarinnar. Hann hefur ekki afgerandi og skýrar skoðanir í þessum mikilvægu málefnum og öðrum. Hann hefur talað opið og vítt og óljóst um alls kyns hluti og ég hef af þessum sökum fyllst meiri og meiri vonbrigðum eftir því sem nær dregur kosningunum. Fyrir mér er Guðni nánast jafn óskrifað blað og hann var þegar hann mætti í sjónvarpssal í Wintris–málinu miðju og varð sjónvarpshetja á einni nóttu. Fínn forseti. Þar er auðvelt að sjá Guðna fyrir sér. En kjör hans yrði alls ekki afgerandi skref inn í nýja tíma. Nú þurfum við kynslóðaskipti og framsýna hugsun á Bessastaði; forseta sem skilur að náttúruvernd er langstærsta viðfangsefni næstu áratuga og að hugmyndir eru drifkraftur framtíðarinnar. Þess vegna er Andri Snær minn forseti – vegna þess að hann verður ekki fínn forseti heldur frábær forseti.Umdeild sameiningartákn „Það er bara stundum þannig að hlutir sem eru umdeildir verða stundum það sem við sameinumst um í framtíðinni.“ Þessi orð lét Andri falla á opnum kosningafundi þremur dögum fyrir kosningar þar sem hann ræddi um sameiningartákn sem einu sinni voru umdeild, t.d. náttúruperlur á borð við Langasjó og Þjórsárver. Andri Snær kann að vera umdeildur en hann er afgerandi og skýr valkostur sem allir náttúruverndarsinnar, lýðræðissinnar og menningarelskandi einstaklingar geta kosið með stolti – og ég er þess fullviss að það tæki þjóðina stuttan tíma að sameinast um hann sem forseta. Þessa trú byggi ég á vináttunni við Andra og því hvaða heilsteypta hugsjónamann hann hefur að geyma. Andri Snær er mannlegur, hlýr, framsýnn, áræðinn og eldklár maður – og með þínu atkvæði getur hann orðið mannlegur, hlýr, framsýnn, áræðinn og eldklár forseti Íslands.
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar