Ferðaþjónusta snýst um fleira en peninga! Ásbjörn Björgvinsson skrifar 27. september 2012 06:00 Það eru yfirleitt tvær aðferðir sem menn nota þegar verið er að leggja af stað i fjárfestingu í ferðaþjónustu. Önnur leiðin, sem alloft er notuð, er að hella sér bara af stað með frábæra hugmynd, keyra verkefnið af stað með hugsjónina eina að vopni og trúa á að finna fjármuni til að verkefnið gangi upp, þ.e. að þetta reddist bara og vissulega gerist það stundum. Hin aðferðin, oftar notuð, er að leggjast í alvöru undirbúningsvinnu, rannsóknir og viðskiptaáætlun til að sjá hvort það sé yfirleitt eitthvert vit í hugmyndinni góðu. En þrátt fyrir góðan undirbúning fara þau áform stundum algjörlega í vaskinn og þá sitja margir sárir eftir. Fjölmargir fræðimenn og leikmenn hafa hafa sett fram skoðanir á flestum þeim málum er varða ferðaþjónustuna, þ.á.m. nýlegum áformum um stórhækkun á virðisaukaskatti á gistiþjónustu, aðgerð sem flestum líst illa á enda kemur þessi skyndilega hækkun líklega harðast niður á þeim sem hafa verið að fjárfesta í uppbyggingu í ferðaþjónustunni eða endurbótum á hótelum sem og gistiaðstöðu, og sérstaklega á landsbyggðinni þar sem nýtingin er hvað verst sérstaklega yfir vetrartímann. Nýting á innviðum ferðaþjónustunnar hefur um langt árabil verið helsta vandamálið og á það verið bent að frekari uppbygging, t.d. í gistingu, sé algjörlega óþörf því nýtingarhlutfallið sé svo lágt. Minna hefur farið fyrir því að horfa á þann þátt sem snýr að því að bæta nýtinguna á heilsárs grunni fyrr en nú á síðustu árum, t.d. með átakinu Ísland allt árið. Við sem búum og störfum utan höfuðborgarsvæðisins höfum hins vegar lítt orðið vör við þá miklu aukningu sem orðið hefur í komum erlendra ferðamanna, t.d. á fyrri helmingi þessa árs. Við gerum okkur vonir um að breyting verði á því með aukinni áherslu á markaðssetningu á vetrarferðum til landsins alls og auknu flugsætaframboði og fjölgun vetraráfangastaða. Ferðamenn eru kjör-"íbúar“ hvers sveitarfélags:Ég hef lengi haldið því fram að ferðamenn séu bestu „íbúarnir" sem bæir og byggðarlög geta fengið. Ferðamenn koma til dvalar í lengri eða skemmri tíma, nýta verslanir, veitingahús, hótel og gistirými, tjaldsvæði, sundlaugar, söfn, ýmsa aðra afþreyingu, minjagripabúðir, sérverslanir og margt, margt fleira en kalla ekki á ýmsa grunnþjónustu sem hvert sveitarfélag þarf að byggja upp, s.s. skóla, leikskóla, félagsþjónustu, elliheimili og svo framvegis. Ferðamenn stuðla að bættum rekstri fyrirtækja og þar með sveitarfélaga í gegnum skatta og ýmis aðstöðugjöld sem fyrirtækin þurfa að greiða sem og útsvarstekjur þeirra íbúa sem vinna með beinum eða óbeinum hætti við það að þjóna ferðamönnum. Ég tel að jákvæðustu ruðningsáhrif ferðaþjónustunnar komi fram í þeim samfélögum sem ná að byggja upp nýja þjónustu, að nýtt aðdráttarafl sem fær ferðamenn til ferðast um LANGAN VEG. Um leið og ferðamenn fara að streyma í auknum mæli inn í áveðin byggðarlög eða áfangastaði skapast ný stemming sem smitar út frá sér með þeim hætti að fólkið eða íbúarnir finna til stolts og fara að bregðast við, t.d. með því að laga til í kring um sig, mála girðingar, laga húsin sín, fegra garðana og almennt umhverfi þorpsins eða bæjarins. Allt hefur þetta jákvæð áhrif á verðgildi fasteigna á svæðinu, eykur tiltrú og bjartsýni heimamanna og bætir almennt búsetuskilyrði íbúanna. Þegar ferðamönnum fjölgar lengjast jafnframt opnunartímar verslana, veitingahúsa, sundlauga, safna o.fl. Fleiri ferðamenn skapa oft grundvöll fyrir nýrri þjónustu sem ekki var til staðar eða bæta rekstargrundvöll fyrirtækja sem fyrir eru á staðnum svo að þau lifa af og nýtast þar með íbúum svæðisins. Ferðaþjónustan snýst því um annað og meira en bara peninga og skammtímagróða, hún breytir lífsgæðum, stuðlar að aukinni velsæld íbúa landsins og bættum búsetuskilyrðum og lífskjörum okkar ALLRA. Meðan ferðaþjónustan er að skapa gríðarlega mikilvægar tekjur á svo margvíslegan hátt er mjög varhugavert að skattleggja hana svo að úr dragi. Við skattleggjum ekki börn og förum varlega í að skattleggja unglinga. Ferðaþjónustan á Íslandi er rétt að slíta barnsskónum, förum því varlega í að auka álögur á þessa atvinnugrein sem á eftir að skapa okkur öllum enn betri lífsgæði þegar fram líða stundir ef vel er á haldið og þjónustan uppfyllir þær væntingar sem gestirnir okkar gera til hennar. Gott orðspor berst víða en illt út um allt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Skoðun Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Það eru yfirleitt tvær aðferðir sem menn nota þegar verið er að leggja af stað i fjárfestingu í ferðaþjónustu. Önnur leiðin, sem alloft er notuð, er að hella sér bara af stað með frábæra hugmynd, keyra verkefnið af stað með hugsjónina eina að vopni og trúa á að finna fjármuni til að verkefnið gangi upp, þ.e. að þetta reddist bara og vissulega gerist það stundum. Hin aðferðin, oftar notuð, er að leggjast í alvöru undirbúningsvinnu, rannsóknir og viðskiptaáætlun til að sjá hvort það sé yfirleitt eitthvert vit í hugmyndinni góðu. En þrátt fyrir góðan undirbúning fara þau áform stundum algjörlega í vaskinn og þá sitja margir sárir eftir. Fjölmargir fræðimenn og leikmenn hafa hafa sett fram skoðanir á flestum þeim málum er varða ferðaþjónustuna, þ.á.m. nýlegum áformum um stórhækkun á virðisaukaskatti á gistiþjónustu, aðgerð sem flestum líst illa á enda kemur þessi skyndilega hækkun líklega harðast niður á þeim sem hafa verið að fjárfesta í uppbyggingu í ferðaþjónustunni eða endurbótum á hótelum sem og gistiaðstöðu, og sérstaklega á landsbyggðinni þar sem nýtingin er hvað verst sérstaklega yfir vetrartímann. Nýting á innviðum ferðaþjónustunnar hefur um langt árabil verið helsta vandamálið og á það verið bent að frekari uppbygging, t.d. í gistingu, sé algjörlega óþörf því nýtingarhlutfallið sé svo lágt. Minna hefur farið fyrir því að horfa á þann þátt sem snýr að því að bæta nýtinguna á heilsárs grunni fyrr en nú á síðustu árum, t.d. með átakinu Ísland allt árið. Við sem búum og störfum utan höfuðborgarsvæðisins höfum hins vegar lítt orðið vör við þá miklu aukningu sem orðið hefur í komum erlendra ferðamanna, t.d. á fyrri helmingi þessa árs. Við gerum okkur vonir um að breyting verði á því með aukinni áherslu á markaðssetningu á vetrarferðum til landsins alls og auknu flugsætaframboði og fjölgun vetraráfangastaða. Ferðamenn eru kjör-"íbúar“ hvers sveitarfélags:Ég hef lengi haldið því fram að ferðamenn séu bestu „íbúarnir" sem bæir og byggðarlög geta fengið. Ferðamenn koma til dvalar í lengri eða skemmri tíma, nýta verslanir, veitingahús, hótel og gistirými, tjaldsvæði, sundlaugar, söfn, ýmsa aðra afþreyingu, minjagripabúðir, sérverslanir og margt, margt fleira en kalla ekki á ýmsa grunnþjónustu sem hvert sveitarfélag þarf að byggja upp, s.s. skóla, leikskóla, félagsþjónustu, elliheimili og svo framvegis. Ferðamenn stuðla að bættum rekstri fyrirtækja og þar með sveitarfélaga í gegnum skatta og ýmis aðstöðugjöld sem fyrirtækin þurfa að greiða sem og útsvarstekjur þeirra íbúa sem vinna með beinum eða óbeinum hætti við það að þjóna ferðamönnum. Ég tel að jákvæðustu ruðningsáhrif ferðaþjónustunnar komi fram í þeim samfélögum sem ná að byggja upp nýja þjónustu, að nýtt aðdráttarafl sem fær ferðamenn til ferðast um LANGAN VEG. Um leið og ferðamenn fara að streyma í auknum mæli inn í áveðin byggðarlög eða áfangastaði skapast ný stemming sem smitar út frá sér með þeim hætti að fólkið eða íbúarnir finna til stolts og fara að bregðast við, t.d. með því að laga til í kring um sig, mála girðingar, laga húsin sín, fegra garðana og almennt umhverfi þorpsins eða bæjarins. Allt hefur þetta jákvæð áhrif á verðgildi fasteigna á svæðinu, eykur tiltrú og bjartsýni heimamanna og bætir almennt búsetuskilyrði íbúanna. Þegar ferðamönnum fjölgar lengjast jafnframt opnunartímar verslana, veitingahúsa, sundlauga, safna o.fl. Fleiri ferðamenn skapa oft grundvöll fyrir nýrri þjónustu sem ekki var til staðar eða bæta rekstargrundvöll fyrirtækja sem fyrir eru á staðnum svo að þau lifa af og nýtast þar með íbúum svæðisins. Ferðaþjónustan snýst því um annað og meira en bara peninga og skammtímagróða, hún breytir lífsgæðum, stuðlar að aukinni velsæld íbúa landsins og bættum búsetuskilyrðum og lífskjörum okkar ALLRA. Meðan ferðaþjónustan er að skapa gríðarlega mikilvægar tekjur á svo margvíslegan hátt er mjög varhugavert að skattleggja hana svo að úr dragi. Við skattleggjum ekki börn og förum varlega í að skattleggja unglinga. Ferðaþjónustan á Íslandi er rétt að slíta barnsskónum, förum því varlega í að auka álögur á þessa atvinnugrein sem á eftir að skapa okkur öllum enn betri lífsgæði þegar fram líða stundir ef vel er á haldið og þjónustan uppfyllir þær væntingar sem gestirnir okkar gera til hennar. Gott orðspor berst víða en illt út um allt.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun