Skoðun

Grjóthríð úr glerhúsi Símans

Ljósleiðari Orkuveitunnar - Helgi Pétursson Rétt eina ferðina enn bregðast talsmenn Símans við uppbyggingu Gagnaveitu Orkuveitu Reykjavíkur með útúrsnúningum og dylgjum, eins og lesa mátti í grein Evu Magnúsdóttur, upplýsingafulltrúa Símans á dögunum. Þar á bæ virðast menn ekki ætla að átta sig á því að þeir eru uppi á tímum eðlilegrar og harðnandi samkeppni sem koma mun neytendum til góða á allan hátt og telja sig geta, eins og þeir gátu á tímum einokunar Símans, skipað neytendum og öðrum fyrirtækjum til sætis eins og þeim þóknast hverju sinni. Það er þess vegna ekki Símans að ákveða hvað er "kjarnastarfsemi" Orkuveitu Reykjavíkur, heldur stjórnar og eigenda OR hverju sinni. Ef talsmönnum Símans er það ekki ljóst, er rétt að ítreka við þá enn einu sinni, að tími einokunar Símans á fjarskiptamarkaði er liðinn, kemur aldrei aftur og það er þeim fyrir bestu að haga sér samkvæmt því. Nema að fortíðarhyggjan þar á bæ sé mönnum svo í blóð borin, eins og sést best á fjölmörgum kvörtunum til eftirlitsaðila vegna framferði Símans. Nægir þar að benda á kærur netfyrirtækja vegna að því er virðist vísvitandi blekkinga Símans vegna sölu á ADSL-tengingum í tengslum við útsendingar þeirra á enska boltanum, sem væntanlega verða teknar til meðferðar hjá Samkeppnisstofnun sem allra fyrst. Megininntak í skrifum Evu Magnúsdóttur er að Orkuveita Reykjavíkur sé að færa til fjármuni innan fyrirtækisins frá sölu á rafmagni, hita og vatni til Gagnaveitunnar og að lagning ljósleiðarakerfis Gagnaveitu OR sé ekki eins hagkvæm og lagning ljósleiðara Símans. Það skal áréttað strax, að Gagnaveita OR er fullkomlega aðskilið verkefni innan Orkuveitu Reykjavíkur. Það vita allir, sem vilja vita, enda hefur orkufyrirtækjum öllum verið gert að skipta rekstri sínum upp í samræmi við ný raforkulög, sem tryggja eiga samkeppni á raforkumarkaði, sem taka að fullu gildi við næstu áramót, ef það hefur farið fram hjá þeim Síma-mönnum. Einokunarfyrirtækið Síminn hefur lagt ljósleiðarakerfi á kostnað neytenda víða um land undanfarin tuttugu ár. Upplýsingafulltrúi Símans bendir réttilega á, að það hafi verið gert með "öðrum lögnum sem lagðar hafa verið á vegum veitustofnana". Ef eitthvað er, hefur Orkuveita Reykjavíkur lagt þessari þróun sitt lið með því að heimila Símanum að fljóta með í skurðum og lögnum í gegnum árin. Það eitt og sér ætti Síminn að þakka fyrir. Meginvandi Símans á tímum ljósleiðaravæðingar, er afstaða þeirra til kerfisins, neytenda og annarra þjónustufyrirtækja. Þetta er "þeirra" kerfi, lokað kerfi sem Síminn ætlar að sitja einn að, bæði hvað varðar alla gagnaflutninga og gerð þeirrar þjónustu, sem boðið verður upp á og eignarhald. Gagnaveita Orkuveitunnar hefur gjörbreytt þessari stöðu. Það veit bankakerfið í landinu, viðskiptalífið, heilbrigðiskerfið og skólakerfið, sem notið hefur miklu betri kjara eftir að Gagnaveitan kom til skjalanna, - raunar hefur þar orðið bylting. Og Gagnaveitan er að leggja opið ljósleiðarakerfi til allra heimila á höfuðborgarsvæðinu og víðar um land í nánu samstarfi við sveitarfélög og þjónustuaðila. Gagnaveitan á kerfið og rekur það, en það er öllum opið, - sveitarfélögum, þjónustufyrirtækjum og hverjum öðrum sem telja sig hafa eitthvað fram að færa, sem neytendur vilja greiða fyrir. Og auðvitað Símanum, - sem gæti sparað sér stórar fjárhæðir með því! Opið og frjálst viðskiptaumhverfi þar sem neytendur hafa frjálst val. Er það furða að Símanum hrylli við. Allir sem vilja vita, vita að ljósleiðarinn er framtíðin í gagnaflutningum. Talsmaður Símans kemst hins vegar að þeirri niðurstöðu að "tækniþróun undanfarinna ára hafi dregið verulega úr þörf fyrir ljósleiðara". Það hlýtur að vera áleitin spurning fyrir nýja eigendur Símans, hvort tuttugu ára vinna Símans við lagningu ljósleiðara, hafi kannski verið óþörf? Gagnaveita Orkuveitu Reykjavíkur mun hins vegar halda áfram að færa landsmönnum öllum nýjustu og bestu tækni framtíðarinnar. Og framtíðin er núna.



Skoðun

Skoðun

Þöggun

Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar

Sjá meira


×