Bannað að snorkla þar sem leiðsögu­maður taldi þau ósynd

Þetta er niðurstaða kærunefndar vöru- og þjónustukaupa. Ágreiningurinn í málinu laut að því hvort ferðamennirnir ættu rétt á endurgreiðslu vegna þessa. Fyrirtækið neitaði að endurgreiða það sem ferðamennirnir höfðu greitt fyrir ferðina og krafðist þess að kröfum þeirra fyrir nefndinni um fulla endurgreiðslu yrði hafnað.

Sögðust báðir vera syndir

Í úrskurðinum eru málsatvik rakin og segir að sóknaraðilinn – ferðamaðurinn – hafi bókað snorklferð (e. snorkeling tour) fyrir sig og samferðarmann sinn hjá fyrirtækinu og greitt fyrir ferðina alls 34.482 krónur. Var ferðin ætluð 1. apríl 2025.

Í kvörtuninni segir að þegar þeir hafi mætt á svæðið hafi þeim verið meinuð þátttaka í ferðinni á þeim grundvelli að þeir „uppfylltu ekki sundkröfur sem gerðar væru til þátttakenda“. Ferðamennirnir sögðust þó báðir vera syndir og hafa fullnægjandi hæfni til að taka þátt í snorklferð. Var vísað til þess að við bókun ferðarinnar hafi ekki verið gerðar strangari kröfur um sund- eða þolhæfni en að fyrirtækið hafi í kjölfar atviksins bætt við upplýsingum á heimasíðu sinni þess efnis að þátttakendur þyrftu að geta synt fimm hundruð metra og gengið sex hundruð metra. Þegar bókunin hafi verið gerð hafi þessar kröfur ekki verið aðgengilegar á vef fyrirtækisins.

Ferðamennirnir vísuðu sömuleiðis til þess að ekkert sérstakt mat hafi farið fram á sundhæfni þeirra heldur hafi ákvörðun verið tekin út frá huglægu mati leiðsögumanns. Ferðamennirnir töldu sig þó hafa verið örugga í vatni, hefðu lokið sundkennslu og væru færir um ólíkar tegundir sunds.

Hafi ekki uppfyllt lágmarkskröfur

Við meðferð málsins sögðu fulltrúar fyrirtækisins að það kæmi skýrt fram á vefsíðunni, í tölvupósti sem sendur væri fyrir ferðina og í handbók vegna ferðarinnar að þátttakendur verði að vera öruggir í vatni og geta synt til að taka þátt í ferðinni.

„Leiðsögumaður á vegum varnaraðila hafi komist að þeirri niðurstöðu að hæfni sóknaraðila og samferðarmanns hans hafi ekki dugað til að uppfylla þær lágmarkskröfur sem gerðar væru,“ segir í úrskurðinum.

Við meðferð málsins komu fram samskiptagögn þar sem ráðið var að enskukunnátta annars ferðamannanna hafi meðal annars verið ástæða þess að þeim hafi verið synjað um þátttöku í ferðinni. Fulltrúar fyrirtækisins vildu þó ekki meina að svo hafi verið, heldur hafi bág sundkunnátta, metin út frá sérþekkingu leiðsögumannsins, verið ástæða þess að ferðamönnunum var neitað um ferðina.

Beri að endurgreiða ferðina

Kærunefndin mat það sem svo að fulltrúar fyrirtækisins hafi ekki sýnt fram á að ferðamennirnir hafi ekki fullnægt þeim skilyrðum sem sannanlega væru gerð til þátttakenda í snorklferðum á hans vegum. Því verði ekki séð á hvaða forsendum varnaraðili meinaði sóknaraðila og samferðarmanni hans þátttöku í ferð sem þeir höfðu þegar greitt fyrir.

Það var því niðurstaða nefndarinnar að fyrirtækið ætti að endurgreiða andvirði ferðarinnar, eða 34.482 krónur.