Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar 29. júlí 2025 07:31 Fyrir um 20 árum valsaði spaugsamur kerfisstjóri um vinnustað sinn í bol með áletruninni „I read your email”. Þetta mæltist miðlungi vel fyrir meðal samstarfsmanna og var kerfisstjórinn beðinn um að ljúka vinnudeginum ber að ofan. Ég fullyrði að þessi kerfisstjóri hefur aldrei lesið tölvupóst sem honum var treyst fyrir, enda eru kerfisstjórar vandir að virðingu sinni og taka skyldur sínar alvarlega. Þetta minnir hins vegar á þá staðreynd að sá sem stjórnar þeim kerfum sem varðveita gögnin þín hefur fullan aðgang að þeim gögnum. Nicolas Merrill kynntist ég þegar ég bjó í New York. Okkur varð vel til vina, enda báðir áhugasamir um upplýsingatækni og stafrænt frelsi. Nick er vel þekktur meðal þeirra sem láta sig varða lýðréttindi í stafrænum heimi því honum tókst fyrstum manna að fá aflétt þagnarskyldu sem fellur á þá sem bandarísk yfirvöld afhenda svokallað þjóðaröryggisbréf (e. National Security Letter). Það tók 11 ár og sleitulausa vinnu fjölda lögfræðinga hins bandaríska lýðréttindasambands (e. ACLU - American Civil Liberty Union) að fá þagnarskyldunni aflétt. Nick afhenti aldrei gögnin sem krafist var og galt það dýru verði. Hann missti fyrirtækið sitt vegna þessara aðgerða stjórnvalda og þurfti að byrja allt upp á nýtt. Þjóðaröryggisbréf er skjal sem bandarísk yfirvöld nota gegn fólki og fyrirtækjum sem þau vilja að afhendi gögn vegna rannsókna sem tengjast „þjóðaröryggi”. Ekki þarf úrskurð dómara til að gefa út slíka skipun og sá sem bréfið beinist að er bundinn strangri þagnarskyldu. Niðurstaða slíkra mála er í langflestum tilvikum sú, að sá sem fær slíkt bréf afhendir allar upplýsingar sem beðið er um og má aldrei segja nokkrum manni frá. Bandarísk yfirvöld hafa með þessu og mörgum öðrum aðferðum óhindraðan aðgang að öllum gögnum sem fengin eru bandarískum fyrirtækjum og fyrirtækjum í bandarískri eigu til varðveislu, sérstaklega ef þau gögn eru í eigu annarra en Bandaríkjamanna. Að afhenda bandarísku fyrirtæki gögn jafngildir því að afhenda bandarískum yfirvöldum gögnin. Bandarísk fyrirtæki ver nær aldrei rétt þess sem bandarísk stjórnvöld sækja að og sérstaklega ekki ef um útlendinga er að ræða. Alls ekki ef töfraorðið „þjóðaröryggi”. er notað. Fáir hafa hugrekki á borð við Nick Merrill. En það þarf svo sem ekki vísun í bandarískt þjóðaröryggi til. CLOUD lögin sem bandaríkjaþing samþykti og Trump staðfesti árið 2018 skylda bandarísk fyrirtæki til að afhenda yfirvöldum gögn sem fyrirtækin annast eða vista, jafnvel þótt þau séu geymd utan Bandaríkjanna. Og ekki þarf einu sinni að upplýsa þann sem gögnin á um aðgerðir af þessu tagi á grundvelli CLOUD laganna. Til að taka dæmi um hversu gjörsamlega fyrirtæki eru undir hæl bandarískra stjórnvalda er nærtækt að tiltaka nýlegt dæmi þar sem Microsoft fyrirtækið stöðvaði tölvupóstþjónustu við dómara hjá alþjóða glæpadómstólnum, hvorki meira né minna. Það gerðist þegar Trump líkaði ekki störf dómans. Fleiri dæmi er hægt að taka, en þetta ætti að duga til að sýna þá umgengni við ábyrð á gögnum sem þykir sjálfsögð í bandarískum fyrirtækjum og stjórnsýslu. Íslenskum stjórnvöldum finnst viðeigandi að fela bandarískum risafyrirtækum að varðveita mikilvægustu gögn þjóðarinnar, fyrirtækjum sem fá afhent þjóðaröryggisbréf oft á ári. Microsoft, Apple, Amazon og Google sem eiga allt sitt undir góðu „samstarfi” við bandarísk stjórnvöld munu jafnan afhenda þeim allt sem þau falast eftir í nafni þjóðaröryggis og það mun aldrei spyrjast út. Nær öll stjórnsýsla á Íslandi er stafræn. Samskipti innan stofnana og út á við, úrlausnir, úrskurðir, úrvinnsla, heilsufarsupplýsingar þínar, auðkenning - allt er þetta falið bandarískum fyrirtækjum. Nokkur dæmi: Verkefnið Stafrænt Ísland hjá Fjármála- og efnahagsráðuneytinu sér um stafræna umbreytingu hins opinbera og hefur innleitt stafræna þjónustu fyrir almenning (t.d. heilbrigðisþjónustu, ökuskírteini, skatta) með notkun á innviðum frá Amazon Web Services (AWS). Öll auðkenning fyrir island.is er hýst hjá Amazon. Fjársýsla ríkisins geymir mikilvæga gagnagrunna hjá bandaríska fyrirtækinu Oracle. Næstum allir opinberir starfsmenn, um 20 þúsund manns hjá ríki og 25 þúsund hjá sveitarfélögum, sinna vinnu sinni að mikið til í skýjaþjónustu Microsoft fyrirtækisins. Allt er þetta aðgengilegt bandarískum yfirvöldum ef þau kæra sig um. Gögn og samskipti frá eftirfarandi eru meira og minna í bandarískum skýjaþjónustum: Landspítalinn Tryggingastofnun Veðurstofan Sýslumenn Sjúkratryggingar Tryggingastofnun Dómstólar Fjarskiptastofa island.is Og svona mætti lengi telja. Mjög lengi. Þetta er algerlega ábyrgðarlaust og felur í sér hættu fyrir Íslendinga. Að fela bandarískum fyrirtækjum varðveislu ríkisgagna er neflinlega ekki bara tæknileg ákvörðun. Hún er pólitísk, varðar lýðræðið og sjálfsforræði þjóðarinnar og hefur því siðferðilegt inntak. Réttindi borgaranna, m.a. til friðhelgi, eru veikt ef þeir geta ekki treyst því að viðkvæm gögn séu örugg innan eigin lögsögu. Fullveldi og sjálfstæði Íslands eru skert ef samskipti stjórnvalda, heilbrigðisupplýsingar, úrskurðir dómstóla og auðkenning borgara eru öll háð erlendu stórveldi og fyrirtækjum sem lúta erlendu valdi. Á það má benda að núverandi þjóðhöfðingi Bandaríkjanna hefur fyrir skemmstu hótað innlimun Grænlands og Kanada. Óhætt að segja að hugtakið "þjóðaöryggi" í munni bandarískra yfirvalda getur þýtt næstum hvað sem er og má nota til hvers sem vera skal. Íslensk yfirvöld ættu, með þetta í huga, að endurskoða þá stefnu að fela bandarískum fyrirtækjum vörslu og miðlun viðkvæmra gagna borgaranna. Frá árinu 2024 hefur legið fyrir frumvarp til laga um skipan upplýsingatækni í rekstri ríkisins. Þar er fjármálaráðherra falin víðtæk ábyrgð og vald á skipan upplýsingatæknimála ríkisins og sameiginlegum upplýsingatækniinnviðum þess. Það verður að teljast í meira lagi einkennileg ráðstöfun því að ofansögðu er augljóst að málið á heima á borði forsætisráðherra og hugsanlega dómsmálaráðherra vegna íslensks þjóðaröryggis og réttinda íslenskra borgara. Ég kalla eftir afstöðu forsætisráðherra, dómsmálaráðherra og fjármálaráðherra til þeirra sjónarmiða og staðreynda sem sett eru fram í þessari grein. Enn fremur kalla ég eftir því að ríkisstjórnin rökstyðji þá ákvörðun að fela vörslu gagna íslendinga fyrirtækjum sem ber að afhenda bandarískum stjórnvöldum öll gögn sé þess óskað og er óheimilt að upplýsa eiganda gagnanna nokkurn tíma um þá aðgerð. Höfundur er framkvæmdastjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bandaríkin Donald Trump Öryggis- og varnarmál Persónuvernd Mest lesið Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun Skoðun Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Skoðun Stöndum vörð um mannréttindi Margrét María Sigurðardóttir skrifar Skoðun Reynsla úr heimi endurhæfingar nýtist víðar Svana Helen Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Fyrir um 20 árum valsaði spaugsamur kerfisstjóri um vinnustað sinn í bol með áletruninni „I read your email”. Þetta mæltist miðlungi vel fyrir meðal samstarfsmanna og var kerfisstjórinn beðinn um að ljúka vinnudeginum ber að ofan. Ég fullyrði að þessi kerfisstjóri hefur aldrei lesið tölvupóst sem honum var treyst fyrir, enda eru kerfisstjórar vandir að virðingu sinni og taka skyldur sínar alvarlega. Þetta minnir hins vegar á þá staðreynd að sá sem stjórnar þeim kerfum sem varðveita gögnin þín hefur fullan aðgang að þeim gögnum. Nicolas Merrill kynntist ég þegar ég bjó í New York. Okkur varð vel til vina, enda báðir áhugasamir um upplýsingatækni og stafrænt frelsi. Nick er vel þekktur meðal þeirra sem láta sig varða lýðréttindi í stafrænum heimi því honum tókst fyrstum manna að fá aflétt þagnarskyldu sem fellur á þá sem bandarísk yfirvöld afhenda svokallað þjóðaröryggisbréf (e. National Security Letter). Það tók 11 ár og sleitulausa vinnu fjölda lögfræðinga hins bandaríska lýðréttindasambands (e. ACLU - American Civil Liberty Union) að fá þagnarskyldunni aflétt. Nick afhenti aldrei gögnin sem krafist var og galt það dýru verði. Hann missti fyrirtækið sitt vegna þessara aðgerða stjórnvalda og þurfti að byrja allt upp á nýtt. Þjóðaröryggisbréf er skjal sem bandarísk yfirvöld nota gegn fólki og fyrirtækjum sem þau vilja að afhendi gögn vegna rannsókna sem tengjast „þjóðaröryggi”. Ekki þarf úrskurð dómara til að gefa út slíka skipun og sá sem bréfið beinist að er bundinn strangri þagnarskyldu. Niðurstaða slíkra mála er í langflestum tilvikum sú, að sá sem fær slíkt bréf afhendir allar upplýsingar sem beðið er um og má aldrei segja nokkrum manni frá. Bandarísk yfirvöld hafa með þessu og mörgum öðrum aðferðum óhindraðan aðgang að öllum gögnum sem fengin eru bandarískum fyrirtækjum og fyrirtækjum í bandarískri eigu til varðveislu, sérstaklega ef þau gögn eru í eigu annarra en Bandaríkjamanna. Að afhenda bandarísku fyrirtæki gögn jafngildir því að afhenda bandarískum yfirvöldum gögnin. Bandarísk fyrirtæki ver nær aldrei rétt þess sem bandarísk stjórnvöld sækja að og sérstaklega ekki ef um útlendinga er að ræða. Alls ekki ef töfraorðið „þjóðaröryggi”. er notað. Fáir hafa hugrekki á borð við Nick Merrill. En það þarf svo sem ekki vísun í bandarískt þjóðaröryggi til. CLOUD lögin sem bandaríkjaþing samþykti og Trump staðfesti árið 2018 skylda bandarísk fyrirtæki til að afhenda yfirvöldum gögn sem fyrirtækin annast eða vista, jafnvel þótt þau séu geymd utan Bandaríkjanna. Og ekki þarf einu sinni að upplýsa þann sem gögnin á um aðgerðir af þessu tagi á grundvelli CLOUD laganna. Til að taka dæmi um hversu gjörsamlega fyrirtæki eru undir hæl bandarískra stjórnvalda er nærtækt að tiltaka nýlegt dæmi þar sem Microsoft fyrirtækið stöðvaði tölvupóstþjónustu við dómara hjá alþjóða glæpadómstólnum, hvorki meira né minna. Það gerðist þegar Trump líkaði ekki störf dómans. Fleiri dæmi er hægt að taka, en þetta ætti að duga til að sýna þá umgengni við ábyrð á gögnum sem þykir sjálfsögð í bandarískum fyrirtækjum og stjórnsýslu. Íslenskum stjórnvöldum finnst viðeigandi að fela bandarískum risafyrirtækum að varðveita mikilvægustu gögn þjóðarinnar, fyrirtækjum sem fá afhent þjóðaröryggisbréf oft á ári. Microsoft, Apple, Amazon og Google sem eiga allt sitt undir góðu „samstarfi” við bandarísk stjórnvöld munu jafnan afhenda þeim allt sem þau falast eftir í nafni þjóðaröryggis og það mun aldrei spyrjast út. Nær öll stjórnsýsla á Íslandi er stafræn. Samskipti innan stofnana og út á við, úrlausnir, úrskurðir, úrvinnsla, heilsufarsupplýsingar þínar, auðkenning - allt er þetta falið bandarískum fyrirtækjum. Nokkur dæmi: Verkefnið Stafrænt Ísland hjá Fjármála- og efnahagsráðuneytinu sér um stafræna umbreytingu hins opinbera og hefur innleitt stafræna þjónustu fyrir almenning (t.d. heilbrigðisþjónustu, ökuskírteini, skatta) með notkun á innviðum frá Amazon Web Services (AWS). Öll auðkenning fyrir island.is er hýst hjá Amazon. Fjársýsla ríkisins geymir mikilvæga gagnagrunna hjá bandaríska fyrirtækinu Oracle. Næstum allir opinberir starfsmenn, um 20 þúsund manns hjá ríki og 25 þúsund hjá sveitarfélögum, sinna vinnu sinni að mikið til í skýjaþjónustu Microsoft fyrirtækisins. Allt er þetta aðgengilegt bandarískum yfirvöldum ef þau kæra sig um. Gögn og samskipti frá eftirfarandi eru meira og minna í bandarískum skýjaþjónustum: Landspítalinn Tryggingastofnun Veðurstofan Sýslumenn Sjúkratryggingar Tryggingastofnun Dómstólar Fjarskiptastofa island.is Og svona mætti lengi telja. Mjög lengi. Þetta er algerlega ábyrgðarlaust og felur í sér hættu fyrir Íslendinga. Að fela bandarískum fyrirtækjum varðveislu ríkisgagna er neflinlega ekki bara tæknileg ákvörðun. Hún er pólitísk, varðar lýðræðið og sjálfsforræði þjóðarinnar og hefur því siðferðilegt inntak. Réttindi borgaranna, m.a. til friðhelgi, eru veikt ef þeir geta ekki treyst því að viðkvæm gögn séu örugg innan eigin lögsögu. Fullveldi og sjálfstæði Íslands eru skert ef samskipti stjórnvalda, heilbrigðisupplýsingar, úrskurðir dómstóla og auðkenning borgara eru öll háð erlendu stórveldi og fyrirtækjum sem lúta erlendu valdi. Á það má benda að núverandi þjóðhöfðingi Bandaríkjanna hefur fyrir skemmstu hótað innlimun Grænlands og Kanada. Óhætt að segja að hugtakið "þjóðaöryggi" í munni bandarískra yfirvalda getur þýtt næstum hvað sem er og má nota til hvers sem vera skal. Íslensk yfirvöld ættu, með þetta í huga, að endurskoða þá stefnu að fela bandarískum fyrirtækjum vörslu og miðlun viðkvæmra gagna borgaranna. Frá árinu 2024 hefur legið fyrir frumvarp til laga um skipan upplýsingatækni í rekstri ríkisins. Þar er fjármálaráðherra falin víðtæk ábyrgð og vald á skipan upplýsingatæknimála ríkisins og sameiginlegum upplýsingatækniinnviðum þess. Það verður að teljast í meira lagi einkennileg ráðstöfun því að ofansögðu er augljóst að málið á heima á borði forsætisráðherra og hugsanlega dómsmálaráðherra vegna íslensks þjóðaröryggis og réttinda íslenskra borgara. Ég kalla eftir afstöðu forsætisráðherra, dómsmálaráðherra og fjármálaráðherra til þeirra sjónarmiða og staðreynda sem sett eru fram í þessari grein. Enn fremur kalla ég eftir því að ríkisstjórnin rökstyðji þá ákvörðun að fela vörslu gagna íslendinga fyrirtækjum sem ber að afhenda bandarískum stjórnvöldum öll gögn sé þess óskað og er óheimilt að upplýsa eiganda gagnanna nokkurn tíma um þá aðgerð. Höfundur er framkvæmdastjóri.
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun