Bókhaldsbrellur blekkja dómstóla Björn Thorsteinsson skrifar 24. janúar 2025 09:53 Var ekki meiningin að læra af Hruninu? Hvað með efndir? Ekki verður betur séð en að dómstólar séu enn að dæma í bókhaldsmálum án þess að kynna sér efni máls til hlítar. Nýlegur dómur í hinu svokallaða „Gnúpsmáli“ bendir a.m.k. sterklega til þess. Hér á eftir fylgir frásögn um bókhaldsbrellu úr íslenskum viðskiptaheimi um meint 2 milljarða hlutafjárframlags þáverandi forstjóra Gnúps hf, Þórðar Más Jóhannessonar, og aðkomu persónulegs endurskoðanda hans, KPMG, um hina svokölluðu „Þúfubjargsfléttu“ sem og hlutdeildar þáverandi stjórnarformanns Gnúps, Kristins Björnssonar sem var fulltrúi Lyfjablóms ehf. í stjórn Gnúps. Álitamálið snýst um það hvort það unnt sé að eignast milljarða hlut í nýstofnuðu fjárfestingar félagi án þess að greiða raunverulega fyrir eignarhlutinn og þynna þar með út eignarhluta annarra hluthafa félagsins. 1. Félagið Þúfubjarg ehf, hér eftir Gnúpur, var stofnað í júlí 2006 með hlutafé upp á 500.000 kr og var í eigu Brekku ehf sem svo aftur var í eigu Þórðar Más Jóhannessonar. Brekka ehf virðist hafa tekið lán upp á 100 millj kr og lagði 99,5 millj kr inn í hlutafjáraukningu Þúfubjargs á genginu 1.000 þannig að hlutaféð var þá 599.500 kr en innborgað hlutafé 100 millj kr. Stuttu seinna skiptir Þúfubjarg um nafn og verður Gnúpur fjárfestingarfélag. 2. Þann 16. október 2006 keyptu annars vegar félög undir samstæðu fjölskyldufélags okkar, Björn Hallgrímsson ehf (nú Lyfjablóm ehf) og hins vegar félög tengd Magnúsi Kristinssyni útgerðarmanni og bróður hans Birkis, þáverandi starfsmanni Glitnis banka, allt hlutafé Gnúps fyrir 1.600 millj kr (800 millj. hvort félag) af Brekku ehf í eigu Þórðar Más. Eina eign félagsins væri 100 millj kr í innborguðu hlutafé. Kaupverðið á Gnúpi, 1.600 millj kr, var fjármagnað með lántöku hjá Glitni banka. Í lánsskjölum bankans má m.a. lesa í tilviki Lyfjablóms að ekki fáist uppgefið í hvað lánið eigi að fara og lánið aldrei greitt inn til Lyfjablóms heldur inná biðreikning í Glitni og þaðan til Brekku ehf í eigu Þórðar Más. Einungis einum stjórnarmanna Lyfjablóms ehf af fjórum var kunnugt um þetta 800 millj. „leynilán“. 3. Sama dag, 16. október 2006, var ákveðið að ráðast í hlutafjáraukningu hjá Gnúpi og skráðu fyrrgreindir kaupendur Gnúps sig fyrir um 30 milljörðum kr í formi skráðra hlutabréfa og Brekka II ehf í eigu seljandans Brekku ehf í eigu Þórðar Más skráði sig fyrir 2 millj kr í reiðufé.. Gögn málsins bera það með sér að forstjórinn Þórður Már hafi gert kröfu um að eignast til viðbótar veglegum forstjóralaunum hlut í félaginu að verðmæti liðlega 2 milljörðum króna en þó án þess að þurfa að greiða í raun fyirir hlutinn úr eigin vasa en hrein eign hins nýja félags Gnúps nam yfir 30 milljörðum króna. 5. Forstjórinn Þórður Már bjó yfir nægri þekkingu á skattalögum landsins til að vita að slík milljarða gjöf væri skattskyld hjá honum og væntanlegar skattgreiðslur hans myndu nema mörg hundruðum milljónum króna. . Það þótti forstjóranum óásættanlegt og því leitaði hann til persónulegs endurskoðanda síns sem var jafnframt endurskoðandi Gnúps hf. , (KPMG) til að freista þess að leysa málið. M.ö.o. að búa til viðskiptafléttu sem myndi útvega honum2 milljarða í reiðufé enda ákvæði hlutafélagalaga skýr : Greiði menn innborgað hlutafé með öðru en reiðufé, þarf að útbúa sérfræðiskýrslu af sérfræðingum sem staðfestir að innborgun viðkomandi aðila jafngildi þá þeim verðmætum sem hann hyggst skrá sig fyrir í hlutafélagi. Finna þurfti leið til að uppfylla ákvæði hlutafélaglaga um greiðslu hlutafjár með reiðufé sem leiddi svo til þess að engir skattar yrðu greiddir af gjafagerningnum. 6. Fyrir dómi sagði forstjórinn Þórður Már, að hann hefði í raun og veru selt sérfræðiþekkingu sína og viðskiptaáætlun fyrir 1.600 millj. kr enda Gnúpur einungis með um 100 millj. peningainneign er hann seldi félagið, en þrátt fyrir áskoranir lagði hann aldrei fram til dómstóla umrædda viðskipta. Af þessu má ráða að forstjórinn leit svo á að hann hefði afsalað meintu hugviti sínu til Gnúps fyrir söluna þótt þess sjáist hvergi stað í neinum skjölum, þ.m.t. sjálfum kaupsamningnum á Gnúp. 7. Brekka ehf í eigu forstjórans fékk sem sagt 1.600 millj kr fyrir söluna á Þúfubjargi ehf, sem átti einungis 100 millj kr í innborguðu hlutafé. Þar myndast því söluhagnaður að fjárhæð 1,5 milljarðar kr. Þessi söluhagnaður er ekki skattskyldur því söluhagnaður af hlutbréfum í eigu annars félags er ekki skattskyldur. Hinn nýráðni forstjóri Þórður Már, lagði síðan fram sínar 2.000 millj kr „hlutafé sitt“ í reiðufé til Gnúps gegnum félag sitt, Brekku II ehf, annars vegar fjármagnað með 1,600 millj kr frá sölunni á meintu hugviti sínu og hins vegar 400 millj kr í viðbót með láni sem skv.gögnum málsins var einnig yfirtekið og greitt upp af Gnúpi. 8. Daginn eftir „innborgun“ forstjórans á meintu hlutafé sínu, lét hann hinsvegar Gnúp greiða kaupendum Gnúps fyrrgreindar 1.600 millj kr sem voru notaðar til að kaupa hið meinta hugvit hans sbr.hér að framan. Gnúpur fékk hinsvegar engin verðmæti til sín fyrir þessa1.600 millj kr greiðslu og bókhald félagsins rangfært til að fela þessa „bókhaldsbrellu“. M.ö.o. allt „innborgað hlutafé“ hins nýráðna forstjóra Gnúps, hvarf af bankareikningi Gnúps, daginn eftir „innborgun“ forstjórans án nokkurs endurgjalds til Gnúps hf. En félagið hafði þá ekki hafið neina starfsemi. , Hið „innborgaða hlutafé“ forstjórans fór til uppgreiðslu á lánum sem tengjast ekki rekstri Gnúps né fylgdu þeim eignum sem voru lagðar inn í Gnúp. Hér var því um helber sýndarviðskipti að ræða, gerð í þeim eina tilgangi að útvega forstjóranum reiðufé til að uppfylla ákvæði hlutafélagalaga um innborgun hlutafjár,með reiðufé en það reiðufé hvarf af reikningum Gnúps daginn eftir innborgun forstjórans til Gnúps. Það hefði nefnilega aldrei tekist hjá forstjóranum að fá sérfræðiskýrslu þess efnis að hið meinta hugvit hans hafi verið ígildi 2 milljarða króna og því ekkert annað til í stöðunni en að fara í fyrrgreindar „bókhaldsbrellur“. Þar með þynntust út eignarhlutir annarra hluthafa Gnúps, þ.m.t. eignarhlutir Lyfjablóms ehf sem nú rekur umrætt dómsmál. Brellan í bókhaldinu gekk upp með aðstoð hinnar virtu endurskoðunarstofu þótt hið „innborgaða“ hlutafé forstjórans nýttist aldre í rekstri Gnúps og hvarf sólarhring eftir innborgun forstjórans, af reikningum Gnúps. Nú hafa íslenskir dómstólar fjallað um málið og gera þar engar athugasemdir. Endurskoðendur kusu að líta framhjá einni af meginreglum við gerð reikningsskila, sum sé þeirri að efni máls skiptir meira máli en form þess. .Þess má svo geta að forstjórinn góði kom með þrjár mismunandi skýringar á fyrrgreindri 1.600 millj kr millifærslu af bankareikningi Gnúps til uppgreiðslu á lánum sem komu Gnúp ekkert við. Allar þær skýringar voru hraktar fyrir dómi en þrátt fyrir það gerðu dómstólarnir engar athugasemdir við þessi bersýnilegu sýndarviðskipti Fengur væri að því viðhorfi dómstóla til mála að bókhaldsbrellur séu dauðans alvara en ekki bara sjálfsögð sjálfbjargarviðleitni þeirra sem í vanda eru staddir bókhaldslega og því ekki efni til að amast við því. Úrskurðaraðilar í þessum efnum verða að hafa fyrir því að setja sig inn á þá klæki sem unnt er að beita við gerð reikningsskila. Standi þessi dómur óbreyttur, er það skelfileg tilhugsun að hugsa til þess slæma fordæmis sem væri þá komið í hlutafélagarétt og skattarétt hér á landi. Fyrrgreindir endurskoðendur hafa nú réttarstöðu sakbornings hjá lögreglu vegna rökstudds gruns um brot þetta gegn 142.gr.almennra hegningarlaga (ljúgvitni fyrir dómi). Umrætt dómsmál bíður nú úrskurðar Hæstaréttar um áfrýjunarleyfi. Höfundur er framkvæmdastjóri Lyfjablóms ehf.. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hrunið Dómsmál Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Sjá meira
Var ekki meiningin að læra af Hruninu? Hvað með efndir? Ekki verður betur séð en að dómstólar séu enn að dæma í bókhaldsmálum án þess að kynna sér efni máls til hlítar. Nýlegur dómur í hinu svokallaða „Gnúpsmáli“ bendir a.m.k. sterklega til þess. Hér á eftir fylgir frásögn um bókhaldsbrellu úr íslenskum viðskiptaheimi um meint 2 milljarða hlutafjárframlags þáverandi forstjóra Gnúps hf, Þórðar Más Jóhannessonar, og aðkomu persónulegs endurskoðanda hans, KPMG, um hina svokölluðu „Þúfubjargsfléttu“ sem og hlutdeildar þáverandi stjórnarformanns Gnúps, Kristins Björnssonar sem var fulltrúi Lyfjablóms ehf. í stjórn Gnúps. Álitamálið snýst um það hvort það unnt sé að eignast milljarða hlut í nýstofnuðu fjárfestingar félagi án þess að greiða raunverulega fyrir eignarhlutinn og þynna þar með út eignarhluta annarra hluthafa félagsins. 1. Félagið Þúfubjarg ehf, hér eftir Gnúpur, var stofnað í júlí 2006 með hlutafé upp á 500.000 kr og var í eigu Brekku ehf sem svo aftur var í eigu Þórðar Más Jóhannessonar. Brekka ehf virðist hafa tekið lán upp á 100 millj kr og lagði 99,5 millj kr inn í hlutafjáraukningu Þúfubjargs á genginu 1.000 þannig að hlutaféð var þá 599.500 kr en innborgað hlutafé 100 millj kr. Stuttu seinna skiptir Þúfubjarg um nafn og verður Gnúpur fjárfestingarfélag. 2. Þann 16. október 2006 keyptu annars vegar félög undir samstæðu fjölskyldufélags okkar, Björn Hallgrímsson ehf (nú Lyfjablóm ehf) og hins vegar félög tengd Magnúsi Kristinssyni útgerðarmanni og bróður hans Birkis, þáverandi starfsmanni Glitnis banka, allt hlutafé Gnúps fyrir 1.600 millj kr (800 millj. hvort félag) af Brekku ehf í eigu Þórðar Más. Eina eign félagsins væri 100 millj kr í innborguðu hlutafé. Kaupverðið á Gnúpi, 1.600 millj kr, var fjármagnað með lántöku hjá Glitni banka. Í lánsskjölum bankans má m.a. lesa í tilviki Lyfjablóms að ekki fáist uppgefið í hvað lánið eigi að fara og lánið aldrei greitt inn til Lyfjablóms heldur inná biðreikning í Glitni og þaðan til Brekku ehf í eigu Þórðar Más. Einungis einum stjórnarmanna Lyfjablóms ehf af fjórum var kunnugt um þetta 800 millj. „leynilán“. 3. Sama dag, 16. október 2006, var ákveðið að ráðast í hlutafjáraukningu hjá Gnúpi og skráðu fyrrgreindir kaupendur Gnúps sig fyrir um 30 milljörðum kr í formi skráðra hlutabréfa og Brekka II ehf í eigu seljandans Brekku ehf í eigu Þórðar Más skráði sig fyrir 2 millj kr í reiðufé.. Gögn málsins bera það með sér að forstjórinn Þórður Már hafi gert kröfu um að eignast til viðbótar veglegum forstjóralaunum hlut í félaginu að verðmæti liðlega 2 milljörðum króna en þó án þess að þurfa að greiða í raun fyirir hlutinn úr eigin vasa en hrein eign hins nýja félags Gnúps nam yfir 30 milljörðum króna. 5. Forstjórinn Þórður Már bjó yfir nægri þekkingu á skattalögum landsins til að vita að slík milljarða gjöf væri skattskyld hjá honum og væntanlegar skattgreiðslur hans myndu nema mörg hundruðum milljónum króna. . Það þótti forstjóranum óásættanlegt og því leitaði hann til persónulegs endurskoðanda síns sem var jafnframt endurskoðandi Gnúps hf. , (KPMG) til að freista þess að leysa málið. M.ö.o. að búa til viðskiptafléttu sem myndi útvega honum2 milljarða í reiðufé enda ákvæði hlutafélagalaga skýr : Greiði menn innborgað hlutafé með öðru en reiðufé, þarf að útbúa sérfræðiskýrslu af sérfræðingum sem staðfestir að innborgun viðkomandi aðila jafngildi þá þeim verðmætum sem hann hyggst skrá sig fyrir í hlutafélagi. Finna þurfti leið til að uppfylla ákvæði hlutafélaglaga um greiðslu hlutafjár með reiðufé sem leiddi svo til þess að engir skattar yrðu greiddir af gjafagerningnum. 6. Fyrir dómi sagði forstjórinn Þórður Már, að hann hefði í raun og veru selt sérfræðiþekkingu sína og viðskiptaáætlun fyrir 1.600 millj. kr enda Gnúpur einungis með um 100 millj. peningainneign er hann seldi félagið, en þrátt fyrir áskoranir lagði hann aldrei fram til dómstóla umrædda viðskipta. Af þessu má ráða að forstjórinn leit svo á að hann hefði afsalað meintu hugviti sínu til Gnúps fyrir söluna þótt þess sjáist hvergi stað í neinum skjölum, þ.m.t. sjálfum kaupsamningnum á Gnúp. 7. Brekka ehf í eigu forstjórans fékk sem sagt 1.600 millj kr fyrir söluna á Þúfubjargi ehf, sem átti einungis 100 millj kr í innborguðu hlutafé. Þar myndast því söluhagnaður að fjárhæð 1,5 milljarðar kr. Þessi söluhagnaður er ekki skattskyldur því söluhagnaður af hlutbréfum í eigu annars félags er ekki skattskyldur. Hinn nýráðni forstjóri Þórður Már, lagði síðan fram sínar 2.000 millj kr „hlutafé sitt“ í reiðufé til Gnúps gegnum félag sitt, Brekku II ehf, annars vegar fjármagnað með 1,600 millj kr frá sölunni á meintu hugviti sínu og hins vegar 400 millj kr í viðbót með láni sem skv.gögnum málsins var einnig yfirtekið og greitt upp af Gnúpi. 8. Daginn eftir „innborgun“ forstjórans á meintu hlutafé sínu, lét hann hinsvegar Gnúp greiða kaupendum Gnúps fyrrgreindar 1.600 millj kr sem voru notaðar til að kaupa hið meinta hugvit hans sbr.hér að framan. Gnúpur fékk hinsvegar engin verðmæti til sín fyrir þessa1.600 millj kr greiðslu og bókhald félagsins rangfært til að fela þessa „bókhaldsbrellu“. M.ö.o. allt „innborgað hlutafé“ hins nýráðna forstjóra Gnúps, hvarf af bankareikningi Gnúps, daginn eftir „innborgun“ forstjórans án nokkurs endurgjalds til Gnúps hf. En félagið hafði þá ekki hafið neina starfsemi. , Hið „innborgaða hlutafé“ forstjórans fór til uppgreiðslu á lánum sem tengjast ekki rekstri Gnúps né fylgdu þeim eignum sem voru lagðar inn í Gnúp. Hér var því um helber sýndarviðskipti að ræða, gerð í þeim eina tilgangi að útvega forstjóranum reiðufé til að uppfylla ákvæði hlutafélagalaga um innborgun hlutafjár,með reiðufé en það reiðufé hvarf af reikningum Gnúps daginn eftir innborgun forstjórans til Gnúps. Það hefði nefnilega aldrei tekist hjá forstjóranum að fá sérfræðiskýrslu þess efnis að hið meinta hugvit hans hafi verið ígildi 2 milljarða króna og því ekkert annað til í stöðunni en að fara í fyrrgreindar „bókhaldsbrellur“. Þar með þynntust út eignarhlutir annarra hluthafa Gnúps, þ.m.t. eignarhlutir Lyfjablóms ehf sem nú rekur umrætt dómsmál. Brellan í bókhaldinu gekk upp með aðstoð hinnar virtu endurskoðunarstofu þótt hið „innborgaða“ hlutafé forstjórans nýttist aldre í rekstri Gnúps og hvarf sólarhring eftir innborgun forstjórans, af reikningum Gnúps. Nú hafa íslenskir dómstólar fjallað um málið og gera þar engar athugasemdir. Endurskoðendur kusu að líta framhjá einni af meginreglum við gerð reikningsskila, sum sé þeirri að efni máls skiptir meira máli en form þess. .Þess má svo geta að forstjórinn góði kom með þrjár mismunandi skýringar á fyrrgreindri 1.600 millj kr millifærslu af bankareikningi Gnúps til uppgreiðslu á lánum sem komu Gnúp ekkert við. Allar þær skýringar voru hraktar fyrir dómi en þrátt fyrir það gerðu dómstólarnir engar athugasemdir við þessi bersýnilegu sýndarviðskipti Fengur væri að því viðhorfi dómstóla til mála að bókhaldsbrellur séu dauðans alvara en ekki bara sjálfsögð sjálfbjargarviðleitni þeirra sem í vanda eru staddir bókhaldslega og því ekki efni til að amast við því. Úrskurðaraðilar í þessum efnum verða að hafa fyrir því að setja sig inn á þá klæki sem unnt er að beita við gerð reikningsskila. Standi þessi dómur óbreyttur, er það skelfileg tilhugsun að hugsa til þess slæma fordæmis sem væri þá komið í hlutafélagarétt og skattarétt hér á landi. Fyrrgreindir endurskoðendur hafa nú réttarstöðu sakbornings hjá lögreglu vegna rökstudds gruns um brot þetta gegn 142.gr.almennra hegningarlaga (ljúgvitni fyrir dómi). Umrætt dómsmál bíður nú úrskurðar Hæstaréttar um áfrýjunarleyfi. Höfundur er framkvæmdastjóri Lyfjablóms ehf..
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun