Vegna FB færslu Kristins Hrafnssonar: Misskilningur um endurgreiðslukerfi kvikmynda Ólafur William Hand skrifar 8. janúar 2025 16:30 Kristinn Hrafnsson lýsir í grein sinni áhyggjum af því að stór verkefni, eins og tökur á True Detective: Night Country á Íslandi, hafi tæmt sjóði Kvikmyndamiðstöðvarinnar. Það virðist hins vegar vera misskilningur hvernig endurgreiðslukerfið virkar og hvaða ávinningur fylgir því að fá svona stór verkefni til landsins. Skilningur á endurgreiðslukerfinu Endurgreiðslukerfi kvikmyndagerðar á Íslandi byggist á því að hluti af þeim kostnaði, sem erlendir framleiðendur greiða hérlendis, er endurgreiddur af íslenska ríkinu. Þetta kerfi er ekki styrkjakerfi heldur skattalegt hvatakerfi sem er eingöngu bundið við útgjöld sem eiga sér stað á Íslandi, svo sem launakostnað, aðstöðu og þjónustu. Það er því rangt að halda því fram að þessar endurgreiðslur tæmi sjóði ríkisins, þar sem þær byggja á fyrirfram gerðum útgjöldum. Ef þessi verkefni myndu ekki koma hingað, þá væru engir slíkir sjóðir til að „tæma.“ Hvers vegna bjóða endurgreiðslur? Svona verkefni leita að löndum sem bjóða upp á slík kerfi. Ef Ísland býður ekki upp á samkeppnishæf endurgreiðslukerfi, þá fara þessi verkefni einfaldlega annað, til landa eins og Írlands, Kanada eða Ungverjalands, þar sem svipuð kerfi eru í boði. Það að fá stór verkefni hingað skilar íslenskum atvinnulífi miklum beinum og óbeinum ávinningi. Ávinningur af stórum erlendum verkefnum Bein störf og tekjur: Stór framleiðsla eins og True Detective skapar fjölda starfa fyrir Íslendinga í kvikmyndagerð, tæknivinnu, þjónustu og öðrum tengdum geirum. Einnig koma erlendu fyrirtækin með milljarða í bein útgjöld sem nýtast íslensku hagkerfi.Markaðssetning Íslands: Slík verkefni vekja alþjóðlega athygli á Íslandi sem tökustað og ferðamannastað, sem eykur eftirspurn eftir þjónustu og ferðalögum hingað.Uppbygging innviða: Regluleg stór verkefni hjálpa til við að byggja upp betri aðstöðu, sérhæfða þekkingu og hæfileika innanlands, sem gagnast einnig innlendri kvikmyndagerð. Ekki tengt styrkjum til íslenskrar kvikmyndagerðar Það er mikilvægt að skýra að þessar endurgreiðslur hafa ekkert með þá styrki að gera sem ríkið veitir beint til íslenskrar kvikmyndagerðar. Kvikmyndasjóður styrkir innlenda framleiðslu með fjárframlögum, og það ferli er óháð endurgreiðslukerfinu. Ríkið styrkir til dæmis íslenska framleiðslu ríkulega í gegnum ofurstyrki RÚV, sem nema yfir 6 milljörðum króna árlega. Það að fá stór erlend verkefni hingað tekur því ekki af þeirri köku. Niðurstaða Endurgreiðslukerfið er hannað til að laða að erlend verkefni og tryggja samkeppnishæfni Íslands á alþjóðlegum markaði. Fullyrðingar um að þetta kerfi tæmi sjóði eða bitni á íslenskum framleiðendum eiga ekki við rök að styðjast. Slík verkefni skila gríðarlegum ávinningi fyrir íslenskt hagkerfi og skapa mikilvægt svigrúm fyrir áframhaldandi þróun kvikmyndagerðar á Íslandi. Einnig má benda á að í skrifum Kristins gleymist sú staðreynd að þessi endurgreiðsla á framleiðslukostnaði á ekki einungis við um erlend kvikmyndaverkefni. Hún nær einnig til innlendrar framleiðslu á kvikmyndum og þáttaseríum sem uppfylla skilyrði fyrir slíka endurgreiðslu. Með öðrum orðum, öll verkefni, bæði innlend og erlend, sem uppfylla reglurnar, eiga möguleika á að fá endurgreiddan hluta af þeim framleiðslukostnaði sem fellur undir kerfið. Þetta gerir kerfið í raun að hvetjandi aðgerð fyrir innlenda framleiðslu, þar sem það stuðlar að aukinni atvinnu og þróun í íslenskri kvikmyndagerð. Höfundur er fyrrverandi stjórnarmaður hjá TrueNorth. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvikmyndagerð á Íslandi Mest lesið Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð Skoðun Ég þori að veðja Jóhann Karl Ásgeirsson Gígja Skoðun Þegar skynjun ráðherra verður að lögum Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Móðurást, skömm og verkjalyf Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Þú hengir ekki bakara fyrir smið Davíð Bergmann Skoðun Samfélagsmiðlar og ósýnilegu börnin Ásdís Bergþórsdóttir Skoðun Að klúðra með stæl í tilefni alþjóðlega Mistakadagsins Ingrid Kuhlman Skoðun Kvartað yfir erlendum aðilum? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Frá lögreglunni yfir á geðdeildina Sigurður Árni Reynisson Skoðun Verkfærið sem vantar í fjármálastjórnun sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Félagsráðgjafar lykilaðilar í stuðningi við geðheilbrigði Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Skemmtilegri borg Skúli Helgason skrifar Skoðun Drögum úr svifryksmengun frá umferð heilsunnar vegna Þröstur Þorsteinsson skrifar Skoðun Að fara í stríð við sjálfan sig Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Þú hengir ekki bakara fyrir smið Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvaða menntakerfi kæri þingmaður? Hermann Austmar skrifar Skoðun Friðarfundur utanríkisráðherra Íslands og Palestínu og leiðtogablæti Júlíus Valsson skrifar Skoðun Nýtt Reykjavíkurmódel í leikskólamálum Andri Reyr Haraldsson,Óskar Hafnfjörð Gunnarsson skrifar Skoðun Móðurást, skömm og verkjalyf Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Framsókn sem þjónar fólki, ekki kerfum Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Samfélagsmiðlar og ósýnilegu börnin Ásdís Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Ég þori að veðja Jóhann Karl Ásgeirsson Gígja skrifar Skoðun Munum eftir baráttu kvenna alltaf og alls staðar Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Verkfærið sem vantar í fjármálastjórnun sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Að klúðra með stæl í tilefni alþjóðlega Mistakadagsins Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kvartað yfir erlendum aðilum? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar skynjun ráðherra verður að lögum Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Frá torfkofum til tækifæra Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétthafar framtíðarinnar Erna Mist skrifar Skoðun Er íslenskt samfélag barnvænt? Salvör Nordal skrifar Skoðun Ákall til forsætisráðherra - konur í skugga heilbrigðiskerfisins Auður Gestsdóttir skrifar Skoðun Fálmandi í myrkrinu? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Milljarðar af almannafé í rekstur Fjölskyldu- og húsdýragarðsins Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Göngudeild gigtar - með þér í liði! Pétur Jónsson skrifar Skoðun Börn og steinefnadrykkir: Yfirlýsing frá næringarfræðingum Hópur næringarfræðinga skrifar Skoðun Fámenn sveitarfélög eru öflug og vel rekin sveitarfélög Haraldur Þór Jónsson skrifar Skoðun Margar íslenskur Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Er Vegagerðin við völd á Íslandi? Gauti Kristmannsson,Lilja S. Jónsdóttir skrifar Skoðun Rannsókn lögreglunnar í Keflavík á Geirfinnsmálinu Valtýr Sigurðsson skrifar Sjá meira
Kristinn Hrafnsson lýsir í grein sinni áhyggjum af því að stór verkefni, eins og tökur á True Detective: Night Country á Íslandi, hafi tæmt sjóði Kvikmyndamiðstöðvarinnar. Það virðist hins vegar vera misskilningur hvernig endurgreiðslukerfið virkar og hvaða ávinningur fylgir því að fá svona stór verkefni til landsins. Skilningur á endurgreiðslukerfinu Endurgreiðslukerfi kvikmyndagerðar á Íslandi byggist á því að hluti af þeim kostnaði, sem erlendir framleiðendur greiða hérlendis, er endurgreiddur af íslenska ríkinu. Þetta kerfi er ekki styrkjakerfi heldur skattalegt hvatakerfi sem er eingöngu bundið við útgjöld sem eiga sér stað á Íslandi, svo sem launakostnað, aðstöðu og þjónustu. Það er því rangt að halda því fram að þessar endurgreiðslur tæmi sjóði ríkisins, þar sem þær byggja á fyrirfram gerðum útgjöldum. Ef þessi verkefni myndu ekki koma hingað, þá væru engir slíkir sjóðir til að „tæma.“ Hvers vegna bjóða endurgreiðslur? Svona verkefni leita að löndum sem bjóða upp á slík kerfi. Ef Ísland býður ekki upp á samkeppnishæf endurgreiðslukerfi, þá fara þessi verkefni einfaldlega annað, til landa eins og Írlands, Kanada eða Ungverjalands, þar sem svipuð kerfi eru í boði. Það að fá stór verkefni hingað skilar íslenskum atvinnulífi miklum beinum og óbeinum ávinningi. Ávinningur af stórum erlendum verkefnum Bein störf og tekjur: Stór framleiðsla eins og True Detective skapar fjölda starfa fyrir Íslendinga í kvikmyndagerð, tæknivinnu, þjónustu og öðrum tengdum geirum. Einnig koma erlendu fyrirtækin með milljarða í bein útgjöld sem nýtast íslensku hagkerfi.Markaðssetning Íslands: Slík verkefni vekja alþjóðlega athygli á Íslandi sem tökustað og ferðamannastað, sem eykur eftirspurn eftir þjónustu og ferðalögum hingað.Uppbygging innviða: Regluleg stór verkefni hjálpa til við að byggja upp betri aðstöðu, sérhæfða þekkingu og hæfileika innanlands, sem gagnast einnig innlendri kvikmyndagerð. Ekki tengt styrkjum til íslenskrar kvikmyndagerðar Það er mikilvægt að skýra að þessar endurgreiðslur hafa ekkert með þá styrki að gera sem ríkið veitir beint til íslenskrar kvikmyndagerðar. Kvikmyndasjóður styrkir innlenda framleiðslu með fjárframlögum, og það ferli er óháð endurgreiðslukerfinu. Ríkið styrkir til dæmis íslenska framleiðslu ríkulega í gegnum ofurstyrki RÚV, sem nema yfir 6 milljörðum króna árlega. Það að fá stór erlend verkefni hingað tekur því ekki af þeirri köku. Niðurstaða Endurgreiðslukerfið er hannað til að laða að erlend verkefni og tryggja samkeppnishæfni Íslands á alþjóðlegum markaði. Fullyrðingar um að þetta kerfi tæmi sjóði eða bitni á íslenskum framleiðendum eiga ekki við rök að styðjast. Slík verkefni skila gríðarlegum ávinningi fyrir íslenskt hagkerfi og skapa mikilvægt svigrúm fyrir áframhaldandi þróun kvikmyndagerðar á Íslandi. Einnig má benda á að í skrifum Kristins gleymist sú staðreynd að þessi endurgreiðsla á framleiðslukostnaði á ekki einungis við um erlend kvikmyndaverkefni. Hún nær einnig til innlendrar framleiðslu á kvikmyndum og þáttaseríum sem uppfylla skilyrði fyrir slíka endurgreiðslu. Með öðrum orðum, öll verkefni, bæði innlend og erlend, sem uppfylla reglurnar, eiga möguleika á að fá endurgreiddan hluta af þeim framleiðslukostnaði sem fellur undir kerfið. Þetta gerir kerfið í raun að hvetjandi aðgerð fyrir innlenda framleiðslu, þar sem það stuðlar að aukinni atvinnu og þróun í íslenskri kvikmyndagerð. Höfundur er fyrrverandi stjórnarmaður hjá TrueNorth.
Skoðun Friðarfundur utanríkisráðherra Íslands og Palestínu og leiðtogablæti Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Nýtt Reykjavíkurmódel í leikskólamálum Andri Reyr Haraldsson,Óskar Hafnfjörð Gunnarsson skrifar
Skoðun Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð skrifar
Skoðun Ákall til forsætisráðherra - konur í skugga heilbrigðiskerfisins Auður Gestsdóttir skrifar
Skoðun Milljarðar af almannafé í rekstur Fjölskyldu- og húsdýragarðsins Friðjón R. Friðjónsson skrifar