Óskalisti minn SIgurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar 12. nóvember 2024 16:01 Senn líður að kosningum til Alþingis 30. nóvember nk. Það er við hæfi að gera óskalista og fá að koma á framfæri á gnægtarborði kosningaloforða stjórnmálaflokka, sérstaklega þegar maður hefur upplifað það að “gleymast” jafnvel gleymast án gæsalappa. Ég ætla að taka mér það bessaleyfi að koma með óskalista byggðan á minni sýn og minni reynslu sem táknmálskona og líka heyrnarlaus einstaklingur. Það sem ég vil sjá og að mér yngra fólk og næsta kynslóð táknmálsfólks fái að njóta í framtíðinni. Hér er óskalisti minn um textun, táknmál, hjálpartæki og heyrnartæki. Textun Lögfesta textun á allt innlent sjónvarpsefni óháð hvort opinber ríkisfjölmiðill eða einkarekinn fjölmiðill sýnir innlent sjónvarpsefni. Hlaðvörp á líka að texta, auglýsingar og fræðslu/forvarnarefni hvers konar á að texta. Barna og unglingaefni á táknmáli skal vera unnið af táknmálsfólki sjálfu og líka sent út textað. Allir opinberir viðburðir skulu táknmálstúlkaðar og jafnvel textaðir á skjá og/eða í útsendingu, hvort sem sýndir verða í beinni eða forunnir og sýndir síðar. Efni frá opinberum aðilum á samfélagsmiðlum skal alltaf vera textað Textaaðgengi sé alltaf virkt og lúti sömu nauðsyn og hljóðið. Bili eitthvað í textun í sjónvarpi fjölmiðlum í útsendingu, þá verði gert HLÉ, rétt eins og er gert ef hljóðið bilar. Táknmál Málstefna íslenska táknmálsins verði alltaf virt og hafi aðgerðaráætlun sem er fjármögnuð af því opinbera Foreldrar/forráðamenn, fjölskylda og heimilisfólk barns sem greint er heyrnarlaust, heyrnarskert eða með samþætta sjón og heyrnarskerðingu fái strax kennslu og fræðslu um táknmál og góðan stuðning frá táknmálsfólki. Íslenskt táknmál verði rannsakað og gefnar út rannsóknarniðurstöður, það sem þarf að beturumbæta verði fjármagnað af hinu opinbera. Myndsímatúlkun verði á ábyrgð og fjármögnuð af Póst- og fjarskiptastofnun, með tilliti til fámennis notenda sem þurfa að nota myndsímatúlkun. Tækni í myndsímatúlkun nýtt og bestu fáanlegu möguleikar verði nýttir í stafrænu tilliti. Myndsímatúlkun efld og opnunartímum fjölgað, reynt verði að fá samfellda 10 tíma þjónustu á dag og minnst 5 tíma um helgar og á frídögum. Táknmál verði atvinnuskapandi tækifæri fyrir táknmálsfólk með stuðningi hins opinbera á fyrstu stigum þess. Táknmálstúlkun í atvinnulífi verði alltaf til staðar og studd af hinum opinbera. Táknmálsfólk finni alltaf að það hafi sama aðgengi að upplýsingum, fundum og samtali á vinnustað sínum. Táknmálsfólk fái þjálfun og menntun til að vinna að t.d. kennslu táknmáls og því að vera leiðandi í fræðslu um táknmál til stofnana og annara sem þurfa á fræðslu um táknmál og menningu táknmálsins Táknmálsfólk sér sjálft um að panta táknmálstúlk, það þekkir sig sjálft best og veit best hvenær það þarf táknmálstúlk. Táknmálsfólk fái einnig rétt að velja hvar og hvaðan það fær sinn táknmálstúlk og er greitt af hinu opinbera. Táknmálstúlkun hverskonar fyrir einstakling sem á rétt á táknmálstúlkun, vegna þess að fyrsta mál hans er táknmál verði alltaf greitt af hinu opinbera. Aldrei úr vasa táknmálsfólksins sjálfs. Öldruðu táknmálsfólki gert kleift að eyða síðustu árum ævi sinnar saman á hjúkrunarheimili og svokölluðum búsetuúrræðum fyrir aldraða. Táknmálsfólki með aukafötlun líka gert kleift að vera í búsetuúrræði/búsetukjarna fyrir sína aukafötlun og táknmál fyrsta málið á staðnum auk annara íbúa sem eru táknmálsfólk. Táknnmálsfólki sé treyst og reynsla þeirra, upplifun og daglegt líf þeirra í íslensku samfélagi sé alltaf virt á forsendum táknmálsins. Táknmálsfólki verði gefin sá möguleiki að eiga menningarefni og leikhús sem er á forsendum táknmálsins. Táknmál haft með í opinberum viðburðum sveitarfélaga, stutt með opinberu framlagi. Vísir að Táknmálshúsi og hvati að því verði gerður að raunveruleika og í fullri samvinnu við táknmálsfólk. Byrjuð verði forvinna að grunnskóla sem gæti heitið því fína nafni Táknmálsskólinn. Leikskólastig verði líka á sömu lóð/sama húsi og táknmálsgrunnskóli. Táknmálsumhverfi tryggt fyrir alla aldurshópa á leikskólastigi og grunnskólastigi. Framhaldsskólar ráði táknmálstúlka og mögulega táknmálskennara, eins hafi upplýsingar aðgengi að framhaldsnámi á jafnræðisgrundvelli. Námsefni á leik-grunnskóla og framhaldsstigi verði á táknmáli og vel gert í að fjarmagna það af hinu opinbera. Hið opinbera kosti vitundarvakningu um heyrnarleysi, táknmál og aðgengismál til að draga úr fordómum og fáfræði. Einkafyrirtæki finni fyrir samfélagsábyrgð sinni og styðji við táknmáls og/eða textunarverkefni. Söfn og sýningar á vegum hins opinbera bæti táknmáli við sem skylduðu fræðslumáli til jafns við íslenskuna. Sveitarfélög reikni alltaf með að hafa táknmál í fjárhagsáætlun sinni og bjóði íbúum sínum sem teljast táknmálsfólk til skrafs og ráðagerða hvernig best sé að koma til móts við þá, þannig að þeim líði vel í sveitarfélaginu. Táknmál er auðlind sem ekki má gleymast og það þarf að huga að, hlúa að og efla. Að baki hverjum táknmálsnotenda er um minnst 10 heyrandi, sem þurfa líka að fá stuðning, kennslu og fræðslu um táknmál. Hjálpartæki Hjálpartæki verði alltaf til fyrir heyrnarlausa, heyrnarskerta og fólk með samþætta sjón og heyrnarskerðingu. Hjálpartæki með blikkljósi og titringsbúnaði teljast til öryggistækja og eiga að vera sjálfsagður búnaður á heimili fólks sem heyrir illa eða ekkert. Hjálpartæki verði alltaf niðurgreidd af hinu opinbera. Notendur hjálpartækja geti alltaf valið hvernig hjálpartæki þau þurfa Þeir sem fá niðurgreiðslu verða að uppfylla ákveðin skilyrði og eru skilyrðin miðuð við heyrnarmælingu sem og aðstæður einstaklingsins hvað varðar t.d. avinnu, heimilið og samfélagsaðstæður hvers og eins. Sveitarfélög komi til móts við fólk ef kostnaður er íþyngjandi á einstakling/notanda hjálpartækjanna. Heyrnartæki Heyrnartæki verði alltaf niðurgreidd af hinu opinbera. Þeir sem fá niðurgreiðslu verða að uppfylla ákveðin skilyrði og er miðað við heyrnarmælingu og heimilis, atvinnu og samfélagsaðstæður hvers og eins Alltaf verði reynt í allri niðurgreiðslu að kostnaður hvers notanda/einstaklings sé ekki íþyngjandi þannig að hann neiti sér um heyrnartæki og skerði/glati lífsgæðum sínum. Sveitarfélög komi til móts við fólk ef kostnaður er íþyngjandi á einstakling/notanda heyrnartækjanna. Tölulegar upplýsingar Allt að 350 einstaklingar á Íslandi eru táknmálsfólk. Allt að 20 þúsund einstaklinga á öllum aldri finna fyrir heyrnarskerðingu hverskonar Allt að minnst 3500 heyrnandi einstaklingar manns teljast til aðstandenda táknmálsfólks á Íslandi. Höfundur hefur verið heyrnarlaus frá 8 ára aldri, kynntist táknmáli fyrst 10 ára og lærði það af öðrum heyrnarlausum jafnöldrum sínum. Hefur barist fyrir táknmáli á Íslandi, kennt táknmál og búið til táknmálsnámsefni, sagt fréttir á táknmáli RÚV. Setið á Alþingi. Hefur mikla þekkingu á táknmálsaðgengi og hjálpartækjum fyrir heyrnarlausa og heyrnarskerta. Höfundur er með alþjóðlega diplómu í frumkvöðlafræðum og leiðsögumaður í ferðaþjónustu með táknmál sem aðalmál. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurlín Margrét Sigurðardóttir Táknmál Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Senn líður að kosningum til Alþingis 30. nóvember nk. Það er við hæfi að gera óskalista og fá að koma á framfæri á gnægtarborði kosningaloforða stjórnmálaflokka, sérstaklega þegar maður hefur upplifað það að “gleymast” jafnvel gleymast án gæsalappa. Ég ætla að taka mér það bessaleyfi að koma með óskalista byggðan á minni sýn og minni reynslu sem táknmálskona og líka heyrnarlaus einstaklingur. Það sem ég vil sjá og að mér yngra fólk og næsta kynslóð táknmálsfólks fái að njóta í framtíðinni. Hér er óskalisti minn um textun, táknmál, hjálpartæki og heyrnartæki. Textun Lögfesta textun á allt innlent sjónvarpsefni óháð hvort opinber ríkisfjölmiðill eða einkarekinn fjölmiðill sýnir innlent sjónvarpsefni. Hlaðvörp á líka að texta, auglýsingar og fræðslu/forvarnarefni hvers konar á að texta. Barna og unglingaefni á táknmáli skal vera unnið af táknmálsfólki sjálfu og líka sent út textað. Allir opinberir viðburðir skulu táknmálstúlkaðar og jafnvel textaðir á skjá og/eða í útsendingu, hvort sem sýndir verða í beinni eða forunnir og sýndir síðar. Efni frá opinberum aðilum á samfélagsmiðlum skal alltaf vera textað Textaaðgengi sé alltaf virkt og lúti sömu nauðsyn og hljóðið. Bili eitthvað í textun í sjónvarpi fjölmiðlum í útsendingu, þá verði gert HLÉ, rétt eins og er gert ef hljóðið bilar. Táknmál Málstefna íslenska táknmálsins verði alltaf virt og hafi aðgerðaráætlun sem er fjármögnuð af því opinbera Foreldrar/forráðamenn, fjölskylda og heimilisfólk barns sem greint er heyrnarlaust, heyrnarskert eða með samþætta sjón og heyrnarskerðingu fái strax kennslu og fræðslu um táknmál og góðan stuðning frá táknmálsfólki. Íslenskt táknmál verði rannsakað og gefnar út rannsóknarniðurstöður, það sem þarf að beturumbæta verði fjármagnað af hinu opinbera. Myndsímatúlkun verði á ábyrgð og fjármögnuð af Póst- og fjarskiptastofnun, með tilliti til fámennis notenda sem þurfa að nota myndsímatúlkun. Tækni í myndsímatúlkun nýtt og bestu fáanlegu möguleikar verði nýttir í stafrænu tilliti. Myndsímatúlkun efld og opnunartímum fjölgað, reynt verði að fá samfellda 10 tíma þjónustu á dag og minnst 5 tíma um helgar og á frídögum. Táknmál verði atvinnuskapandi tækifæri fyrir táknmálsfólk með stuðningi hins opinbera á fyrstu stigum þess. Táknmálstúlkun í atvinnulífi verði alltaf til staðar og studd af hinum opinbera. Táknmálsfólk finni alltaf að það hafi sama aðgengi að upplýsingum, fundum og samtali á vinnustað sínum. Táknmálsfólk fái þjálfun og menntun til að vinna að t.d. kennslu táknmáls og því að vera leiðandi í fræðslu um táknmál til stofnana og annara sem þurfa á fræðslu um táknmál og menningu táknmálsins Táknmálsfólk sér sjálft um að panta táknmálstúlk, það þekkir sig sjálft best og veit best hvenær það þarf táknmálstúlk. Táknmálsfólk fái einnig rétt að velja hvar og hvaðan það fær sinn táknmálstúlk og er greitt af hinu opinbera. Táknmálstúlkun hverskonar fyrir einstakling sem á rétt á táknmálstúlkun, vegna þess að fyrsta mál hans er táknmál verði alltaf greitt af hinu opinbera. Aldrei úr vasa táknmálsfólksins sjálfs. Öldruðu táknmálsfólki gert kleift að eyða síðustu árum ævi sinnar saman á hjúkrunarheimili og svokölluðum búsetuúrræðum fyrir aldraða. Táknmálsfólki með aukafötlun líka gert kleift að vera í búsetuúrræði/búsetukjarna fyrir sína aukafötlun og táknmál fyrsta málið á staðnum auk annara íbúa sem eru táknmálsfólk. Táknnmálsfólki sé treyst og reynsla þeirra, upplifun og daglegt líf þeirra í íslensku samfélagi sé alltaf virt á forsendum táknmálsins. Táknmálsfólki verði gefin sá möguleiki að eiga menningarefni og leikhús sem er á forsendum táknmálsins. Táknmál haft með í opinberum viðburðum sveitarfélaga, stutt með opinberu framlagi. Vísir að Táknmálshúsi og hvati að því verði gerður að raunveruleika og í fullri samvinnu við táknmálsfólk. Byrjuð verði forvinna að grunnskóla sem gæti heitið því fína nafni Táknmálsskólinn. Leikskólastig verði líka á sömu lóð/sama húsi og táknmálsgrunnskóli. Táknmálsumhverfi tryggt fyrir alla aldurshópa á leikskólastigi og grunnskólastigi. Framhaldsskólar ráði táknmálstúlka og mögulega táknmálskennara, eins hafi upplýsingar aðgengi að framhaldsnámi á jafnræðisgrundvelli. Námsefni á leik-grunnskóla og framhaldsstigi verði á táknmáli og vel gert í að fjarmagna það af hinu opinbera. Hið opinbera kosti vitundarvakningu um heyrnarleysi, táknmál og aðgengismál til að draga úr fordómum og fáfræði. Einkafyrirtæki finni fyrir samfélagsábyrgð sinni og styðji við táknmáls og/eða textunarverkefni. Söfn og sýningar á vegum hins opinbera bæti táknmáli við sem skylduðu fræðslumáli til jafns við íslenskuna. Sveitarfélög reikni alltaf með að hafa táknmál í fjárhagsáætlun sinni og bjóði íbúum sínum sem teljast táknmálsfólk til skrafs og ráðagerða hvernig best sé að koma til móts við þá, þannig að þeim líði vel í sveitarfélaginu. Táknmál er auðlind sem ekki má gleymast og það þarf að huga að, hlúa að og efla. Að baki hverjum táknmálsnotenda er um minnst 10 heyrandi, sem þurfa líka að fá stuðning, kennslu og fræðslu um táknmál. Hjálpartæki Hjálpartæki verði alltaf til fyrir heyrnarlausa, heyrnarskerta og fólk með samþætta sjón og heyrnarskerðingu. Hjálpartæki með blikkljósi og titringsbúnaði teljast til öryggistækja og eiga að vera sjálfsagður búnaður á heimili fólks sem heyrir illa eða ekkert. Hjálpartæki verði alltaf niðurgreidd af hinu opinbera. Notendur hjálpartækja geti alltaf valið hvernig hjálpartæki þau þurfa Þeir sem fá niðurgreiðslu verða að uppfylla ákveðin skilyrði og eru skilyrðin miðuð við heyrnarmælingu sem og aðstæður einstaklingsins hvað varðar t.d. avinnu, heimilið og samfélagsaðstæður hvers og eins. Sveitarfélög komi til móts við fólk ef kostnaður er íþyngjandi á einstakling/notanda hjálpartækjanna. Heyrnartæki Heyrnartæki verði alltaf niðurgreidd af hinu opinbera. Þeir sem fá niðurgreiðslu verða að uppfylla ákveðin skilyrði og er miðað við heyrnarmælingu og heimilis, atvinnu og samfélagsaðstæður hvers og eins Alltaf verði reynt í allri niðurgreiðslu að kostnaður hvers notanda/einstaklings sé ekki íþyngjandi þannig að hann neiti sér um heyrnartæki og skerði/glati lífsgæðum sínum. Sveitarfélög komi til móts við fólk ef kostnaður er íþyngjandi á einstakling/notanda heyrnartækjanna. Tölulegar upplýsingar Allt að 350 einstaklingar á Íslandi eru táknmálsfólk. Allt að 20 þúsund einstaklinga á öllum aldri finna fyrir heyrnarskerðingu hverskonar Allt að minnst 3500 heyrnandi einstaklingar manns teljast til aðstandenda táknmálsfólks á Íslandi. Höfundur hefur verið heyrnarlaus frá 8 ára aldri, kynntist táknmáli fyrst 10 ára og lærði það af öðrum heyrnarlausum jafnöldrum sínum. Hefur barist fyrir táknmáli á Íslandi, kennt táknmál og búið til táknmálsnámsefni, sagt fréttir á táknmáli RÚV. Setið á Alþingi. Hefur mikla þekkingu á táknmálsaðgengi og hjálpartækjum fyrir heyrnarlausa og heyrnarskerta. Höfundur er með alþjóðlega diplómu í frumkvöðlafræðum og leiðsögumaður í ferðaþjónustu með táknmál sem aðalmál.
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun