Venjulegt fólk á þing – umbætur strax Eldur Smári Kristinsson skrifar 24. október 2024 11:30 Nú hefur það verið kunngjört að ég skipa oddvitasætið í Norðvesturkjördæmi fyrir Lýðræðisflokkinn – samtök um frelsi og sjálfsákvörðunarrétt. Ég þakka stofnendum flokksins það traust sem mér hefur verið sýnt að fá að leiða listann í kjördæminu þar sem ég er fæddur og á ættir að rekja. Ég hlakka mikið til þess að ferðast vítt og breitt um kjördæmið okkar á næstu dögum og hitta sem flesta. Loksins er þessu ófremdarástandi í íslenskum stjórnmálum senn að ljúka. Þrír stjórnmálaflokkar mynduðu á síðasta kjörtímabili stjórn þar sem helsta verkefni hennar var að halda sjálfri sér á lífi fyrir valdabrölt „atvinnustjórnmálamanna“. Við erum með einstakt tækifæri hér í höndum okkar. Verkin eru brýn og við þurfum að velja kjarkmikið fólk sem þorir að vera óvinsælt og taka erfiðar ákvarðanir víðsvegar í fjármálum ríkisins. Í áratug hef ég barist eins og ljón við skrímslið sem woke-isminn er. Árið 2015 fór ég að sjá að það væri ekki allt með felldu innan hreyfingarinnar sem ég þá tilheyrði, sem var réttindabarátta samkynhneigðra. Slagirnir voru sigraðir, en þá tóku menn upp á að búa til nýja hópa til þess að berjast fyrir – jafnvel þó að enginn fótur væri fyrir flestum þeirra. Þarna var til orðið bákn – kerfi í kerfinu – þar sem eini tilgangurinn var að halda því á lífi. Rétt eins og fráfarandi ríkisstjórn, og í raun allt kerfið sjálft eins og við þekkjum það. Ég er alinn upp Suðurnesjamaður, reyndar fæddur á Sauðárkróki og á ættir að rekja í Skagafjörðinn, minn fagra, þar sem ég eyddi nær hverju sumri á Grund á Hofsósi, hjá ömmu Bubbu og Bjössa afa. Ég er með mikla reynslu úr viðskiptalífinu í heimi stórra alþjóðafyrirtækja á borð við Eastman Kodak (sem náði ekki að halda í við tímans rás og hraða þróunar stafrænnar byltingar í margmiðlun) og svo Kimberly Clark Professional þar sem ég var sölustjóri Norðurlandanna í nær áratug. Undanfarin ár hefur óábyrg stefna í útlendingamálum orðið til þess að heimabærinn minn er gjörsamlega óþekkjanlegur eftir útreiðina sem hann hefur fengið eftir gengdarlausa óstjórn í málaflokknum og kerfisbundna vanrækslu á landamærunum. Við erum að horfa upp á ALGJÖRT kerfishrun. Menntakerfið, stjórnsýslan öll, stofnanir, helstu hagsmunafélög og góðgerðasamtök, og nú í auknum mæli mannauðsdeildir stórfyrirtækja hafa verið tekin í gíslingu af hugmyndafræðingum sem eru með sérfræðimenntun í gremjufræðum félagsvísindadeilda háskólanna. Það eru aðeins 15 ár síðan að samfélagsmiðlar fóru að taka stórt pláss í tilveru okkar allra og nú eru komin í ljós gríðarlega alvarleg áhrif þeirra á börn og ungmenni. Börn í skólunum hafa aldrei verið eins vansæl samkvæmt rannsóknum og aldrei jafn óreiðubúin úr grunnskóla í framhaldsnám. Verkefnin sem bíða okkar eru ærin! Og þau þola enga bið. Atvinnustjórnmálamennirnir úr öllum flokkunum hafa brugðist, enda orðnir hluti af kerfi sem snýst um að viðhalda sjálfu sér. Valdabröltið þar sem embættismenn kerfisins hlaupa inn í forystusæti kerfisflokkana og þekkt fólk úr þjóðlífinu hleypur af stað til þess að koma sér í mjúkinn eftir að hafa sinnt áróðursþjónustu sýnir að við þurfum að virkja hinn venjulega Íslending. Mig og þig. Okkur öll. Það erum við sem erum og eigum löggjafann. Þverskurður af okkur sem þjóð á að eiga sæti á Alþingi. Aðeins þá rata málefnin okkar og kerfisbreytingar inn í málefnaskrá þingsins. Á Íslandi er einn þingmaður á hverja 4.300 kjósendur í landinu. Í Danmörku er einn þingmaður á hverja 25.000, og í Bretlandi einn þingmaður á hverja 100.000 kjósendur. Og það er hægt að ná í þá. Það veit ég af eigin raun eftir samskipti við bæði Folketinget og House of Commons. Það er óásættanlegt að íslenskir þingmenn láti helst ekki ná í sig eða eiga samskipti við kjósendur sína nema þegar þeir þurfa á þeim að halda í kjörklefanum. Samskiptum við kjósendur lýkur ekki í kjörklefanum – heldur markar upphaf þeirra. Við verðum að efla tengslin við raunveruleikann á ný – ekki síst vegna innkomu gervigreindarinnar sem mun eflaust gera skynbragð barna á raunveruleikann enn flóknara. Okkur ber skylda að standa vörð um raunveruleikann, því það er eina leiðin til þess að viðhalda öðrum áunnum réttindum okkar borgaranna, sem sífellt eiga undir högg að sækja með sífellt stækkandi bákni sem hefur hneppt okkur í fjötra þess. Við þurfum að tryggja fæðuöryggi Íslendinga til frambúðar, byggja upp menntakerfið frá grunni, hætta að kenna börnum umdeildar póstmódernískar kenningar sem staðreyndir, og skapa umhverfi þar sem ungt fólk stofnar til fjölskyldna fyrr og eignast fleiri börn. Við þurfum í raun að byggja öll kerfin okkar upp á ný. Íslendingar eiga að standa vörð um fullveldi sitt og sjálfsákvörðunarrétt. Við þurfum að standa í lappirnar gegn ofríki alþjóðastofnana sem vilja tjóðra okkur með óæskilegum skuldbindingum, sumar jafnvel í beinni andstöðu við okkar gildi eins og t.d. vopnakaup og þátttöku í árásabandalögum stærri þjóða. Ég hvet ykkur því öll að kynna ykkur stefnumál Lýðræðisflokksins sem eru í mótun, og hafa samband við okkur sem erum í forsvari fyrir flokkinn. Við erum öll eyru. Gerum lýðræðið aftur að samtali. Venjulegt fólk á þing – umbætur strax. Höfundur er oddviti Lýðræðisflokksins í Norðvesturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Lýðræðisflokkurinn Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal skrifar Skoðun Malað dag eftir dag eftir dag Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan hindrar kjarabætur Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald skrifar Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson skrifar Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Sjá meira
Nú hefur það verið kunngjört að ég skipa oddvitasætið í Norðvesturkjördæmi fyrir Lýðræðisflokkinn – samtök um frelsi og sjálfsákvörðunarrétt. Ég þakka stofnendum flokksins það traust sem mér hefur verið sýnt að fá að leiða listann í kjördæminu þar sem ég er fæddur og á ættir að rekja. Ég hlakka mikið til þess að ferðast vítt og breitt um kjördæmið okkar á næstu dögum og hitta sem flesta. Loksins er þessu ófremdarástandi í íslenskum stjórnmálum senn að ljúka. Þrír stjórnmálaflokkar mynduðu á síðasta kjörtímabili stjórn þar sem helsta verkefni hennar var að halda sjálfri sér á lífi fyrir valdabrölt „atvinnustjórnmálamanna“. Við erum með einstakt tækifæri hér í höndum okkar. Verkin eru brýn og við þurfum að velja kjarkmikið fólk sem þorir að vera óvinsælt og taka erfiðar ákvarðanir víðsvegar í fjármálum ríkisins. Í áratug hef ég barist eins og ljón við skrímslið sem woke-isminn er. Árið 2015 fór ég að sjá að það væri ekki allt með felldu innan hreyfingarinnar sem ég þá tilheyrði, sem var réttindabarátta samkynhneigðra. Slagirnir voru sigraðir, en þá tóku menn upp á að búa til nýja hópa til þess að berjast fyrir – jafnvel þó að enginn fótur væri fyrir flestum þeirra. Þarna var til orðið bákn – kerfi í kerfinu – þar sem eini tilgangurinn var að halda því á lífi. Rétt eins og fráfarandi ríkisstjórn, og í raun allt kerfið sjálft eins og við þekkjum það. Ég er alinn upp Suðurnesjamaður, reyndar fæddur á Sauðárkróki og á ættir að rekja í Skagafjörðinn, minn fagra, þar sem ég eyddi nær hverju sumri á Grund á Hofsósi, hjá ömmu Bubbu og Bjössa afa. Ég er með mikla reynslu úr viðskiptalífinu í heimi stórra alþjóðafyrirtækja á borð við Eastman Kodak (sem náði ekki að halda í við tímans rás og hraða þróunar stafrænnar byltingar í margmiðlun) og svo Kimberly Clark Professional þar sem ég var sölustjóri Norðurlandanna í nær áratug. Undanfarin ár hefur óábyrg stefna í útlendingamálum orðið til þess að heimabærinn minn er gjörsamlega óþekkjanlegur eftir útreiðina sem hann hefur fengið eftir gengdarlausa óstjórn í málaflokknum og kerfisbundna vanrækslu á landamærunum. Við erum að horfa upp á ALGJÖRT kerfishrun. Menntakerfið, stjórnsýslan öll, stofnanir, helstu hagsmunafélög og góðgerðasamtök, og nú í auknum mæli mannauðsdeildir stórfyrirtækja hafa verið tekin í gíslingu af hugmyndafræðingum sem eru með sérfræðimenntun í gremjufræðum félagsvísindadeilda háskólanna. Það eru aðeins 15 ár síðan að samfélagsmiðlar fóru að taka stórt pláss í tilveru okkar allra og nú eru komin í ljós gríðarlega alvarleg áhrif þeirra á börn og ungmenni. Börn í skólunum hafa aldrei verið eins vansæl samkvæmt rannsóknum og aldrei jafn óreiðubúin úr grunnskóla í framhaldsnám. Verkefnin sem bíða okkar eru ærin! Og þau þola enga bið. Atvinnustjórnmálamennirnir úr öllum flokkunum hafa brugðist, enda orðnir hluti af kerfi sem snýst um að viðhalda sjálfu sér. Valdabröltið þar sem embættismenn kerfisins hlaupa inn í forystusæti kerfisflokkana og þekkt fólk úr þjóðlífinu hleypur af stað til þess að koma sér í mjúkinn eftir að hafa sinnt áróðursþjónustu sýnir að við þurfum að virkja hinn venjulega Íslending. Mig og þig. Okkur öll. Það erum við sem erum og eigum löggjafann. Þverskurður af okkur sem þjóð á að eiga sæti á Alþingi. Aðeins þá rata málefnin okkar og kerfisbreytingar inn í málefnaskrá þingsins. Á Íslandi er einn þingmaður á hverja 4.300 kjósendur í landinu. Í Danmörku er einn þingmaður á hverja 25.000, og í Bretlandi einn þingmaður á hverja 100.000 kjósendur. Og það er hægt að ná í þá. Það veit ég af eigin raun eftir samskipti við bæði Folketinget og House of Commons. Það er óásættanlegt að íslenskir þingmenn láti helst ekki ná í sig eða eiga samskipti við kjósendur sína nema þegar þeir þurfa á þeim að halda í kjörklefanum. Samskiptum við kjósendur lýkur ekki í kjörklefanum – heldur markar upphaf þeirra. Við verðum að efla tengslin við raunveruleikann á ný – ekki síst vegna innkomu gervigreindarinnar sem mun eflaust gera skynbragð barna á raunveruleikann enn flóknara. Okkur ber skylda að standa vörð um raunveruleikann, því það er eina leiðin til þess að viðhalda öðrum áunnum réttindum okkar borgaranna, sem sífellt eiga undir högg að sækja með sífellt stækkandi bákni sem hefur hneppt okkur í fjötra þess. Við þurfum að tryggja fæðuöryggi Íslendinga til frambúðar, byggja upp menntakerfið frá grunni, hætta að kenna börnum umdeildar póstmódernískar kenningar sem staðreyndir, og skapa umhverfi þar sem ungt fólk stofnar til fjölskyldna fyrr og eignast fleiri börn. Við þurfum í raun að byggja öll kerfin okkar upp á ný. Íslendingar eiga að standa vörð um fullveldi sitt og sjálfsákvörðunarrétt. Við þurfum að standa í lappirnar gegn ofríki alþjóðastofnana sem vilja tjóðra okkur með óæskilegum skuldbindingum, sumar jafnvel í beinni andstöðu við okkar gildi eins og t.d. vopnakaup og þátttöku í árásabandalögum stærri þjóða. Ég hvet ykkur því öll að kynna ykkur stefnumál Lýðræðisflokksins sem eru í mótun, og hafa samband við okkur sem erum í forsvari fyrir flokkinn. Við erum öll eyru. Gerum lýðræðið aftur að samtali. Venjulegt fólk á þing – umbætur strax. Höfundur er oddviti Lýðræðisflokksins í Norðvesturkjördæmi.
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar
Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar
Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar
Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar
Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun