ChatGPT um íslenska húsnæðismarkaðinn Yngvi Ómar Sighvatsson skrifar 24. september 2024 12:02 Afsakið beygingar og stafsetningu, en ChatGPT er ekki fullkomin í íslensku. Eitt af grundvallarlögmálum hins svokallaða frjálsa markaðar er að vara seljist á því verði sem kaupandinn getur og vill greiða fyrir hana. En á íslenskum húsnæðismarkaði virðist þetta lögmál ekki virka. Húsnæðisverð hefur hækkað þrisvar sinnum meira en laun frá aldamótum, og draumurinn um eigið húsnæði hefur fjarlægst heilu kynslóðina. Á sama tíma hefur eignarhlutfall Íslendinga hrunið. Um aldamót bjuggu um 90% Íslendinga í eigin húsnæði, en árið 2022 var þessi tala komin niður í um 61%. Færri hafa nú tök á að kaupa, en í staðinn fjölgar leigjendum, sem stuðlar að aukinni eftirspurn á leigumarkaði og þrýstir verðlagi enn hærra upp. Fáir einstaklingar geta keypt íbúðir í dag, enda fer langstærsti hluti þeirra til fjárfesta. Þeir sem þó geta það, þurfa sérstaka aðstoð frá ríkinu. Sérstök hlutdeildarlán hafa orðið nýtt norm, þar sem ríkið leggur fram hluta af kaupverðinu svo fólk eigi möguleika á að komast inn á markaðinn. Þetta er ekki lausn, heldur plástur á djúpan sár. Húsnæðisverðið heldur áfram að hækka, og með því stækkar bilið á milli þeirra sem eiga og þeirra sem aldrei komast inn á markaðinn. Á sama tíma er leigumarkaðurinn sífellt erfiðari þeim sem ekki geta keypt sér eigin húsnæði. Leiga hækkaði t.d. um 137% frá 2011 til 2022, en á sama tíma í Evrópu um 5.3%. Og nú ríða yfir rosalegar hækkanir þar, þar sem algengt verð á 3 herbergja íbúð er farið að slaga vel í 400 þúsund krónur á mánuði. Tæplega helmingur leigjenda á Íslandi fær leigubætur frá ríkinu til að geta staðið undir leigu, sem hljómar á yfirborðinu eins og hjálp. Húsnæðisbætur til leigjenda eru áætlaðar 9,6 milljarðar króna fyrir árið 2023 – skattur á almenning til að viðhalda of háu leiguverði, sem aftur stuðlar að hækkun húsnæðisverðs. Þarna erum við bara að tala um venjulegar húsaleigubætur, ekki félagslegar húsaleigubætur sem sveitarfélögin greiða. Þessi stuðningur hefur reynst lymskuleg lausn, því leiguverð hækkar í takt við þessar bætur. Þegar ríkið gefur meira, hækkar leigan meira. Þannig er markaðurinn ekki stjórnast af framboði og eftirspurn, heldur stjórnast af því hversu mikið ríkið getur niðurgreitt. Þessi vítahringur birtist skýrt í samanburðinum á milli fjölskyldna og fjárfesta. Fjárfestar kaupa íbúðir til að leigja út og greiða ekki fyrir þær sjálfir – leigan borgar afborganirnar. Venjulegar fjölskyldur, hins vegar, reyna að safna fyrir útborgun og þurfa að telja hverja krónu. Þær keppa við fjárfesta sem hafa engar áhyggjur af því hvort þeir geti staðið undir mánaðarlegum greiðslum – því leigutekjurnar sjá um það. Þá er rétt að minnast á annað grundvallarvandamál: Íslendingar hafa lægsta hlutfall félagslegs húsnæðis í Evrópu. Um aldamótin var hlutfallið um 11%, en í dag er það aðeins 3.7%. Þetta þýðir að tekjulágt fólk hefur enn minni möguleika á að komast yfir öruggt og viðráðanlegt húsnæði. Skorturinn á félagslegu húsnæði ýtir enn frekar undir leiguverð og gerir markaðinn að leikvelli fjárfesta. Niðurstaðan er sú að hinn svokallaði frjálsi markaður virkar ekki fyrir alla. Hann er í raun brotinn. Það sem átti að vera lausn fyrir alla – markaður sem stjórnast af framboði og eftirspurn – hefur í staðinn breyst í kerfi sem þjónar fjárfestum og markaðsöflum. Ríkisvaldið hefur reynt að grípa inn með hlutdeildarlánum og leigubótum, en þessar aðgerðir hafa ekki bara viðhaldið vandanum, heldur aukið við hann. Við þetta má síðan bæta að vextir af lánum hér eru margfaldir á við annars staðar í Evrópu, en það er of langt mál að fara út í hér og nú. Skrifað af ChatGPT undir leiðsögn Yngva Ómars Sigvatssonar, varaformanns Leigjendasamtakanna og tölvuleikjahönnuðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leigumarkaður Mest lesið Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson Skoðun Skoðun Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Sjá meira
Afsakið beygingar og stafsetningu, en ChatGPT er ekki fullkomin í íslensku. Eitt af grundvallarlögmálum hins svokallaða frjálsa markaðar er að vara seljist á því verði sem kaupandinn getur og vill greiða fyrir hana. En á íslenskum húsnæðismarkaði virðist þetta lögmál ekki virka. Húsnæðisverð hefur hækkað þrisvar sinnum meira en laun frá aldamótum, og draumurinn um eigið húsnæði hefur fjarlægst heilu kynslóðina. Á sama tíma hefur eignarhlutfall Íslendinga hrunið. Um aldamót bjuggu um 90% Íslendinga í eigin húsnæði, en árið 2022 var þessi tala komin niður í um 61%. Færri hafa nú tök á að kaupa, en í staðinn fjölgar leigjendum, sem stuðlar að aukinni eftirspurn á leigumarkaði og þrýstir verðlagi enn hærra upp. Fáir einstaklingar geta keypt íbúðir í dag, enda fer langstærsti hluti þeirra til fjárfesta. Þeir sem þó geta það, þurfa sérstaka aðstoð frá ríkinu. Sérstök hlutdeildarlán hafa orðið nýtt norm, þar sem ríkið leggur fram hluta af kaupverðinu svo fólk eigi möguleika á að komast inn á markaðinn. Þetta er ekki lausn, heldur plástur á djúpan sár. Húsnæðisverðið heldur áfram að hækka, og með því stækkar bilið á milli þeirra sem eiga og þeirra sem aldrei komast inn á markaðinn. Á sama tíma er leigumarkaðurinn sífellt erfiðari þeim sem ekki geta keypt sér eigin húsnæði. Leiga hækkaði t.d. um 137% frá 2011 til 2022, en á sama tíma í Evrópu um 5.3%. Og nú ríða yfir rosalegar hækkanir þar, þar sem algengt verð á 3 herbergja íbúð er farið að slaga vel í 400 þúsund krónur á mánuði. Tæplega helmingur leigjenda á Íslandi fær leigubætur frá ríkinu til að geta staðið undir leigu, sem hljómar á yfirborðinu eins og hjálp. Húsnæðisbætur til leigjenda eru áætlaðar 9,6 milljarðar króna fyrir árið 2023 – skattur á almenning til að viðhalda of háu leiguverði, sem aftur stuðlar að hækkun húsnæðisverðs. Þarna erum við bara að tala um venjulegar húsaleigubætur, ekki félagslegar húsaleigubætur sem sveitarfélögin greiða. Þessi stuðningur hefur reynst lymskuleg lausn, því leiguverð hækkar í takt við þessar bætur. Þegar ríkið gefur meira, hækkar leigan meira. Þannig er markaðurinn ekki stjórnast af framboði og eftirspurn, heldur stjórnast af því hversu mikið ríkið getur niðurgreitt. Þessi vítahringur birtist skýrt í samanburðinum á milli fjölskyldna og fjárfesta. Fjárfestar kaupa íbúðir til að leigja út og greiða ekki fyrir þær sjálfir – leigan borgar afborganirnar. Venjulegar fjölskyldur, hins vegar, reyna að safna fyrir útborgun og þurfa að telja hverja krónu. Þær keppa við fjárfesta sem hafa engar áhyggjur af því hvort þeir geti staðið undir mánaðarlegum greiðslum – því leigutekjurnar sjá um það. Þá er rétt að minnast á annað grundvallarvandamál: Íslendingar hafa lægsta hlutfall félagslegs húsnæðis í Evrópu. Um aldamótin var hlutfallið um 11%, en í dag er það aðeins 3.7%. Þetta þýðir að tekjulágt fólk hefur enn minni möguleika á að komast yfir öruggt og viðráðanlegt húsnæði. Skorturinn á félagslegu húsnæði ýtir enn frekar undir leiguverð og gerir markaðinn að leikvelli fjárfesta. Niðurstaðan er sú að hinn svokallaði frjálsi markaður virkar ekki fyrir alla. Hann er í raun brotinn. Það sem átti að vera lausn fyrir alla – markaður sem stjórnast af framboði og eftirspurn – hefur í staðinn breyst í kerfi sem þjónar fjárfestum og markaðsöflum. Ríkisvaldið hefur reynt að grípa inn með hlutdeildarlánum og leigubótum, en þessar aðgerðir hafa ekki bara viðhaldið vandanum, heldur aukið við hann. Við þetta má síðan bæta að vextir af lánum hér eru margfaldir á við annars staðar í Evrópu, en það er of langt mál að fara út í hér og nú. Skrifað af ChatGPT undir leiðsögn Yngva Ómars Sigvatssonar, varaformanns Leigjendasamtakanna og tölvuleikjahönnuðar.
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun