Skoðun

Puigdemont snýr aftur til að gera það ljóst að bar­áttan fyrir sjálf­stæði Kata­lóníu heldur á­fram

Jordi Oriola Folch skrifar

Frá 1714 hefur Spánn litið á Katalóníu sem nýlendu, með ríkisfjármálarán upp á 22.000 milljónir evra árlega (10% af vergri landsframleiðslu Katalóníu!) og með kynþáttafordómum gegn Katalóníu. Og þetta hefur lifað til þessa dags og þess vegna þurfum við sjálfstæði Katalóníu. Við skipulögðum þjóðaratkvæðagreiðslu um sjálfsákvörðunarrétt árið 2017 og vegna kúgunarinnar í kjölfarið hefur Puigdemont forseti þurft að vera í útlegð í Belgíu í 7 ár. Á þessu ári, vegna þess að Pedro Sánchez forseti þurfti að fá atkvæði flokks Puigdemonts, Junts, voru lög um sakaruppgjöf samþykkt 11. júní sem ætluðu að binda enda á kúgun, meðal annars, á Puigdemont forseta. Af þessum sökum sagði Puigdemont, meðan á katalónsku kosningaferlinu stóð 12. maí, að hann myndi snúa aftur til Katalóníu til að taka þátt í fjárfestingu verðandi forseta Katalóníustjórnarinnar.

Kúgunin hefur orðið til þess að einn af stærstu sjálfstæðisflokkunum, ERC, hefur stöðvað átökin og viljað friða landið, en það hefur leitt til þess að það hefur tapað mörgum atkvæðum virkustu og kröfuhörðustu stuðningsmanna sjálfstæðismanna. Annar sjálfstæðisflokkur, CUP, sem er ruglaður í þessari atburðarás, hefur einnig tapað allmörgum atkvæðum. Í síðustu kosningum fyrir ríkisstjórn Katalóníu hefur kúgun enn og aftur gert frambjóðandanum Puigdemont ómögulegt að halda kosningabaráttuna í Katalóníu, hann hefur þurft að framkvæma hana úr fjarlægð í gegnum netið og hann hefur ekki getað taka þátt í sjónvarpsumræðum líka. Á endanum hefur þetta óeðlilega samhengi haft áhrif á að sjálfstæðishreyfingin missti hreinan meirihluta sem hún hafði haft á síðustu tólf árum. PSC, flokkur gegn sjálfstæði úr eigin flokki Sánchez, forseta Spánar, kom í fyrsta sæti en þurfti atkvæði ERC til að ná hreinum meirihluta. Og ERC, til að forðast nýjar kosningar (þar sem það hefði fallið enn meira), hefur gefið atkvæði sín svo PSC geti stjórnað í Katalóníu í eins konar friðsældri nýlendu, í skiptum fyrir ímyndað fullveldi í ríkisfjármálum fyrir Katalóníu (loforð um að við vitum öll hvað verður ekki uppfyllt vegna þess að það myndi ganga gegn ríkisfjármálaráninu sem er grundvöllur sambands Spánar og Katalóníu).

En spænsku dómararnir, í samfellu við misnotkunina sem þeir hafa áður ofsótt katalónska sjálfstæðismenn með, neita að beita sakaruppgjöfinni sem samþykkt var af spænska þinginu og sýna refsilaust fram á að þeir beiti réttlætinu óviðeigandi í pólitískum tilgangi. Þrátt fyrir allt þetta, nú þegar Puigdemont hefur verið kjörinn varamaður næst atkvæðamesta flokksins á katalónska þinginu, tilkynnti hann að, eins og hann hafði lofað, myndi hann snúa aftur til Barcelona á þingfestingardegi, 8. ágúst. Dómararnir gáfu fyrirmæli til katalónsku lögreglunnar sem, undir stjórn ERC og þurfti að fara að lögum samkvæmt, setti upp glæsilegt lögreglutæki til að koma í veg fyrir að Puigdemont kæmist inn á þingið.

Síðan, fyrir mannfjöldann sem hafði komið til að taka á móti honum fyrir framan þinggarðinn, flutti Puigdemont forseti ræðu þar sem hann sagði mjög skýrt að dómararnir væru að brjóta lög, að átökin milli Katalóníu og Spánar væru ekki horfin og að Katalóníumenn haldi áfram að krefjast sjálfstæðis Katalóníu. Eftir ræðuna rann hann inn í mannfjöldann og slapp án þess að vera handtekinn. Lögreglan, ógnað af dómurum, kveikti á Operation Cage og stöðvaði umferð á öllum vegum í Katalóníu í sannkallaðri leit. Þessi aðgerð hafði aðeins verið notuð gegn íslömskum hryðjuverkamönnum sem réðust á Barcelona 17. ágúst 2017. Nú var það gert til að reyna að handtaka varamann, kjörinn af 700.000 Katalóníumönnum, sakaður um fjárdrátt. Ennfremur sviksamlega sakaður af sömu dómurum og vilja nú ekki beita lögum um sakaruppgjöf, samþykkt af spænska þinginu einmitt til að hætta að ofsækja hann fyrir dómstólum. Það væri óútskýranlegt ef það væri ekki að Puigdemont og katalónsku sjálfstæðismenn séu óvinir Spánar númer eitt.

Puigdemont forseti hefur sloppið frá lögreglunni og er nú aftur í útlegð í Belgíu og hefur sýnt að dómararnir starfa með pólitískum markmiðum. En enginn gagnrýnir þá á Spáni, né ætlar nokkur að gera neitt. Það á eftir að koma í ljós hvort Junts muni draga stuðning frá spænsku ríkisstjórninni til baka og það verður óstöðugleika. Í bili hefur ögrandi framkoma Puigdemont forseta í Barcelona hjálpað allri heimspressunni að setja Katalóníuvandann aftur á forsíðurnar og gera það ljóst að átökin halda áfram og að engin pólitísk lausn verði fyrr en Katalónarnir sjálfir eru þeir geta ákveðið hvort Katalónía sé sjálfstætt eða ekki.

Höfundur er frá Katalóníu. 




Skoðun

Skoðun

BRCA

Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar

Sjá meira


×