Ekkert svar..... Ingunn Ósk Sturludóttir skrifar 4. júní 2024 11:31 Ég stóð á sextugu þegar ég flutti suður haustið 2020 eftir 25 ára búsetu vestur á fjörðum og hef síðan þá svarað vel á annað hundrað atvinnuauglýsingum og sótt um. Ég held að ég hafi fengið í mesta lagi 10 svör kannski 11 og tvö viðtöl. Ég settist því niður fyrir nokkru og leit yfir starfsferil minn og hann sýnir að ekki hræðist ég vinnu því ferillinn sá er ansi fjölbreyttur. Níu ára gömul byrjaði ég að vinna, ekki af nauðsyn heldur áhuga! Starfsferillinn byrjaði eins og hjá mörgum á að bera út blöð. Ég var nú ekki svo heppin að komast að hjá Mogganum sem borinn var út í nær hvert hús þá, heldur bar ég út Tímann. Það voru ca 70 blöð en svæðið var allur Fossvogurinn að Ásgarði og Réttarholtsvegi meðtöldum. Þetta var heljarinnar göngutúr fyrir 9 ára stelpuskottu. Tíu ára fór ég síðan að passa börn á sumrin þar til ég gerðist bensínstelpa á BSR 12 ára gömul. Á unglings- og menntaskólaárunum vann ég við garðyrkjustörf hjá Brandi Gíslasyni garðyrkjumanni, útgáfu veðbókavottorða hjá Borgarfógeta, afgreiðslustörf hjá bókabúð Máls og menningar, lagerstörf og útkeyrslu hjá bókaútgáfunni Fjölva og í fiski svo eitthvað sé nefnt. Eftir stúdentspróf ók ég leigubíl um tima en fór síðan að vinna við almenn bankastörf hjá Sparisjóði Vélstjóra og varð fljótt gjaldkeri. Ég fór síðan í söngnám og meðfram því vann ég skrifstofustörf hjá Fjölva og Agli Guttormssyni hf. Ég daðraði einnig við þýðingar nokkurra bóka. Ég vann við skrifstofustörf, prófarkalestur og var aðstoðarsýningarstjóri hjá Íslensku Óperunni ásamt að syngja þar í kórnum auk þess að syngja við ýmsar kirkjulegar athafnir. Síðan ákvað ég að fara framhaldsnám erlendis en vann a sumrin hjá Trésmiðafélagi Reykjavíkur. Þegar heim var komið hóf ég söngkennslu og hélt tónleika hér og þar. Fljótlega eftir heimkomu kynntist ég eiginmanni mínum Birni Baldurssyni bónda í Vigur og flutti þangað í kjölfarið, gerðist bóndi þar með skepnur, æðarfugl og ferðamenn, bakaði á við stórt verksmiðjubakarí ásamt svilkonu minni ofan í þúsundir ferðamanna í tíu sumur en kenndi einnig söng við Tónlistarskóla Ísafjarðar. Á þeim tíma eignuðumst við börnin okkar tvö. Árið 2004 flutti fjölskyldan síðan á Ísafjörð og hélt ég áfram að kenna söng en varð síðan skólastjóri Tónlistarskóla Ísafjarðar í 7 ár eða þar til ég flutti suður. Ég stjórnaði líka Sunnukórnum í 7 ár, hélt fjölda tónleika hér á landi og einnig erlendis, söng hlutverk í Messíasi og Mozart Requiem með Sinfóníuhljómsveit áhugamanna og Hátíðarkórnum einnig Gloriu Poulanc með Sinfóníuhljómsveit Íslands, abbadísina i Söngvaseið og söng og söng við allskyns tilefni, og var fengin suður til að syngja H-moll messu Bach og Mozart Requiem og bara alls konar. Þá fór ég í 3ja ára viðbótarnám í Lichtenberger söngfræðum. Sumir gerðu nú grín að því, að það væri kannski ekki mjög arðbært nám, en allt nám er arðbært að mínu viti í hverju sem það kann að vera fólgið. Þegar suður var komið fór ég i alveg frábært nám hjá Endurmenntun HÍ í Sálgæslu. Það nám er verðmætt og ætti að gera mig fýsilegan kost í mörg störf. Ég fékk hlutastarf við söngkennslu hjá Söngskóla Sigurðar Demetz og starfa þar enn mér til mikillar ánægju. Ég hef líka gripið í að kenna íslensku fyrir útlendinga hjá Tin can factory og Mími sem mér finnst gaman. Þess má kannski geta líka að ég hef gegnt trúnaðarstörfum fyrir Félag kennara og stjórnenda í tónlistarskólum (FT) í kvartöld meðfram vinnu. Ég hef sinnt sérverkefnum tímabundið hjá FT en þeim lauk fyrir stuttu og stefndi þá í atvinnuleysi hjá starfsglöðu mér! Hvað gerir kona þá? Jú fer að vinna sem leiðbeinandi á leikskóla. Þar hef ég unnið síðan 2.maí. Ég er í aðlögun. Þetta er krefjandi en afar gefandi starf, börn eru svo skemmtileg en Guð minn góður hvað þau geta líka tekið á. Við skulum sjá til hvernig konan aðlagast. Því miður ekki hægt að hrópa húrra yfir laununum jafn mikilvægt og þetta starf er. En ástæða þessa persónulega greinarkorns sem inniheldur kannski of ítarlega starfsferilskrá, er spurning sem brennur á mörgum atvinnuleitendum sem komnir eru yfir fimmtugt. Í mínu tilfelli er spurningin: Af hverju fær manneskja sem er komin yfir sextugt ekki starf já, eða allavega svei þér eftir vel á annað hundrað atvinnuumsóknir síðastliðin 4 ár? Manneskja sem vílar ekki fyrir sér að taka ýmislegt að sér. Manneskja með fulla starfsorku og sem finnst gaman að vinna? Þetta er mikið mein í okkar samfélagi. Mannauði bara skutlað á haugana og fólki með fulla starfsorku og vinnuvilja jafnvel neytt á hinn samfélagslega spena. Ég hefði kannski átt að bjóða mig fram til embættis forseta Íslands, ég hefði þá allavega fengið svar 1. júní síðastliðinn. Höfundur er atvinnuleitandi með fjöldamörgu öðru. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vinnumarkaður Mest lesið Grasker mannréttinda á degi hinna framliðnu Anna Kristín Jensdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Fræðsluskylda í stað skólaskyldu Eldur Smári Kristinsson Skoðun Græðgin er komin út fyrir öll mörk Sigurjón Þórðarson Skoðun Ummæli borgarstjóra og óbragð í munni Kristín Björnsdóttir Skoðun Þetta lítur ekki vel út Jón Ingi Hákonarson Skoðun Ungt fólk er að missa trúna á stjórnmálum – og um leið á framtíðinni París Anna Bergmann Skoðun Hvaða aukna aðgengi, Willum Þór? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Máttur orðanna: Breyting á orðavali getur breytt hugarfarinu Ingrid Kuhlman Skoðun Skoðun Skoðun Að vera ung kona á Íslandi árið 2024 Eden Ósk Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Ferðaþjónusta og orkuvinnsla fara vel saman Guðmundur Finnbogason skrifar Skoðun Hvaða aukna aðgengi, Willum Þór? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Hvers vegna skortir hjúkrunarrými á Íslandi? Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Þegar Vestfjörðum gengur vel, gengur Íslandi vel Jón Páll Hreinsson skrifar Skoðun Ummæli borgarstjóra og óbragð í munni Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar að nauðsynjar snúast um viðskipti Davíð Routley skrifar Skoðun Grasker mannréttinda á degi hinna framliðnu Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Sköpun er efnahagsmál: Tími fyrir öðruvísi nálgun Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Ungt fólk er að missa trúna á stjórnmálum – og um leið á framtíðinni París Anna Bergmann skrifar Skoðun Máttur orðanna: Breyting á orðavali getur breytt hugarfarinu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Fræðsluskylda í stað skólaskyldu Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þetta lítur ekki vel út Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Græðgin er komin út fyrir öll mörk Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Glæðing vonar - ekki hjúkrunargreiningin Karen Ósk Björnsdóttir skrifar Skoðun Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson skrifar Skoðun 60% landsmanna á móti vopnakaupunum Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Afkastadrifin menntun og verðgildi nemenda Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Ég er deildarstjóri í leikskóla Helga Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Draumastarfið Arnfríður Hermannsdóttir skrifar Skoðun Hjartsláttur sjávarbyggðanna Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Erum við tilbúin til að bæta menntakerfið okkar? Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir skrifar Sjá meira
Ég stóð á sextugu þegar ég flutti suður haustið 2020 eftir 25 ára búsetu vestur á fjörðum og hef síðan þá svarað vel á annað hundrað atvinnuauglýsingum og sótt um. Ég held að ég hafi fengið í mesta lagi 10 svör kannski 11 og tvö viðtöl. Ég settist því niður fyrir nokkru og leit yfir starfsferil minn og hann sýnir að ekki hræðist ég vinnu því ferillinn sá er ansi fjölbreyttur. Níu ára gömul byrjaði ég að vinna, ekki af nauðsyn heldur áhuga! Starfsferillinn byrjaði eins og hjá mörgum á að bera út blöð. Ég var nú ekki svo heppin að komast að hjá Mogganum sem borinn var út í nær hvert hús þá, heldur bar ég út Tímann. Það voru ca 70 blöð en svæðið var allur Fossvogurinn að Ásgarði og Réttarholtsvegi meðtöldum. Þetta var heljarinnar göngutúr fyrir 9 ára stelpuskottu. Tíu ára fór ég síðan að passa börn á sumrin þar til ég gerðist bensínstelpa á BSR 12 ára gömul. Á unglings- og menntaskólaárunum vann ég við garðyrkjustörf hjá Brandi Gíslasyni garðyrkjumanni, útgáfu veðbókavottorða hjá Borgarfógeta, afgreiðslustörf hjá bókabúð Máls og menningar, lagerstörf og útkeyrslu hjá bókaútgáfunni Fjölva og í fiski svo eitthvað sé nefnt. Eftir stúdentspróf ók ég leigubíl um tima en fór síðan að vinna við almenn bankastörf hjá Sparisjóði Vélstjóra og varð fljótt gjaldkeri. Ég fór síðan í söngnám og meðfram því vann ég skrifstofustörf hjá Fjölva og Agli Guttormssyni hf. Ég daðraði einnig við þýðingar nokkurra bóka. Ég vann við skrifstofustörf, prófarkalestur og var aðstoðarsýningarstjóri hjá Íslensku Óperunni ásamt að syngja þar í kórnum auk þess að syngja við ýmsar kirkjulegar athafnir. Síðan ákvað ég að fara framhaldsnám erlendis en vann a sumrin hjá Trésmiðafélagi Reykjavíkur. Þegar heim var komið hóf ég söngkennslu og hélt tónleika hér og þar. Fljótlega eftir heimkomu kynntist ég eiginmanni mínum Birni Baldurssyni bónda í Vigur og flutti þangað í kjölfarið, gerðist bóndi þar með skepnur, æðarfugl og ferðamenn, bakaði á við stórt verksmiðjubakarí ásamt svilkonu minni ofan í þúsundir ferðamanna í tíu sumur en kenndi einnig söng við Tónlistarskóla Ísafjarðar. Á þeim tíma eignuðumst við börnin okkar tvö. Árið 2004 flutti fjölskyldan síðan á Ísafjörð og hélt ég áfram að kenna söng en varð síðan skólastjóri Tónlistarskóla Ísafjarðar í 7 ár eða þar til ég flutti suður. Ég stjórnaði líka Sunnukórnum í 7 ár, hélt fjölda tónleika hér á landi og einnig erlendis, söng hlutverk í Messíasi og Mozart Requiem með Sinfóníuhljómsveit áhugamanna og Hátíðarkórnum einnig Gloriu Poulanc með Sinfóníuhljómsveit Íslands, abbadísina i Söngvaseið og söng og söng við allskyns tilefni, og var fengin suður til að syngja H-moll messu Bach og Mozart Requiem og bara alls konar. Þá fór ég í 3ja ára viðbótarnám í Lichtenberger söngfræðum. Sumir gerðu nú grín að því, að það væri kannski ekki mjög arðbært nám, en allt nám er arðbært að mínu viti í hverju sem það kann að vera fólgið. Þegar suður var komið fór ég i alveg frábært nám hjá Endurmenntun HÍ í Sálgæslu. Það nám er verðmætt og ætti að gera mig fýsilegan kost í mörg störf. Ég fékk hlutastarf við söngkennslu hjá Söngskóla Sigurðar Demetz og starfa þar enn mér til mikillar ánægju. Ég hef líka gripið í að kenna íslensku fyrir útlendinga hjá Tin can factory og Mími sem mér finnst gaman. Þess má kannski geta líka að ég hef gegnt trúnaðarstörfum fyrir Félag kennara og stjórnenda í tónlistarskólum (FT) í kvartöld meðfram vinnu. Ég hef sinnt sérverkefnum tímabundið hjá FT en þeim lauk fyrir stuttu og stefndi þá í atvinnuleysi hjá starfsglöðu mér! Hvað gerir kona þá? Jú fer að vinna sem leiðbeinandi á leikskóla. Þar hef ég unnið síðan 2.maí. Ég er í aðlögun. Þetta er krefjandi en afar gefandi starf, börn eru svo skemmtileg en Guð minn góður hvað þau geta líka tekið á. Við skulum sjá til hvernig konan aðlagast. Því miður ekki hægt að hrópa húrra yfir laununum jafn mikilvægt og þetta starf er. En ástæða þessa persónulega greinarkorns sem inniheldur kannski of ítarlega starfsferilskrá, er spurning sem brennur á mörgum atvinnuleitendum sem komnir eru yfir fimmtugt. Í mínu tilfelli er spurningin: Af hverju fær manneskja sem er komin yfir sextugt ekki starf já, eða allavega svei þér eftir vel á annað hundrað atvinnuumsóknir síðastliðin 4 ár? Manneskja sem vílar ekki fyrir sér að taka ýmislegt að sér. Manneskja með fulla starfsorku og sem finnst gaman að vinna? Þetta er mikið mein í okkar samfélagi. Mannauði bara skutlað á haugana og fólki með fulla starfsorku og vinnuvilja jafnvel neytt á hinn samfélagslega spena. Ég hefði kannski átt að bjóða mig fram til embættis forseta Íslands, ég hefði þá allavega fengið svar 1. júní síðastliðinn. Höfundur er atvinnuleitandi með fjöldamörgu öðru.
Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun
Skoðun Ungt fólk er að missa trúna á stjórnmálum – og um leið á framtíðinni París Anna Bergmann skrifar
Skoðun Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar
Skoðun Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson skrifar
Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar
Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar
Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar
Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun