Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar 14. maí 2024 18:01 Ég, Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð með vinstri grænum til Alþingis. Og í því framboði þá ætla ég að fá fréttamann morgunblaðsins heim til mín og baka köku með rjóma og jarðarberjum, strá súkkulaði yfir og vera í svuntu sem stendur á „Ég er alvöru pabbi.“ Ég bið ljósmyndarann um að taka fullt af myndum af mér og læt rjóma á nefið á mér og segi „Úps!“ og fer svo að skellihlæja. Með honum er blaðamaður frá morgunblaðinu þar sem ég segi honum að ég sé bara venjulegur heimilisfaðir sem vill hjálpa fólki og vera til gagns fyrir þjóðina og leysa vandamál sem þarf nauðsynlega að leysa. Þetta sé orðið hræðilegt ástand í þjóðfélaginu. Ég vill sérstaklega hjálpa öryrkjum og öldruðum að fá bætt kjör og laga heilbrigðiskerfið sem er komið á hliðina. Ég segi honum að ef ég næ að komast inn á þing þá mun ég og minn flokkur laga þetta sem fyrst. Èg segi: „Eins og við höfum sagt í kosningabaráttunni að þá ætlum við að bæta kjör aldraðra og öryrkja strax og fara svo beint í heilbrigðiskerfið.“ Börnin og konan mín koma heim og ég hleyp og tek upp son minn og segi „Hvað segirðu krúttið mitt, hver er bestur í öllum heiminum?“ Blaðamaðurinn tekur mynd af mér með son minn og svo með konunni minni þegar ég gef henni stóran koss og tek utan um hana. Blaðamaðurinn skrifar stóra fallega grein með mér með rjóma á nefinu, soninn í fanginu og ég með konuna mína í fanginu. Hann skrifar hvað ég sé góður pabbi og skipti húsverkum með konunni minni. Hann segir einnig frá þegar ég sagði honum söguna þegar afi datt ofan í Dettifoss og lést samstundis. En afi var alltaf að missa jafnvægið út af slæmri mjöð. Hann fór alltof nálægt brúninni, missti jafnvægið og datt ofan í Dettifoss. Þetta tók mjög á alla fjölskylduna, sérstaklega ömmu Ástu sem lést þrem mánuðum seinna úr hjartaáfalli. Fjölskyldan segir að hún hafi dáið úr sorg. Ég var í mörg ár að vinna úr áfallinu og kveiki á kerti og segi „þetta er fyrir afa og ömmu.“ Èg kveiki á kerti fyrir þau í hverri viku. Blaðagreinin er mjög falleg og um leið átakanleg. Mikið er Gísli búin að fara í gegnum mikið en kom samt svona vel út úr lífinu segir fólk. Greinin slær í gegn og myndin af mér með rjóma á nefinu fer út um allt á Facebook og Twitter. Svona mann viljum við á alþingi segir fólk. Og viti menn! Ég kemst inn á þing og er orðinn alþingismaður. Ég kaupi mér nýjan bíl og fæ auka kreditkort frá bankanum fyrir konuna mína og lífið er frábært. Ég meira að segja get sleppt því að mæta stundum í vinnuna. Fjórum árum seinna er heilbrigðiskerfið verr statt en fyrir fjórum árum og kjör öryrkja og aldraðra hefur ekkert breyst. Ég ætla að bjóða mig aftur fram og núna fæ ég blaðamann frá Dv.is heim til mín. Nema núna eru teknar myndir af mér hjólandi með börnunum mínum og það er svo gaman og við öll flissandi. Blaðamaður Dv.is spyr mig „Hvað verður lagt áherslu á ef vinstri grænir fá nógu mikið af atkvæðum og þú heldur áfram á Alþingi.“ Ég segi náttúrulega að heilbrigðiskerfið sé algjörlega á hliðinni og það sé óásættanlegt fyrir land og þjóð. Einnig að staðan hjá öldruðum og öryrkjum sé hræðileg og verði fyrsta verkefni okkar að betrumbæta og einfaldlega laga. Síðan segi ég honum að mamma dó í haust úr krabbameini og besti vinur minn fékk hjartaáfall aðeins 38 ára gamall og skilur eftir sig konu og tvö börn. Èg segi honum að þetta hafa verið mjög erfiðir tímar en ég hef breytt bak og fjölskyldu sem styður mig. Og svo segi ég.... Nei, að sjálfsögðu ætla ég Gísli Hvanndal ekki að reyna að komast á þing. Ég er bara að benda á nokkuð sem gerist á fjögurra ára fresti. Það er gott að hafa það að leiðarljósi þegar maður kýs fólk í Alþingiskosningum. P.s. Afi minn datt ekki ofan í Dettifoss. Höfundur er podcast stjórnandi og andlegur leiðbeinandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess Skoðun Fúsk eða laumuspil? Eva Hauksdóttir Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson Skoðun Landsbyggðin án háskóla? Ketill Sigurður Jóelsson Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Skoðun Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Skoðun Fyrir hverja eru ákvarðanir teknar? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kann barnið þitt að hjóla? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Ég, Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð með vinstri grænum til Alþingis. Og í því framboði þá ætla ég að fá fréttamann morgunblaðsins heim til mín og baka köku með rjóma og jarðarberjum, strá súkkulaði yfir og vera í svuntu sem stendur á „Ég er alvöru pabbi.“ Ég bið ljósmyndarann um að taka fullt af myndum af mér og læt rjóma á nefið á mér og segi „Úps!“ og fer svo að skellihlæja. Með honum er blaðamaður frá morgunblaðinu þar sem ég segi honum að ég sé bara venjulegur heimilisfaðir sem vill hjálpa fólki og vera til gagns fyrir þjóðina og leysa vandamál sem þarf nauðsynlega að leysa. Þetta sé orðið hræðilegt ástand í þjóðfélaginu. Ég vill sérstaklega hjálpa öryrkjum og öldruðum að fá bætt kjör og laga heilbrigðiskerfið sem er komið á hliðina. Ég segi honum að ef ég næ að komast inn á þing þá mun ég og minn flokkur laga þetta sem fyrst. Èg segi: „Eins og við höfum sagt í kosningabaráttunni að þá ætlum við að bæta kjör aldraðra og öryrkja strax og fara svo beint í heilbrigðiskerfið.“ Börnin og konan mín koma heim og ég hleyp og tek upp son minn og segi „Hvað segirðu krúttið mitt, hver er bestur í öllum heiminum?“ Blaðamaðurinn tekur mynd af mér með son minn og svo með konunni minni þegar ég gef henni stóran koss og tek utan um hana. Blaðamaðurinn skrifar stóra fallega grein með mér með rjóma á nefinu, soninn í fanginu og ég með konuna mína í fanginu. Hann skrifar hvað ég sé góður pabbi og skipti húsverkum með konunni minni. Hann segir einnig frá þegar ég sagði honum söguna þegar afi datt ofan í Dettifoss og lést samstundis. En afi var alltaf að missa jafnvægið út af slæmri mjöð. Hann fór alltof nálægt brúninni, missti jafnvægið og datt ofan í Dettifoss. Þetta tók mjög á alla fjölskylduna, sérstaklega ömmu Ástu sem lést þrem mánuðum seinna úr hjartaáfalli. Fjölskyldan segir að hún hafi dáið úr sorg. Ég var í mörg ár að vinna úr áfallinu og kveiki á kerti og segi „þetta er fyrir afa og ömmu.“ Èg kveiki á kerti fyrir þau í hverri viku. Blaðagreinin er mjög falleg og um leið átakanleg. Mikið er Gísli búin að fara í gegnum mikið en kom samt svona vel út úr lífinu segir fólk. Greinin slær í gegn og myndin af mér með rjóma á nefinu fer út um allt á Facebook og Twitter. Svona mann viljum við á alþingi segir fólk. Og viti menn! Ég kemst inn á þing og er orðinn alþingismaður. Ég kaupi mér nýjan bíl og fæ auka kreditkort frá bankanum fyrir konuna mína og lífið er frábært. Ég meira að segja get sleppt því að mæta stundum í vinnuna. Fjórum árum seinna er heilbrigðiskerfið verr statt en fyrir fjórum árum og kjör öryrkja og aldraðra hefur ekkert breyst. Ég ætla að bjóða mig aftur fram og núna fæ ég blaðamann frá Dv.is heim til mín. Nema núna eru teknar myndir af mér hjólandi með börnunum mínum og það er svo gaman og við öll flissandi. Blaðamaður Dv.is spyr mig „Hvað verður lagt áherslu á ef vinstri grænir fá nógu mikið af atkvæðum og þú heldur áfram á Alþingi.“ Ég segi náttúrulega að heilbrigðiskerfið sé algjörlega á hliðinni og það sé óásættanlegt fyrir land og þjóð. Einnig að staðan hjá öldruðum og öryrkjum sé hræðileg og verði fyrsta verkefni okkar að betrumbæta og einfaldlega laga. Síðan segi ég honum að mamma dó í haust úr krabbameini og besti vinur minn fékk hjartaáfall aðeins 38 ára gamall og skilur eftir sig konu og tvö börn. Èg segi honum að þetta hafa verið mjög erfiðir tímar en ég hef breytt bak og fjölskyldu sem styður mig. Og svo segi ég.... Nei, að sjálfsögðu ætla ég Gísli Hvanndal ekki að reyna að komast á þing. Ég er bara að benda á nokkuð sem gerist á fjögurra ára fresti. Það er gott að hafa það að leiðarljósi þegar maður kýs fólk í Alþingiskosningum. P.s. Afi minn datt ekki ofan í Dettifoss. Höfundur er podcast stjórnandi og andlegur leiðbeinandi.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar