Strætó þarf að taka handbremsubeygju Ragnhildur Alda M. Vilhjálmsdóttir skrifar 1. desember 2023 09:31 Uppskriftin af velheppnuðum strætisvagnasamgöngum er alls ekki flókin. Þú þarft: allflestar biðstöðvar séu í mest 5 mínútna fjarlægð, vagnarnir komi á 10 mínútna fresti, stundvísi, hóflegt gjald og að það taki ekki alltof langan tíma að ferðast með Strætó miðað við aðra ferðamáta. Leiðakerfið sjálft þarf svo að vera viðunandi auk tækni sem styður við markmiðin og útkoman verður farsælt fyrirkomulag almenningssamgangna. Þróunin hjá Strætó hefur verið frekar í þá átt að minnka þjónustuna svo sem fækkun biðstöðva í úthverfunum, lengri bið eftir næsta vagni, hækkun fargjaldsins, nýtt greiðslukerfi sem bilar í helmingi tilfella, eða óstundvísir vagnar sem eru ýmist of snemma eða of seint á ferð. Þetta er uppskriftin að vonlausu strætisvagnakerfi og þá duga dýrar markaðsherferðir Strætó skammt því reynslan kennir nýjum farþegum að forðast Strætó. Hvers eiga farþegar að gjalda? Það sést á nýjasta útspili Strætó að vera með vagnverði sem ganga um og sekta fólk í vögnunum sem getur ekki sýnt fram á greiðslu að Strætó er í mikilli afneitun. Langalgengasta umkvörtunarefni farþega er vegna greiðsluappsins Klapp sem bilar í tíma og ótíma og ekki er Klappkortið mikið skárra. Vegna tafanna sem því fylgja hafa sumir vagnstjórar bara hleypt farþegum í Klappvanda um borð, sem eru hárrétt viðbrögð. Enda mikilvægara að halda í þá farþega sem enn hætta sér í vagnanna frekar en að sparka fólki út alla daga. En hvernig bregðast stjórnendur Strætó við þessu? Ekki með því að fleygja Klapp appinu og taka bara upp einfalt posakerfi við biðstöðvar. Nei, þeirra lausn er að halda í ónýta kerfið og sekta og kasta óheppnum farþegum út úr vögnunum í staðinn. Talandi um að byrja á öfugum enda. Nú hefur vinstri meirihluti Samfylkingarinnar, Pírata, Viðreisnar og ýmist Vinstri grænna eða Framsóknar verið við stjórnvölinn í Reykjavík og stjórn Strætó í 15 ár. Allir þessir flokkar státa sig af því að vera sérlegir styðjendur almenningssamgangna, sem stenst enga skoðun þegar verkin eru látin tala. Þegar allt er alltaf öðrum að kenna Þrátt fyrir árlegar yfirlýsingar um sterkan fjárhag borgarinnar neita meirihlutaflokkarnir að setja krónu meira í Strætó. Því þeim finnst að ríkið, sem rekur m.a. heilbrigðiskerfið, löggæsluna og menntakerfið og hefur nýlega veitt ríflega fjárstyrki vegna Covid og náttúruhamfara í Grindavík, eigi líka að fjármagna vandræðaganginn við rekstur Strætó. Þar til það gerist er ríkinu kennt um hversu Strætó sé lélegur og óstjórnin látin ráða för í rekstrinum. Sömuleiðis skreyta þessir flokkar sig með Borgarlínu en fást þó hvorki til að greiða fyrir Borgarlínuna né rekstur hennar, því ríkið á að gera það líka. Svo fellir meirihlutinn nánast allar tillögur Sjálfstæðismanna um að bæta Strætó því síðan 2018 hefur Borgarlínan átt að leysa vandann. Sumir borgarfulltrúar meirihlutans hafa svo brugðið á það ráð að kenna Sjálfstæðismönnum um óvinsældir Strætó, þeir séu alltaf að tala Strætó niður. Að hlusta á farþega kvarta undan lélegri þjónustu og aðgerðarleysi er sem sagt ástæða þess að þjónustan sé svona léleg samkvæmt þessum borgarfulltrúum. Það er einnig áberandi orðræða hjá meirihlutaflokkunum að hin sveitarfélögin þar sem Sjálfstæðisflokkurinn situr í meirihluta standi í vegi fyrir bættum Strætó. Nú fer meirihlutinn með umboð fyrir 60% eignarhlut í Strætó og ræður flestu sem hann vill og því hljóta þetta að vera mjög dapurleg tíðindi fyrir kjósendur meirihlutaflokkana í borginni að forysta þeirra sé svona getulaus í valdastól. Strætó er fastur í vítahring Það er ekkert mál fyrir stjórnmálamenn að lofa öllu fögru þegar aðrir eiga að taka reikninginn en þá gerist yfirleitt lítið. Því hafa meirihlutaflokkarnir sett mikinn metnað í að firra sig ábyrgð þrátt fyrir að láta kjósa sig í ábyrgðarstöður. Eftir höfðinu dansa limirnir og því kemur ekki á óvart að nú eigi að ráða vagnverði þrátt fyrir síbilandi greiðsluapp og setja þar með farþega í vonlausa stöðu. Með þessu fækkar farþegum enn frekar og tekjurnar lækka samfara auknum kostnaði sem leiðir til samdráttar í leiðakerfinu og vítahringurinn heldur áfram. Mitt rekstrarráð til Strætó er að hætta snarlega að eyða peningum í Klapp. Það er bara sokkinn kostnaður og að reyna rétta það app við er ávísun á meiri tíma- og peningasóun. Það sama gildir fyrir allar markaðsherferðir og launakostnað vegna nýrra vagnvarða á meðan þetta app er enn í notkun og þjónustan er svona óáreiðanleg. Þeim peningum væri miklu betur varið í nýtt greiðslukerfi líkt og það sem öll lönd í kringum okkur nota. Það þarf handbremsubeygju ef Strætó á að komast á rétta braut ekki vagnverði. Höfundur er borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir Strætó Samgöngur Reykjavík Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Sjá meira
Uppskriftin af velheppnuðum strætisvagnasamgöngum er alls ekki flókin. Þú þarft: allflestar biðstöðvar séu í mest 5 mínútna fjarlægð, vagnarnir komi á 10 mínútna fresti, stundvísi, hóflegt gjald og að það taki ekki alltof langan tíma að ferðast með Strætó miðað við aðra ferðamáta. Leiðakerfið sjálft þarf svo að vera viðunandi auk tækni sem styður við markmiðin og útkoman verður farsælt fyrirkomulag almenningssamgangna. Þróunin hjá Strætó hefur verið frekar í þá átt að minnka þjónustuna svo sem fækkun biðstöðva í úthverfunum, lengri bið eftir næsta vagni, hækkun fargjaldsins, nýtt greiðslukerfi sem bilar í helmingi tilfella, eða óstundvísir vagnar sem eru ýmist of snemma eða of seint á ferð. Þetta er uppskriftin að vonlausu strætisvagnakerfi og þá duga dýrar markaðsherferðir Strætó skammt því reynslan kennir nýjum farþegum að forðast Strætó. Hvers eiga farþegar að gjalda? Það sést á nýjasta útspili Strætó að vera með vagnverði sem ganga um og sekta fólk í vögnunum sem getur ekki sýnt fram á greiðslu að Strætó er í mikilli afneitun. Langalgengasta umkvörtunarefni farþega er vegna greiðsluappsins Klapp sem bilar í tíma og ótíma og ekki er Klappkortið mikið skárra. Vegna tafanna sem því fylgja hafa sumir vagnstjórar bara hleypt farþegum í Klappvanda um borð, sem eru hárrétt viðbrögð. Enda mikilvægara að halda í þá farþega sem enn hætta sér í vagnanna frekar en að sparka fólki út alla daga. En hvernig bregðast stjórnendur Strætó við þessu? Ekki með því að fleygja Klapp appinu og taka bara upp einfalt posakerfi við biðstöðvar. Nei, þeirra lausn er að halda í ónýta kerfið og sekta og kasta óheppnum farþegum út úr vögnunum í staðinn. Talandi um að byrja á öfugum enda. Nú hefur vinstri meirihluti Samfylkingarinnar, Pírata, Viðreisnar og ýmist Vinstri grænna eða Framsóknar verið við stjórnvölinn í Reykjavík og stjórn Strætó í 15 ár. Allir þessir flokkar státa sig af því að vera sérlegir styðjendur almenningssamgangna, sem stenst enga skoðun þegar verkin eru látin tala. Þegar allt er alltaf öðrum að kenna Þrátt fyrir árlegar yfirlýsingar um sterkan fjárhag borgarinnar neita meirihlutaflokkarnir að setja krónu meira í Strætó. Því þeim finnst að ríkið, sem rekur m.a. heilbrigðiskerfið, löggæsluna og menntakerfið og hefur nýlega veitt ríflega fjárstyrki vegna Covid og náttúruhamfara í Grindavík, eigi líka að fjármagna vandræðaganginn við rekstur Strætó. Þar til það gerist er ríkinu kennt um hversu Strætó sé lélegur og óstjórnin látin ráða för í rekstrinum. Sömuleiðis skreyta þessir flokkar sig með Borgarlínu en fást þó hvorki til að greiða fyrir Borgarlínuna né rekstur hennar, því ríkið á að gera það líka. Svo fellir meirihlutinn nánast allar tillögur Sjálfstæðismanna um að bæta Strætó því síðan 2018 hefur Borgarlínan átt að leysa vandann. Sumir borgarfulltrúar meirihlutans hafa svo brugðið á það ráð að kenna Sjálfstæðismönnum um óvinsældir Strætó, þeir séu alltaf að tala Strætó niður. Að hlusta á farþega kvarta undan lélegri þjónustu og aðgerðarleysi er sem sagt ástæða þess að þjónustan sé svona léleg samkvæmt þessum borgarfulltrúum. Það er einnig áberandi orðræða hjá meirihlutaflokkunum að hin sveitarfélögin þar sem Sjálfstæðisflokkurinn situr í meirihluta standi í vegi fyrir bættum Strætó. Nú fer meirihlutinn með umboð fyrir 60% eignarhlut í Strætó og ræður flestu sem hann vill og því hljóta þetta að vera mjög dapurleg tíðindi fyrir kjósendur meirihlutaflokkana í borginni að forysta þeirra sé svona getulaus í valdastól. Strætó er fastur í vítahring Það er ekkert mál fyrir stjórnmálamenn að lofa öllu fögru þegar aðrir eiga að taka reikninginn en þá gerist yfirleitt lítið. Því hafa meirihlutaflokkarnir sett mikinn metnað í að firra sig ábyrgð þrátt fyrir að láta kjósa sig í ábyrgðarstöður. Eftir höfðinu dansa limirnir og því kemur ekki á óvart að nú eigi að ráða vagnverði þrátt fyrir síbilandi greiðsluapp og setja þar með farþega í vonlausa stöðu. Með þessu fækkar farþegum enn frekar og tekjurnar lækka samfara auknum kostnaði sem leiðir til samdráttar í leiðakerfinu og vítahringurinn heldur áfram. Mitt rekstrarráð til Strætó er að hætta snarlega að eyða peningum í Klapp. Það er bara sokkinn kostnaður og að reyna rétta það app við er ávísun á meiri tíma- og peningasóun. Það sama gildir fyrir allar markaðsherferðir og launakostnað vegna nýrra vagnvarða á meðan þetta app er enn í notkun og þjónustan er svona óáreiðanleg. Þeim peningum væri miklu betur varið í nýtt greiðslukerfi líkt og það sem öll lönd í kringum okkur nota. Það þarf handbremsubeygju ef Strætó á að komast á rétta braut ekki vagnverði. Höfundur er borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins.
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun