Þjóðarmorðið á Gaza 2023 Ingólfur Steinsson skrifar 2. nóvember 2023 14:31 Svo lengi sem ég man hafa málefni Ísraels og Palestínu verið í fréttum. Ísraelsríki var stofnað vorið 1948 af Sameinuðu þjóðunum með fulltingi Breta sem höfðu stjórnað svæðinu eftir fyrri heimsstyrjöld. Þeir höfðu talað tungum tveim, fyrir þjóðarheimili gyðinga en leikið tveim skjöldum gagnvart aröbum. Ekki hefði átt að setja ríki Ísraels niður þarna að mínu mati, þrátt fyrir söguleg tengsl þeirra við landið. Þetta var annarra land, byggt og umkringt aröbum. Og þó að þetta fólk hafi lifað saman í þokkalegu samlyndi fram að þessu þá breyttist það. Arabar vildu ekki sætta sig við stöðuga fjölgun gyðinga og stofnun þessa ríkis og sögðu Ísrael stríð á hendur eftir stofnun 15. maí, réðust á það en biðu ósigur. Ísrael var dyggilega stutt af Vesturveldum eins og æ síðan. Afleiðingin varð það sem Palestínumenn kalla hörmungarnar, al-Naqba en Ísraelsmenn ár frelsisins. Arabar voru flæmdir burt af landi sínu. Það er mikil sorgarsaga. Talið er að a.m.k. 750 þúsund hafi sest að sem flóttamenn í nálægum löndum, aðallega Jórdaníu, Líbanon og Gaza sem þá var stjórnað af Egyptum. Þetta fólk hefur aldrei komist heim aftur. Þarna búa nú afkomendurnir við miklu lakari skilyrði en aðrir. Þetta á við um stóran hluta íbúa Gaza og þar er fjöldi umfangsmikilla flóttamannabúða. Arabar háðu nokkur stríð við Ísrael m.a. 1956, ´67 , ´73 og ´82 en lutu alltaf í lægra haldi. Ríkt hefur ákveðið dugleysi meðal leiðtoga arabaþjóða til að standa raunverulega með Palestínumönnum þrátt fyrir yfirlýsingar þar að lútandi. USA hefur hins vegar stutt Ísrael með ráðum og dáð í seinni tíð. Þeir fá árlega tæpa 4 milljarða dollara að viðbættri hernaðaraðstoð t.d. nú um stundir. Og nú standa þeir með pálmann í höndunum hernaðarlega. Eftir sex daga stríðið í júní 1967 lagði Ísrael undir sig Palestínu, þ.e. Vesturbakkann og Gaza. Það hernám hefur staðið síðan með sívaxandi kúgun. Mikið var talað um tveggja ríkja lausn en hún er orðinn fjarlægur möguleiki enda hafa ísraelskir „landnemar“ hrifsað til sín æ meira af landi Palestínu, sérstaklega á Vesturbakkanum, í trássi við alþjóðalög. Ísraelsher yfirgaf Gaza 2005 en hefur haldið landskikanum í heljargreipum síðan eins og reyndar áður. Þeir hafa stjórnað allri aðkomu að svæðinu og hafa nú skrúfað fyrir vatn, rafmagn, öll aðföng og eldsneyti. Árás Hamas 7. okt. kom flestum á óvart þar á meðal Ísrael. Þeir drápu um 14 hundruð manns, m.a. börn, konur, unglinga og almenna borgara en einnig hermenn og tóku á þriðja hundrað gísla. Þetta var hið versta hryðjuverk og erfitt að sjá hvað þeim gekk til. En kannski hitti aðalritari SÞ naglann á höfuðið þegar hann sagði að þetta gerðist ekki í tómarúmi. Ef þú króar köttinn af nógu lengi þá endar með því að hann stekkur á þig og klórar. Viðbrögð Ísraels eru mér lítt skiljanleg. Varla er hægt að kalla þau annað en hefndaraðgerðir gegn Palestínumönnum í heild eða það sem á ensku nefnist collective punishment. Að láta sprengjum rigna yfir almenna borgara vikum saman er hróplegt brot á öllum reglum sem þó eru til um stríðsrekstur, hreinir stríðsglæpir. Eins og allir Palestínumenn á Gaza séu sekir um þessa árás. Kannski hafa Ísraelsmenn aldrei jafnað sig eftir holocaustið í seinna stríði. Að mörgu leyti er það skiljanlegt. Að eftirlifendurnir og afkomendur þeirra hafi skaddast varanlega á þeim hörmungum öllum. Sex milljónir gyðinga létu lífið á gasklefum nazista. Það gefur þeim þó ekki leyfi til að ryðja öðrum þjóðum úr vegi. Hvernig þeir haga sér á Gaza núna ber ekki vott um mikla heilbrigða hugsun eða skynsemi eða nokkra virðingu fyrir mannréttindum. Þeir brjóta öll skráð og óskráð lög um stríðsrekstur. Á Ísrael þó að heita lýðræðisríki í vestrænni mynd. Og ljótt er að sjá hvernig hinn vestræni heimur buktar sig og beygir. Þjóðverjar með sína risastóru sektarkennd, Kanar með sinn sjálfbirgingshátt og gyðingalobbýisma, Bretar með níðþunga söguna á herðum sér. Eins og þessum þjóðum sé fyrirmunað að setja Ísrael stólinn fyrir dyrnar, jafnvel þegar það hagar sér með öllu ósæmilega. Og öll hin ríkin sem fylgja í kjölfarið og sitja hjá með hendur í skauti, þar á meðal Ísland! Það er ekki í lagi að halda milljónum manna án vatns, rafmagns, matar og eldsneytis um langan tíma. Það er ekki í lagi að senda tækniher gegn fólki sem hefur engan flugher, engan flota, enga skriðdreka. Það er ekki í lagi að láta sprengjum rigna yfir almenning, innilokaðan í fangelsi þínu, vikum saman. Það er ekki í lagi að sprengja skóla, kirkjur, moskur, spítala og flóttamannastofnanir hvers konar. Það er ekki í lagi að drepa þúsundir barna, kvenna og gamalmenna með endalausum loftárásum. Það er ekki í lagi! Nei, ekki í lagi. Þetta eru stríðsglæpir af versta tagi. Sem betur fer er almenningur að vakna, hafandi orðið vitni að þessu þjóðarmorði í beinni útsendingu. Kannski verður það almenningur, fólkið á götunni, sem tekur í taumana og hefur áhrif á stjórnvöld ríkja sinna á Vesturlöndum. Þau ein geta komið vitinu fyrir Ísrael. Guð láti gott á vita, sagði amma mín. Höfundur er tónlistarmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Ingólfur Steinsson Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald Skoðun Losar Alþingi um leyfisveitinga-flækjuna? Katrín Helga Hallgrímsdóttir Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson Skoðun Örvæntingafullir endó-sjúklingar Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Örvæntingafullir endó-sjúklingar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Losar Alþingi um leyfisveitinga-flækjuna? Katrín Helga Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Sjá meira
Svo lengi sem ég man hafa málefni Ísraels og Palestínu verið í fréttum. Ísraelsríki var stofnað vorið 1948 af Sameinuðu þjóðunum með fulltingi Breta sem höfðu stjórnað svæðinu eftir fyrri heimsstyrjöld. Þeir höfðu talað tungum tveim, fyrir þjóðarheimili gyðinga en leikið tveim skjöldum gagnvart aröbum. Ekki hefði átt að setja ríki Ísraels niður þarna að mínu mati, þrátt fyrir söguleg tengsl þeirra við landið. Þetta var annarra land, byggt og umkringt aröbum. Og þó að þetta fólk hafi lifað saman í þokkalegu samlyndi fram að þessu þá breyttist það. Arabar vildu ekki sætta sig við stöðuga fjölgun gyðinga og stofnun þessa ríkis og sögðu Ísrael stríð á hendur eftir stofnun 15. maí, réðust á það en biðu ósigur. Ísrael var dyggilega stutt af Vesturveldum eins og æ síðan. Afleiðingin varð það sem Palestínumenn kalla hörmungarnar, al-Naqba en Ísraelsmenn ár frelsisins. Arabar voru flæmdir burt af landi sínu. Það er mikil sorgarsaga. Talið er að a.m.k. 750 þúsund hafi sest að sem flóttamenn í nálægum löndum, aðallega Jórdaníu, Líbanon og Gaza sem þá var stjórnað af Egyptum. Þetta fólk hefur aldrei komist heim aftur. Þarna búa nú afkomendurnir við miklu lakari skilyrði en aðrir. Þetta á við um stóran hluta íbúa Gaza og þar er fjöldi umfangsmikilla flóttamannabúða. Arabar háðu nokkur stríð við Ísrael m.a. 1956, ´67 , ´73 og ´82 en lutu alltaf í lægra haldi. Ríkt hefur ákveðið dugleysi meðal leiðtoga arabaþjóða til að standa raunverulega með Palestínumönnum þrátt fyrir yfirlýsingar þar að lútandi. USA hefur hins vegar stutt Ísrael með ráðum og dáð í seinni tíð. Þeir fá árlega tæpa 4 milljarða dollara að viðbættri hernaðaraðstoð t.d. nú um stundir. Og nú standa þeir með pálmann í höndunum hernaðarlega. Eftir sex daga stríðið í júní 1967 lagði Ísrael undir sig Palestínu, þ.e. Vesturbakkann og Gaza. Það hernám hefur staðið síðan með sívaxandi kúgun. Mikið var talað um tveggja ríkja lausn en hún er orðinn fjarlægur möguleiki enda hafa ísraelskir „landnemar“ hrifsað til sín æ meira af landi Palestínu, sérstaklega á Vesturbakkanum, í trássi við alþjóðalög. Ísraelsher yfirgaf Gaza 2005 en hefur haldið landskikanum í heljargreipum síðan eins og reyndar áður. Þeir hafa stjórnað allri aðkomu að svæðinu og hafa nú skrúfað fyrir vatn, rafmagn, öll aðföng og eldsneyti. Árás Hamas 7. okt. kom flestum á óvart þar á meðal Ísrael. Þeir drápu um 14 hundruð manns, m.a. börn, konur, unglinga og almenna borgara en einnig hermenn og tóku á þriðja hundrað gísla. Þetta var hið versta hryðjuverk og erfitt að sjá hvað þeim gekk til. En kannski hitti aðalritari SÞ naglann á höfuðið þegar hann sagði að þetta gerðist ekki í tómarúmi. Ef þú króar köttinn af nógu lengi þá endar með því að hann stekkur á þig og klórar. Viðbrögð Ísraels eru mér lítt skiljanleg. Varla er hægt að kalla þau annað en hefndaraðgerðir gegn Palestínumönnum í heild eða það sem á ensku nefnist collective punishment. Að láta sprengjum rigna yfir almenna borgara vikum saman er hróplegt brot á öllum reglum sem þó eru til um stríðsrekstur, hreinir stríðsglæpir. Eins og allir Palestínumenn á Gaza séu sekir um þessa árás. Kannski hafa Ísraelsmenn aldrei jafnað sig eftir holocaustið í seinna stríði. Að mörgu leyti er það skiljanlegt. Að eftirlifendurnir og afkomendur þeirra hafi skaddast varanlega á þeim hörmungum öllum. Sex milljónir gyðinga létu lífið á gasklefum nazista. Það gefur þeim þó ekki leyfi til að ryðja öðrum þjóðum úr vegi. Hvernig þeir haga sér á Gaza núna ber ekki vott um mikla heilbrigða hugsun eða skynsemi eða nokkra virðingu fyrir mannréttindum. Þeir brjóta öll skráð og óskráð lög um stríðsrekstur. Á Ísrael þó að heita lýðræðisríki í vestrænni mynd. Og ljótt er að sjá hvernig hinn vestræni heimur buktar sig og beygir. Þjóðverjar með sína risastóru sektarkennd, Kanar með sinn sjálfbirgingshátt og gyðingalobbýisma, Bretar með níðþunga söguna á herðum sér. Eins og þessum þjóðum sé fyrirmunað að setja Ísrael stólinn fyrir dyrnar, jafnvel þegar það hagar sér með öllu ósæmilega. Og öll hin ríkin sem fylgja í kjölfarið og sitja hjá með hendur í skauti, þar á meðal Ísland! Það er ekki í lagi að halda milljónum manna án vatns, rafmagns, matar og eldsneytis um langan tíma. Það er ekki í lagi að senda tækniher gegn fólki sem hefur engan flugher, engan flota, enga skriðdreka. Það er ekki í lagi að láta sprengjum rigna yfir almenning, innilokaðan í fangelsi þínu, vikum saman. Það er ekki í lagi að sprengja skóla, kirkjur, moskur, spítala og flóttamannastofnanir hvers konar. Það er ekki í lagi að drepa þúsundir barna, kvenna og gamalmenna með endalausum loftárásum. Það er ekki í lagi! Nei, ekki í lagi. Þetta eru stríðsglæpir af versta tagi. Sem betur fer er almenningur að vakna, hafandi orðið vitni að þessu þjóðarmorði í beinni útsendingu. Kannski verður það almenningur, fólkið á götunni, sem tekur í taumana og hefur áhrif á stjórnvöld ríkja sinna á Vesturlöndum. Þau ein geta komið vitinu fyrir Ísrael. Guð láti gott á vita, sagði amma mín. Höfundur er tónlistarmaður.
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun