Veiðimenn hafa freistast til að veiða við ófullnægjandi skilyrði og hafa þannig þverbrotið lög Ole Anton Bieltvedt skrifar 12. maí 2023 07:00 Ný skýrsla, sem sannar þann hrylling, sem hvalveiðar Kristjáns Loftssonar/Hvals hf eru, liggur nú fyrir. Reyndar var þetta allt löngu vitað, alla vega af þeim, sem vita vildu, en nú liggur viðurstyggileg mynd þessa dýraníðs fyrir með svo óyggjandi hætti, að enginn heiðvirður maður getur lengur litið undan eða stungið höfðinu í sandinn. Í raun eiga sér þarna stað nær ólýsanlegar meiðingar, misþyrmingar og limlestingar háþróaðrar lífveru, spendýrs, eins og við, fíls hafsins, sem finnur fyrir meiðlsum, áverkum og misþyrmingum nákvæmlega eins og við, menn og önnur spendýr. Valda- og kjarklaus ráðherra Sjávarútvegsráðherra (matvælaráðherra) þykist ekki geta stöðvað þennan ljóta eða hryllilega leik; hana vanti til þess lagastaf. Hér er fyrir undirrituðum um undanbrögð og hugleysi ráðherrans að ræða. Hún lætur embættismenn ráðuneytisins vaða yfir sig, beygir sig og bukkar fyrir þeim, eins og í blóðmeramálinu, sem nú er orðin hrein hneysa fyrir hana og ráðuneytið, en þetta ráðuneyti hefur lengst af verið í höndum íhaldsaflanna, D og B, alla vega í seinni tíð, en þau hafa stutt hverskyns dýraníð, svo sem hvalveiðar og blóðmerahald, með ráði og dáð, og safnað fólki sama sinnis í ráðuneytið. Það þarf því kjark og manndóm fyrir ráðherra, sem er með aðra sýn og skoðanir, til að stýra þessu ráðuneyti, en núverandi ráðherra býr augljóslega, því miður, yfir hvorugu. Kjarni hinnar lagalegu hliðar er þessi Hér gilda lög um velferð dýra nr. 55/2013. Markmið laganna hljóðar: „Markmið laga þessara er að stuðla að velferð dýra, þ.e. að þau séu laus við vanlíðan, hungur og þorsta, ótta og þjáningu, sársauka, meiðsli og sjúkdóma, í ljósi þess að dýr eru skyni gæddar erur“. Vart þarf að fjölyrða um, að þetta markmið laganna er marg- og þverbrotið með veiðunum. 21. grein. Aflífun, hljóðar: „Dýr skulu aflífuð með skjótum og sársaukalausum hætti...“ Auðvitað á þetta ákvæði í grundvallar atriðum við um öll dýr, og verður að telja, að andi laganna, tilgangur þeirra, mótist af markmiðinu og þessari grein. Ekki er hægt að ímynda sér, að löggjafinn hafi hugsað lögin þannig, að, annars vegar, væru dýr, sem ekki má misþyrma og kvelja við aflífun, og, hins vegar, væru önnur dýr, hvortveggja kannske háþróuð spendýr, sem mætti misþyrma og kvelja, jafnvel klukkutímunum saman, á versta og illþyrmilegasta hátt, við aflífun. Slík hugsun lögjafans er óhugsandi. 27. grein. Veiðar, hljóðar: Ávallt skal staðið að veiðum þannig að það valdi dýrum sem minnstum sársauka og aflífun þeirra taki sem skemmstan tíma. - Við veiðar er óheimilt að beita aðferðum sem valda dýri óþarfa limlestingum eða kvölum Þessa grein á auðvitað að skilja og túlka í anda markmiðs laganna og 21. greinar, sem er leiðandi grein um aflífun dýra. Veiðileyfi fyrir 2019-2023 frá 05.07.19, grein 3: „Við veiðar skal nota búnað sem tryggir að dýrið aflífist samstundis eða aflífun taki sem skemmstan tíma og valdi þeim sem minnstum þjáningum“. Þetta ákvæði veiðileyfis er auðvitað í samræmi við lögin og anda þeirra. Veiðarnar í framkvæmd og löglega hliðin Til að unnt sé að veiða í anda laganna og uppfylla skilyrði veiðileyfis við veiðar, þarf þetta að koma til 1) stillt veður og rólegur sjór 2) góð birtuskilyrði og gott skyggni 3) reynd, vel þjálfuð og hæf skytta 4) gott ástand byssu og sprengjuskutuls 5) reyndur stjórandi skipsins, sem skilur vel og vinnur vel með skyttu 6) fjarlægð í bráð sé vel innan marka drægni byssu. Ef þessi 6 skilyrði, öll í einu, eru uppfylld, má ætla, að hægt sé að skjóta og drepa hvalinn með einu skoti í anda laganna. Í fyrra voru 148 dýr drepin, þar af 112 með einu skoti. Þessi dýr voru drepin í anda laga og veiðileyfis; voru löglega drepin. Það sannaðist hér, með óyggjandi hætti, að hægt er að fylgja lögum og ákvæði veiðileyfis, veiða með löglegum hætti, ef vandað er til veiðanna, þær framkvæmdar af fullri ábyrgð og fyllstu alúðar og vandvirkni gætt. Ólöglega hliðin, lögbrotin Hér erum við komin að dýrunum 36, sem þurfti að tví- eða margskjóta, eða sluppu illa særð, jafnvel með skutul í baka eftir 5 klukkustunda limlestingar og eftirför!? Augljóslega var ekki staðið að veiði- eða drápstilraunum þessara dýra með sama vandaða, agaða og löglega hætti. Þessar veiðitilraunir voru því ólöglegar. Hér hefur eitt eða fleiri þeirra 6 skilyrða, sem ég listaði upp fyrir löglegum veiðum, verið virt að vettugi eða brotið. Kannske, reynt að veiða í verulegri eða mikilli brælu, úr því að báturinn var kominn út á annað borð. Slíkt væri brot á lögum og veiðiákvæði. Eða, reynt að veiða við ófullnægjandi skyggni eða sýn til að nýta ferðina. Líka ólöglegt. Eða, þess freistað, að skjóta dýr af of löngu færi. Líka kolólöglegt. Einhver hinna skilyrðanna kunna líka að hafa komið til. Ef nokkur örfá dýr hefðu ekki drepist strax, við fyrsta skot, en fljótlega við annað skot, má kannske segja, út frá meðalhófsreglu í stjórnsýslu, að slíkt væri ásættanlegt, en, þegar 36 dýr, 24% allra dýranna, þurfti að tví- eða margskjóta, misþyrma og limlesta í upp í fimm tíma, jafnvel án árangurs eða lúkningar, þá blasir stórfellt lögleysi þessara veiða við, sem sjávarútvegsráðherra verður nú að stöðva strax á grundvelli 8. greinar veiðileyfisins, sem hljóðar: „Brot á ákvæðum leyfisbréfs þessa og sérhver misnotkun á því varðar sviftingu leyfisins tímabundið eða missi þess eftir ákvöðrun ráðuneytisins“ Ef sjávarútvegsráðherra skirrist við að gera skyldu sína í málinu, verða forsætisráðherra og utanríkisráðherra að grípa inn í, því ekki er aðeins velferð dýranna í húfi, sem auðvitað er stórmál í sjálfu sér, heldur líka orðspor og ímynd Íslendinga og Íslands. Höfundur er formaður Íslandi allt, félagasamtaka um samfélagsmál og betra jarðlíf. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Hvalveiðar Mest lesið Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Vondar hugmyndir í verðbólgu Hildur Sverrisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Framsókn í forystu fyrir meira og hagkvæmara húsnæði Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Betra veður fyrir íþróttakrakkana okkar! Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Grjótið í eggjakörfunni Gunnsteinn R. Ómarsson skrifar Skoðun Vondar hugmyndir í verðbólgu Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir skrifar Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon skrifar Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar Skoðun „Útlendingar“ og „þetta fólk“ Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Erum við ekki betri en Talibanar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar Skoðun Lyftistöng fyrir samfélagið Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Stöndum með ungu fólki og fjölskyldum Ragna Sigurðardóttir,Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson skrifar Sjá meira
Ný skýrsla, sem sannar þann hrylling, sem hvalveiðar Kristjáns Loftssonar/Hvals hf eru, liggur nú fyrir. Reyndar var þetta allt löngu vitað, alla vega af þeim, sem vita vildu, en nú liggur viðurstyggileg mynd þessa dýraníðs fyrir með svo óyggjandi hætti, að enginn heiðvirður maður getur lengur litið undan eða stungið höfðinu í sandinn. Í raun eiga sér þarna stað nær ólýsanlegar meiðingar, misþyrmingar og limlestingar háþróaðrar lífveru, spendýrs, eins og við, fíls hafsins, sem finnur fyrir meiðlsum, áverkum og misþyrmingum nákvæmlega eins og við, menn og önnur spendýr. Valda- og kjarklaus ráðherra Sjávarútvegsráðherra (matvælaráðherra) þykist ekki geta stöðvað þennan ljóta eða hryllilega leik; hana vanti til þess lagastaf. Hér er fyrir undirrituðum um undanbrögð og hugleysi ráðherrans að ræða. Hún lætur embættismenn ráðuneytisins vaða yfir sig, beygir sig og bukkar fyrir þeim, eins og í blóðmeramálinu, sem nú er orðin hrein hneysa fyrir hana og ráðuneytið, en þetta ráðuneyti hefur lengst af verið í höndum íhaldsaflanna, D og B, alla vega í seinni tíð, en þau hafa stutt hverskyns dýraníð, svo sem hvalveiðar og blóðmerahald, með ráði og dáð, og safnað fólki sama sinnis í ráðuneytið. Það þarf því kjark og manndóm fyrir ráðherra, sem er með aðra sýn og skoðanir, til að stýra þessu ráðuneyti, en núverandi ráðherra býr augljóslega, því miður, yfir hvorugu. Kjarni hinnar lagalegu hliðar er þessi Hér gilda lög um velferð dýra nr. 55/2013. Markmið laganna hljóðar: „Markmið laga þessara er að stuðla að velferð dýra, þ.e. að þau séu laus við vanlíðan, hungur og þorsta, ótta og þjáningu, sársauka, meiðsli og sjúkdóma, í ljósi þess að dýr eru skyni gæddar erur“. Vart þarf að fjölyrða um, að þetta markmið laganna er marg- og þverbrotið með veiðunum. 21. grein. Aflífun, hljóðar: „Dýr skulu aflífuð með skjótum og sársaukalausum hætti...“ Auðvitað á þetta ákvæði í grundvallar atriðum við um öll dýr, og verður að telja, að andi laganna, tilgangur þeirra, mótist af markmiðinu og þessari grein. Ekki er hægt að ímynda sér, að löggjafinn hafi hugsað lögin þannig, að, annars vegar, væru dýr, sem ekki má misþyrma og kvelja við aflífun, og, hins vegar, væru önnur dýr, hvortveggja kannske háþróuð spendýr, sem mætti misþyrma og kvelja, jafnvel klukkutímunum saman, á versta og illþyrmilegasta hátt, við aflífun. Slík hugsun lögjafans er óhugsandi. 27. grein. Veiðar, hljóðar: Ávallt skal staðið að veiðum þannig að það valdi dýrum sem minnstum sársauka og aflífun þeirra taki sem skemmstan tíma. - Við veiðar er óheimilt að beita aðferðum sem valda dýri óþarfa limlestingum eða kvölum Þessa grein á auðvitað að skilja og túlka í anda markmiðs laganna og 21. greinar, sem er leiðandi grein um aflífun dýra. Veiðileyfi fyrir 2019-2023 frá 05.07.19, grein 3: „Við veiðar skal nota búnað sem tryggir að dýrið aflífist samstundis eða aflífun taki sem skemmstan tíma og valdi þeim sem minnstum þjáningum“. Þetta ákvæði veiðileyfis er auðvitað í samræmi við lögin og anda þeirra. Veiðarnar í framkvæmd og löglega hliðin Til að unnt sé að veiða í anda laganna og uppfylla skilyrði veiðileyfis við veiðar, þarf þetta að koma til 1) stillt veður og rólegur sjór 2) góð birtuskilyrði og gott skyggni 3) reynd, vel þjálfuð og hæf skytta 4) gott ástand byssu og sprengjuskutuls 5) reyndur stjórandi skipsins, sem skilur vel og vinnur vel með skyttu 6) fjarlægð í bráð sé vel innan marka drægni byssu. Ef þessi 6 skilyrði, öll í einu, eru uppfylld, má ætla, að hægt sé að skjóta og drepa hvalinn með einu skoti í anda laganna. Í fyrra voru 148 dýr drepin, þar af 112 með einu skoti. Þessi dýr voru drepin í anda laga og veiðileyfis; voru löglega drepin. Það sannaðist hér, með óyggjandi hætti, að hægt er að fylgja lögum og ákvæði veiðileyfis, veiða með löglegum hætti, ef vandað er til veiðanna, þær framkvæmdar af fullri ábyrgð og fyllstu alúðar og vandvirkni gætt. Ólöglega hliðin, lögbrotin Hér erum við komin að dýrunum 36, sem þurfti að tví- eða margskjóta, eða sluppu illa særð, jafnvel með skutul í baka eftir 5 klukkustunda limlestingar og eftirför!? Augljóslega var ekki staðið að veiði- eða drápstilraunum þessara dýra með sama vandaða, agaða og löglega hætti. Þessar veiðitilraunir voru því ólöglegar. Hér hefur eitt eða fleiri þeirra 6 skilyrða, sem ég listaði upp fyrir löglegum veiðum, verið virt að vettugi eða brotið. Kannske, reynt að veiða í verulegri eða mikilli brælu, úr því að báturinn var kominn út á annað borð. Slíkt væri brot á lögum og veiðiákvæði. Eða, reynt að veiða við ófullnægjandi skyggni eða sýn til að nýta ferðina. Líka ólöglegt. Eða, þess freistað, að skjóta dýr af of löngu færi. Líka kolólöglegt. Einhver hinna skilyrðanna kunna líka að hafa komið til. Ef nokkur örfá dýr hefðu ekki drepist strax, við fyrsta skot, en fljótlega við annað skot, má kannske segja, út frá meðalhófsreglu í stjórnsýslu, að slíkt væri ásættanlegt, en, þegar 36 dýr, 24% allra dýranna, þurfti að tví- eða margskjóta, misþyrma og limlesta í upp í fimm tíma, jafnvel án árangurs eða lúkningar, þá blasir stórfellt lögleysi þessara veiða við, sem sjávarútvegsráðherra verður nú að stöðva strax á grundvelli 8. greinar veiðileyfisins, sem hljóðar: „Brot á ákvæðum leyfisbréfs þessa og sérhver misnotkun á því varðar sviftingu leyfisins tímabundið eða missi þess eftir ákvöðrun ráðuneytisins“ Ef sjávarútvegsráðherra skirrist við að gera skyldu sína í málinu, verða forsætisráðherra og utanríkisráðherra að grípa inn í, því ekki er aðeins velferð dýranna í húfi, sem auðvitað er stórmál í sjálfu sér, heldur líka orðspor og ímynd Íslendinga og Íslands. Höfundur er formaður Íslandi allt, félagasamtaka um samfélagsmál og betra jarðlíf.
Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar
Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar
Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar
Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar