Landið er stjórnlaust Vilhelm Jónsson skrifar 16. febrúar 2023 10:31 Það er vandséð hvernig hægt er að sýna fulla háttvísi þegar skítug slóð forystusauða ríkisstjórnarflokkanna er dregin upp og þeir láta sér ekki segjast þó svo að ítrekað sé flett ofanaf óhæfum embættisverkum þeirra. Þjóðin er sundurtætt og í störukeppni, þar sem hver höndin er upp á móti annarri í eiginhagsmunagæslu og skotgröfum að puðra hvert annað niður. Forsætis- og fjármálaráðherra eru sem fyrr iðnir við að sverja af sér ábyrgð þó að vart líði vika að ekki sé dregið upp óhæft verklag. Má þar nefna að farið er frjálslega með sölu ríkiseigna í þeim tilgangi að mylja undir sig og sína í nafni einkavæðingar og hagsmunargæslu. Tilsvör ráðherranna standast enga skoðun þegar litið er til þess hvernig regluverk eru þverbrotin og hunsuð. Engu að síður kemst fjármálaráðherra upp með hvað sem er í skjóli Katrínar Jakobsdóttur og skósveina ríkisstjórnarflokkanna. Það er löngu orðið tímabært að þjóðin fari að átta sig á að ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur ber fulla ábyrgð á þeim óstöðugleika og því sundurlyndi sem endurspeglast hvert sem litið er í samfélaginu. Óraunhæf fjármálasýsla er allsráðandi ásamt stjórnlausum húsnæðismarkaði sem drifin er áfram af græðgi, óheyrilegum byggingarkostnaði og glórulausum vaxtakjörum.Stjórnvöldum ber að stuðla að stöðugleika og festu gagnvart allri uppbyggingu og láta af gegndarlausri sjálftöku og sérhagsmunagæslu til útvaldra. Engin sátt hefur verið á vinnumarkaðinum árum saman. Sérstaklega eftir launamisréttið og sjálftöku 2017 þegar kjararáð skammtaði útvöldum ríkisstarfsmönnum svívirðilegar launahækkanir í boði Katrínar og Bjarna. Þessi sami hópur vílar síðan ekki fyrir sér að höfða til ábyrgðarkenndar hinnar vinnandi lálaunastéttar sem þegar er við hungurmörk, til að hún kyndi ekki undir verðbólgubálið. Forystusauðir atvinnulífsins sem og aðrir gullkálfar hafa skammtað sér svívirðilegri laun og sjálftöku sem stenst enga skoðun og liggur í tugum og jafnvel hundruðum milljóna. Sjálftaka innan ríkisfyrirtækja sem og banka er á sama leveli í skjóli veruleikafyrtra stjórnenda sem eru of oft vart annað en siðblindir. Stýrivaxtahækkanir Seðlabankans eru ómarkvissar og hvorki til þess fallnar að vera trúverðugar né vel ígrundaðar auk þess að vera rökstuddar með innantómu hjali. Fjármálaráðherra ásamt forsætisráðherra bera engu að síður höfuðábyrgðina á verðbólgunni og óstjórninni sem bitnar verst á skuldugum heimilum og fyrirtækjum. Það rignir yfir landann svívirðilegum afkomutölum fjármálgeirans og arðgreiðslum. Verslunarrisar, trygginga og olíufélög mergsjúga þjóðina og ekki er afkoman og rányrkja í boði stjórnvalda síðri í sjávarútvegsgreinunum. Gráðugir og ofurríkir sægreifar ryksuga til sín hótelbyggingar,fyrirtæki og allt sem hönd á festir. Einnig eru þeir innvinklaðir í erlend hlutafélög og ýmislegt þar í gangi sem þolir illa dagsljósið hvað ósýnilegri eignamyndun og yfirtökum við kemur. Sjálftaka sem stjórnvöld og aðrir siðblindingjar skammta sér og sínum gefur best til kynna þrælslund þjóðarinnar og hvað hún er tilbúin að láta miklar þrengingar yfir sig ganga. Útvalin sjávarútvegsfélög hafa rakað til sín lífsviðurværi þúsunda heimila af svokallaðri „sameiginlegri auðlind“ í boði stjórnvalda á kostnað landsbyggðarinnar með skelfilegum afleiðingum þar sem hvert byggðarlagið af öðru ber þess aldrei bætur. Hinn ósnertanlegi Samherjagreifi bíður í skjóli stjórnvalda eftir að skammtímaminni landans dvíni eftir allan skítinn sem hefur verið dreginn upp og þrífst í greininni. Það er löngu tímabært að stjórnvöld temji sér vandaðri stjórnarhætti, jafnvel sérstakur er ekki hafinn yfir gagnrýni. Slíkt hið sama á við um ríkissáttasemjara sem misnotar vald sitt með miðlunartillögu sem stenst enga skoðun og er lítið annað en valdníðsla til að kæfa niður lögbundinn samningsrétt Eflingar á kostnað þeirra sem bera minnst úr býtum. Stjórnvöld verða að fara að bera skynbragð á að of hröð og sveiflukennd fasteignar uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sú hraða uppbygging sem fór af stað eftir margra ára niðursveiflu er drifin áfram af stjórnleysi og foráttuheimsku. Að sjálfsögðu dásama fasteignaeigendur hækkandi fasteignaverð sem hefur orðið þess valdandi að allt of margir endurfjármögnuðu íbúðaskuldir og neyslu sem kyndir undir verðbólgu. Hver háskólafræðingurinn af öðrum kemur fram á sjónarsviðið til að upplýsa þjóðina af sinni miklu snilld að skuldir heimilanna séu að lækka og hagvöxtur sé í hæstu hæðum þó hvort tveggja standist enga skoðun. Eðlilega reynir efnameira fólk ásamt öðrum fjármagnseigendum að verja fjármuni sína og ævisparnað með öllum tiltækum ráðum svo sem með því að kaupa upp fasteignir þar sem aðeins neikvæðir vextir eru í boði. Óstjórn leiðir af sér afleiðingar og fátækt fólk sem hefur úr litlu að spila hlýtur óbætanlegan skaða meðan aðrir nýta sér ástandið. Þann hrylling ber að stöðva. Verklag Alþingis er vart annað en hryggðarmynd ásamt óábyrgum ríkisbubbum sem eru ekki í neinum tengslum við ástandið og láta sig það jafnvel engu skipta. Þjóðin var höfð af fíflum og dregin á asnaeyrunum af ábyrgðarlausum stjórnmálamönnum og bankasýslu í aðdraganda bankahrunsins og tímabært að hún fari að sýna þann þroska að treysta ekki enn og aftur misvitrum embættismönnum og siðblindingjum. Of hröð og sveiflukennd uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sjálfskaparvítin eru nánast hvert sem litið er um samfélagið og forsætisráðherra hefur og er tilbúinn að moka tugmilljörðum ef ekki hundruðum út og suður úr ríkissjóði til að treysta stöðu sína til að halda völdum. Slíkt hið sama átti sér stað þegar forsætis- og fjármálaráðherra fóru frjálslega með gjaldeyrisforðasjóðinn í Covid faraldrinum. Sandkassaleikur stjórnvalda er drifinn áfram af illa ígrunduðum smáskammtalækningum og ábyrgðarleysi. Eðlilegt efnahagsástand og fasteignamarkaður mun aldrei þrífast meðan þjóðin býr við handónýtan gjaldmiðil og ábyrgðarlausa stjórnmálamenn. Höfundur er athafnamaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vilhelm Jónsson Mest lesið Fáránlegar hugmyndir Haraldur F. Gíslason Skoðun Dökk heimsmynd Jóhanns Páls Hildur Sverrisdóttir Skoðun Gefum okkur 5 mínútur á dag til að rækta félagsleg tengsl Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Ungt afbrotafólk og mikilvægi endurhæfingar Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Gerum Áslaugu Örnu að formanni Sjálfstæðisflokksins! Einar Baldvin Árnason Skoðun Við erum á allt öðrum stað Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Lýst yfir hættustigi vegna áfengisdrykkju Gunnar Hersveinn Skoðun Sameiginlegt verkefni okkar allra Ingibjörg Isaksen Skoðun Sorrý, ekkert partý fyrir þig (þú ert svo mikið ves) Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun Að bjarga mannslífi Högni Óskarsson Skoðun Skoðun Skoðun Sund og kvíði Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Að bjarga mannslífi Högni Óskarsson skrifar Skoðun Sameiginlegt verkefni okkar allra Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Gefum okkur 5 mínútur á dag til að rækta félagsleg tengsl Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Dökk heimsmynd Jóhanns Páls Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Við erum á allt öðrum stað Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ungt afbrotafólk og mikilvægi endurhæfingar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Fáránlegar hugmyndir Haraldur F. Gíslason skrifar Skoðun Hættið að hæða lýðræðið - Slítið stjórnarsamstarfinu! Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Gerum Áslaugu Örnu að formanni Sjálfstæðisflokksins! Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Frá vinnustofum til borðstofa Halla Margrét Hinriksdóttir,Inga Minelgaite skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra. En hvað svo? Heiðbrá Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hvernig líður þér í vinnunni? Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga Gígju Baldursdóttir skrifar Skoðun Kvótakerfi stjórnmálaflokkanna Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Sorrý, ekkert partý fyrir þig (þú ert svo mikið ves) Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er meðvirkni kostur? Davíð Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Sviptum greiðslumiðlun RAPYD starfsleyfi Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Öryrkjar eiga betra skilið Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Tómas Torfason skrifar Skoðun Er fólk ungt eða gamalt? Halldór S. Guðmundsson,Sigurveig H. Sigurðardóttir,Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar Skoðun Vatn rennur ekki upp í móti Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Ólíkt hefst fólk að Hjörleifur Hallgríms Herbertsson skrifar Skoðun Jöfn tækifæri til menntunar Ingibjörg Ólöf Isaksen skrifar Skoðun Niðurskurður fjölbreytileikans í íslenskri kvikmyndagerð Dögg Mósesdóttir,Helga Rakel Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þar sem hanar og hænur gala Yngvi Sighvatsson skrifar Skoðun Stafræn þjónustubylting Reykjavíkurborgar vekur heimsathygli Alexandra Briem skrifar Skoðun Hlutleysi í NATO – Íslenskar varnir Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Þú ert númer 1155 í röðinni Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Á bak við tjöldin Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Sveitarfélögin okkar eiga alls ekki að skipta við Rapyd Hópur íbúa í sveitarfélögum sem stunda viðskipti við Rapyd skrifar Sjá meira
Það er vandséð hvernig hægt er að sýna fulla háttvísi þegar skítug slóð forystusauða ríkisstjórnarflokkanna er dregin upp og þeir láta sér ekki segjast þó svo að ítrekað sé flett ofanaf óhæfum embættisverkum þeirra. Þjóðin er sundurtætt og í störukeppni, þar sem hver höndin er upp á móti annarri í eiginhagsmunagæslu og skotgröfum að puðra hvert annað niður. Forsætis- og fjármálaráðherra eru sem fyrr iðnir við að sverja af sér ábyrgð þó að vart líði vika að ekki sé dregið upp óhæft verklag. Má þar nefna að farið er frjálslega með sölu ríkiseigna í þeim tilgangi að mylja undir sig og sína í nafni einkavæðingar og hagsmunargæslu. Tilsvör ráðherranna standast enga skoðun þegar litið er til þess hvernig regluverk eru þverbrotin og hunsuð. Engu að síður kemst fjármálaráðherra upp með hvað sem er í skjóli Katrínar Jakobsdóttur og skósveina ríkisstjórnarflokkanna. Það er löngu orðið tímabært að þjóðin fari að átta sig á að ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur ber fulla ábyrgð á þeim óstöðugleika og því sundurlyndi sem endurspeglast hvert sem litið er í samfélaginu. Óraunhæf fjármálasýsla er allsráðandi ásamt stjórnlausum húsnæðismarkaði sem drifin er áfram af græðgi, óheyrilegum byggingarkostnaði og glórulausum vaxtakjörum.Stjórnvöldum ber að stuðla að stöðugleika og festu gagnvart allri uppbyggingu og láta af gegndarlausri sjálftöku og sérhagsmunagæslu til útvaldra. Engin sátt hefur verið á vinnumarkaðinum árum saman. Sérstaklega eftir launamisréttið og sjálftöku 2017 þegar kjararáð skammtaði útvöldum ríkisstarfsmönnum svívirðilegar launahækkanir í boði Katrínar og Bjarna. Þessi sami hópur vílar síðan ekki fyrir sér að höfða til ábyrgðarkenndar hinnar vinnandi lálaunastéttar sem þegar er við hungurmörk, til að hún kyndi ekki undir verðbólgubálið. Forystusauðir atvinnulífsins sem og aðrir gullkálfar hafa skammtað sér svívirðilegri laun og sjálftöku sem stenst enga skoðun og liggur í tugum og jafnvel hundruðum milljóna. Sjálftaka innan ríkisfyrirtækja sem og banka er á sama leveli í skjóli veruleikafyrtra stjórnenda sem eru of oft vart annað en siðblindir. Stýrivaxtahækkanir Seðlabankans eru ómarkvissar og hvorki til þess fallnar að vera trúverðugar né vel ígrundaðar auk þess að vera rökstuddar með innantómu hjali. Fjármálaráðherra ásamt forsætisráðherra bera engu að síður höfuðábyrgðina á verðbólgunni og óstjórninni sem bitnar verst á skuldugum heimilum og fyrirtækjum. Það rignir yfir landann svívirðilegum afkomutölum fjármálgeirans og arðgreiðslum. Verslunarrisar, trygginga og olíufélög mergsjúga þjóðina og ekki er afkoman og rányrkja í boði stjórnvalda síðri í sjávarútvegsgreinunum. Gráðugir og ofurríkir sægreifar ryksuga til sín hótelbyggingar,fyrirtæki og allt sem hönd á festir. Einnig eru þeir innvinklaðir í erlend hlutafélög og ýmislegt þar í gangi sem þolir illa dagsljósið hvað ósýnilegri eignamyndun og yfirtökum við kemur. Sjálftaka sem stjórnvöld og aðrir siðblindingjar skammta sér og sínum gefur best til kynna þrælslund þjóðarinnar og hvað hún er tilbúin að láta miklar þrengingar yfir sig ganga. Útvalin sjávarútvegsfélög hafa rakað til sín lífsviðurværi þúsunda heimila af svokallaðri „sameiginlegri auðlind“ í boði stjórnvalda á kostnað landsbyggðarinnar með skelfilegum afleiðingum þar sem hvert byggðarlagið af öðru ber þess aldrei bætur. Hinn ósnertanlegi Samherjagreifi bíður í skjóli stjórnvalda eftir að skammtímaminni landans dvíni eftir allan skítinn sem hefur verið dreginn upp og þrífst í greininni. Það er löngu tímabært að stjórnvöld temji sér vandaðri stjórnarhætti, jafnvel sérstakur er ekki hafinn yfir gagnrýni. Slíkt hið sama á við um ríkissáttasemjara sem misnotar vald sitt með miðlunartillögu sem stenst enga skoðun og er lítið annað en valdníðsla til að kæfa niður lögbundinn samningsrétt Eflingar á kostnað þeirra sem bera minnst úr býtum. Stjórnvöld verða að fara að bera skynbragð á að of hröð og sveiflukennd fasteignar uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sú hraða uppbygging sem fór af stað eftir margra ára niðursveiflu er drifin áfram af stjórnleysi og foráttuheimsku. Að sjálfsögðu dásama fasteignaeigendur hækkandi fasteignaverð sem hefur orðið þess valdandi að allt of margir endurfjármögnuðu íbúðaskuldir og neyslu sem kyndir undir verðbólgu. Hver háskólafræðingurinn af öðrum kemur fram á sjónarsviðið til að upplýsa þjóðina af sinni miklu snilld að skuldir heimilanna séu að lækka og hagvöxtur sé í hæstu hæðum þó hvort tveggja standist enga skoðun. Eðlilega reynir efnameira fólk ásamt öðrum fjármagnseigendum að verja fjármuni sína og ævisparnað með öllum tiltækum ráðum svo sem með því að kaupa upp fasteignir þar sem aðeins neikvæðir vextir eru í boði. Óstjórn leiðir af sér afleiðingar og fátækt fólk sem hefur úr litlu að spila hlýtur óbætanlegan skaða meðan aðrir nýta sér ástandið. Þann hrylling ber að stöðva. Verklag Alþingis er vart annað en hryggðarmynd ásamt óábyrgum ríkisbubbum sem eru ekki í neinum tengslum við ástandið og láta sig það jafnvel engu skipta. Þjóðin var höfð af fíflum og dregin á asnaeyrunum af ábyrgðarlausum stjórnmálamönnum og bankasýslu í aðdraganda bankahrunsins og tímabært að hún fari að sýna þann þroska að treysta ekki enn og aftur misvitrum embættismönnum og siðblindingjum. Of hröð og sveiflukennd uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sjálfskaparvítin eru nánast hvert sem litið er um samfélagið og forsætisráðherra hefur og er tilbúinn að moka tugmilljörðum ef ekki hundruðum út og suður úr ríkissjóði til að treysta stöðu sína til að halda völdum. Slíkt hið sama átti sér stað þegar forsætis- og fjármálaráðherra fóru frjálslega með gjaldeyrisforðasjóðinn í Covid faraldrinum. Sandkassaleikur stjórnvalda er drifinn áfram af illa ígrunduðum smáskammtalækningum og ábyrgðarleysi. Eðlilegt efnahagsástand og fasteignamarkaður mun aldrei þrífast meðan þjóðin býr við handónýtan gjaldmiðil og ábyrgðarlausa stjórnmálamenn. Höfundur er athafnamaður.
Skoðun Gefum okkur 5 mínútur á dag til að rækta félagsleg tengsl Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Hvernig líður þér í vinnunni? Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga Gígju Baldursdóttir skrifar
Skoðun Er fólk ungt eða gamalt? Halldór S. Guðmundsson,Sigurveig H. Sigurðardóttir,Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar
Skoðun Niðurskurður fjölbreytileikans í íslenskri kvikmyndagerð Dögg Mósesdóttir,Helga Rakel Rafnsdóttir skrifar
Skoðun Sveitarfélögin okkar eiga alls ekki að skipta við Rapyd Hópur íbúa í sveitarfélögum sem stunda viðskipti við Rapyd skrifar