Bara við gætum komið vírus í afbrotaforritið hjá þeim? Davíð Bergmann Davíðsson skrifar 27. apríl 2022 13:00 Þetta sagði góður vinur minn við mig sem vann með mér í Útideildinni sem var á vegum Unglingadeildar Félagsmálastofnunar Reykjavíkur fyrir bráðum þremur áratugum síðan. 23.04.2022 Var þetta ein af fyrirsögnum netmiðlanna hér á landi „Sautján ára fluttur með sjúkrabíl eftir árás“ 06.03.2022 „Stunginn ítrekað í bakið með skrúfjárni aðfaranótt laugardags“ 13.02.2022 „Þrír í haldi eftir skotárás í miðbænum“ 10.02.2022 „Í haldi eftir skotárás í Grafarholti“ Svona hafa fyrirsagnirnar verið svo árum skiptir ef ekki áratugum hvað er til ráða? Ímyndið ykkur ef það væri farnar nýjar leiðir í þessum málaflokki eins og til að mynda hjá þessum strokufanga sem tókst að leggja alla fjölmiðla landsins á hliðina ekki vegna afbrotanna sem hann hefur framið heldur aðallega út af hans húðlit og að annar saklaus drengur dróst í það mál og var áreittur af lögreglu í tvígang vegna þess. Svo það valdi engum misskilning þá skiptir litarhaftið húðinni engu hér heldur hvernig er hægt að koma með nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna. Strokufanginn var með 50 mál á málaskrá lögreglu með öðrum orðum þýðir það á kjarngóðri íslensku afskipti lögreglu af honum. Það kom meira segja fram í fjölmiðlum að þessi mál voru aðallega vegna ofbeldis. Þetta er ekki eins dæmi því ég man eftir dreng sem var með 27 mál þá var viðkomandi aðeins 14 ára en þegar hann var 16 ára voru málin hans orðin 105. Þá var hann kominn með ákærufrestanir og skilorðsbundinn dóm og haug af tilgangslausum fjársektum sem hann hefur aldrei borgað. Á þessum tíma var sjálfræðisaldurinn 16 ár. Í dag er þessi aðili fullorðinn og með mannslíf á samviskunni. Sá hefur síðustu áratugina farið reglulega inn í fangelsi landsins til að uppfæra glæpaforritið í hausnum á sér. Hvað hefur breyst síðan þá, svarið er "LÍTIÐ" sömu fyrirsagnirnar á netmiðlum landsins helgi eftir helgi ofbeldi hér og þar og afbrot af öllu tagi! Hvernig væri hægt að hjálpa strokufanganum sem var leitað að fyrir nokkrum dögum síðan hvað ef það það hefði verið gripið inn í hans mál miklu fyrr af festu og ákveðni? Ég myndi telja að hann þurfi að fá mikla fræðslu fyrst og fremst nema hann sé siðblindur þá er lítil von um betrun sem ég tel litlar líkur á að hann sé með. Þá spyrja eflaust einhverjir hvernig fræðslu á hann að fá og á hann að vera í opnu úrræði á þeim tíma eða lokaður inni á bak við lás og slá. Ef ég ætti að nefna einhverja aðila sem hafa hæfni til þess leiðbeina þessum unga manni sem hefur 50 mál á málaskrá lögreglu og aðallega vegna ofbeldis þá er það fagfólkið á Grensásdeild Landsspítalans. Það fólk hefur annast fólk sem hefur orðið fyrir ofbeldi, og þekkir afleiðingarnar af því hvað best af öllum. Jafnvel að þessi ungi maður fái að annist heilabilaða einstaklinga sem hluta afplánun dóms til að komast í raunveruleg kynni hverjar afleiðingar ofbeldis geta verið eða vera í tilsjónarvinnu með fólki sem er bundið við hjólastól. Hvað með að sjúkraflutningamenn sem koma yfirleitt fyrstir allra á ofbeldis vettvang til að veita fyrstu hjálp. Geta þeir upplýst hann um hvernig sú aðkoma er. Hvað það getur verið stutt á milli lífs og jafnvel heiladauða þegar ofbeldi á í hlut og það þarf ekki nema eitt högg til þess? Hvað með skaðabótarétt sem getur hann elt hann allt lífið þar geta tryggingafélög komið sterk inn. Hvað með að fá fyrrverandi fanga sem hefur náð tökum á lífinu sem myndi afrugla bíómyndaruglið í hausnum á honum sem getur hjálpað honum að komast í tengsl við raunveruleikann og afhjúpað glæpahylkið sem hans veika sjálfsmynd hangir á. Hvað með sáttarmeðferð með ættingjum fórnarlambsins og síðast enn ekki síst sáttarmeðferð með sinni eigin fjölskyldu sem hann hefur sett á ákveðin stall félagslega með sinni hegðun. Hér þarf engum lögum að breyta þetta rúmast innan 57. greinar almennra hegningarlaga. Það sem þarf að gera er að skapa dómshefð í svona málum. Refsing eða betrun hvort skyldi vera árangursríkara að nota til að fækka afbrotum í okkar samfélagi? Hér eru fjölsmiðjur fyrir ungmenni um allt land sem er hægt að nýta, náttúra sem bíður upp á ótrúlega möguleika. Þar sæi ég björgunarsveitina koma sterka inn, svo er til fullt af góðu fólki sem kann til verka en þetta kostar en það mun samt spara ríkissjóð mikla peninga til framtíðar svo spyr maður sig hvað má verðleggja mannslíf á í krónum talið og þær þjáningar sem aðstaðendur þurfa að fara í gegnum svo ekki sé talað um fórnarlambið. Svona vinna hefur verið í gangi úti í hinum stóra heimi í áratugi og við þurfum ekkert að finna upp á hjólinu í þessum efnum. Ætlum að sætta okkur við það að lesa svona fyrirsagnir á netmiðlum landsins helgi eftir helgi og ár eftir ár eða fara gera eitthvað í alvörunni í málunum. Það er löngu tímabært að reyna aðra nálgun í þessum málaflokki og möguleikarnir eru óteljandi tala ekki um þegar það er ungt fólk á í hlut sem er byrja að feta veg andfélagslegra hegðunar og sér í lagi afbrota. YOT „Youth offending team“ sem kemur frá Bretlandseyjum gæti verið eitthvað sem er hægt að nota hér á landi. Það eru örugglega 15 ár ef ekki lengra síðan að ég heyrði af því úrræði fyrst. Ég hef verið talsmaður þess að koma því inn í íslenskt dómskerfi sér í lagi hjá ungum afbrotamönnum ásamt fleirum. Við verðum að hætta að spóla í sama hjólfarinu og drullast inn á aðrar vegslóðir í þessum málum því sú aðferð sem við notum í dag er löngu runnin út á dagsetningu. Hér er lítið dæmi frá „YOT" til að þú ágæti lesandi áttir þig betur á fyrir hvað það stendur. Unglings drengur var staðinn að því að brenna gám á skólalóðinni. Þá fór að stað vinna með hann strax. Það var engin biðlisti og skýrslan hans fór ekki neðst í bunkann. Það var strax farið í það að tengja afleiðingar brotsins svo hann skynji alvarleika málsins. Þessi vinna með þennan dreng hafði upphaf og endi. Málið varð að klárast innan 3 mánaða. Þar sem það er hefð fyrir sjálfboðavinnu í Bretlandi er "YOT" ekki bara skipað fagfólki heldur koma líka almennir borgarar að því líka. Í þessu tilfelli var það dómarinn í málinu, hann var fyrrverandi lögmaður sem var komin á eftirlaun sem bjó í sama hverfi sem brotið átti sér stað. Lögreglumaðurinn kom frá forvarnardeildinni sem sérhæfði sig í afbrotum ungmenna, frá félagsmálastofnun koma félagsráðgjafi, síðan hafði drengurinn stuðningsaðila með sér sem í þessu tilfelli var unglingaráðgjafi úr unglingamiðstöðinni í hans hverfi. Það höfðu allir sínum skyldum að gegna í þessu ferli og fókusinn var fyrst og fremst að drengurinn átti sig á því hvað hann gerði og það hefur afleiðingar. Niðurstaðan dómsins er jafn bindandi eins og hann væri dæmdur af héraðsdómi. Hann þurfti í 10 vikur að mæta á slökkvistöðina 4 sinnum í viku og vinna þar 2 tíma í senn. Þar fékk hann fræðslu um eldvarnir og afleiðingar eldsvoða fyrir utan það að vinna hefðbundin þrifstörf og síðast enn ekki síst að kynnast störfum slökkviliðsmanna þarna var sáð fræjum með jákvæðum formerkjum "learning by doing" eins og þessir gaurar gera á götunni. Félagsráðgjafinn sá um öll tengsl við skóla og finna sálfræðimeðferð fyrir drenginn og fyrir hans fjölskyldu. Lögreglan fylgdist sérstaklega með því hvort hann væri að halda 3 mánaða skilorð sem voru með skilyrðum bundin eins og engin neysla vímugjafa og að sjálfsögðu að hann sé ekki að brjóta af sér á þeim tíma. Unglingaráðgjafinn veitti drengnum stuðning með því að vera til staðar bæði í leik og starfi og var skipaður sem tilsjónaraðili hans. Að síðustu þurfti drengurinn að skrifa greinargerð hvort hann iðraðist sinna brota og gera grein fyrir því í smá atriðum fyrir "YOT" Þar kom unglingaráðgjafinn honum til aðstoðar þar sem drengurinn átti við sértæka námserfiðleika við að stríða. Þarna er búið að tengja orsök og leiðingar brotsins engar bull fjársektir eða eitthvað sem fer á sakaskrá sem getur þvælst fyrir honum í lífinu. Ef allt þetta var uppfyllt fékk hann uppreisn æru skýrslan fór í tætarann með viðhöfn og þetta mál þvælist aldrei meir fyrir honum lífinu. Þessi drengur getur sótt um skóla og vinnu hvar sem er í dag án nokkra vandkvæða. Hins vegar ef drengur hefði ekki tekið á sínum málum þá færi málið í annan farveg þá þyrfti hann að koma fyrir hárkolludómarana. Er ekki komin tími á nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna hvað finnst ykkur? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Lögreglumál Mest lesið Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun Hvernig er þetta með erfðafjárskattinn? Jóhann Óli Eiðsson Skoðun Börnin okkar þurfa meira en dýrt parket og snaga úr epal Jóhann Ingi Óskarsson Skoðun Meira fjármagn til Rússlands en Úkraínu Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson Skoðun Hættuleg hegðun Jón Pétur Zimsen Skoðun Þú eykur ekki tekjurnar þínar með því að taka lán Jón Ingi Hákonarson Skoðun Íslenska til sýnis – Icelandic for display Matthías Aron Ólafsson Skoðun Hugmynd um að loka glufu - tilgangurinn helgar sennilega meðalið Gunnar Ármannsson, Skoðun Skoðun Skoðun Tómstundamenntun sem meðferðarúrræði Brynja Dögg Árnadóttir skrifar Skoðun Partíið er búið – allir þurfa að fóta sig í breyttum heimi Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Stuttflutt“ Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Landssamband smábátaeigenda 40 ára – hverju hefur baráttan skilað? Kjartan Páll Sveinsson,Örn Pálsson skrifar Skoðun Frá séreignarstefnu til fjárfestingarmarkaðar: hvað fór úrskeiðis? Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Íslenska til sýnis – Icelandic for display Matthías Aron Ólafsson skrifar Skoðun Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Skekkjan á fjölmiðlamarkaði: Ríkisrisinn og raunveruleikinn Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar Skoðun Hvernig er þetta með erfðafjárskattinn? Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hafnarfjörður í blóma: Sókn og stöðugleiki Guðbjörg Oddný Jónasdóttir skrifar Skoðun Hugmynd um að loka glufu - tilgangurinn helgar sennilega meðalið skrifar Skoðun Börnin okkar þurfa meira en dýrt parket og snaga úr epal Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun Vegið að eigin veski Steinþór Ólafur Guðrúnarson skrifar Skoðun Könnun sýnir að almenningur er fylgjandi stjórnvaldsaðgerðum gegn ofþyngd og offitu barna Sigrún Elva Einarsdóttir skrifar Skoðun „Það er kalt á toppnum“ – félagsleg einangrun og afreksíþróttafólk Líney Úlfarsdóttir,Svavar Knútur skrifar Skoðun Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik skrifar Skoðun Hættuleg hegðun Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Þú eykur ekki tekjurnar þínar með því að taka lán Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Sjálfboðaliðar - Til hamingju með daginn! Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Meira fjármagn til Rússlands en Úkraínu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lögmaður á villigötum – eða hvað? Agnar Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Falleg herferð - Tómur kross Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Velferðarkerfi eða velferð kerfisins? Jódís Helga Káradóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin bregst fólkinu í landinu Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Gera framtíðarnefnd varanlega! Damien Degeorges skrifar Skoðun Réttur brotinn á fötluðu fólki með fjárhagsáætlun Reykjavíkurborgar Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað þarftu að vera mikils virði til að fá skattaafslátt? Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lögmaður á villigötum Magnús M. Norðdahl skrifar Skoðun Hvers vegna er RÚV eitt um að sýna í verki andstöðu okkar gegn þjóðarmorðinu á Gaza? Björn B. Björnsson skrifar Sjá meira
Þetta sagði góður vinur minn við mig sem vann með mér í Útideildinni sem var á vegum Unglingadeildar Félagsmálastofnunar Reykjavíkur fyrir bráðum þremur áratugum síðan. 23.04.2022 Var þetta ein af fyrirsögnum netmiðlanna hér á landi „Sautján ára fluttur með sjúkrabíl eftir árás“ 06.03.2022 „Stunginn ítrekað í bakið með skrúfjárni aðfaranótt laugardags“ 13.02.2022 „Þrír í haldi eftir skotárás í miðbænum“ 10.02.2022 „Í haldi eftir skotárás í Grafarholti“ Svona hafa fyrirsagnirnar verið svo árum skiptir ef ekki áratugum hvað er til ráða? Ímyndið ykkur ef það væri farnar nýjar leiðir í þessum málaflokki eins og til að mynda hjá þessum strokufanga sem tókst að leggja alla fjölmiðla landsins á hliðina ekki vegna afbrotanna sem hann hefur framið heldur aðallega út af hans húðlit og að annar saklaus drengur dróst í það mál og var áreittur af lögreglu í tvígang vegna þess. Svo það valdi engum misskilning þá skiptir litarhaftið húðinni engu hér heldur hvernig er hægt að koma með nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna. Strokufanginn var með 50 mál á málaskrá lögreglu með öðrum orðum þýðir það á kjarngóðri íslensku afskipti lögreglu af honum. Það kom meira segja fram í fjölmiðlum að þessi mál voru aðallega vegna ofbeldis. Þetta er ekki eins dæmi því ég man eftir dreng sem var með 27 mál þá var viðkomandi aðeins 14 ára en þegar hann var 16 ára voru málin hans orðin 105. Þá var hann kominn með ákærufrestanir og skilorðsbundinn dóm og haug af tilgangslausum fjársektum sem hann hefur aldrei borgað. Á þessum tíma var sjálfræðisaldurinn 16 ár. Í dag er þessi aðili fullorðinn og með mannslíf á samviskunni. Sá hefur síðustu áratugina farið reglulega inn í fangelsi landsins til að uppfæra glæpaforritið í hausnum á sér. Hvað hefur breyst síðan þá, svarið er "LÍTIÐ" sömu fyrirsagnirnar á netmiðlum landsins helgi eftir helgi ofbeldi hér og þar og afbrot af öllu tagi! Hvernig væri hægt að hjálpa strokufanganum sem var leitað að fyrir nokkrum dögum síðan hvað ef það það hefði verið gripið inn í hans mál miklu fyrr af festu og ákveðni? Ég myndi telja að hann þurfi að fá mikla fræðslu fyrst og fremst nema hann sé siðblindur þá er lítil von um betrun sem ég tel litlar líkur á að hann sé með. Þá spyrja eflaust einhverjir hvernig fræðslu á hann að fá og á hann að vera í opnu úrræði á þeim tíma eða lokaður inni á bak við lás og slá. Ef ég ætti að nefna einhverja aðila sem hafa hæfni til þess leiðbeina þessum unga manni sem hefur 50 mál á málaskrá lögreglu og aðallega vegna ofbeldis þá er það fagfólkið á Grensásdeild Landsspítalans. Það fólk hefur annast fólk sem hefur orðið fyrir ofbeldi, og þekkir afleiðingarnar af því hvað best af öllum. Jafnvel að þessi ungi maður fái að annist heilabilaða einstaklinga sem hluta afplánun dóms til að komast í raunveruleg kynni hverjar afleiðingar ofbeldis geta verið eða vera í tilsjónarvinnu með fólki sem er bundið við hjólastól. Hvað með að sjúkraflutningamenn sem koma yfirleitt fyrstir allra á ofbeldis vettvang til að veita fyrstu hjálp. Geta þeir upplýst hann um hvernig sú aðkoma er. Hvað það getur verið stutt á milli lífs og jafnvel heiladauða þegar ofbeldi á í hlut og það þarf ekki nema eitt högg til þess? Hvað með skaðabótarétt sem getur hann elt hann allt lífið þar geta tryggingafélög komið sterk inn. Hvað með að fá fyrrverandi fanga sem hefur náð tökum á lífinu sem myndi afrugla bíómyndaruglið í hausnum á honum sem getur hjálpað honum að komast í tengsl við raunveruleikann og afhjúpað glæpahylkið sem hans veika sjálfsmynd hangir á. Hvað með sáttarmeðferð með ættingjum fórnarlambsins og síðast enn ekki síst sáttarmeðferð með sinni eigin fjölskyldu sem hann hefur sett á ákveðin stall félagslega með sinni hegðun. Hér þarf engum lögum að breyta þetta rúmast innan 57. greinar almennra hegningarlaga. Það sem þarf að gera er að skapa dómshefð í svona málum. Refsing eða betrun hvort skyldi vera árangursríkara að nota til að fækka afbrotum í okkar samfélagi? Hér eru fjölsmiðjur fyrir ungmenni um allt land sem er hægt að nýta, náttúra sem bíður upp á ótrúlega möguleika. Þar sæi ég björgunarsveitina koma sterka inn, svo er til fullt af góðu fólki sem kann til verka en þetta kostar en það mun samt spara ríkissjóð mikla peninga til framtíðar svo spyr maður sig hvað má verðleggja mannslíf á í krónum talið og þær þjáningar sem aðstaðendur þurfa að fara í gegnum svo ekki sé talað um fórnarlambið. Svona vinna hefur verið í gangi úti í hinum stóra heimi í áratugi og við þurfum ekkert að finna upp á hjólinu í þessum efnum. Ætlum að sætta okkur við það að lesa svona fyrirsagnir á netmiðlum landsins helgi eftir helgi og ár eftir ár eða fara gera eitthvað í alvörunni í málunum. Það er löngu tímabært að reyna aðra nálgun í þessum málaflokki og möguleikarnir eru óteljandi tala ekki um þegar það er ungt fólk á í hlut sem er byrja að feta veg andfélagslegra hegðunar og sér í lagi afbrota. YOT „Youth offending team“ sem kemur frá Bretlandseyjum gæti verið eitthvað sem er hægt að nota hér á landi. Það eru örugglega 15 ár ef ekki lengra síðan að ég heyrði af því úrræði fyrst. Ég hef verið talsmaður þess að koma því inn í íslenskt dómskerfi sér í lagi hjá ungum afbrotamönnum ásamt fleirum. Við verðum að hætta að spóla í sama hjólfarinu og drullast inn á aðrar vegslóðir í þessum málum því sú aðferð sem við notum í dag er löngu runnin út á dagsetningu. Hér er lítið dæmi frá „YOT" til að þú ágæti lesandi áttir þig betur á fyrir hvað það stendur. Unglings drengur var staðinn að því að brenna gám á skólalóðinni. Þá fór að stað vinna með hann strax. Það var engin biðlisti og skýrslan hans fór ekki neðst í bunkann. Það var strax farið í það að tengja afleiðingar brotsins svo hann skynji alvarleika málsins. Þessi vinna með þennan dreng hafði upphaf og endi. Málið varð að klárast innan 3 mánaða. Þar sem það er hefð fyrir sjálfboðavinnu í Bretlandi er "YOT" ekki bara skipað fagfólki heldur koma líka almennir borgarar að því líka. Í þessu tilfelli var það dómarinn í málinu, hann var fyrrverandi lögmaður sem var komin á eftirlaun sem bjó í sama hverfi sem brotið átti sér stað. Lögreglumaðurinn kom frá forvarnardeildinni sem sérhæfði sig í afbrotum ungmenna, frá félagsmálastofnun koma félagsráðgjafi, síðan hafði drengurinn stuðningsaðila með sér sem í þessu tilfelli var unglingaráðgjafi úr unglingamiðstöðinni í hans hverfi. Það höfðu allir sínum skyldum að gegna í þessu ferli og fókusinn var fyrst og fremst að drengurinn átti sig á því hvað hann gerði og það hefur afleiðingar. Niðurstaðan dómsins er jafn bindandi eins og hann væri dæmdur af héraðsdómi. Hann þurfti í 10 vikur að mæta á slökkvistöðina 4 sinnum í viku og vinna þar 2 tíma í senn. Þar fékk hann fræðslu um eldvarnir og afleiðingar eldsvoða fyrir utan það að vinna hefðbundin þrifstörf og síðast enn ekki síst að kynnast störfum slökkviliðsmanna þarna var sáð fræjum með jákvæðum formerkjum "learning by doing" eins og þessir gaurar gera á götunni. Félagsráðgjafinn sá um öll tengsl við skóla og finna sálfræðimeðferð fyrir drenginn og fyrir hans fjölskyldu. Lögreglan fylgdist sérstaklega með því hvort hann væri að halda 3 mánaða skilorð sem voru með skilyrðum bundin eins og engin neysla vímugjafa og að sjálfsögðu að hann sé ekki að brjóta af sér á þeim tíma. Unglingaráðgjafinn veitti drengnum stuðning með því að vera til staðar bæði í leik og starfi og var skipaður sem tilsjónaraðili hans. Að síðustu þurfti drengurinn að skrifa greinargerð hvort hann iðraðist sinna brota og gera grein fyrir því í smá atriðum fyrir "YOT" Þar kom unglingaráðgjafinn honum til aðstoðar þar sem drengurinn átti við sértæka námserfiðleika við að stríða. Þarna er búið að tengja orsök og leiðingar brotsins engar bull fjársektir eða eitthvað sem fer á sakaskrá sem getur þvælst fyrir honum í lífinu. Ef allt þetta var uppfyllt fékk hann uppreisn æru skýrslan fór í tætarann með viðhöfn og þetta mál þvælist aldrei meir fyrir honum lífinu. Þessi drengur getur sótt um skóla og vinnu hvar sem er í dag án nokkra vandkvæða. Hins vegar ef drengur hefði ekki tekið á sínum málum þá færi málið í annan farveg þá þyrfti hann að koma fyrir hárkolludómarana. Er ekki komin tími á nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna hvað finnst ykkur?
Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun
Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson Skoðun
Skoðun Landssamband smábátaeigenda 40 ára – hverju hefur baráttan skilað? Kjartan Páll Sveinsson,Örn Pálsson skrifar
Skoðun Frá séreignarstefnu til fjárfestingarmarkaðar: hvað fór úrskeiðis? Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar
Skoðun Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Skekkjan á fjölmiðlamarkaði: Ríkisrisinn og raunveruleikinn Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar
Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson skrifar
Skoðun Könnun sýnir að almenningur er fylgjandi stjórnvaldsaðgerðum gegn ofþyngd og offitu barna Sigrún Elva Einarsdóttir skrifar
Skoðun „Það er kalt á toppnum“ – félagsleg einangrun og afreksíþróttafólk Líney Úlfarsdóttir,Svavar Knútur skrifar
Skoðun Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik skrifar
Skoðun Réttur brotinn á fötluðu fólki með fjárhagsáætlun Reykjavíkurborgar Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Hvers vegna er RÚV eitt um að sýna í verki andstöðu okkar gegn þjóðarmorðinu á Gaza? Björn B. Björnsson skrifar
Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun
Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson Skoðun