Svona hjúkrum við heilbrigðiskerfinu Helga Vala Helgadóttir skrifar 21. september 2021 08:01 Það er ekki hægt að setja bara stanslaust meira fé í heilbrigðiskerfið segja ráðherrar. Það er alveg rétt enda ætlum við ekki bara að setja meira fé heldur gera ýmislegt annað til að hjúkra lösnu heilbrigðiskerfi. En við verðum líka að setja meira fjármagn í heilbrigðiskerfið, því að við erum algjörir eftirbátar nágrannaríkja í fjármögnun þessarar grunnstoðar samfélagsins. Fyrir Covid-árið mikla var hlutfall fjármagns í heilbrigðiskerfið 8.3% af vergri landsframleiðslu samanborið við 10 til 11% á Norðurlöndum. Þessi mikli munur bitnar bæði á sjúklingum og heilbrigðisstarfsfólki hér á landi. Við þurfum að horfa til framtíðar, fjárfesta í góðri heilsu með auknu fjárframlagi því að það mun margborga sig þegar til lengri tíma er litið. Þjóðarsátt um fjármögnun heilbrigðiskerfis Fyrir fimm árum safnaði Kári Stefánsson nærri 90 þúsund undirskriftum fyrir átaki í þágu heilbrigðiskerfisins. Síðan eru liðnar tvennar kosningar og flokkarnir lofuðu því að farið yrði í stórátak. Þetta var grundvöllur stjórnarsamstarfs VG, Sjálfstæðisflokks og Framsóknar en nú í lok kjörtímabilsins blasir við að gera þarf miklu betur en stjórnarflokkar treysta sér til og virðist sem ósætti þeirra á milli um fjármögnun og leiðirnar sé að koma í veg fyrir uppbyggingu grunnþjónustunnar. Við verðum að hafna kreddum í þessum málum, hvort sem er kreddum um að eingöngu hið opinbera geti sinnt allri heilbrigðisþjónustu eða að einkavæðing heilbrigðiskerfisins muni allt leysa. Stjórnarflokkarnir skila auðu varðandi framhaldið. Vinstri græn segjast hafa gert svo margt á kjörtímabilinu, Sjálfstæðisflokkurinn vill lækka skatta og skera niður og Framsóknarflokkurinn segir fátt en telur líklega best að kjósa framsókn. Heildræn sýn óskast Þegar ríkisstjórnin tekur ákvörðun um að fyrirskipa samdrátt hjá heilbrigðisstofnunum hringinn í kringum landið gerist það eitt að einstaka þjónusta er lögð niður og sjúklingar, sem áður gátu fengið þjónustu heima í héraði, þurfa að sækja hana á Landspítala. Landspítali, sem þjóðarsjúkrahús, getur ekki neitað að taka við sjúklingum og því lengjast biðlistar þar jafnt og þétt. Þegar ríkisstjórnin tekur ákvörðun um að semja ekki við rekstraraðila hjúkrunarheimila um nauðsynlega fjölgun hjúkrunarplássa sem standa til boða, þá bíða að jafnaði 130 einstaklingar með færni- og heilsumat á Landspítalanum. Slík bið á Landspítala er umtalsvert dýrari fyrir ríkissjóð en dvöl á hjúkrunarheimili og tefur fyrir annarri nauðsynlegri þjónustu við sjúklinga á Landspítala. Alþingi samþykkti í desember sl. að setja 1.4 milljarða í málaflokkinn svo hægt væri að fjölga hjúkrunarrýmum um amk 100. Rekstraraðilar höfðu þá boðið fram allt að 230 ný rými en því miður hefur enn ekki verið samið um eitt einasta rými. Á meðan bíður eldra fólk, sem á rétt á umönnun við hæfi, á hátæknisjúkrahúsi í stað hjúkrunarheimilis og aðrir sjúklingar komast ekki að í aðgerðir. Geðheilbrigðismál Geðheilbrigðisþjónusta mætir því miður afgangi hjá stjórnvöldum. Húsnæði geðsviðs Landspítala við Hringbraut, á Kleppi og við Sjúkrahúsið á Akureyri er hneisa fyrir íslenskt samfélag. Við í Samfylkingunni lögðum fram þingsályktun á kjörtímabilinu um að farið yrði strax í undirbúning byggingar nýrra geðdeilda, því að þetta olnbogabarn íslensks heilbrigðiskerfis er hýst í óboðlegu húsnæði sem beinlínis er að hamla bata sjúklinga eins og fjallað hefur verið um í fréttum ríkissjónvarps að undanförnu. Húsnæðið lekur, það býður ekki upp á nauðsynlega útiveru sjúklinga og er óhentugt á margan annan hátt fyrir þennan sjúklingahóp. Biðlistar eftir geðheilbrigðisþjónustu eru sömuleiðis skaðlegir börnum, ungmennum og fullorðnum. Ríkisstjórn vill ekki fjármagna samþykkt Alþingis um að sálfræðiþjónusta verði sett inn í greiðsluþátttökukerfi Sjúkratrygginga Íslands þannig að sú nauðsynlega grunnþjónusta verði niðurgreidd úr okkar sameiginlegu sjóðum. Afleiðingin er að efnameira fólk getur sótt þjónustuna fyrir sig og börn sín en þeir efnaminni ekki enda kostar viðtalstíminn á bilinu 15 – 20 þúsund krónur. Þetta er reyndar það alvarlegt að 80% öryrkja og rúmlega 50% atvinnuleitenda neita sér um heilbrigðisþjónustu samkvæmt nýrri skýrslu vegna kostnaðar sjúklinga við nauðsynlega þjónustu. Við verðum að gera betur. Betra skipulag er nauðsynlegt Það er ekki bara aukið fjármagn sem þarf í rekstur heilbrigðiskerfisins heldur líka heildaryfirsýn og sveigjanleiki. Við eigum að heimila rekstraraðilum heilbrigðisstofnana að hafa meira flæði verkefna milli heilbrigðisstofnana þannig að hvort tveggja mannauður og rými nýtist betur. Það þarf að heimila frekari þjónustu í heimabyggð því að þannig sparast fjármunir annars staðar um kerfið og það þarf að semja við veitendur heilbrigðisþjónustu utan stóru spítalanna. Það er dýrt að geyma fólk á öllum aldri á biðlistum, því það bitnar á sjúklingunum sjálfum, aðstandendum og heilbrigðisstarfsfólki sem sífellt reynir að hlaupa hraðar. Þá bitna langir biðlistar líka á efnahags- og atvinnulífinu því fólk á biðlistum eftir nauðsynlegum aðgerðum er vanvirkt á meðan, ýmist vegna eigin krankleika eða vegna barna sinna og annarra fjölskyldumeðlima. Við þurfum nýja ríkisstjórn Samfylkingin vill taka vandann í heilbrigðiskerfinu föstum tökum og leggur til ýmiss konar úrræði. Við þurfum fjármagn, skipulag og nýsköpun til að taka á vandanum. Við þurfum að þora að semja við sjálfstætt starfandi sérfræðinga um allt kerfið, við eigum að horfa til þess að Landspítali annist þriðja stigs þjónustu en að höfuðborgarsvæðið eignist héraðssjúkrahús í Fossvogi þegar meðferðarkjarninn við Hringbraut verður opnaður. Þannig losnar hátækni- og háskólasjúkrahúsið okkar við minni verk, svo sem þau að búa um sár, annast hjúkrun eldra fólks og losa legókubb úr nefi barns. Við verðum að bæta starfsaðstæður og starfskjör heilbrigðisstétta til að laða aftur tilbaka allt það menntaða fólk sem horfið hefur úr stéttinni. Það er sóun að búa þannig um málin að fólk hrökklist burt vegna ofálags og ófullnægjandi starfsaðstæðna. Við þurfum að efna þjóðarsáttina sem gerð var fyrir kosningarnar 2016, stjórnmálin skulda þjóðinni það og Samfylkingin er reiðubúin í verkið. Höfundur er oddviti Samfylkingar í Reykjavíkurkjördæmi norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Helga Vala Helgadóttir Skoðun: Kosningar 2021 Samfylkingin Reykjavíkurkjördæmi norður Heilbrigðismál Mest lesið Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Jane Goodall hvetur íslensk stjórnvöld til að hætta hvalveiðum Jane Goodall skrifar Skoðun Endurnýjun stjórnmálanna Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar Skoðun Hvar enda skattahækkanir? Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Svört orka tekur 2 ár en græn 32 ár Magnús Jóhannesson skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir gegn þjóðarmorði í Gaza Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Það þarf samfélag til að ala upp barn Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar Skoðun Á ég að slökkva með fjarstýringunni? Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim skrifar Skoðun Burt með biðlista barna…nema þau búi í Reykjavík! Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Það byrjaði sem gola en brátt var komið rok Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir skrifar Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Framsókn í forystu fyrir meira og hagkvæmara húsnæði Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Betra veður fyrir íþróttakrakkana okkar! Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Grjótið í eggjakörfunni Gunnsteinn R. Ómarsson skrifar Skoðun Vondar hugmyndir í verðbólgu Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir skrifar Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon skrifar Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir skrifar Sjá meira
Það er ekki hægt að setja bara stanslaust meira fé í heilbrigðiskerfið segja ráðherrar. Það er alveg rétt enda ætlum við ekki bara að setja meira fé heldur gera ýmislegt annað til að hjúkra lösnu heilbrigðiskerfi. En við verðum líka að setja meira fjármagn í heilbrigðiskerfið, því að við erum algjörir eftirbátar nágrannaríkja í fjármögnun þessarar grunnstoðar samfélagsins. Fyrir Covid-árið mikla var hlutfall fjármagns í heilbrigðiskerfið 8.3% af vergri landsframleiðslu samanborið við 10 til 11% á Norðurlöndum. Þessi mikli munur bitnar bæði á sjúklingum og heilbrigðisstarfsfólki hér á landi. Við þurfum að horfa til framtíðar, fjárfesta í góðri heilsu með auknu fjárframlagi því að það mun margborga sig þegar til lengri tíma er litið. Þjóðarsátt um fjármögnun heilbrigðiskerfis Fyrir fimm árum safnaði Kári Stefánsson nærri 90 þúsund undirskriftum fyrir átaki í þágu heilbrigðiskerfisins. Síðan eru liðnar tvennar kosningar og flokkarnir lofuðu því að farið yrði í stórátak. Þetta var grundvöllur stjórnarsamstarfs VG, Sjálfstæðisflokks og Framsóknar en nú í lok kjörtímabilsins blasir við að gera þarf miklu betur en stjórnarflokkar treysta sér til og virðist sem ósætti þeirra á milli um fjármögnun og leiðirnar sé að koma í veg fyrir uppbyggingu grunnþjónustunnar. Við verðum að hafna kreddum í þessum málum, hvort sem er kreddum um að eingöngu hið opinbera geti sinnt allri heilbrigðisþjónustu eða að einkavæðing heilbrigðiskerfisins muni allt leysa. Stjórnarflokkarnir skila auðu varðandi framhaldið. Vinstri græn segjast hafa gert svo margt á kjörtímabilinu, Sjálfstæðisflokkurinn vill lækka skatta og skera niður og Framsóknarflokkurinn segir fátt en telur líklega best að kjósa framsókn. Heildræn sýn óskast Þegar ríkisstjórnin tekur ákvörðun um að fyrirskipa samdrátt hjá heilbrigðisstofnunum hringinn í kringum landið gerist það eitt að einstaka þjónusta er lögð niður og sjúklingar, sem áður gátu fengið þjónustu heima í héraði, þurfa að sækja hana á Landspítala. Landspítali, sem þjóðarsjúkrahús, getur ekki neitað að taka við sjúklingum og því lengjast biðlistar þar jafnt og þétt. Þegar ríkisstjórnin tekur ákvörðun um að semja ekki við rekstraraðila hjúkrunarheimila um nauðsynlega fjölgun hjúkrunarplássa sem standa til boða, þá bíða að jafnaði 130 einstaklingar með færni- og heilsumat á Landspítalanum. Slík bið á Landspítala er umtalsvert dýrari fyrir ríkissjóð en dvöl á hjúkrunarheimili og tefur fyrir annarri nauðsynlegri þjónustu við sjúklinga á Landspítala. Alþingi samþykkti í desember sl. að setja 1.4 milljarða í málaflokkinn svo hægt væri að fjölga hjúkrunarrýmum um amk 100. Rekstraraðilar höfðu þá boðið fram allt að 230 ný rými en því miður hefur enn ekki verið samið um eitt einasta rými. Á meðan bíður eldra fólk, sem á rétt á umönnun við hæfi, á hátæknisjúkrahúsi í stað hjúkrunarheimilis og aðrir sjúklingar komast ekki að í aðgerðir. Geðheilbrigðismál Geðheilbrigðisþjónusta mætir því miður afgangi hjá stjórnvöldum. Húsnæði geðsviðs Landspítala við Hringbraut, á Kleppi og við Sjúkrahúsið á Akureyri er hneisa fyrir íslenskt samfélag. Við í Samfylkingunni lögðum fram þingsályktun á kjörtímabilinu um að farið yrði strax í undirbúning byggingar nýrra geðdeilda, því að þetta olnbogabarn íslensks heilbrigðiskerfis er hýst í óboðlegu húsnæði sem beinlínis er að hamla bata sjúklinga eins og fjallað hefur verið um í fréttum ríkissjónvarps að undanförnu. Húsnæðið lekur, það býður ekki upp á nauðsynlega útiveru sjúklinga og er óhentugt á margan annan hátt fyrir þennan sjúklingahóp. Biðlistar eftir geðheilbrigðisþjónustu eru sömuleiðis skaðlegir börnum, ungmennum og fullorðnum. Ríkisstjórn vill ekki fjármagna samþykkt Alþingis um að sálfræðiþjónusta verði sett inn í greiðsluþátttökukerfi Sjúkratrygginga Íslands þannig að sú nauðsynlega grunnþjónusta verði niðurgreidd úr okkar sameiginlegu sjóðum. Afleiðingin er að efnameira fólk getur sótt þjónustuna fyrir sig og börn sín en þeir efnaminni ekki enda kostar viðtalstíminn á bilinu 15 – 20 þúsund krónur. Þetta er reyndar það alvarlegt að 80% öryrkja og rúmlega 50% atvinnuleitenda neita sér um heilbrigðisþjónustu samkvæmt nýrri skýrslu vegna kostnaðar sjúklinga við nauðsynlega þjónustu. Við verðum að gera betur. Betra skipulag er nauðsynlegt Það er ekki bara aukið fjármagn sem þarf í rekstur heilbrigðiskerfisins heldur líka heildaryfirsýn og sveigjanleiki. Við eigum að heimila rekstraraðilum heilbrigðisstofnana að hafa meira flæði verkefna milli heilbrigðisstofnana þannig að hvort tveggja mannauður og rými nýtist betur. Það þarf að heimila frekari þjónustu í heimabyggð því að þannig sparast fjármunir annars staðar um kerfið og það þarf að semja við veitendur heilbrigðisþjónustu utan stóru spítalanna. Það er dýrt að geyma fólk á öllum aldri á biðlistum, því það bitnar á sjúklingunum sjálfum, aðstandendum og heilbrigðisstarfsfólki sem sífellt reynir að hlaupa hraðar. Þá bitna langir biðlistar líka á efnahags- og atvinnulífinu því fólk á biðlistum eftir nauðsynlegum aðgerðum er vanvirkt á meðan, ýmist vegna eigin krankleika eða vegna barna sinna og annarra fjölskyldumeðlima. Við þurfum nýja ríkisstjórn Samfylkingin vill taka vandann í heilbrigðiskerfinu föstum tökum og leggur til ýmiss konar úrræði. Við þurfum fjármagn, skipulag og nýsköpun til að taka á vandanum. Við þurfum að þora að semja við sjálfstætt starfandi sérfræðinga um allt kerfið, við eigum að horfa til þess að Landspítali annist þriðja stigs þjónustu en að höfuðborgarsvæðið eignist héraðssjúkrahús í Fossvogi þegar meðferðarkjarninn við Hringbraut verður opnaður. Þannig losnar hátækni- og háskólasjúkrahúsið okkar við minni verk, svo sem þau að búa um sár, annast hjúkrun eldra fólks og losa legókubb úr nefi barns. Við verðum að bæta starfsaðstæður og starfskjör heilbrigðisstétta til að laða aftur tilbaka allt það menntaða fólk sem horfið hefur úr stéttinni. Það er sóun að búa þannig um málin að fólk hrökklist burt vegna ofálags og ófullnægjandi starfsaðstæðna. Við þurfum að efna þjóðarsáttina sem gerð var fyrir kosningarnar 2016, stjórnmálin skulda þjóðinni það og Samfylkingin er reiðubúin í verkið. Höfundur er oddviti Samfylkingar í Reykjavíkurkjördæmi norður.
Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar
Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar
Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar
Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar