Viðreisn er komin til að vera Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar 20. ágúst 2021 17:32 Ólafur Þ. Harðarson birti ágæta greiningu á Facebook-síðu sinni í gær. Þar sagði hann að það væri mikil einföldun að kalla Viðreisn klofningsflokk úr Sjálfstæðisflokki. Þegar Viðreisn bauð fyrst fram komu rúm 30% kjósenda flokksins frá Sjálfstæðisflokki og tæp 30% úr Samfylkingu. Samtals um 60%. Restin eða um 40% kom frá öðrum flokkum, Framsóknarflokki, Pírötum og meira að segja VG eða hreinlega nýjum kjósendum. Hann bendir á að viðhorf kjósenda Viðreisnar sé mjög frábrugðin viðhorfum kjósenda Sjálfstæðisflokksins. Viðreisnar kjósendur væru mun opnari fyrir alþjóðamálum en kjósendur Sjálfstæðisflokks. Einnig ólík sjónarmið er varðar óbeislaðan markað. Og svo get ég bætt því við að flokkarnir hafa gjörólík viðhorf í auðlindamálum, mannréttinda- og jafnréttismálum, loftslagsmálum og útlendingamálum svo fátt eitt sé nefnt. Ágreiningurinn liggur ekki bara um gjaldmiðil og ákvörðun þjóðarinnar um aðild að Evrópusambandinu. Það er mikil einföldun. Eitt er víst – að miðað við fylgisaukningu Viðreisnar var þörf fyrir frjálslyndan miðjuflokk í íslenskum stjórnmálum. Ekki á minni vakt Fyrr í vikunni birtist viðtal við mig á Hringbraut í þætti Páls Magnússonar. Þar var ég mætt til að ræða pólitík ásamt Bjarna Benediktssyni, formanni Sjálfstæðisflokksins. Það fór nokkur tími í viðtalinu um að spyrja spurninga um fortíð mína í Sjálfstæðisflokknum, hvernig mér liði með vinaslitin o.s.frv. Gott og vel. Það er eins og það er. En svo var ég spurð hvort ég teldi líklegt að Viðreisn myndi einhvern tímann sameinast Sjálfstæðisflokknum. Mér hefur greinilega fundist spurningin sérkennileg, það sérkennilega að ég taldi hana lúta að samstarfi á milli flokkanna. Og svaraði þar um að málefni okkar um Evrópusamvinnu, gengisstöðugleika, öflugt heilbrigðiskerfi og kerfisbreytingar í sjávarútvegi væru á oddinum og það væri það sem gilti. En ég myndi auðvitað aldrei útiloka neitt, þó mér þætti ansi langt í land hjá Sjálfstæðisflokknum að gangast undir þessi prinsipp okkar. Ef horft er á þáttinn er augljóst að málefnaágreiningur okkar er djúpur. En úr þessu voru samt sem áður spunnar fréttir um að ég útilokaði ekki samruna við Sjálfstæðisflokkinn. Fyrirsjáanlegt? Já. Ekki síst rétt fyrir kosningar. En svo það sé alveg á hreinu þá hvarflar það hvorki að mér né öðrum sem fyrir flokkinn okkar starfa að það gerist nokkurn tímann að Viðreisn gangi til liðs við einhvern annan flokk. Ekki á minni vakt. Nærtækara hefði verið að spyrja Bjarna hvort hann hyggðist sameinast Miðflokknum. Nú eða VG eins og bent hefur verið á. Þar liggur hið sameiginlega íhaldsmengi. Hvað er Viðreisn? Það virðist vera uppáhalds samkvæmisleikur margra að skilgreina Viðreisn. Ýmist sem litla Sjálfstæðisflokkinn eða litlu Samfylkinguna. En Viðreisn er bara Viðreisn. Punktur. Þó svo að í Viðreisn séu þau allnokkur sem eiga meðal annars rætur í Sjálfstæðisflokki, Samfylkingu og Framsóknarflokki er enn fleira fólk þar innanborðs sem var pólitískt munaðarlaust fyrir stofnun flokksins. Fólk sem trúði á frjálslyndi en líka á mannréttindi og mannúð. Fólk sem trúði á alþjóðasamvinnu og á sama tíma nauðsyn þess að ráðast í breytingar á grundvallarkerfum samfélagsins til að mynda í sjávarútvegi og landbúnaði. Fólk sem þorði að búa til nýja stjórnmálahreyfingu byggða á almannahagsmunum – ekki sérhagsmunum. Fólk sem vildi vera frjálst í sinni pólitík með hugsjónina eina að vopni. Viðreisn hefur önnur og frjálslyndari áherslumál en íhaldsflokkarnir. Það er alveg á hreinu. Við tölum fyrir Evrópusamvinnu, breyttum áherslum í gjaldeyrismálum, efnahagslegum stöðugleika, jöfnun atkvæðisréttar, frjálslyndi, jafnrétti, þungavigtarbreytingum í auðlinda- og loftslagsmálum og þjónustuvæðingu heilbrigðiskerfisins, svo eitthvað sé nefnt. Ávallt með almannahagsmuni framar sérhagsmunum að leiðarljósi. Eitthvað sem er og hefur ekki verið á dagskrá hjá neinum stjórnarflokkanna. Í raun og veru stendur Viðreisn fyrir gildi sem í grundvallarmálum eru andstæð við gildi íhaldsflokkanna. Við horfum til framtíðar frekar en fortíðar. Afrekaskráin Ég hugsa að fáir flokkar í minnihluta hafi veitt ríkisstjórninni meira málefnalegt aðhald en Viðreisn. Ég er stolt af okkar verkum á kjörtímabilinu. Við vorum ekki bara á móti til að vera á móti. Höfðum dug í að styðja góð mál en veita harða mótspyrnu þegar tilefni var til. Það finnst fortíðarfólki í pólitík skrýtin nálgun. Ég er hins vegar sannfærð um að þannig sinnum við betur almannahagsmunum og áherslum kjósenda. Ég veit að kjósendur finna að það skiptir máli að Viðreisn sé á þingi. Við náðum grundvallarmálum í gegn í minnihluta. Dugir að nefna niðurgreiðslu á sálfræðiþjónustu (sem fæst því miður ekki fjármögnuð af íhaldsflokkunum), nýja skilgreiningu á nauðgun í hegningarlögum, mikilvægar skýrslubeiðnir um sjávarútveginn og áherslu á gegnsæi og eignahald þeirra í annarri ótengdri starfsemi. Skýrslubeiðni um þá ákvörðun ríkisstjórnarinnar um breytingar á fyrirkomulagi skimunar fyrir leghálskrabbameini. Auk þessa fluttum við ótal frumvörp m.a. um að tímabindingu samninga og markaðsverð á makríl, afnám samkeppnishindrana í mjólkuriðnaði, um dreifða eignaraðild, aukið gegnsæi og skráningu sjávarútvegsfyrirtækja á hlutabréfamarkaði, um jafnt atkvæðavægi, um þjóðaratkvæðagreiðslu um aðild að ESB, um tengingu krónunnar við Evru, um mannanafnanefnd, um sterkari refsiramma um útbreiðslu á barnaníðsefni, um starfsumhverfi nýsköpunarfyrirtækja, um að hætt verði að senda fólk í liðskiptaðgerðir til Svíþjóðar og jafnréttisstefnu lífeyrissjóða. Við höfum talað fyrir þjónustumiðuðu heilbrigðiskerfi, líkt og á Norðurlöndunum sem felur í sér sterkt opinbert heilbrigðiskerfi samhliða einkarekstri - og svo margt fleira. Við þurftum jafnvel nokkrum sinnum að skera ríkisstjórnarflokkanna úr snörunni eins og þegar kom að kvenfrelsisfrumvarpi um þungunarrof, þar sem að margir þingmenn og meira að segja formaður Sjálfstæðisflokks kusu á móti. Reyndar hefur Sjálfstæðisflokkurinn verið iðinn við að fella allar þær tillögur sem við höfum lagt til í átt að frjálslyndi. Og sýnt þannig í verki að hann er fyrst og síðast íhaldsflokkur. Og svo flokkur um sérhagsmuni. Allt þetta gátum við í fjögurra manna þingflokki. Ímyndið ykkur hvað við gætum með stærri þingflokki! Hvað varðar samruna flokka þá hef ég þetta að segja; hafi flokkar áhuga á að taka upp málefnaskrá Viðreisnar um að þjóðin fái að greiða atkvæði um inngöngu að Evrópusambandinu, gengisstöðugleika, jafnrétti, réttlæti í sjávarútvegi, þjónustumiðuðu heilbrigðiskerfi, opnu samfélagi fjölbreytileikans, kerfisbreytingum, loftslagsmálum þar sem almannahagsmunir er þráðurinn, þá er þeim velkomið að ganga til liðs við Viðreisn. Við tökum vel á móti þeim.Því eitt er víst - Viðreisn er komin til að vera. Höfundur er formaður Viðreisnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Viðreisn Alþingiskosningar 2021 Suðvesturkjördæmi Mest lesið Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun Hálfrar aldar svívirða Stefán Pálsson Skoðun Við erum búin að missa tökin Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Hrekkjavaka á Landakoti Kristófer Ingi Svavarsson Skoðun Hver greiðir fyrir breytingarnar? Svanfríður G. Bergvinsdóttir Skoðun Óvenjulegt fólk Helgi Brynjarsson Skoðun Rýr húsnæðispakki Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Stöndum vörð um Héraðsvötnin! Rakel Hinriksdóttir Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun Stytta þarf veiðitíma svartfugla strax Hólmfríður Arnardóttir,Helga Ögmundardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ættbálkahegðun á stafrænu formi Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kirkjurnar standa en stoðirnar eru sveltar Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir skrifar Skoðun Stytta þarf veiðitíma svartfugla strax Hólmfríður Arnardóttir,Helga Ögmundardóttir skrifar Skoðun Hver greiðir fyrir breytingarnar? Svanfríður G. Bergvinsdóttir skrifar Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um Héraðsvötnin! Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Við erum búin að missa tökin Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir skrifar Skoðun Stöðug uppbygging orkuinnviða Adrian Pike,Bjarni Þórður Bjarnason,Tómas Már Sigurðsson skrifar Skoðun Rýr húsnæðispakki Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hrekkjavaka á Landakoti Kristófer Ingi Svavarsson skrifar Skoðun Óvenjulegt fólk Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hálfrar aldar svívirða Stefán Pálsson skrifar Skoðun $€tjum í$lensku á (mat) $€ðilinn! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Minna tal, meiri uppbygging Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Ný nálgun – sama markmið: Heimili fyrir fólkið í borginni Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Geymt en ekki gleymt Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Lánin hækka – framtíðin minnkar“ Sveinn Óskar Sigurðsson skrifar Skoðun Hey Pawels í harðindunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Land rutt fyrir þúsundir íbúða í Úlfarsárdal Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Dýrmæt þjóðfélagsgerð Eva Björk Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hver er þessi Davíð Oddsson? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar Skoðun Þjóðkirkjan engu svarar – hylur sig í fræðilegri þoku Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Borgarstefna kallar á aðgerðir og fjármagn Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Skjáheimsókn getur dimmu í dagsljós breytt Auður Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Ólafur Þ. Harðarson birti ágæta greiningu á Facebook-síðu sinni í gær. Þar sagði hann að það væri mikil einföldun að kalla Viðreisn klofningsflokk úr Sjálfstæðisflokki. Þegar Viðreisn bauð fyrst fram komu rúm 30% kjósenda flokksins frá Sjálfstæðisflokki og tæp 30% úr Samfylkingu. Samtals um 60%. Restin eða um 40% kom frá öðrum flokkum, Framsóknarflokki, Pírötum og meira að segja VG eða hreinlega nýjum kjósendum. Hann bendir á að viðhorf kjósenda Viðreisnar sé mjög frábrugðin viðhorfum kjósenda Sjálfstæðisflokksins. Viðreisnar kjósendur væru mun opnari fyrir alþjóðamálum en kjósendur Sjálfstæðisflokks. Einnig ólík sjónarmið er varðar óbeislaðan markað. Og svo get ég bætt því við að flokkarnir hafa gjörólík viðhorf í auðlindamálum, mannréttinda- og jafnréttismálum, loftslagsmálum og útlendingamálum svo fátt eitt sé nefnt. Ágreiningurinn liggur ekki bara um gjaldmiðil og ákvörðun þjóðarinnar um aðild að Evrópusambandinu. Það er mikil einföldun. Eitt er víst – að miðað við fylgisaukningu Viðreisnar var þörf fyrir frjálslyndan miðjuflokk í íslenskum stjórnmálum. Ekki á minni vakt Fyrr í vikunni birtist viðtal við mig á Hringbraut í þætti Páls Magnússonar. Þar var ég mætt til að ræða pólitík ásamt Bjarna Benediktssyni, formanni Sjálfstæðisflokksins. Það fór nokkur tími í viðtalinu um að spyrja spurninga um fortíð mína í Sjálfstæðisflokknum, hvernig mér liði með vinaslitin o.s.frv. Gott og vel. Það er eins og það er. En svo var ég spurð hvort ég teldi líklegt að Viðreisn myndi einhvern tímann sameinast Sjálfstæðisflokknum. Mér hefur greinilega fundist spurningin sérkennileg, það sérkennilega að ég taldi hana lúta að samstarfi á milli flokkanna. Og svaraði þar um að málefni okkar um Evrópusamvinnu, gengisstöðugleika, öflugt heilbrigðiskerfi og kerfisbreytingar í sjávarútvegi væru á oddinum og það væri það sem gilti. En ég myndi auðvitað aldrei útiloka neitt, þó mér þætti ansi langt í land hjá Sjálfstæðisflokknum að gangast undir þessi prinsipp okkar. Ef horft er á þáttinn er augljóst að málefnaágreiningur okkar er djúpur. En úr þessu voru samt sem áður spunnar fréttir um að ég útilokaði ekki samruna við Sjálfstæðisflokkinn. Fyrirsjáanlegt? Já. Ekki síst rétt fyrir kosningar. En svo það sé alveg á hreinu þá hvarflar það hvorki að mér né öðrum sem fyrir flokkinn okkar starfa að það gerist nokkurn tímann að Viðreisn gangi til liðs við einhvern annan flokk. Ekki á minni vakt. Nærtækara hefði verið að spyrja Bjarna hvort hann hyggðist sameinast Miðflokknum. Nú eða VG eins og bent hefur verið á. Þar liggur hið sameiginlega íhaldsmengi. Hvað er Viðreisn? Það virðist vera uppáhalds samkvæmisleikur margra að skilgreina Viðreisn. Ýmist sem litla Sjálfstæðisflokkinn eða litlu Samfylkinguna. En Viðreisn er bara Viðreisn. Punktur. Þó svo að í Viðreisn séu þau allnokkur sem eiga meðal annars rætur í Sjálfstæðisflokki, Samfylkingu og Framsóknarflokki er enn fleira fólk þar innanborðs sem var pólitískt munaðarlaust fyrir stofnun flokksins. Fólk sem trúði á frjálslyndi en líka á mannréttindi og mannúð. Fólk sem trúði á alþjóðasamvinnu og á sama tíma nauðsyn þess að ráðast í breytingar á grundvallarkerfum samfélagsins til að mynda í sjávarútvegi og landbúnaði. Fólk sem þorði að búa til nýja stjórnmálahreyfingu byggða á almannahagsmunum – ekki sérhagsmunum. Fólk sem vildi vera frjálst í sinni pólitík með hugsjónina eina að vopni. Viðreisn hefur önnur og frjálslyndari áherslumál en íhaldsflokkarnir. Það er alveg á hreinu. Við tölum fyrir Evrópusamvinnu, breyttum áherslum í gjaldeyrismálum, efnahagslegum stöðugleika, jöfnun atkvæðisréttar, frjálslyndi, jafnrétti, þungavigtarbreytingum í auðlinda- og loftslagsmálum og þjónustuvæðingu heilbrigðiskerfisins, svo eitthvað sé nefnt. Ávallt með almannahagsmuni framar sérhagsmunum að leiðarljósi. Eitthvað sem er og hefur ekki verið á dagskrá hjá neinum stjórnarflokkanna. Í raun og veru stendur Viðreisn fyrir gildi sem í grundvallarmálum eru andstæð við gildi íhaldsflokkanna. Við horfum til framtíðar frekar en fortíðar. Afrekaskráin Ég hugsa að fáir flokkar í minnihluta hafi veitt ríkisstjórninni meira málefnalegt aðhald en Viðreisn. Ég er stolt af okkar verkum á kjörtímabilinu. Við vorum ekki bara á móti til að vera á móti. Höfðum dug í að styðja góð mál en veita harða mótspyrnu þegar tilefni var til. Það finnst fortíðarfólki í pólitík skrýtin nálgun. Ég er hins vegar sannfærð um að þannig sinnum við betur almannahagsmunum og áherslum kjósenda. Ég veit að kjósendur finna að það skiptir máli að Viðreisn sé á þingi. Við náðum grundvallarmálum í gegn í minnihluta. Dugir að nefna niðurgreiðslu á sálfræðiþjónustu (sem fæst því miður ekki fjármögnuð af íhaldsflokkunum), nýja skilgreiningu á nauðgun í hegningarlögum, mikilvægar skýrslubeiðnir um sjávarútveginn og áherslu á gegnsæi og eignahald þeirra í annarri ótengdri starfsemi. Skýrslubeiðni um þá ákvörðun ríkisstjórnarinnar um breytingar á fyrirkomulagi skimunar fyrir leghálskrabbameini. Auk þessa fluttum við ótal frumvörp m.a. um að tímabindingu samninga og markaðsverð á makríl, afnám samkeppnishindrana í mjólkuriðnaði, um dreifða eignaraðild, aukið gegnsæi og skráningu sjávarútvegsfyrirtækja á hlutabréfamarkaði, um jafnt atkvæðavægi, um þjóðaratkvæðagreiðslu um aðild að ESB, um tengingu krónunnar við Evru, um mannanafnanefnd, um sterkari refsiramma um útbreiðslu á barnaníðsefni, um starfsumhverfi nýsköpunarfyrirtækja, um að hætt verði að senda fólk í liðskiptaðgerðir til Svíþjóðar og jafnréttisstefnu lífeyrissjóða. Við höfum talað fyrir þjónustumiðuðu heilbrigðiskerfi, líkt og á Norðurlöndunum sem felur í sér sterkt opinbert heilbrigðiskerfi samhliða einkarekstri - og svo margt fleira. Við þurftum jafnvel nokkrum sinnum að skera ríkisstjórnarflokkanna úr snörunni eins og þegar kom að kvenfrelsisfrumvarpi um þungunarrof, þar sem að margir þingmenn og meira að segja formaður Sjálfstæðisflokks kusu á móti. Reyndar hefur Sjálfstæðisflokkurinn verið iðinn við að fella allar þær tillögur sem við höfum lagt til í átt að frjálslyndi. Og sýnt þannig í verki að hann er fyrst og síðast íhaldsflokkur. Og svo flokkur um sérhagsmuni. Allt þetta gátum við í fjögurra manna þingflokki. Ímyndið ykkur hvað við gætum með stærri þingflokki! Hvað varðar samruna flokka þá hef ég þetta að segja; hafi flokkar áhuga á að taka upp málefnaskrá Viðreisnar um að þjóðin fái að greiða atkvæði um inngöngu að Evrópusambandinu, gengisstöðugleika, jafnrétti, réttlæti í sjávarútvegi, þjónustumiðuðu heilbrigðiskerfi, opnu samfélagi fjölbreytileikans, kerfisbreytingum, loftslagsmálum þar sem almannahagsmunir er þráðurinn, þá er þeim velkomið að ganga til liðs við Viðreisn. Við tökum vel á móti þeim.Því eitt er víst - Viðreisn er komin til að vera. Höfundur er formaður Viðreisnar.
Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun
Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun
Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar
Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir skrifar
Skoðun Stöðug uppbygging orkuinnviða Adrian Pike,Bjarni Þórður Bjarnason,Tómas Már Sigurðsson skrifar
Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar
Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar
Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun
Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun